تحقیق در مورد شیراز زبان تخصصی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

SHIRAZ

Shìraz

City in southwestern Iran. Located in the Zagros Mountains

"City of roses and poets"

Shiraz is known as the poetic capital of Persia, because two of the greatest poets of the world, Hafez (1324-1391) and Sa'di (1209-1291), come from this city. Sa'di, the traveler, was born in Baghdad and saw a great part of the world before he finally settled in Shiraz, where he died. Hafez on the other hand, was born in Shiraz and, except for one very short journey, never evenleft his city. Points of interest in Shìraz include the tombs of the celebrated Persian poets Hafiz and Sa'di, both natives of the city, and the 9th-century mosque of Masjid-i-Jama.

The city is also the site of a university (1945). www.shirazu.ac.ir  The Bagh-e Eram, in Shiraz, famous for its gardens, is a typical late Qajar palace, now donated to Shiraz University.

Shìraz was fouring several periods of its history

دروازه قران

در شیراز، در نزدیکی تنگ الله اکبر و در میان کوه های باباکوهی و چهل مقام واقع شده است. وجه تسمیه این دروازه وجود قرآنی بر بالای طاقی مرتفع است. این دروازه شامل یک طاق مرتفع از نوع طاق کجاوه ای در وسط دور طاق با ارتفاع کم در طرفین است. این طاق در زمان حکومت عضدالدوله دیلمی در فارس، ساخته شد و قرآنی نیز در آن جای داده شد تا مسافرین به برکت عبور از زیر آن سفر را به سلامت به پایان برند و در موقع سفر از زیر قرآن بگذرند. به مرور زمان طاق شکسته و تخریب شد. در دوره حکومت زندیه کریمخان زند (1172 – 1193) مجددا" آن را بازسازی نمود و در قسمت فوقانی آن اطاقی ساخت و دو جلد قرآن نفیس به خط ثلث و محقق، اثر سلطان ابراهیم بن شاهرخ گورکانی  را در آن اتاق جای داد. این قرآن ها به قرآن هفده من مشهورند. در سال 1316 که طرح توسعه راه شمالی شیراز در دستور کار دولت قرار گرفت، این طاق خراب شد و قرآن مذکور نیز به موزه پارس منتقل گردید. در زمان قاجاریه که چند زلزله شیراز را تکان داد، این دروازه آسیب هایی دید اما به وسیله محمد زکی خان نوری مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت.

در سال 1327 ه.ش. یکی از بازرگانان شیراز به نام حسین ایگار، مشهور به اعتمادالتجار، با هزینه شخصی خود طاق کنونی را بازسازی کرد و چند آیه از قرآن کریم را که با خط ثلث و نسخ بر روی کاشی نوشته شده بود، بر بدنه طاق نصب کرد. در پیشانی شمالی این طاق (سمت کوه بمو) این آیه بر روی کاشی نوشته شده است، ان هذاالقرآن یهدی للتی هی اقوم و یبشر المؤمنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجرا" کبیرا" در پیشانی جنوبی طاق (سمت شهد شیراز) این آیه به چشم می خورد.

قل لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یأتوا بمثل هذاالقرآن لایأتون بمثله ولو کان بعضهم لبعض ظهیراً

در گوشه غربی طاق این آیه نوشته شده:

انا نحن نزلناه الذکر

و ادامه این آیه در قسمت شرقی طاق و روبروی همان کتیبه نوشته شده

و انا له لحافظون

Provincial Capital of Fars. Altitude 1,600 meters, 500 km S of Esfahan (935 km from Tehran) on a good road. 300 km N-E of Bushehr on a good road in course of completion. 600 km E of Abadan on road in process of being restored. International airport and link-up with Iran Air Internal airline.

An eight-kilometer-long motorway links the airport to the outskirts of the town, eight uninterrupted kilometers of rose-garden, aptly announcing Shiraz, the "City of roses and poets".

"Darvazeh Korean (Entrance to Shiraz)"

در شمال غربی شیراز و در انتهای خیابان ارم و در تقاطع بلوار شرقی - غربی باغ ارم و بلوار شمالی - جنوبی جام جم و آسیاب سه تایی، باغ ارم قرار گرفته است. این باغ به مناسبت عمارت و باغ بزرگی که در گذشته توسط شدادبن عاد پادشاه عربستان به رقابت با بهشت ساخته شده و ارم نامیده شده بود، به باغ ارم مشهور گردیده است.

تاریخ ساخت این باغ را به دروه سلجوقیان نسبت داده اند چرا که در آن زمان، باغ تخت و چند باغ دیگر توسط اتابک قراجه حکمران فارس - که از سوی سنجر شاه سلجوقی به حکومت فارس منصوب شده بود، احداث شد و احتمال ایجاد این باغ به درخواست وی و در آن زمان، زیاد است. همچنین احتمال می رود که این باغ در زمان کریم خان زند مرمت شده باشد.

در اواخر سلسله زندیه، بیش ا ز75 سال این باغ در تصاحب سران ایل قشقایی بود، بنای اولیه عمارت باغ ارم توسط جانی خان قشقایی اولین ایلخان قشقایی و پسرش محمدقلی خان و در زمان فتحعلیشاه قاجار احداث شده است. معماری بنا نیز توسط شخصی به نام حاج محمد حسن که از معماران معروف بود، صورت گرفته است.

در زمان ناصرالدین شاه قاجار، میرزا حسن علی خان نصیرالملک، آن باغ را از خاندان قشقایی خرید و ساختمان کنونی را به جای عمارت قبلی ساخت، اما تزئینات ناتمام باغ پس از فوت حسنعلی خان در سال 1311 توسط ابوالقاسم خان نصیرالملک پایان یافت.

باغ ارم پس از فوت ابوالقاسم خان نصیرالملک به پسرش عبدالله قوامی رسید و بعد از مدتی دوباره یکی از خوانین ایل قشقایی به نام محمد ناصر خان آن را خرید.

عمارت اصلی باغ ارم طبق معماری دوره صفویه تا قاجاریه بنا شده است. این ساختمان دارای سه طبقه است که طبقه زیرین دارای حوض خانه ای برای استراحت در روزهای گرم تابستان است که در آن آب نمای زیبایی است و طاق آن با کاشی های هفت رنگ مزین شده است. جوی آبی نیز از وسط آن می گذرد و سپس به آب نمای بزرگ جلوی عمارت می ریزد.

طبقه دوم دارای ایوانی دوستونی با سقف مسطح است که در پشت آن تالاری قرار دارد و دو طرف آن دو راهرو، 4 اتاق در دو طرف راهرو و دو ایوان کوچک و دو طبقه ساخته شده است و بر فراز این دو راهرو، دو گوشواره به عنوان طبقه سوم وجود دارد.

قسمت جلویی ستون های این دو طبقه با کاشی های هفت رنگ مزین به مجالسی از سواران، زنان و گل ها شده است.

طبقه سوم، دارای یک تالار بزرگ مانند تالار طبقه دوم است که پنجره های آن به ایوان اصلی باز می شود. در دو طرف آن ینز دو راهرو وجود دارد. دو ایوان کوچک نیز در هر طرف ایوان بزرگ همانند طبقه سوم قرار دارد.

در پیشانی عمارت، هلالی هایی وجود دارد که به سنتوری معروف است و دارای سه مجلس بزرگ و دو مجلس کوچک کاشیکاری با کاشی های لعابدار رنگی است.

Parks with magnificent trees are one of the town's attractions. Long wide shady avenues lead from one side to the city other. They are an incitement to leisurely wanderings during siesta time. Exemplary modern achievements, including remarkable hotels and very striking university buildings are conducive to a pleasant stay. Because of the city's altitude (1,600 meters) the climate is extremely pleasant. It is very mild in winter and not too hot in summer. Nearby Persepolis and the international fame of its annual art festival have confirmed Shiraz as a tourist center. The Bagh-e Eram, in Shiraz, famous for its gardens, is a typical late Qajar palace, now donated to Shiraz University.

 "Bagh-e Eram"

Shiraz, Naranjistan, 19th century. This very beautiful house and garden which originally belonged to the Ghavam family now been restored to become the home of the Asia Institute. A fine painted title frieze borders the roof, while the facade has a dado of carved stone slabs. The high central porch fronts a room lined with mirror mosaic, and the garden has been restored to an original design.

 "Asia Institute"سعدیه

سعدیه: آرامگاه شاعر قرن هفتم شیخ مشرف الدین بن مصلح الدین سعدی شیرازی است که در 4 کیلومتری شمال شرقی شیراز، در دامنه کوه فهندژ، در انتهای خیابان بوستان و در مجاورت باغ دلگشا واقع شده است. این مکان در ابتدا خانقاه شیخ بوده که وی اواخر عمر خود را در آنجا می گذرانیده و سپس در همانجا مدفون گردیده است. برای اولین بار در قرن هفتم توسط خواجه شمس الدین محمد صاحبدیوانی وزیر معروف آباقاخان، مقبره ای بر فراز قبر سعدی ساخته شد. در سال 998 به حکم یعقوب ذوالقدر، حکمران فارس، خانقاه شیخ ویران گردید و اثری از آن باقب نماند. تا این که در سال 1187 ه.ق. به دستور کریمخان زند، عمارتی ملوکانه از گچ و آجر بر فراز مزار شیخ بنا شد که شامل 2 طبقه می شد. طبقه زیرین دارای راهروی بود که پلکان طبقه دوم از آنجا شروع می شد. در دو طرف راهرو دو اطاق کرسی دار ساخته شده بود. در اطاقی که سمت شرق راهرو بود، قبر سعدی قرار داشت و معجری چوبین آن را احاطه کره بود. قسمت غربی  راهرو نیز به موازات قسمت شرقی، شامل دو اطاق می شد، که بعدها شوریده (فصیح الملک) شاعر نابینای شیرازی در اطاق غربی این قسمت مدفون شد. طبقه بالای ساختمان نیز همانند طبقه زیرین بود، با این تفاوت که بر

کارخانه سیمان شیراز 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

پیشگفتار

مجموعه مطالبی که در این گزارش آورده شده است شرح و توضیحی است بر تمام امور و فعالیتهایی که در مدت کارآموزی اینجانب رضا رستگار به مدت 240 سا عت در کارخانه سیمان شیراز طی نموده ام .در مدت کارآموزی ، هدف آشنایی با محیط شرکت ، کسب تجربه ، ایجاد و درک روابط بین مفاهیم و اندوخته های تئوری با روشها و کاربردهای عملی و اجرایی ، ایجاد ارتباط با محیط کار و تعیین میزان کاربرد تئوری در عمل بوده است.که در پایین شرح کار کارآموز ی خود را توضیح می دهم .

 مقدمه

یکی از اهداف اساسی و بسیار مهم سیاستگذاران ایجاد ارتباط منطقی و هماهنگ صنعت و محیط کار با دانشگاه و دانشجو می با شد که هم در شکوفائی ورشد صنایع موثر بوده و هم دانشجویان را از یادگیری دروس تئوری محظ رهایی داده و علم آنها را کاربردی تر کرده و باعث می شود آن را در عرصه عمل ، آزموده و به مشکلات و نا بسامانیهای علمی و عملی محیط کار آشنا شده و سرمایه وقت خویش را در جهت رفع آنها مصرف نمایند ، که برای جامعه در حال توسعه ما از ضروریات می با شد .

با این مقدمه شاید اهمیت و جایگاه درس دو واحدی کارآموزی برای ما روشنتر شده و با نگاهی دیگر به آن بپردازیم .

میزان رضایت دانشجو از این دوره

این دوره بسیار مفید و برای دانشجوحاعز اهمیت می باشد وهدف آشنایی با محیط کارگاهی ، کسب تجربه ، ایجاد و درک روابط بین مفاهیم و اندوخته های تئوری با روشها و کاربردهای عملی و اجرایی ، ایجاد ارتباط با محیط کار و تعیین میزان کاربرد تئوری در عمل بوده است.

فصل اول

( آشنایی کلی با مکان کارآموزی )

معرفی محل کارآموزی

تحقیق در مورد موقعیت جغرافیایی شیراز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

- موقعیت جغرافیایی

استان فارس در انتهای جنوب شرقی دامنه های زاگرس که بتدریج از ارتفاع آنها کاسته میشود قراردارد. منطقه ساحلی آن بسیار گرم و نیمه بایر است.نواحی داخلی آن کوهستانی بوده و دارای دره های حاصلخیز و آب و هوای بسیار خوب و مطبوع است.  طبق برآوردی که به عمل آمده در حدود یک سوم ساکنان استان فارس چادرنشین هستند. زندگی ایلات از راه گله داری تأمین می شود، به طوری که گوسفند و بز و شتر و اسب از فرآورده های اصلی این استان به شمار می رود. از طرف دیگر روستاییان به کشت جو و برنج و به و ارزن و تنباکو و بادام و کتیرا و میوه های عالی سرگرم اند. صادرات اصلی این استان را پشم و پوست ، بادام، کتیرا و تنباکو تشکیل می دهد، ولی یکی از اقلام صادرات این منطقه که شهرت جهانی دارد قالیچه های به اصطلاح شیرازی است.

- سوابق تاریخی

آنچه از فرشهای کهن فارس به ما رسیده است به ندرت قدمتی پیش از سیصد سال دارد. اینکه در فارس باستان فرش بافته می شده است، تنها به مدد منابع مکتوب به اثبات می رسد. اسناد و مدارک فراوان گواه آن است که فرشبافی فارس، خواه قالی گره بافته خواه گلیم، دست کم دوازده قرن پشت سر دارد. کهنترین سندی که در آن از فرشهای فارس یاد شده، صورت اموال خزانه هارون الرشید عباسی است که پس از مرگ او به سال 193 هجری فراهم آمده است. در خزانه فرش خلیفه هزار بساط (فرش گره بافته) ارمنی ... سیصد بساط دشت میشان ... پانصد بساط طبیری .... و هزار بساط بافت دارابجرد بوده است.

از سده چهارم هجری به بعد، مدارک مکتوب که دلالت بر گستردگی دامنه فرشبافی فارس داشته باشد فراوان است. اصطخری، جغرافی نویس و مورخ مشهور سده چهارم، که خود از فارس برخاسته، گوید که: از جهرم افکندنیهای نیکو خیزد ... و از غند جان .... بساطها و برده های نیکو خیزد ... به اندک زمانی، مؤلف ناشناس کتاب پارسی حدود العالم من الشرق الی المغرب (372 ه. ق) از پی اصطخری می آید و صریحتر و دقیقتر از او، اقسام گوناگون فرشهای فارس را بر می شمرد. صاحب حدود العالم تصریح دارد که از پارس بساطها و فرشها و زیلو ها و گلیمهای با قیمت خیزد. این عبارت، شاید برای نخستین بارآشکار می کند که فرش به طور اعم و بساط بطور اخص دلالت بر قالی گره بافته دارد که از زیلو و گلیم بی گره ممتاز است.

    در دهه های 1780و 1790 (1195-1214 ه . ق) بازرگانان کمپانی هند شرقی در ایران بطور منظم فراهم بودن فرشهای صادراتی را در بندر بوشهر گزارش می کنند، که قرنها (تا حدود پنجاه سال پیش) بندرگاه اصلی برای صدور دستبافتهای فارس بوده است.

- ساختار

بیشتر قالی های کهنه فارس تار و پودشان از پشم است و تار و پود نخی تنها در مناطقی مانند کوهستان داراب و اقلید و آباده فراغه و بخشی از نی ریز متداول بوده است، بخصوص در قالیچه های ریز بافت از آن استفاده می شود .

رشته های تار در دستبافی تمام پشم و نیز در آنها که ریشه ابریشمی دارند ،رنگ نمی شود ؛ بنابراین رنگ طبیعی پشم ریشه همیشه نمایان است.بخش اعظم قالیهای عشایری دو پوده ،و نزدیک به نیمی از قالیهای روستایی یک پوده است که اغلب به صورت رنگ شده در بافته ها مورد استفاده قرار می گیرند .به همین جهت بیشتر قالیهای قشقایی ،بهارلو و عرب دارای پود قرمز رنگ و بیشتر پود قالیهای نی ریزی به رنگ سفید و پود آباده ای ها به رنگ آبی و پود لری به رنگ مشکی و قهوه ای و خرمایی است.

 واحد اندازه گیری طول در بین عشایر قشقایی قل است که از نوک انگشتان تا آرنج بافندگان حدود 50 سانتی متر است.ابعاد قالیهایی که عشایر برای بازار بخصوص منطقه گرمسیری تولید می شود به  اصطلاح شش قل ،یعنی حدود 30×60 یا 1.5×3 متر است.

اسلوب بافت فرشهای فارس در هر ایل و طایفه (و البته در تقسیمات فرعی طایفه ای) و در هر ناحیه فرق می کند؛ این نیز هست که تفاوتهای اسلوبی به نوع و ساخت دستبافت هم بستگی دارد با اینهمه، در سرتاسر این اقلیم، بافندگی در انحصار زنان است و جز گبه های دورو جملگی دستبافتها بر دارهای زمینی / افقی بافته می شود؛ در چند دهه اخیر شماری اندک از کارگاههای بافندگی تجارتی به دار عمودی روی آورده اند. قالیها و قالیچه های فارس عموماً دو پوده است مگر گبه که قاعدتاً هم پرز بسیار بلند و هم بیش از دو پود؛ اگر جز این باشد فرش را قالی – گبه خوانند که به طرح و نقش گبه است ولی دو پود بیش ندارد و به همین سبب معمولاً فاقد نرمی و لختی گبه اصل است.

در بخش اعظم گلیمهای فارس پودهای رنگی – که در هر دو رویه دستبافت نقشها را پدید می آورند – به اسلوب منقطع بافته می شوند و، لاجرم، شکاف باریکی هر پاره رنگ را جدا می کند. شماری اندک از گلیمهای لری را به شیوه ای بافته اند که پودهای رنگی گرداگرد تار همجوار پیچیده و شکاف میان پودهای منقطع را به هم دوخته است. گلیمهای فارس دامن های پهنی در سر و ته دارد که آنها را شبکه زنی گویند و به طرح و نقشی که با طرح و نقش زمینه گلیم فرق دارد. پهنای شبکه زنی به تناسب اندازه گلیم و کیفیت و ظرافت بافت فرق می کند. شبکه زنی گلیمهای قشقایی اکثراً آراسته به نوارهای شطرنجی ونی یا نوارهای گلیمبافی است که نقوش پیوسته پر و خالی زینت بخش آن است؛ نوارهای ونی همواره به اسلوب سوزن دوزی دو لایه و دو رو بافته می شود که ودهای رنگی در هر رویه معکوس روی دیگر است؛ میان نوارهای منقش یا چند نوار باریک یکرنگ قرار می گیرد یا نوارهایی با نگاره های مکرر ریز نقش دورنگ به شیوه نگاره سازی مثبت و منفی. لرهای فارس عموماً نوارهای باریک رنگارنگ را پیاپی می بافند و گهگاه نوارهای ونی را در شبکه زنی گلیمهای خود به کار می آورند.

از انواع دیگر فرشهای بی گره، جاجیم را نام باید برد که برخلاف گلیم – که تارهایش دیده نمی شود – به مدد تارهای  رنگارنگ نقش می پذیرد، و گاه نیز تار و پود هر دو نقش آفرینند. به اقتضای مسیر قائم تارها، طرحهای جاجیمی همواره راه راه قائم است و هر نوار به یک رنگ، مگر آن که از پودهای رنگی هم بهره برده باشند که در این صورت بخشهایی از هر نوار به شکل چهار گوشها یا سه گوشهای دو رنگ در می آید. جاجیمهای فارس را در دو قطعه باریک جدا از هم می بافند و سپس در امتداد قائم به هم می دوزند. جز گلیم و جاجیم، که بافتن آنها کمابیش عمومیت دارد، انواعی دیگر از بی گره در فارس بافته می شود، به مقدار اندک و نه در همه جا. از این شمار است جاجیم پر نقش به اسلوب پود پیچی و به بهره وری از پودهای اضافی بافته می شود، و دستبافتی بنام شیرکی مکملی که بر رویه آن نقشها را پدیدار می کنند در پشت دستبافت رها می شوند و ریشه وار آویز از عربهای یکجانشین در سر چهان و مردمان فارسی زبان همین ناحیه دست اندرکار شیرکی که طرح و نقش اغلب آنها شبکه سرتاسری لوزیهای رنگارنگ است، و گهگاه به همان گره بافته های ایلات عرب.

- طرحهای رایج

نقشمایه ها و نگاره هایی که بیش از همه در قالیهای فارس به چشم می خورد به ده گروه منقسم است که ترتیب تقدم آنها در اینجا نشان دهنده میزان بسامدی و فراگیری آنها است. این نیز هست که هر گروه را شاخه ها و گروههایی فرعی است و مشتقات بیشمار، که برخی چندان ساده و خلاصه شده و سبک و شیوه پذیرفته اند که اصل آنها را به نگاه نخست نمی توان بازشناخت. گروههای اصلی ده گانه بدین شرح است:

نگاره های مرغی و کله مرغی

نقشمایه های گیاهی

نگاره های بته ای

نقوش جانوری (چهارپایان)

مشتقات سواستیکا یا گردونه خورشید

انواع گلها

ستارگان

شکلهای شطرنجی

نقشمایه های دندانه دار برگ / ماهی سان

آرایه های چهاربازویی میانه ترنجها

- رنگ بندی

- رنگرزی

- ابعاد

- توزیع جغرافیایی

 شیراز

 آباده

 نیریز

 بولوردی

 قالی های عشایری فارس

- وضعیت فعلی

- فهرست منابع و مآخذ

ادواردز ،سیسیل ـ قالی ایران ـ ترجمه مهین دخت صبا ـفرهنگسرا ـتهران ـ1368

اشنبرنر ،اریک ـ قالی ها و قالیچه های ایران ـ ترجمه گروه مترجمین ـ تهیه و تنظیم  جواد یساولی ـ فرهنگسرا ـ تهران ـ 1373

اشندبرنر ،اریک ـ قالی ها و قالیچه های شهری و روستایی ایران ـ  ترجمه جمشید تولایی ـ محمد رضا نصیری ـ انتشارات یساولی چاپ اول 1374

پرهام ،سیروس ـ قالی بولوردی ـ شرکت سهامی کتاب های جیبی ـ تهران ـ1352

پرهام ، سیروس ـ شاهکار های فرش بافی فارس ـ انتشارات صداو سیمای جمهوری اسلامی ایران ـتهران ـچاپ اول 1375

تناولی ،پرویز ـقالیچه های شیری فارس ـنشر سروش ـ1354

نصیری ، محمد جواد ـ سیری در هنر قالی بافی ایران ـ انتشارات محمد جواد نصیری ـ تهران 1374

هانگلدین ،آرمن ـ قالی های ایرانی ـ ترجمه اصغر کریمی ـ فرهنگسرا ـ تهران ـ چاپ اول 1375

یساولی ،جوتد ـ مقدمه ای بر شناخت قالی ایران ـ فرهنگسرا ،تهران ،1370

تحقیق در مورد معرفی باغ جهان نما شیراز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

معرفی باغ جهان‌نما

عمارت باغ جهان‌نما تا به حال سالم برجای مانده و به شکل هشت ضلعی است. در محوطه داخل عمارت، در وسط، یک حوض از سنگ مرمر یک پارچه ساخته شده و چهار شاه‌نشین در چهار گوشه آن ایجاد گردیده است. اتاقهای بین شاه‌نشینها دو طبقه است. نمای عمارت کلاه فرنگی باغ جهان‌نما از آجر است. در سالهای پیش بوسیله مالک خصوصی پنجره‌های چوبی قدیمی عمارت برداشته شده و پنجره‌‌های آهنی و ناهماهنگ با ساختمان نصب گردیده است. بدنه و لبه‌های حوض‌ها با قطعات سنگ‌های سرخ فام ساخته شده است. دو خیابان طویل در دو سمت شمال و جنوب و شرق و غرب باغ وجود دارد. دیوارهای آجری و قدیمی باغ از بیرون به همان صورت اصلی خود نمایان است. پس این دیوارها با قطعات سنگ نیمه تراش ساخته شده است. نمای دو سوی دیوارها دارای طاقنما است. لچکی‌های طاقنماهای داخلی در دوره زندیه کاشیکاری شده ولی بر اثر بی توجهی کاشیها فرو ریخته و فقط قطعات کوچکی در بعضی جاها باقی مانده است. دیوار غربی کمی نشست کرده و انحنایی به طرف داخل دارد . صحن باغ جهان‌نما مشحون از درختان سرو و کاج کهنسال و مرکبات و انواع میوه‌هاست. این باغ سابقاً از آب رکن‌آباد مشروب می‌شده ولی در این زمان که مقدار آب کاریز رکن آباد کاهش یافته بجز لوله کشی در قسمتی از باغ چاه حفر گردیده که مقداری آب مورد نیاز این باغ معتبر و تاریخی را تأمین می‌کند. در حال حاضر این باغ در اختیار صدا و سیمای شهر شیراز می‌باشد

صفحه اصلی > معرفی باغ‌های ایرانی > باغ جهان‌نما شیراز > معرفی

تاریخچه باغ جهان‌نما

باغ جهان‌نما یکی از کهن‌ترین باغهای شیراز است و در نزدیکی آرامگاه حافظ که در دوران گذشته جزء صحرای جعفرآباد و مصلی بوده واقع شده است. در دوره سلسله آل مظفر و آل اینجو این باغ و دشت زیردست حوالی آن سرسبز و بسیار آباد بوده است. به دو دشت جعفرآباد و مصلی که همواره پوشیده از باغهای جان‌نواز و روح‌افزا بوده در اشعار حافظ شیرازی اشاره شده است و از صفا و سرسبزی آن سخن به میان آمده است. باغ جهان‌نما همانند سه باغ مشهور دیگر یعنی باغ ارم و باغ دلگشا و باغ تخت قراچه در دوره آل مظفر و آل اینجو یعنی پیش از یورش تیمور گورکانی به شیراز در نهایت آبادانی بوده است. ابن عربشاه مورخ دوره تیمور در عجایب المقدور این باغ را "زینت الدنیا" نامیده است. باغ جهان‌نما در هنگام اقامت تیمور گورکانی در شیراز، همچون سایر باغهای نامدار آن دوره مورد توجه واقع شده بطوریکه همانند آن باغ را در اطراف سمرقند -که موطن اصلی وی بوده است احداث نموده و آن را جهان‌نما نامیده بود. باغ جهان‌نمای شیراز در دوره صفویه نیز آباد و با اهمیت بوده است. شاردن که در دوره صفویه شیراز را دیده است می‌نویسد: "دروازه شهر (دروازه قرآن) به خیابان بسیار زیبایی منتهی می‌شود که دراز و باریک است. در دو سوی این خیابان باغهایی است که جبهه آنها در سمت خیابان دویست پا و هریک دارای سر در و مدخل با شکوهی است با طاق نیم گنبدی و بر فراز هر سر در یک کلاه فرنگی ساخته‌اند. درهای باغ از دو سو مقابل هم قرار گرفته و قرینه بودن آنها وضع جالبی بوجود آورده است. در وسط این خیابان حوض مربع شکلی است که پهنای این حوض به اندازه خیابان است و برای اینکه بتوان از دو طرف آن گذشت، سر در باغهای دو سو به اندازه سی پا عقب نشسته است. از نوشته‌های شاردن و تاورنیه بدست می‌آید که باغهای طرفین این خیابان یعنی باغ جهان‌نما و باغ نو که در دوره زندیه و قاجاریه تجدید عمارت شده همان باغهای دوره صفویه می‌باشد و در آن عهد رونقی تمام داشته است. پس از سلسله صفوی، در دوره ناامنی کشور، این باغ تقریباً ویران گردیده است. به روایت میرزا محمد کلانتر فارس در دوره کشمکش بین مدعیان سلطنت، بعد از نادر شاه افشار تا استقرار حکومت کریم خان زند این باغ هم بازسازی شده است. عمارتی که در وسط باغ قرار گرفته است مربوط به کریم خان زند می‌باشد. کریم خان زند این باغ را در سال 1185 ه. ق حصار کشی کرد و عمارت مزبور را در وسط آن ساخت و در اطراف عمارت، خیابان‌کشی‌های زیبا و درخت‌کاری مفصلی ایجاد کرد. طرح این باغ را کریم خان همانند باغ نظر، در داخل باغ، دارای چهار خیابان و در اطراف، دو حوض بزرگ و دو حوض کوچک داده است. محمد هاشم آصف رستم‌الحکما که در اواخر دوره زندیه و اوایل دوره قاجاریه می‌زیسته است، باغ جهان‌نما را بدین نحو وصف کرده است: " در خارج شهر... یک باب سرا بوستان مربع بسیار وسیعی است که درمیانش عمارت چهاردهنه‌ای است و از چهار طرفش حوضهای موزون و جدولهای پرآب و روان و همه آن باغ پر از سرو موزون و گلهای رنگارنگ و ریاحین گوناگون و قصر بسیار عالی منقش زرنگاری بر سر درش ساخته و آن سرا بوستان مشرف به باغ دلگشای دیگر... ." پس از دوره زندیه، در دوره قاجاریه نیز باغ جهان‌‌نما یکی از باغهای آباد و باشکوه به شمار می‌رفته است. حاج حسن میرزا حسن فسائی که در اواسط دوره قاجاریه می‌زیسته، درباره آن می‌نویسد: " باغ جهان‌نما در جانب صبوی شهر شیراز به مسافت میلی کمتر، حضرت کریم خان زند در سال هزار صد و هشتاد و اند، حصاری از آجر و گچ در مقابل بهای سیصد من بذر گندم کشیده، عمارتی معروف به کلاه فرنگی در میان آن از آجر و گچ در نهایت استحکام ساخته که از صدمه چندین زلزله آسیبی به حصار گچ و عمارت آن نرسیده است، و در داخل باغ چهار خیابان از سروهای آزاد ساخته و تا کنون که نزدیک به صدو بیست سال از کاشتن آنها گذشته به خرمی و تنومندی باقی است." فرصت‌الدوله شیرازی نیز این باغ را چنین وصف نموده است: " باغ جهان‌نما در برابر باغ نو واقع شده، بنایش از کریم خان زند است. در وسط حقیقی آن گلگشت عمارتی است هشت گوش، که درمیانش حوضی است از سنگ مرمر در فضای باغ نیز دو حوض و آبشارهای بیمر، چهار خیابان دارد که در آنها سروهای سهی به قطار است و در سایر اراضی آن درختان نارنج و انار، این باغ هم دیوانی بوده." در دوره قاجاریه عمارت باغ محل پذیرایی مهمانان حکومت هم بوده است. لرد کرزن سیاستمدار انگلیسی که در دوره قاجاریه شهر شیراز را دیده است در کتاب ایران و قضیه ایران، باغ جهان‌نما را اینگونه توصیف کرده است:" در سمت دیگر جاده اصفهان به شیراز قدری بالاتر از حافظیه باغ جهان‌نما است که درزمان کریم خان باغ وکیل نام داشت و در عهد فتحعلی شاه هنگامی که او والی فارس بود اسمش را تغییر دادند و عمارتی تابستانی در آنجا ساختند، شامل محوطه محصور در حدود 200 یارد که حالا چند درخت دارد و رو به خرابی است. در اوایل این قرن عمارت مرکزی آن یا کلاه فرنگی وضع مرتبی داشت و مختص اقامتگاه افراد عالی رتبه انگلیس بود از جمله و.سی.جی.ریچ مأمور مقیم بریتانیا در بغداد که در کردستان اکتشافاتی کرده بود و در5 اکتبر 1821م از مرض وبا درگذشت و در باغ همان جا مدفون شد." مهدی قلی هدایت مخبر السلطنه در سال 1333 ه.ق برابر 1915م چند روزی را در باغ جهان‌نمای شیراز به سر برده است و می‌نویسد." باغ جهان‌نما در آن زمان به میرزا محمد باقر خان پیشکار قوام تعلق داشته و غالب درختان اطراف باغ انار بوده است."

صفحه اصلی > معرفی باغ‌های ایرانی > باغ جهان‌نما شیراز > تاریخچه

مقاله درباره. آثار ابنیه کریم خان در شیراز از آبادانی های شهری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

موضوع تحقیق:

فهرست مطالب

عنوان:

آثار تاریخی زندیه شیراز ، جلوه فرهنگ در پایتخت فرهنگی ایران زمین

آثارابنیه کریم خان

مسجد وکیل

حمام وکیل

بازار وکیل

منابع

آثار تاریخی زندیه شیراز ، جلوه فرهنگ در پایتخت فرهنگی ایران زمین

شیراز را از آن رو بسیاری به شهرشاعران و عارفان و پایتخت فرهنگی ایران زمین می‌شناسند که جلوه‌های تاریخ، تمدن و فرهنگ ایرانی و اسلامی در این کلان شهرگسترده است و رد پای زندگی مدنی در آن از دیر باز وجود داشته است.یکی از جلوه‌های تاریخ و فرهنگ کهن ایران زمین که در شیراز همچنان پا برجاست و ویژگی منحصر به فردی برای این شهر فرهنگی به شمار می‌آید وجود مفاخر و یادمان‌های کهن از جمله مفاخر و یادمان‌های فرهنگی دوره زندیه است.آثار و یادمان‌های دوره زندیه که اغلب با پسوند وکیل شناخته می‌شود به صورت ارگ کریمخانی،بازار وکیل ، مسجد وکیل ، حمام وکیل، دیوانخانه‌و عمارت کلاه فرنگی باغ نظر است. وکیل از آن رو در ادامه نام این عمارت‌ها آمده است که کریم خان زند را وکیل الرعایا می‌نامیده اند.آنچه‌اهمیت وجوداین آثار رادو چندان می‌کند علاوه پیشینه فرهنگی و تاریخی ساخت بناهای آن توجه به‌حقوق شهروندی و احترام به مدنیت و تمدن زندگی شهری در دوره حکومت کریم خان زند در ایران زمین بوده است که همچنان رگه‌هایی از این نوع نگاه به زندگی مردم در این آثار متجلی است.

آثارا بنیه کریم خانمسجد وکیلمسجد وکیل یا جامع وکیل از آثار دوره زندیه در شیراز است. این مسجد با 11 هزار متر مربع مساحت، 8660 متر زیربنا، 120 متر طول و 80 متر عرض در سال 1187 ه.ق. توسط کریم خان زند در محله درب شاهزاده، خیابان طالقانی فعلی و در حد فاصل حمام وکیل و بازار وکیل ساخته شده است.

در دو لنگه ورودی مسجد با 8 متر ارتفاع و 3 متر پهنا در هر لنگه، در ضلع شمالی مسجد قرار گرفته است. و در کنار آن نیز ورودی در بازار شمشیرگرها وجود دارد.

بر فراز سر در مسجد کتیبه ای کاشی کاری شده قرار دارد که با خط نسخ آیات قرآنی بر روی آن نگاشته شده است. در پایان نیز تاریخ 1306 ه. قید گردیده است. بر فراز آن نیز در میان فضایی کاشی کاری شده، کتیبه ای قرار دارد که نام فتحعلی شاه و حسین علی میرزا با خط ثلث و آب طلاکاری شده بر روی آن نگاشته شده است.در پیشانی طاق سردر، کاشی هفت رنگ وجود