دانلود مقاله موقعیت جغرافیایی ایران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

موقعیت جغرافیایی

ایران با 1648195 کیلومتر مربع مساحت از شمال با ارمنستان، آذربایجان، و ترکمنستان هر سه از جمهوریهای شوروی سابق و دریای خزر، از مشرق با افغانستان و پاکستان، از مغرب با ترکیه و عراق و از جنوب با خلیج فارس و دریای عمان همسایه است. مساحت ایران یک پنجم مساحت آمریکا و تقریبا سه برابر فرانسه است.  

سه رشته کوه ایران را احاطه می کنند: کوه های سبلان و تالش در شمال غربی، رشته کوه بلند و بسیار کهن زاگرس (متعلق به دوران ژوراسیک) در غرب و جنوب غربی و رشته کوه البرز در شمال که دماوند، بلندترین قله ایران با 5670 متر ارتقاع را شامل می شود. در مرکز ایران نیز دو بیابان وسیع به نام دشت کویر (با بیش از 200 هزار متر مربع) و دشت لوت (166 هزار متر مربع) قرار دارد.

دشتی در کوهپایهای زاگرس

فقط 14 درصد از زمینهای ایران قابل کشت و زرع است. 8 درصد اراضی ایران جنگل، 55 درصد مراتع طبیعی و 23 درصد کویر و بیابان است.

دماوند مهمترین قله ایران با بلندی 5671 متر در شمال شرقی تهران

پایه های شمالی البرز که پوشیده از درختان مختلف میباشد، بزرگترین محل کشت و کار است.

در گوشه و کنار خلخال، جنوب اردبیل و نهار خوران (در جنوب گرگان) میتوان جنگلهای دوست داشتنی شمال را مشاهده کرد.

ایران در قلب خاورمیانه همچون پلی دریای مازندران بزرگترین دریاچه جهان را به خلیج فارس و دریای عمان، از شمال به جنوب وصل میکند و گذرگاهی است برای ارتباطات فرهنگی - سیاسی دنیای شرق و غرب.

چشمه های زلال، باغهای پسته، دشتهای پر از لاله، فصلهای متنوع، کوهها و صخره ها، شبهای پرستاره، سرزمینهای ناهموار بی انتها، آتشفشانهای غیر فعال پوشیده از برف، جنگلهای سرپوشیده کوهپایه های البرز و سواحل زیبای دریای خزر از جمله دیدنیهای زیبای ایران هستند که همه ساله توجه بسیاری از جهانگردان را به خود جلب می کند.

در کنار خصوصیات مورد توجه سرزمین بزرگ ایران که از نظر جهانگردی اهمیت بسیار زیادی دارد، وجود کوههای بلند، دشتهای پهناور، صحراها، رودخانه ها و دریاچه های مختلف، همگی در کنار یکدیگر شرایط جغرافیائی بخصوصی بوجود آورده اند که در هر موقع سال می توان هر یک از چهار فصل را در یکی از مناطق ایران پیدا کرد.

آب و هوا

ایران بدلیل گستردگی و تنوع بومشناختی و بلندیهای متنوع دارای شرایط آب و هوائی بسیار متفاوت است.  در زمستان( در فواصل ماههای دسامبر تا فوریه) اکثر مناطق کشور بشدت سرد است در حالی که در تابستان (جون تا آگوست) گرمای هوا به چهل درجه بالای سانتیگراد می رسد. میانگین سالانهء دما در ایران از شمال غربی به شمال شرقی تغییر می کند و از منهای ده درجه سانتیگراد در آذربایجان تا به 25 - 30 درجه سانتیگراد در جنوب و جنوب شرقی میرسد. نواحی ساحلی جنوب و شمال ایران در مقایسه با مناطق مرکزی و کوهستانی الگوی هواشناختی بسیار متنوعی دارد. 

جزیره کیش (جنوب ایران )

میانگین سالانه دمای بندر عباس در اوایل زمستان 18.5 سانتیگراد میباشد. میزان بارش سالانه مناطق مختلف کشور نیز بسیار متفاوت است. 

ایران دارای آب و هوای متناوبی است که در برخی مناطق کشور گرمای تابستان و سرمای زمستان مشابه میباشند. به همین دلیل آب و هوای ایران در هر منطقه باید بصورت جداگانه مورد توجه قرار گیرد.   

شمال ایران (دریای خزر) ر

جزیره کیش در زمستان

لاهیجان (شمال ایران )

خلیج فارس در زمستان

در ژانویه و فوریه (آذر و دی) سه نوع منطقه آب و هوائی در ایران وجود دارد: سواحل دریای خزر دارای آب و هوای معتدل سرد، مناطق مرکزی دارای آب و هوای سرد زمستانی، و مناطق کناری دارای آب و هوای متوسط و ملایم میباشد. ولی در مناطق جنوبی هوا بسیار گرم است و در تابستان تحمل آب و هوای مناطق مرکزی بسیار مشکل میباشد.

دانلود مقاله موقعیت ایران 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

«موقعیت ایران»

ایران یا بخشهایی از ایران تا اوایل پرمین جزئی از قاره گندوانا بوده است. شواهد نشان می دهد که صفحه ایران نسبت به وضعیت فعلی خود جابجا شده است و بخش سرتاسری عربستان در سمت ایران، حاشیه پالئوتتیس به شمار می رفته است. قسمت اعظم حاشیه مزبور بعداً طی کوهزایی آلپ و زیر راندگی و برخورد عربستان به ایران از بین رفته است.

در حد بین سیلورین و پرمین زیرین، صفحه ایران در شمال شرق گندوانا و در حاشیه جنوبی پالئوتتیس قرار داشته است. بنا به گفته اشامپلی (1978) چین و هند وچین احتمالاً طی پالئوزوئیک از گندوانا جدا شدند یعنی ابتدا چین و در پی آن هند و چین همزمان با ایران یعنی طی پرموکربونیفر از گندوانا مجزا شد. صفحات مزبور به طرف آسیا مهاجرت کرده و سرانجام به آن متصل شدند.

«پالئوتتیس»

لازمه تشکیل هر اقیانوس وجود ریف های بین قاره ای است. البرز به عنوان بخشی از حاشیه قاره ای معرفی شده و 4 مرحله در تشکیل پالئوتتیس مشخص می شود:

برآمدگی مناطقی که بعدها محلی برای تشکیل ریفت شد.

آتشفشان شکافی قابل توجه.

پیش روی دریا بر روی حاشیه جدید و انباشتگی رسوبات در آن از جمله رسوبات تبخیری

برخورد قاره ها و تکتونیک خاصی که در مناطق دورتر در نتیجه این بازشدگی آشکار می شود.

در البرز بر اساس پیش روی و پس روی ها و جغرافیای دیرینه کلی ایران ثابت می شود که البرز طی پالئوزوئیک حالت حاشیه قاره داشته است. چنانکه در دونین زیرین دریایی در چند نقطه در شمال البرز مشاهده شده است.

در البرز شرقی توسعه حاشیه قاره ای مزبور از دونین و بعد از طی یک مرحله آتشفشان شکافی مهم اتفاق افتاد.

برای تعیین سن ریفت و زمان پیدایش کف اقیانوس می توان بر ساس سن قدیمی ترین رسوبات دریایی که با ریفت در ارتباط باشد سن آن تخمین زد.

به نظر می رسد که پیدایش کف اقیانوس پالئوتتیس در اردوویسین انجام شده است پیش روی آب در حاشیه ریفت به طور محلی در طی اروویسین دنبال شد و به طور قطع تا دونین زیرین ادامه داشته است

پیدایش و وفور آتشفشانهای شکافی قبل از رسوبگذاری ماسه سنگ لالون می تواند نشانه ریفت در این زمان باشد. با کوهزایی های هرسی نین که در کربونیفر رخ داده است پالئوتتیس بسته شد.

البرز:

کوههای البرز در شمال ایران و جنوب دریای خزر ، رشته شرقی و غربی نسبتاً پرپیچ و خمی را تشکیل می دهد. سلسله جبال البرز خود جزئی از قسمت شمالی کوهزایی آلپ – هیمالیا است در آسیای غربی. روند ساختمانی کوههای بخش غربی البرز شمال غرب – جنوب شرق است و تا اندازه ای با نوار شمالی زاگرس چین خورده هم جهت است. در حالی که روند ساختمانی کوههای شرقی البرز تقریباً شمال شرق – جنوب غرب بوده و با امتداد گسل بزرگ کویر (گسل درونه) موازی است.

در مورد وضعیت ساختاری البرز دو مدل وجود دارد:

مدل اشتوپلین: ناودیس پیچیده که راندگی های آن شیب به سمت جنوب و حرکت هم سمت جنب است.

ورقه های رورانده روی هم سوار شدند و یک ساختمان طاق شکل ایجاد شده در بخش جنوبی ساختمان راندگیها به سمت جنوب و حرکت هم به سمت جنوب و در بخشهای شمالی راندگیها به سمت شمال و حرکت به سمت جنوب است (مهدی علوی).

در دامنه های جنوبی البرز باید بر اساس مدل اشتوپلین شیب راندگیها به سمت شمال و حرکت به سمت جنوب باشد و بر اساس مدل مهدی علوی شیب به سمت جنوب و حرکت نیز به سمت جنب باشد. در مسیر راندگیها می بینیم که سیب و حرکت هر دو به سمت جنوب اند. در مسیر گرگان هر چه به سمت شمال می رویم مشاهده می کنیم که شیب راندگیها عکس می شود.

توالی چینه ای البرز توسط گسل رورانده ای از سمت شمال به جنوب جابه جا شده اند. این ورقه های رورانده بر خرم یک ورقه منفرد یا بعضاً دوبل هستند. شیب راندگیها در بخش شمالی به سمت شمال و در بخش جنوبی به سمت جنوب است. در بخش جنوبی البرز شیب به سمت جنب و حرکت به سمت جنوب است. آغاز تشکیل البرز در کوهزایی سی مرین و تکامل آن در کوهزایی آلپ است.

«چینه نگاری البرز»

روستای تویه دروار به فاصله km 65 دامغان قرار دارد که یال جنوبی طاقدیس البرز در آن رخنومن دارد ولی یال شمالی توسط گسل قطع شده است. هسته طاقدیس سازند باروت است و زاگروس ، لالون و میلا روی آن قرار دارد و الیکا روی تمام آنهاست که تماس آن راندگی است.

سازند باروت:

شامل شیل، دولومیت، آهک استروماتولیت دار دولومیتی شده است. آهک و دولومیتها باندهای چرتی فراوان دیده می شود و لامیناسیون تیره و روشن دارند. بافت فرسایشی پوست فیلی هم در این سازند دیده می شود.

ماهیت این سازند دولومیتی است ولی سیلت استون و شیل هم دارد. در ابتدای سازند گدازه و توف هم دیده می شود. چرت ها به دلیل اینکه در امتداد خود لایه بندی هستند پس جانشینی (ثانویه) اند که منشأ سیلیس آن ها متفاوت است.

در مقطع تیپ کنتاکت با سلطانیه هم شیب و تدیجی است و در زیر شیل های زاگون به صورت هم شیب قرار دارد. از نظر دیرینه شناسی سن آن را اینفراکامبرین می دانند. از نظر گسترش جغرافیایی این سازند در پهنه وسیعی از البرز مرکزی و زاگرس مرتفع بیرون زدگی داشته و اگر چه از لحاظ لیتولوژی تا اندازه ای مشابه است ولی ضخامت آن از جایی به جای دیگر متفاوت است.

سازند زاگون:

شامل شیل های قرمز سیلت استونی تا ماسه ای دانه ریز و در انتها ماسه سنگهای دانه ریز است. در اخل شیلها لکه های کروی شکل احیایی دیده می شود که وقتی یک ماده آلی داخل شیلها قرار می گیرد آهن سه ظرفیتی را به آهن 2 ظرفیتی تبدیل می کند و رنگ قرمز تبدیل به رنگ سبز می شود و سیمان اطراف را نیز در برمی گیرد و باعث ایجاد لکه های احیایی روشن داخل شیلهی قرمز می شود.

کنتاکت زیرین با باروت هم شیب و بر سطح چینه بندی آخرین لایه های دولومیتی قرار دارد. کنتاکت بالایی با ماسه سنگهای لالون نیز تدریجی است و اولین لایه ای ماسه سنگی دانه درشت ضخیم لایه آغاز سازند لالون است. سن آن اینفراکامبرین انتهایی و یا کامبرین آغازین است.

سازند لالون:

در ایران کامبرین زیرین با سازند لالون شروع می شود. توالی سازند لالون و داهو و معادلهای آن فلوویال است. زاگون و لالون آواری و پیوسته به هم بوده که زاگون رخساره حد واسط دریا و قاره است و چون ژیپس ندارد پلایا نیست و چون دور از فشار است خیلی دانه ریز است.

تحقیق در مورد موقعیت جغرافیایی استان تهران

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 100 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

موقعیت جغرافیایی استان تهران

استان تهران از 12 شهرستان و 27 بخش تشکیل شده است. این استان با مساحت 29683 کیلومتر مربع، بین 34 درجه و 11 دقیقه تا 36 درجه و 27 دقیقه عرض شمالب 50 درجه و 13 دقیقه تا 53 درجه و10 دقیقه طول شرقی واقع شده و از شمال با استان مازندران، از شرق با استان سمنان و از جنوب و غرب استانهای اصفهان و مرکزی و زنجان همسایه است. از نظر موقعیت نسبی جغرافیایی این استان در غرب دشت کویر و جنوب رشته کوههای البرز واقع شده است. شکل شماره (1-1)، موقعیت استان در کشور را نشان می دهد.

2-1) تاریخچه و سابقه سکونت در استان تهران

براساس مطالعاتی که تا کنون در سطح تهران

انجام شده قدیمیترین نشانه از حضور انسان در ناحیه اطراف گیلان دماوند پیدا شده است که به 14000سال پیش می رسد. انسان در اینجا غارنشین بوده و در مرحله گرد آوری غذا و شکار به سر میبرده است. یاقوت حموی در کتاب ‹‹معجم البلدان›› و قزوینی در اثر ‹‹البلدان››

درباره تهران نوشته اند: تهران قریه کوچکی بوده که بر سر راه شهر باستانی ری قرار داشته و گاه و بی گاه از این راه کاروانهای متعددی می گذشته اند، غارتگران بوده است که غالباً قافله ها و کاروانهایی که از نزدیک آنجا عبور می کردند مورد غارت قرار می گرفتند، همچنین سردارانی که قصد حمله به شر ری را داشتند با سپاهیان و مردان جنگی از این قریه به شهر ری حمله میبردند، به همین دلیل تهران نشینان برای حفظ و حراست خود در این منمطقه نقبها و سردابهایی ایجاد نموده و در صورت بروز خطر در آن مخفی میشدند.

ری در دوره باستان بخصوص در دوره ساسانیان به اوج خود می رسد و هم اکنون نیز آثار متعددی از این دوره در اطراف ری بر جا مانده است و تا قرن 4 هجری بزرگترین شهر مشرق زمین بود ولی بعدها در اثر حمله مغول به کلی ویران شد. با حمله مغولها به شهر ری و ویران کردن آن مردم شهر به تهران پناه آورده و در این سردابها مخفی شدند و از آنجا بود که توسعه و گسترش تهران شروع میشود. علی رغم احداث بناهایی چند در دوران صفویه وقتی که آقا محمد خان تهران را به عنوان پایتخت انتخاب کرد

(سال 1164) شمسی) تهران

دهکده ای بیش نبود.

تهران تا دوره صفوی چندان اهمیتی نداشت. تا آنکه

محمدخان قاجار در سال 1166 آن را به پایتختی برگزید. در این زمان شهر تهران 15000 نفر جمعیت داشت.

شروع شهر نشینی:

بعد از مرگ آغامحمدخان رشد و توسعه شهر تهران سریعتر شد به طوری که 10 سال بعد از مرگ وی جمعیت تهران از 15000 نفر به 50000 بالغ و در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه (1229شمسی) به 90000 نفر بالغ گردید.

در این زمان تهران از چهار محله به نامهای عودلاجان (محله عیان نشین)، چالمیدان، بازرا و سنگلج تشکیل شده بود و هر محله ای بوسیله یک دروازه به خارج از شهر راه پیدا میکرد و دروازه ارگ را که در شمال دیوار ارگ واقع بود دروازه دولت مینامیدند، (شکل شماره 2-1 ، نقشه محله های تهران در زمان ناصرالدین شاه). در طول حکومت ناصرالدین شاه اصلاحات مهمی توسط وزیر با کفایت او امیرکبیر انجام شد که مهمترین آنها عریضتر شدن کوچه ها ، احداث خندق و دیوار جدید به دور شهر و بنیاد 12 دروازه در اطراف آن میباشد. در دوران رضاخان آنچه بیشتر از همه به یاد مانده، ایجاد خیابانهاست که به تقلید از شهرهای اروپایی انجام گرفت و برج و باروی شهر برداشته شد و در مسیر آن چهار خیابان بزرگ و مستقیم که امروزه به خیابانهای کارگر ، انقلاب ، 17 شهریور و شوش نامیده میشوند احداث شدند.

پس از انقلاب نیز شهر تهران گسترش

زیادی یافت و خصوصاً در زمان جنگ مورد هجوم مهارجرت ها واقع گردید به طوری که جمعیت آن از 5/4 میلیون در سال 1350 به 6/6 میلیون نفر در سال 1370 رسید، در سالهای اخیر نـیـز شـهرداری تهران با اصلاح

برخی از فضای سبز شهری، تسهیلاتی در زمینه ترافیکی، فضای سبز، محیطهای گذراندن اوقات فراغت ، مجتمعهای فرهنگی و ... اقدامات مهمی را شروع نموده است.

3-1) ناهمواریها

ناهمواریهای استان تهران را میتوان به سه بخش تقسیم نمود.

الف) کوهستانی

تحقیق در مورد موقعیت ایران 27 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 27 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

«موقعیت ایران»

ایران یا بخشهایی از ایران تا اوایل پرمین جزئی از قاره گندوانا بوده است. شواهد نشان می دهد که صفحه ایران نسبت به وضعیت فعلی خود جابجا شده است و بخش سرتاسری عربستان در سمت ایران، حاشیه پالئوتتیس به شمار می رفته است. قسمت اعظم حاشیه مزبور بعداً طی کوهزایی آلپ و زیر راندگی و برخورد عربستان به ایران از بین رفته است.

در حد بین سیلورین و پرمین زیرین، صفحه ایران در شمال شرق گندوانا و در حاشیه جنوبی پالئوتتیس قرار داشته است. بنا به گفته اشامپلی (1978) چین و هند وچین احتمالاً طی پالئوزوئیک از گندوانا جدا شدند یعنی ابتدا چین و در پی آن هند و چین همزمان با ایران یعنی طی پرموکربونیفر از گندوانا مجزا شد. صفحات مزبور به طرف آسیا مهاجرت کرده و سرانجام به آن متصل شدند.

«پالئوتتیس»

لازمه تشکیل هر اقیانوس وجود ریف های بین قاره ای است. البرز به عنوان بخشی از حاشیه قاره ای معرفی شده و 4 مرحله در تشکیل پالئوتتیس مشخص می شود:

برآمدگی مناطقی که بعدها محلی برای تشکیل ریفت شد.

آتشفشان شکافی قابل توجه.

پیش روی دریا بر روی حاشیه جدید و انباشتگی رسوبات در آن از جمله رسوبات تبخیری

برخورد قاره ها و تکتونیک خاصی که در مناطق دورتر در نتیجه این بازشدگی آشکار می شود.

در البرز بر اساس پیش روی و پس روی ها و جغرافیای دیرینه کلی ایران ثابت می شود که البرز طی پالئوزوئیک حالت حاشیه قاره داشته است. چنانکه در دونین زیرین دریایی در چند نقطه در شمال البرز مشاهده شده است.

در البرز شرقی توسعه حاشیه قاره ای مزبور از دونین و بعد از طی یک مرحله آتشفشان شکافی مهم اتفاق افتاد.

برای تعیین سن ریفت و زمان پیدایش کف اقیانوس می توان بر ساس سن قدیمی ترین رسوبات دریایی که با ریفت در ارتباط باشد سن آن تخمین زد.

به نظر می رسد که پیدایش کف اقیانوس پالئوتتیس در اردوویسین انجام شده است پیش روی آب در حاشیه ریفت به طور محلی در طی اروویسین دنبال شد و به طور قطع تا دونین زیرین ادامه داشته است

پیدایش و وفور آتشفشانهای شکافی قبل از رسوبگذاری ماسه سنگ لالون می تواند نشانه ریفت در این زمان باشد. با کوهزایی های هرسی نین که در کربونیفر رخ داده است پالئوتتیس بسته شد.

البرز:

کوههای البرز در شمال ایران و جنوب دریای خزر ، رشته شرقی و غربی نسبتاً پرپیچ و خمی را تشکیل می دهد. سلسله جبال البرز خود جزئی از قسمت شمالی کوهزایی آلپ – هیمالیا است در آسیای غربی. روند ساختمانی کوههای بخش غربی البرز شمال غرب – جنوب شرق است و تا اندازه ای با نوار شمالی زاگرس چین خورده هم جهت است. در حالی که روند ساختمانی کوههای شرقی البرز تقریباً شمال شرق – جنوب غرب بوده و با امتداد گسل بزرگ کویر (گسل درونه) موازی است.

در مورد وضعیت ساختاری البرز دو مدل وجود دارد:

مدل اشتوپلین: ناودیس پیچیده که راندگی های آن شیب به سمت جنوب و حرکت هم سمت جنب است.

ورقه های رورانده روی هم سوار شدند و یک ساختمان طاق شکل ایجاد شده در بخش جنوبی ساختمان راندگیها به سمت جنوب و حرکت هم به سمت جنوب و در بخشهای شمالی راندگیها به سمت شمال و حرکت به سمت جنوب است (مهدی علوی).

در دامنه های جنوبی البرز باید بر اساس مدل اشتوپلین شیب راندگیها به سمت شمال و حرکت به سمت جنوب باشد و بر اساس مدل مهدی علوی شیب به سمت جنوب و حرکت نیز به سمت جنب باشد. در مسیر راندگیها می بینیم که سیب و حرکت هر دو به سمت جنوب اند. در مسیر گرگان هر چه به سمت شمال می رویم مشاهده می کنیم که شیب راندگیها عکس می شود.

توالی چینه ای البرز توسط گسل رورانده ای از سمت شمال به جنوب جابه جا شده اند. این ورقه های رورانده بر خرم یک ورقه منفرد یا بعضاً دوبل هستند. شیب راندگیها در بخش شمالی به سمت شمال و در بخش جنوبی به سمت جنوب است. در بخش جنوبی البرز شیب به سمت جنب و حرکت به سمت جنوب است. آغاز تشکیل البرز در کوهزایی سی مرین و تکامل آن در کوهزایی آلپ است.

«چینه نگاری البرز»

روستای تویه دروار به فاصله km 65 دامغان قرار دارد که یال جنوبی طاقدیس البرز در آن رخنومن دارد ولی یال شمالی توسط گسل قطع شده است. هسته طاقدیس سازند باروت است و زاگروس ، لالون و میلا روی آن قرار دارد و الیکا روی تمام آنهاست که تماس آن راندگی است.

تحقیق در مورد موقعیت جغرافیایی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

موقعیت جغرافیایی

آستارا، شهری کوچک در ساحل غربی دریای خزر و در شمالی‌ترین نقطه استان گیلان و آخرین نقطه مرزی ایران و جمهوری آذربایجان است. آستارا از شرق به دریای خزر، از شمال به آستارای جمهوری آذربایجان، از غرب به شهرستان اردبیل و از جنوب به منطقه تالش نشین گیلان محدود است. رود آستارا که از کنار راه شوسه آستارا- اردبیل می گذرد، آستارای ایران را از آستارای جمهوری آذربایجان جدا می سازد. آستارا شمالی ترین شهر گیلان به مساحت ۳۳۴ کیلومتر است که از مغرب به کوههای پوشیده از جنگل تالش از مشرق به سواحل شنی دریای خزر می رسد که تخته سنگهای بزرگی زینت بخش سـواحل آن است ایـن شهـرکه در موقعیت َ۵۲ و ْول و َ۲۵ و ْ۳۸ عرض جغرافیایی قرار دارد از شمال نیز به رودخانه «آستارا» یا ، «آستارا چای» منتهی می شود که خط مرزی ایران وجمهوری آذربایجان است .

متوسط میزان بارندگی این شهر ۸/ ۱۲۱۴ میلیمتر بوده و دمای هوای آن بین حداقل ۱۲-تا حداکثر ۵/ ۳۸+ درجه سانتیگراد متغیر است .

در منطقه آستارا علاوه بر زبان ترکی آذربایجان، زبان تالشی نیز رایج است ولی در اثر مهاجرت‌های زیاد از اهمیت آن کاسته شده است. آستارا یکی از زیباترین شهرهای شمال استان گیلان است .

جمعیت

آستارا به موجب قانون تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶ش. بخش شهرستان اردبیل بود، در مهرماه سال ۱۳۳۷ش. تابع آذربایجان شرقی شد و از خرداد سال ۱۳۳۹ش. جزو استان گیلان گردید.جمعیت آن بر اساس سرشماری سال 1381ش، 70170 نفر بوده و در حال حاظر نزدیک به ۱۰۰۰۰۰ نفر می‌باشد. از اماکن تاریخی شهرستان آستارا می‌توان به بقعه شیخ تاج الدین محمود خیوی در لمیر محله آستارا، قلعه شیندان، قبرستان قدیمی ونه بین که در بالای دهکده توریستی حیران بر سر راه فرعی نمین واقع است، قبرستان قدیمی دهکده گنج کشی از آبادیهای نزدیک حیران، بقعه پیر قطب الدین نزدیک دهکده باغچه سرا، بقعه سیدابراهیم و سیدقاسم که گفته می‌شود پسران امام موسی کاظم در د هکده کانرود اشاره کرد. این شهر از نظر تقسیمات کشوری به یک بخش شامل شهر آستارا ، دهستانهای حیران ، ویرمونی ولوندویل تقسیم میگردد. جمعیت شهر ۶۳۲۵۴ نفر است که ۳۱۷۷۴ نفر مرد و ۳۱۴۸۰ نفر زن می باشند . ساکنان شهر به زبان آذری ودر روستاهای کوهپایه ای وجنوبی به زبان تالشی تکلم می کنند

ویژه گی های خاص بندر مرزی آستارا:

1. به دلیل استفاده بیش از حد سفال به شهر بام های سفالین معروف است.

2. دبیرستان پر افتخار حکیم نظامی نماد فرهنگ بالای شهر می باشد که در سال 1387جشن صد سالگی آن برپا خواهد شد.

3. با داشتن بیش از 8/98% باسواد نخستین شهر با سواد ایران می باشد.

4. می توانید به دلیل واقع شدن دریا در شرق و کوه در غرب طلوع و غروب خورشید را در اوج زیبایی به دیده ی تماشا نگریست.

وجه تسمیه آستارا:

1. دربارهٔ نام این شهر گفته شده که در آغاز آهسته‌رو بوده زیرا کاروانان و مسافران زمانی‌که به این منطقه مردابی ساحلی می‌رسیدند ناچار به حرکت آهسته‌تر می‌شدند. همان نام اوسته رو یا هوسته رو تالشی به مرور تبدیل به آستارا شده ‌است. (در این مورد نگاه کنید به کتاب بستان الساحه). برخی این نام را برگرفته از ریشه استردن یا ستردن به معنای گرفتن حق العبور یا باج دانسته‌اند که با توجه به دور افتاده بودن منطقه در سالیان گذشته منطقی بنظر می‌رسد.

2. بر اساس یک نظر گاه دیگر، به دلیل شدت ابری بودن منطقه، اهالی شب ها درزمان دیدن ستاره ها به یکدیگر با عبارت " آی ستاره" خبر می دادند.

3. کلمه آستارا از نام استر یعنی ناهید (آناهیتا) که مورد پرستش مردان ایران باستان بوده، اخذ شده است.

4. کلمه آستارا از ترکیه کلمه های تالشی " اً " بمعنی آب، " ستو" بمعنی کنار ساحل و "راو" بمعنی راه اخذ شده است و معنی آن " راهی در کنار آب" است. دلیل استعمال لین عبارت نیز وجود جاده ای باریک در کناره ساحل در منطقه آستارا قبل از ایجاد جاده های کنونی بوده است.

5. نام آستارا از نام استر Ester نام دختر یهودی و همسر شاهزاده کیخسرو اخذ شده است.

6. آستارا از کلمه " استر رو" بمعنی " یبور با حیوان بارکش" است و دلیل آن کثرت عبور و مرور حیوانات بارکش همراه کاروان ها از معبر تجارتی آستارا در قرن های گذشته بوده است.

نام آستارا

در مورد وجه تسمیه شهر گویند چون سالها پیش در این محل تپه های شنی برکه و مرداب ونیزارهای فراوانی وجود داشته که راه رفتن را شکل و مستلزم احتیاط می نمود . از این رو به این محل به زبان تالشی (آهسته رو) یا (آسته رو) می گفتند . کم کم با ورود مهاجران ترک زبان خصوصا از اردبیل این لفظ به صورت آستارا درآمد .

سیمای فرهنگی

آستارا تا زمان صفویه اهمیت نداشت اما پس از آن به سبب بسط تجارت و موقعیت جغرافیایی ونظامی اهمیت یافت وقلعه های زیادی در آن ساخته شد . در محل کنونی آستارا دهی به نام دهنه کنار بود که از زمان قاجاریه به بعد بخاطر صدور کالا و رفت وآمد تجارتوسعه یافت و سبب شد که تمدن جدید اروپا زودتر وارد این شهر شود به طوریکه همزمان با تاسیس مدرسه دارالفنون در تهران مدرسه صادقیه در آستارا گشایش یافت ونیز در سال ۱۳۰۰ هجری شمسی یک باب مدرسه دخترانه ، یک کتابخانه ویک قرائت خانه نیز دایر شد و از نظر میزان سواد در حال حاضر رتبه اول رادر استان دارا است . دانشگاه آزاد آستارا با بیش از۴۰۰۰ دانشجوی رشتههای مختلف دراین شهر فعالیت دارد

اقتصاد

آستارا تا مدتها به دلیل تنگنا های سیاسی و جغرافیایی دچار رکود بود اما در سالهای اخیر وپس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی با احداث راه ترانزیت آستارا - اردبیل در مسیر گردنه زیبا وجذاب حیران با جاذبه های طبیعی فراوان خود ونیز به دلیل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و رفت وآمدهای مرزی ومبادلات بازرگانی رونق اقتصادی آن تجلی بیشتری یافت . توسعه شهری در سالهای اخیر ورفاه اقتصادی نسبی مردم باعث تغییر شیوه معماری شهرنیزگشته است .آستارا اکنون به خاطر وجود بازارهای روسی ودیگر بازارهای ساحلی ، هرساله پذیرای مسافران و خریداران بیشمار اینگونه کالاهاست که در عین خرید از دیدن مناظر زیبای شهر نیز غفلت نمیکنند واز روحیه خوب و مهمان نواز مردم وطبیعت سرسبز آن هم بهره می برند.

محصولات

آستارا شهری است که محور عمده فعالیتهای مردمش برپایه کشاورزی است . کاشت برنج در ۳۲۰۰ هکتار زمین و شالیکوبی در ۱۰ کارخانه برنجکوبی تولید به ۱۵۱۰۷ تن محصول در سال منجر می شود . نیز از ۳۰۰ هکتار زمین زیر کشت توتون هر ساله ۲۱۰ تن برگ سبز بدست می آید. گندم نیز در ۱۱۰۰ هکتار کشت می شود و ۲۹/۳۸۵ تن در سال محصول میدهد .

از دیگرفراورده های آستارا عسل است که زنبورداران در دامنه های سرسبز و خوش آب وهوای حیران هر ساله ۹۶۵۱۵۰ کیلو گرم عسل تولید می کنند و تعدادکندو های این شهرستان پس از تالش در رتبه دوم قراردارد . وجود دریای خزرعلاوه بر صید ماهی به خاطر وجود صدفهای کنار ساحل ، ماده اولیه