تحقیق در مورد نورمن فاستر ترجمه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

Norman Foster - Architect

Few contemporary architects could be described as household names, but then few architects have had such long and prolific careers, or have put their name to so many high-profile building projects, as Norman Foster.

Norman Robert Foster was born in Manchester in June 1935, and grew up in the working class neighbourhood of Levenshulme. He was naturally gifted and performed well at school. At the same time he took an interest in architecture, particularly in the works of Frank Lloyd Wright (1867 - 1959) and the Modernist master Le Corbusier1. He considered a career in architecture from an early age, but National Service and a number of rather mundane day jobs intervened. While working in the contracts department of a small Manchester-based firm of architects (John Beardshaw & Partners), however, his sketching talents were spotted, and he soon moved into the drawing department.

Foster did not need much more encouragement than that. At 21 years of age he began his architectural studies at Manchester University. Lacking in neither the attitude nor the aptitude to succeed, he won practically every prize and scholarship available. A number of these enabled him to visit Europe and take in its architecture, including the works of Jørn Utzon (the Danish-born architect and designer of the Sydney Opera House) and Le Corbusier.

Foster's academic successes at Manchester won him a Henry Fellowship to pursue graduate studies at Yale University, USA. There he met Richard Rogers and they began a life-long friendship. After graduating from Yale, Foster travelled throughout the United States for a year, and returned to England in 1962.

He began professional practice, forming Team 4 with Richard Rogers and Wendy and Georgie Cheesman, two sisters who were also Yale alumni. Richard Rogers' first wife Su was also a member of the team. Wendy Cheesman later became Foster's first wife2.

Professional Practice

Team 4's output began with a number of small and ecologically concerned residential projects, but it was the 30,000 sq ft Reliance Controls factory (Swindon, UK, 1965-66) which made their name. This was essentially just a large steel shell containing a vast amount of flexible space. Yet it was a turning-point: the earliest example of the use of lightweight construction and industrial components, the so-called 'High Tech Architecture' which would form the basis of both Foster's and Rogers' work, and that of a great many of their peers, over the coming decades.

In 1967 the members of Team 4 went their separate ways. Richard Rogers went on to collaborate with Renzo Piano on the Centre Pompidou in Paris, and Norman and Wendy formed Foster Associates, now known as Foster & Partners. 1968 saw the beginning of a long period of collaboration with the American architect Richard Buckminster Fuller, which continued until Fuller's death in 1983. Foster and Fuller worked together on the Samuel Beckett Theatre project, and on a number of theoretical designs aimed at developing environmentally friendly offices and houses. While these designs remain unrealised, this period of collaboration continues to inform Foster's architecture to this day, and provided inspiration for the office tower at 30 St Mary Axe in the City of London, the UK's first-ever ecological skyscraper.

The Present Day

Today Foster & Partners are one of the very largest architectural practices in the world, employing roughly 500 people. They maintain offices in Hong Kong and Berlin, along with their headquarters on the South Bank of the Thames next to Battersea Park - the studio itself being a Foster creation. The firm's output is phenomenal and shows no sign of abating.

As quickly as the buildings roll out, the honours and awards roll in. Foster was knighted in 1990, and in 1993 was awarded the prestigious Royal Gold Medal by the Royal Institute of British Architects. In 1998 his American Air Museum building at Duxford, UK, was awarded the Stirling Prize, while in 1999 he became both a Pritzker Laureate and a Life Peer, assuming the title of Lord Foster of Thames Bank.

Of course, in a practice with such a prolific turnover of projects, it would be unrealistic to expect one man to design each and every building the firm creates. Despite his talents, Norman Foster is no exception, and these days is content to oversee the work of his team and his senior partners5.

Foster ceaselessly travels the world, frequently in aircraft piloted by himself, casting a watchful eye over the numerous projects which the practice has on the go at any one time. His influences, his ambition to reduce energy consumption, and his determination to utilise cutting-edge technology in order to create the finest buildings possible, continue to inform every piece of work the practice completes.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 Pseudonym of Charles Edouard Jeanneret, the Swiss-born architect and artist (1887 - 1965).2 Reports of this period are frequently confused, and often incorrectly imply that Su Rogers was the fourth partner. Georgie Cheesman, the only fully-qualified architect at the very beginning, left after only a couple of months, but the Team 4 name was kept.3 1999 Pritzker Prize Monograph, Sir Norman Foster.4 Valuable and historic buildings in the UK are often 'listed' by the Department of National Heritage, with the intention of ensuring that the architectural and historic interest of the building is carefully considered before any alterations are made. Grade 1 is the highest listing, reserved for buildings defined as being of exceptional interest.5 For example, City Hall and 30 St Mary Axe were ostensibly designed by senior partner Ken Shuttleworth, and most of the Great Court at the British Museum by Spencer de Grey.

نرمن فاستر معمار

تعداد کمی از معماران معاصر از نامهای خانوادگیشان استفاده می کنند و نیز معماران اندکی, چنین روش قدرتمندانه را استفاده می کنند و ممکن است اسمشان را بر روی پروژه های ساختمان عظیم بگذارند که نرمان فستر یکی از آنهاست. نرمن رابرت فستر که در سال 1935 در منچستر به دنیا آمد و در میان طبقه کارگر رشد کرد .ذاتاً داراری استعداد زیادی بود و در مدرسه شاگرد خوبی به شمار می رفت. در همین زمان، او احساس کرد که به معماری و مخصوصاً کارهای فرانک لیوید رایت ( 1959- 1867) علاقه مند است و نیز استاد مدیریت لی کور بوزیرال توجه او را به خود جلب نموده است. او از سنین کودکی گذراندن دوره ای را در زمینه معماری آغاز نموده اما مسائل مادی و خانوادگی در این زمنیه برای او مشکل ساز بود.

پس از شروع کار وبستن قرارداد با یک شرکت کوچک معماری منچستر به اسم شرکت جان بروشاو و شرکاء به زودی استعداد خود را در زمنیه نقشه کشی بروز داد و به قسمت هنر و طراحی راه یافت . مسائلی که باعث دلگرمی و تشویق فستر شد کما همین مواردی است که ذکر شد.

تحقیق در مورد نورمن فاستر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

1935 نورمن فاستر ، در اول ماه ژوئن در شهر منچستر متولد شد . 1953 پس از اتمام دوره متوسطه ، به صورت نیمه وقت و به عنوان منشی در تالار شهر منچستر شروع به کار کرد . سپس به خدمت سربازی رفت و در حین خدمت در نیروی هوایی ، در زمینه مهندسی الکترونیک مهارت یافت و اطلاعاتی در مورد هواپیما کسب کرد . در نهایت ، به دلیل علاقه به هولپیماهای گلایدر به یک خلبان ماهر تبدیل شد . 1955 پس از اتمام دوره دوساله سربازی ، در دفتر دو تن از معماران منچستر مشغول به کار شد .

1956 با ثبت نام در دانشگاه معماری منچستر ، به فراگیری دروس نسبتا سنتی ( در مقایسه با دروس و و رویکرد های متفاوت در انجمن معماران لندن و مدرسه ی معماری لیورپول ) پرداخت . با این حال ، در این سال ها توانست مهارت های منحصر به فردی در زمینه ی فنون ترسیم و ارائه به دست آورد .

 1959 در این سال یکی از ترسیم های او به عنوان یک کار درسی ، موفق به دریافت مدال نقره ای RIBA شد . 1961

 او در این سال دیپلم معماری و مجوز طراحی شهری خود را دریافت کرد . در همطن زمان ، مدال هی وود و مدال برنز انجمن معماران منچستر به وی اهدا شد . علاوه بر این ، با قبولی در بورسیه ی تحصیلی انجمن ساختمان سازان ، به فلاوشیپ هنری نایل شد . پس از آن برای گذراندن دوره دو ساله ی تخصصی در دانشگاه ییل به آمریکا رفت . وی در آنجا تحت تاثیر پل رادولف ، سرج چرمایف و وین سنت اسکالی قرار گرفت و در همین زمان با ریچارد راجرز ( که مانند خود او دانشجوی بورسیه بود ) و جیمز استرلینگ ( که برای مدت کوتاهی در همان مدرسه تدریس می کرد ) ملاقات کرد . 1962 فاستر مدرک فوق لیسانس معماری را با موفقیت دریآفت کرد . سپس گردش معماران را از سواحل شرقی ایالات متحده تا کالیفرنیا آغاز کرد و در این سفر ، روند توسعه ی معماری مدرن را از فرانک لوید رایت تا چالز آیمز بررسی و دنبال کرد . 1963

 پس از بازگشت به انگلستان با همکاری ریچارد راجرز ، گروه طراحی " گروه 4 " را در لندن تشکیل داد . دیگر همکاران آنها در این گروه عبارت بودند از : سور راجرز ، همسر ریچارد راجرز ، و جورجیا والتون که با راجرز در انجمن معماران لندن تحصیل کرده بود . مدتی بعد ، وندی چیزمن ( فارغ التحصیل مدرسه معماری بارتلت دانشگاه لندن که بعدها همسر فاستر شد ) نیز به آنها ملحق شد . البته از همان آغاز ، عضویت جورجیا بالتون ( که دفتر اصلی او در هامپ استید بود ) حالتی ظاهری داشت و تاثیر چندانی بر رابطه آنها نداشت .

1964 در این سال با وندی چیزمن ازدواج کرد که ثمره آن ، دو فرزند به نام های " تی " و " کال " است . 1966 در این سال به عضویت انجمن معماران سلطنتی انگلستان در آمد .

1967 فاستر همراه با " گروه 4 " ساختمانی را طراحی کرد که وی را به شهرت جهانی رساند . این ساختمان ، کارخانه رلیانس در سوئد بود که آخرین بنای ساخته شده توسط این گروه است زیرا این گروه در همان سال منحل شد . سپس نورمن و وندی فاستر با هدف ایجاد یک مرکز برای طراحی و تحقیقات ، دفتر معماری فاستر و همکاران را تاسیس کردند . در این دفتر در مجاورت باغ کوونت قرار داشت .

1968 در حین طراحی پروژه تئاتر ساموئل بکت ، با ریچارد باکمینیستر فولر آشنا شد که بعد ها ، تاثیر عمیقی در اندیشه و کارهای فاستر گذاشت . آشنایی ، سر آغازی بود برای دوستی و همکاری طولانی پر ثمری که تا زمان مرگ این استاد آمریکایی ( یعنی سال 1983 ) ادامه داشت . 1971

 در این ، دفتر معماری فاستر و همکاران به طبقه همکف ساختمانی در خیابان فیتزروی ( که فقط چند صد متر از برج اداره پست فاصله داشت ) منتقل شد. تجهیز و طراحی داخلی این دفتر ، بستری بود برای بررسی و آزمایش مفاهیم و مصالحی که بعده ها هسته اصلی فلسفه کار فاستر را شکل داد . 1974

 فاستر به عنوان نایب انجمن معماری انتخاب شد . شرکت او که قبلا با یک شرکت نروژی به نام " شرکت خطوط کشتی رانی فرداولسن "

مقاله درباره نورمن فاستر 10ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

نورمن فاستر

سِر نورمن رابرت فاستر (۱ ژوئن، ۱۹۳۵-) معمار بریتانیایی است.

شهرت او بیشتر بخاطر طرح گنبد مجلس ملی آلمان در برلین و بنای مشهور به «خیارشور» در لندن است.

او در منچستر بدنیا آمد. در دانشگاه ییل درس خواند. مدتی با ریچارد راجرز و ریچارد باکمینستر فولر همکار بود. فاستر در سال ۱۹۸۳ مدال طلای سلطنتی «RIBA» را گرفت.

نمای خارجی ساختمان شهرداری لندن

گنبد پارلمان آلمان

نورمن فاستر مردی به شکوه ساختمانهایش

سر لرد نورمن فاستر در سال 1935 در منچستر انگلیس در خانواده ای فقیر به دنیا آمد شاید به آن زمان میان بچه های متولد شده در پایین شهر منچستر اتقاقی زیاد بزرگ نیافتاده بود پسری باموهایی مشکی به دنیا آمده بود اما امروز نورمن فاستر بزرگترین معمار بریتانیا ست او حتی چهره سیاسی و اجتماعی بسیار خوبی در بین احزاب سیاسی و اجتماعی دارد . از دلایل موفقیت او میتوان بهره بردن او از چشمانی مکانیکی و رویایی بی حد وحصر و بی پایان را می توان بر شمرد . امروز همان پسری که در که در منطقه فقیر نشین منچستر به دنیا آمده بود مردی شده با مقیاسی جهانی مردی که همه او را به شکوه و عظمت در خاطر جای دادند درست مانند ساختمانهایش .

در سن 21 سالگی او بورس تحصیلی را در معتبر ترین مدرسه معماری جهان مدرسه معماری یل(Yale University) به خود اختصاص داد تا با رفتن به سرزمین آمال سپید ایالات متحده گام در راهی نهد که آینده ان روشن بود مدرسه معماری یل جایی بود که بیشترین تاثیر را در دیدگاه نورمن گذاشت البته مدرسه ای که شاید چندان خاطرات خوشی را مرد طلایی ریبیا (RIBIA ) امروز در خاطر نداشته باشد . نورمن جوان منچستری در یل بود که با ریچارد راجرز فلورانسی آشنا شد او به همراه ودی و سوزی گروهی را در یل درست کردند به نام گروه 4 . گروهی از جوانانی که در ان زمان این گروه عمده کارشان پیرامون مدرنیته ای بود که پنجه در معماری آن زمان افکنده بود می گذشت . بعد ها نورمن با وندی ازدواج کرد و ریچارد با سوزی این گروه کوچک تا سال 1967 در لندن که دفتر معماری فاستر و همکاران راه افتاد به بقای خود ادامه داد . تاسیس این دفتر را باید پایان کار گروه 4 دانست چون دیری نگذشت که اختلافات بالا گرفت نورمن با وندی نمی ساخت و بعد هم راجرز با سوزی و این چنین پایان زندگی زنا شویی آنها فرا رسید از گروه 4 نفره نرمن و ریچارد ماندند و کار کردند به طوری که هم نورمن فاستر و هم ریچاردد راجرز در معماری هایتک خبره و ماهر شدند . راجرز در سال 1970دفتر معماری با نام خودش را تاسیس کرد تا مستقل شود و در اولین پروژه مهمش با معمار ایتالیایی رنزو (رتزو) پیانو ژرژپمپیدیو را ساخت .

نورمن در بعد ها با النا اوچوا ازدواج کرد . و در سال 1983 مدال صلای RIBIAرا دریافت کرد و در سال 1990 به خاطر ساختن the Willis Faber Dumas building مدال Trustees را در یافت کرد و به عنوان knighted (قهرمانی) دست یافت و چهار سال بعد پا را فراتر نهاد و مدال طلای انجمن معماران ایالات متحده را دریافت کرد . همان مدالی که عالیجناب سیاه پوش دنیل لیبسکیند هنوز آن را فتح نکرده . و 9 سال بعد در 7 ژوئن سال 1999 به بالا ترین درجه معماری خود دست یافت و توانست جایزه Pritzer Architecture Prize. را دریافت کند .( این جایزه ی نوبل در معماری است ) و 5 روز بعد در روز چشن تولدش او در بریتانیا به مقام اعیانی و اشرافی لرد دست یافت . شرکت سر لرد نرمن فاستر امروز در لندن – برلین – سنگاپور با بیش از 800 نفر کارمند مششغول به ادامه فعالیت است .

مروری اجمالی بر زندگی حرفه ای نورمن فاستر

نورمن فاستر ، در اول ماه ژوئن در شهر منچستر متولد شد . پس از اتمام دوره متوسطه ، به صورت نیمه وقت و به عنوان منشی در تالار شهر منچستر شروع به کار کرد .

▪ ۱۹۳۵ نورمن فاستر ، در اول ماه ژوئن در شهر منچستر متولد شد .

▪ ۱۹۵۳ پس از اتمام دوره متوسطه ، به صورت نیمه وقت و به عنوان منشی در تالار شهر منچستر شروع به کار کرد . سپس به خدمت سربازی رفت و در حین خدمت در نیروی هوایی ، در زمینه مهندسی الکترونیک مهارت یافت و اطلاعاتی در مورد هواپیما کسب کرد . در نهایت ، به دلیل علاقه به هولپیماهای گلایدر به یک خلبان ماهر تبدیل شد .

▪ ۱۹۵۵ پس از اتمام دوره دوساله سربازی ، در دفتر دو تن از معماران منچستر مشغول به کار شد .

▪ ۱۹۵۶ با ثبت نام در دانشگاه معماری منچستر ، به فراگیری دروس نسبتا سنتی ( در مقایسه با دروس و و رویکرد های متفاوت در انجمن معماران لندن و مدرسه ی معماری لیورپول ) پرداخت . با این حال ، در این سال ها توانست مهارت های منحصر به فردی در زمینه ی فنون ترسیم و ارائه به دست آورد .

▪ ۱۹۵۹ در این سال یکی از ترسیم های او به عنوان یک کار درسی ، موفق به دریافت مدال نقره ای RIBA شد .

▪ ۱۹۶۱ او در این سال دیپلم معماری و مجوز طراحی شهری خود را دریافت کرد . در همطن زمان ، مدال هی وود و مدال برنز انجمن معماران منچستر به وی اهدا شد . علاوه بر این ، با قبولی در بورسیه ی تحصیلی انجمن ساختمان سازان ، به فلاوشیپ هنری نایل شد . پس از آن برای گذراندن دوره دو ساله ی تخصصی در دانشگاه ییل به آمریکا رفت . وی در آنجا تحت تاثیر پل رادولف ، سرج چرمایف و وین سنت اسکالی قرار گرفت و در همین زمان با ریچارد راجرز ( که مانند خود او دانشجوی بورسیه بود ) و جیمز استرلینگ ( که برای مدت کوتاهی در همان مدرسه تدریس می کرد ) ملاقات کرد .

▪ ۱۹۶۲ فاستر مدرک فوق لیسانس معماری را با موفقیت دریآفت کرد . سپس گردش معماران را از سواحل شرقی ایالات متحده تا کالیفرنیا آغاز کرد و در این سفر ، روند توسعه ی معماری مدرن را از فرانک لوید رایت تا چالز آیمز بررسی و دنبال کرد .

تحقیق در مورد نورمن فاستر ترجمه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

Norman Foster - Architect

Few contemporary architects could be described as household names, but then few architects have had such long and prolific careers, or have put their name to so many high-profile building projects, as Norman Foster.

Norman Robert Foster was born in Manchester in June 1935, and grew up in the working class neighbourhood of Levenshulme. He was naturally gifted and performed well at school. At the same time he took an interest in architecture, particularly in the works of Frank Lloyd Wright (1867 - 1959) and the Modernist master Le Corbusier1. He considered a career in architecture from an early age, but National Service and a number of rather mundane day jobs intervened. While working in the contracts department of a small Manchester-based firm of architects (John Beardshaw & Partners), however, his sketching talents were spotted, and he soon moved into the drawing department.

Foster did not need much more encouragement than that. At 21 years of age he began his architectural studies at Manchester University. Lacking in neither the attitude nor the aptitude to succeed, he won practically every prize and scholarship available. A number of these enabled him to visit Europe and take in its architecture, including the works of Jørn Utzon (the Danish-born architect and designer of the Sydney Opera House) and Le Corbusier.

Foster's academic successes at Manchester won him a Henry Fellowship to pursue graduate studies at Yale University, USA. There he met Richard Rogers and they began a life-long friendship. After graduating from Yale, Foster travelled throughout the United States for a year, and returned to England in 1962.

He began professional practice, forming Team 4 with Richard Rogers and Wendy and Georgie Cheesman, two sisters who were also Yale alumni. Richard Rogers' first wife Su was also a member of the team. Wendy Cheesman later became Foster's first wife2.

Professional Practice

Team 4's output began with a number of small and ecologically concerned residential projects, but it was the 30,000 sq ft Reliance Controls factory (Swindon, UK, 1965-66) which made their name. This was essentially just a large steel shell containing a vast amount of flexible space. Yet it was a turning-point: the earliest example of the use of lightweight construction and industrial components, the so-called 'High Tech Architecture' which would form the basis of both Foster's and Rogers' work, and that of a great many of their peers, over the coming decades.

In 1967 the members of Team 4 went their separate ways. Richard Rogers went on to collaborate with Renzo Piano on the Centre Pompidou in Paris, and Norman and Wendy formed Foster Associates, now known as Foster & Partners. 1968 saw the beginning of a long period of collaboration with the American architect Richard Buckminster Fuller, which continued until Fuller's death in 1983. Foster and Fuller worked together on the Samuel Beckett Theatre project, and on a number of theoretical designs aimed at developing environmentally friendly offices and houses. While these designs remain unrealised, this period of collaboration continues to inform Foster's architecture to this day, and provided inspiration for the office tower at 30 St Mary Axe in the City of London, the UK's first-ever ecological skyscraper.

The Present Day

Today Foster & Partners are one of the very largest architectural practices in the world, employing roughly 500 people. They maintain offices in Hong Kong and Berlin, along with their headquarters on the South Bank of the Thames next to Battersea Park - the studio itself being a Foster creation. The firm's output is phenomenal and shows no sign of abating.

As quickly as the buildings roll out, the honours and awards roll in. Foster was knighted in 1990, and in 1993 was awarded the prestigious Royal Gold Medal by the Royal Institute of British Architects. In 1998 his American Air Museum building at Duxford, UK, was awarded the Stirling Prize, while in 1999 he became both a Pritzker Laureate and a Life Peer, assuming the title of Lord Foster of Thames Bank.

Of course, in a practice with such a prolific turnover of projects, it would be unrealistic to expect one man to design each and every building the firm creates. Despite his talents, Norman Foster is no exception, and these days is content to oversee the work of his team and his senior partners5.

Foster ceaselessly travels the world, frequently in aircraft piloted by himself, casting a watchful eye over the numerous projects which the practice has on the go at any one time. His influences, his ambition to reduce energy consumption, and his determination to utilise cutting-edge technology in order to create the finest buildings possible, continue to inform every piece of work the practice completes.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 Pseudonym of Charles Edouard Jeanneret, the Swiss-born architect and artist (1887 - 1965).2 Reports of this period are frequently confused, and often incorrectly imply that Su Rogers was the fourth partner. Georgie Cheesman, the only fully-qualified architect at the very beginning, left after only a couple of months, but the Team 4 name was kept.3 1999 Pritzker Prize Monograph, Sir Norman Foster.4 Valuable and historic buildings in the UK are often 'listed' by the Department of National Heritage, with the intention of ensuring that the architectural and historic interest of the building is carefully considered before any alterations are made. Grade 1 is the highest listing, reserved for buildings defined as being of exceptional interest.5 For example, City Hall and 30 St Mary Axe were ostensibly designed by senior partner Ken Shuttleworth, and most of the Great Court at the British Museum by Spencer de Grey.

نرمن فاستر معمار

تعداد کمی از معماران معاصر از نامهای خانوادگیشان استفاده می کنند و نیز معماران اندکی, چنین روش قدرتمندانه را استفاده می کنند و ممکن است اسمشان را بر روی پروژه های ساختمان عظیم بگذارند که نرمان فستر یکی از آنهاست. نرمن رابرت فستر که در سال 1935 در منچستر به دنیا آمد و در میان طبقه کارگر رشد کرد .ذاتاً داراری استعداد زیادی بود و در مدرسه شاگرد خوبی به شمار می رفت. در همین زمان، او احساس کرد که به معماری و مخصوصاً کارهای فرانک لیوید رایت ( 1959- 1867) علاقه مند است و نیز استاد مدیریت لی کور بوزیرال توجه او را به خود جلب نموده است. او از سنین کودکی گذراندن دوره ای را در زمینه معماری آغاز نموده اما مسائل مادی و خانوادگی در این زمنیه برای او مشکل ساز بود.

پس از شروع کار وبستن قرارداد با یک شرکت کوچک معماری منچستر به اسم شرکت جان بروشاو و شرکاء به زودی استعداد خود را در زمنیه نقشه کشی بروز داد و به قسمت هنر و طراحی راه یافت . مسائلی که باعث دلگرمی و تشویق فستر شد کما همین مواردی است که ذکر شد.

تحقیق در مورد نورمن فاستر ترجمه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

Norman Foster - Architect

Few contemporary architects could be described as household names, but then few architects have had such long and prolific careers, or have put their name to so many high-profile building projects, as Norman Foster.

Norman Robert Foster was born in Manchester in June 1935, and grew up in the working class neighbourhood of Levenshulme. He was naturally gifted and performed well at school. At the same time he took an interest in architecture, particularly in the works of Frank Lloyd Wright (1867 - 1959) and the Modernist master Le Corbusier1. He considered a career in architecture from an early age, but National Service and a number of rather mundane day jobs intervened. While working in the contracts department of a small Manchester-based firm of architects (John Beardshaw & Partners), however, his sketching talents were spotted, and he soon moved into the drawing department.

Foster did not need much more encouragement than that. At 21 years of age he began his architectural studies at Manchester University. Lacking in neither the attitude nor the aptitude to succeed, he won practically every prize and scholarship available. A number of these enabled him to visit Europe and take in its architecture, including the works of Jørn Utzon (the Danish-born architect and designer of the Sydney Opera House) and Le Corbusier.

Foster's academic successes at Manchester won him a Henry Fellowship to pursue graduate studies at Yale University, USA. There he met Richard Rogers and they began a life-long friendship. After graduating from Yale, Foster travelled throughout the United States for a year, and returned to England in 1962.

He began professional practice, forming Team 4 with Richard Rogers and Wendy and Georgie Cheesman, two sisters who were also Yale alumni. Richard Rogers' first wife Su was also a member of the team. Wendy Cheesman later became Foster's first wife2.

Professional Practice

Team 4's output began with a number of small and ecologically concerned residential projects, but it was the 30,000 sq ft Reliance Controls factory (Swindon, UK, 1965-66) which made their name. This was essentially just a large steel shell containing a vast amount of flexible space. Yet it was a turning-point: the earliest example of the use of lightweight construction and industrial components, the so-called 'High Tech Architecture' which would form the basis of both Foster's and Rogers' work, and that of a great many of their peers, over the coming decades.

In 1967 the members of Team 4 went their separate ways. Richard Rogers went on to collaborate with Renzo Piano on the Centre Pompidou in Paris, and Norman and Wendy formed Foster Associates, now known as Foster & Partners. 1968 saw the beginning of a long period of collaboration with the American architect Richard Buckminster Fuller, which continued until Fuller's death in 1983. Foster and Fuller worked together on the Samuel Beckett Theatre project, and on a number of theoretical designs aimed at developing environmentally friendly offices and houses. While these designs remain unrealised, this period of collaboration continues to inform Foster's architecture to this day, and provided inspiration for the office tower at 30 St Mary Axe in the City of London, the UK's first-ever ecological skyscraper.

The Present Day

Today Foster & Partners are one of the very largest architectural practices in the world, employing roughly 500 people. They maintain offices in Hong Kong and Berlin, along with their headquarters on the South Bank of the Thames next to Battersea Park - the studio itself being a Foster creation. The firm's output is phenomenal and shows no sign of abating.

As quickly as the buildings roll out, the honours and awards roll in. Foster was knighted in 1990, and in 1993 was awarded the prestigious Royal Gold Medal by the Royal Institute of British Architects. In 1998 his American Air Museum building at Duxford, UK, was awarded the Stirling Prize, while in 1999 he became both a Pritzker Laureate and a Life Peer, assuming the title of Lord Foster of Thames Bank.

Of course, in a practice with such a prolific turnover of projects, it would be unrealistic to expect one man to design each and every building the firm creates. Despite his talents, Norman Foster is no exception, and these days is content to oversee the work of his team and his senior partners5.

Foster ceaselessly travels the world, frequently in aircraft piloted by himself, casting a watchful eye over the numerous projects which the practice has on the go at any one time. His influences, his ambition to reduce energy consumption, and his determination to utilise cutting-edge technology in order to create the finest buildings possible, continue to inform every piece of work the practice completes.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 Pseudonym of Charles Edouard Jeanneret, the Swiss-born architect and artist (1887 - 1965).2 Reports of this period are frequently confused, and often incorrectly imply that Su Rogers was the fourth partner. Georgie Cheesman, the only fully-qualified architect at the very beginning, left after only a couple of months, but the Team 4 name was kept.3 1999 Pritzker Prize Monograph, Sir Norman Foster.4 Valuable and historic buildings in the UK are often 'listed' by the Department of National Heritage, with the intention of ensuring that the architectural and historic interest of the building is carefully considered before any alterations are made. Grade 1 is the highest listing, reserved for buildings defined as being of exceptional interest.5 For example, City Hall and 30 St Mary Axe were ostensibly designed by senior partner Ken Shuttleworth, and most of the Great Court at the British Museum by Spencer de Grey.

نرمن فاستر معمار

تعداد کمی از معماران معاصر از نامهای خانوادگیشان استفاده می کنند و نیز معماران اندکی, چنین روش قدرتمندانه را استفاده می کنند و ممکن است اسمشان را بر روی پروژه های ساختمان عظیم بگذارند که نرمان فستر یکی از آنهاست. نرمن رابرت فستر که در سال 1935 در منچستر به دنیا آمد و در میان طبقه کارگر رشد کرد .ذاتاً داراری استعداد زیادی بود و در مدرسه شاگرد خوبی به شمار می رفت. در همین زمان، او احساس کرد که به معماری و مخصوصاً کارهای فرانک لیوید رایت ( 1959- 1867) علاقه مند است و نیز استاد مدیریت لی کور بوزیرال توجه او را به خود جلب نموده است. او از سنین کودکی گذراندن دوره ای را در زمینه معماری آغاز نموده اما مسائل مادی و خانوادگی در این زمنیه برای او مشکل ساز بود.

پس از شروع کار وبستن قرارداد با یک شرکت کوچک معماری منچستر به اسم شرکت جان بروشاو و شرکاء به زودی استعداد خود را در زمنیه نقشه کشی بروز داد و به قسمت هنر و طراحی راه یافت . مسائلی که باعث دلگرمی و تشویق فستر شد کما همین مواردی است که ذکر شد.