لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه
قسمتی از متن .doc :
هالوژن ها و فلزات قلیایی
فلزلا قلیایی
فلزات قلیایی که عبارت اند از: لیتیم، سدیم، پتاسیم، روبیدیم، سزیم، فرانسیم هرگز در طبیعت به حالت آزاد یافت نمی شوند و بیش تر در ترکیبات با دیگر عناصر مخلوط و ترکیب شده اند. این عناصر می توانند با تقریبا همه ی نافلزات ترکیب شوند.
سدیم و پتاسیم در طبیعت فراوان اند اما دیگر عناصر این گروه نسبتا کمیاب اند. فرانسیم که به مقدار بسیار کم در طبیعت یافت می شود، عنصری رادیواکتیو است.
سطح تازه فلزات قلیایی(برش تازه ی آن) دارای جلای فلزی نقره فام است. هادی الکتریسیته و حرارت می باشند. این فلزات نرم هستند و نقطه ی ذوب بسیار کمی دارند. به علاوه تمام این فلزات در شبکه مکعب مرکزدار متبلور می شوند.
در فلزات قلیایی با افزایش شماره ی اتمی نقطه ی ذوب و جوش منظما کاهش می باند. به موازات این کاهش، سختی نیز کم و کم تر می شود مثلا لیتیم به دشواری با چاقو بریده می شود ولی سایر عناصر قلیایی نرم ترند.
بنابر این از ابتدای گروه تا انتهایش یک سیر نزولی را در رابطه با نقطه ی ذوب، نقطه ی جوش و همچنین سختی عناصر شاهد هستیم.
قابلیت تراکم فلزات قلیایی بسیار زیاد است. به علت نرم بودن، استحکام کافی نداشتن، قابلیت تراکم و همچنین میل ترکیبی شدید آن ها با نافلزات هرگز به عنوان مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار نمی گیرند.
شعاع اتمی این عناصر با افزایش عدد اتمی افزایش می یابد. چون شعاع اتمی این فلزات بزرگتر از سایر عناصر دیگر می باشد به همین جهت با دیگر فلزات آلیاژ نمی دهند و فقط با یکدیگر آلیاژ می دهند.
برای مثال سدیم با پتاسیم آلیاژ مایعی را ایجاد می کند که به عنوان سرد کننده و منتقل کننده ی حرارت در راکتورهای هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد.
پتانسیل الکتروشیمیایی این فلزات زیاد است، بنابر این فعالیت شیمیایی بسیار زیادی از خود نشان می دهند.
فلزات قلیایی با اکثر نافلزات به ویژه هالوژن ها یا نمک سازها به شدت ترکیب شده و اغلب همرا با شعله و انتشار الکترون است. علت انتشار الکترون این است که حرارت واکنش زیاد بوده و موجب کندن الکترون از اتم های این فلزات می گردد
هالوژن ها:
شناخت عناصر و مهم تر از آن تسلط بر روی نوع دسته بندی و علم به مکان آنها در جدول تناوبی کمک می کند تا بتوان مشخصات و ویژگی های آنها را حدس زد و به خوبی از آنها استفاده کرد .
دسته بندی های کلی ای را برای جدول سحر آمیز مندلیف آورده اند که از جالب ترین دسته هایی که نیز خواصی جالب دارند می توان به گروه 17 یا همان هالوژن ها اشاره کرد. ابتدا در این قسمت به دسته بندی عناصر بر اساس آرایش الکترونی می پردازیم سپس به خواص عمومی هالوژنها اشاره می کنیم بعد از آن به سراغ آشنایی کامل از عناصر تشکیل دهنده ی این گروه می رویم.
عناصر را می توان بر اساس آرایش الکترونی آنها طبقه بندی کرد:
1.گازهای نجیب: در جدول تناوبی ، گازهای نجیب در انتهای هر تناوب در گروه 0 (صفر) جای دارند. این عناصر گازهای بی رنگ، تک اتمی ، دیا مغناطیسی و از نظر شیمیایی غیر فعالند. بجز هلیم (که آرایش الکترونی 1s2 دارند) تمام گازهای نجیب آرایش الکترونی ns2np6 که نظمی بسیار پایدار است، دارند.
2. عناصر نماینده: این عناصر گروههای A جدول تناوبی را تشکیل می دهند و شامل فلزات و نافلزات هستند . خواص شیمیایی این عناصر بسیار متنوع است . بعضی از آنها دیامغناطیس و بعضی دیگر پارامغناطیس هستند. ولی ترکیبات این عناصر دیا مغناطیس و بی رنگ اند. پوسته های الکترونی درونی تمام این عناصر ، کامل یا پایدارند(ns2np6). اما بیرونی ترین پوسته در این عناصر ، از عنصری به عنصر بعدی در
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 15 صفحه
قسمتی از متن .doc :
هالوژن ها و فلزات قلیایی
فلزلا قلیایی
فلزات قلیایی که عبارت اند از: لیتیم، سدیم، پتاسیم، روبیدیم، سزیم، فرانسیم هرگز در طبیعت به حالت آزاد یافت نمی شوند و بیش تر در ترکیبات با دیگر عناصر مخلوط و ترکیب شده اند. این عناصر می توانند با تقریبا همه ی نافلزات ترکیب شوند.
سدیم و پتاسیم در طبیعت فراوان اند اما دیگر عناصر این گروه نسبتا کمیاب اند. فرانسیم که به مقدار بسیار کم در طبیعت یافت می شود، عنصری رادیواکتیو است.
سطح تازه فلزات قلیایی(برش تازه ی آن) دارای جلای فلزی نقره فام است. هادی الکتریسیته و حرارت می باشند. این فلزات نرم هستند و نقطه ی ذوب بسیار کمی دارند. به علاوه تمام این فلزات در شبکه مکعب مرکزدار متبلور می شوند.
در فلزات قلیایی با افزایش شماره ی اتمی نقطه ی ذوب و جوش منظما کاهش می باند. به موازات این کاهش، سختی نیز کم و کم تر می شود مثلا لیتیم به دشواری با چاقو بریده می شود ولی سایر عناصر قلیایی نرم ترند.
بنابر این از ابتدای گروه تا انتهایش یک سیر نزولی را در رابطه با نقطه ی ذوب، نقطه ی جوش و همچنین سختی عناصر شاهد هستیم.
قابلیت تراکم فلزات قلیایی بسیار زیاد است. به علت نرم بودن، استحکام کافی نداشتن، قابلیت تراکم و همچنین میل ترکیبی شدید آن ها با نافلزات هرگز به عنوان مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار نمی گیرند.
شعاع اتمی این عناصر با افزایش عدد اتمی افزایش می یابد. چون شعاع اتمی این فلزات بزرگتر از سایر عناصر دیگر می باشد به همین جهت با دیگر فلزات آلیاژ نمی دهند و فقط با یکدیگر آلیاژ می دهند.
برای مثال سدیم با پتاسیم آلیاژ مایعی را ایجاد می کند که به عنوان سرد کننده و منتقل کننده ی حرارت در راکتورهای هسته ای مورد استفاده قرار می گیرد.
پتانسیل الکتروشیمیایی این فلزات زیاد است، بنابر این فعالیت شیمیایی بسیار زیادی از خود نشان می دهند.
فلزات قلیایی با اکثر نافلزات به ویژه هالوژن ها یا نمک سازها به شدت ترکیب شده و اغلب همرا با شعله و انتشار الکترون است. علت انتشار الکترون این است که حرارت واکنش زیاد بوده و موجب کندن الکترون از اتم های این فلزات می گردد
هالوژن ها:
شناخت عناصر و مهم تر از آن تسلط بر روی نوع دسته بندی و علم به مکان آنها در جدول تناوبی کمک می کند تا بتوان مشخصات و ویژگی های آنها را حدس زد و به خوبی از آنها استفاده کرد .
دسته بندی های کلی ای را برای جدول سحر آمیز مندلیف آورده اند که از جالب ترین دسته هایی که نیز خواصی جالب دارند می توان به گروه 17 یا همان هالوژن ها اشاره کرد. ابتدا در این قسمت به دسته بندی عناصر بر اساس آرایش الکترونی می پردازیم سپس به خواص عمومی هالوژنها اشاره می کنیم بعد از آن به سراغ آشنایی کامل از عناصر تشکیل دهنده ی این گروه می رویم.
عناصر را می توان بر اساس آرایش الکترونی آنها طبقه بندی کرد:
1.گازهای نجیب: در جدول تناوبی ، گازهای نجیب در انتهای هر تناوب در گروه 0 (صفر) جای دارند. این عناصر گازهای بی رنگ، تک اتمی ، دیا مغناطیسی و از نظر شیمیایی غیر فعالند. بجز هلیم (که آرایش الکترونی 1s2 دارند) تمام گازهای نجیب آرایش الکترونی ns2np6 که نظمی بسیار پایدار است، دارند.
2. عناصر نماینده: این عناصر گروههای A جدول تناوبی را تشکیل می دهند و شامل فلزات و نافلزات هستند . خواص شیمیایی این عناصر بسیار متنوع است . بعضی از آنها دیامغناطیس و بعضی دیگر پارامغناطیس هستند. ولی ترکیبات این عناصر دیا مغناطیس و بی رنگ اند. پوسته های الکترونی درونی تمام این عناصر ، کامل یا پایدارند(ns2np6). اما بیرونی ترین پوسته در این عناصر ، از عنصری به عنصر بعدی در
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 54
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه
مشخصات فیزیکی 1
مشخصات ریخته گری ذوب 2
تقسیم بندی آلیاژها 3
آلیاژسازها (Hardeners) 7
کنترل ترکیب 10
برگشتی ها و قراضه ها 12
گاززدایی Degassing 17
اکسیژن زدایی 20
احیاء کننده ها 21
فلاسک های گازی 23
تصویه : فیلتر کردن 25
جوانه زاها Grainrefiners 27
آلومینیوم مس 33
تولید آلیاژ 36
آلومینیوم – سیلیسیم 37
تولید آلیاژ 38
ماهیچه 40
- قسمت ماهیچه سازی 42
- قسمت ریخته گری 43
-سالن ویبراسیون 45
-مراحل سنگ زنی و تراشکاری 46
-تست عملیات حرارتی 46
-کوره aging 47
-قسمت کنترل 48
-مرحله شستشو 50
مشخصات فیزیکی
آلومینیم یکی از عناصر گروه سدیم در جدول تناوبی است که با تعداد پروتون 13 و نوترون 14 طبقه بندی الکترونی آن به صورت زیر می باشد :
(1S2);(2S2)(2P6);(3S2)(3P1)
که در نتیجه می توان علاوه بر ظرفیت 3 ، ظرفیت 1 را نیز در بعضی شرایط برای آلومینیم در نظر گرفت .
آلومینیم از یک نوع ایزوتوپ تشکیل شده است و جرم اتمی آن در اندازه گیری های فیزیکی 9901/26 و در اندازه گیری های شیمیایی 98/26 تعیین گردیده است . شعاع اتمی این عنصر در 25 درجه سانتی گراد برابر 42885/1 آنگسترم و شعاع یونی آن از طریق روش گلداسمیت برابر A57/0 بدست آمده است که در ساختمان FCC و بدون هیچ گونه تغییر شکل آلوتروپیکی متبلور می شود .
مهمترین آلیاژ های صنعتی و تجارتی آلومینیم عبارت از آلیاژ های این عنصر و عناصر دوره تناوبی سدیم مانند منیزیم ، سیلیسیم و عناصر دوره وابسته تناوب مانند مس و یا آلیاژ های توام این دو گروه است .
(Al-CuMgSi);(Al-CuMg);(Al-SiMg);(Al-Cu);(Al-Si);(Al-Mg)
سیلیسیم و منیزیم با اعداد اتمی 14 و12 همسایه های اصلی آلومینیم می باشند و بسیاری از کاربرد های تکنولوژیکی آلومینیم بر اساس چنین همسایگی استوار است .
ثابت کریستالی آلومینیم A0414/4 = a و مطابق شرایط فیزیکی قطر اتمی آن 8577/2 = dAl می باشد . بدیهی است حلالیت آلومینیم به نسبت زیادی به قطر اتمی بستگی دارد و مطابق آنچه در مباحث متالوژی فیزیکی بیان می گردد ، اختلاف قطر اتم های حلال و محلول نباید از 15 % تجاوز نماید ، در حالی که شکل ساختمانی و الکترون های مدار آخر نیز در این حلالیت بی تاثیر نیستند .
مشخصات ریخته گری و ذوب
آلومینیم و آلیاژ های آن به دلیل نقطه ذوب کم و برخورداری از سیالیت بالنسبه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 14
شکلدهی فلزات
در فرآیند شکل دهی با استفاده از روشهای مختلف مانند نوردکاری، آهنگری، اکستروژن، کشیدن، پرس کاری چرخشی، الکترومغناطیسی و الکتروهیدرولیکی و غیره محصول به صورت نهایی شکل داده میشود.
شکل دادن
در فرآیند شکل دادن ، روشهای مختلفی برای تهیه محصول بهصورت شکل نهایی بکار برده میشوند. این روشها شامل نورد ، آهنگری ، اکستروژن ، کشیدن ، پرسکاری ، چرخشی ، چرخشی برشی ، انفجاری ، الکترومغناطیسی ، الکتروهیدرولیکی و غیره میباشند که برخی از مهمترین این روشها در زیر بررسی میگردند.
نورد کاری (غلتک کاری)
قسمت اعظم فولادی که در کارخانههای فولادسازی بهصورت شمش تهیه میگردد، توسط دستگاههای نورد به ورق ، تیرآهن ، تسمههای فولادی ، ریل ، انواع پروفیل ، لوله و سیم تبدیل میشود. دستگاه نورد بطور ساده و ابتدایی از دو غلتک استوانهای که روی هم قرار گرفتهاند، تشکیل شده است. استوانههای مذکور بوسیله موتورها در جهت عکس یکدیگر حرکت دورانی نموده ، بدین ترتیب اگر شمش بین آنها هدایت گردد، استوانهها آن را گرفته و از شکاف بین خود عبور میدهند.
در اثر این عمل ، جسم پهن و طویل میشود. با انجام این عمل به دفعات و نزدیکتر کردن استوانهها به یکدیگر ، سیم پهن تر ، نازکتر و طویلتر خواهد شد. محصولات نورد شامل میل گرد ، میل چهار و گوش ، تسمه باریک ، تیرآهن ، ناودانی ، ریل ، ورق و صفحههای فولادی با ضخامتهای متفاوت ، لولههای بدون درز و با درز و با مقاطع دایرهای ، بیضی و چندضلعی میباشند.
آهنگری (پتککاری(
عملیات آهنگری توسط ضربه چکش یا دستگاه پرس انجام میپذیرد. این روش ، شامل کار بر روی فلز توسط چکشکاری یا پرسکاری تا حصول شکل نهایی با قالب یا بدون قالب است. چکشکاری به دو روش دستی و ماشینی قابل انجام است که امروزه اکثرا چکشهای ماشینی بکار گرفته میشوند. این چکشها با بخار یا هوای فشرده کار میکنند و با اعمال ضربههای سنگین ، چکشکاری قطعات را انجام میدهند.
برای ساخت قطعاتی چون محور کشتیها ، میللنگها ، لولههای توپ ، دیگهای بخار و غیره توسط پرسکاری تهیه میگردند. امروزه برای خم کردن وشکل دادن ورق در صنایع کشتیسازی و ماشینسازی نیز از پرس استفاده میشود.
اکستروژن (حدیده کاری(
اکستروژن ، فرآیندی است که بوسیله آن میتوان قطعات و اشکالی را تولید نمود که تقریبا با هر روش ساخت دیگری غیر ممکن میباشد. در این روش ، فلز را تحت تاثیر نیروی زیاد وارد قالبی نموده ، به شکل مورد نظر (نظیر لوله ، سیم و مقاطع مخصوص) بیرون میآورند. آلومینیوم ، سرب ، روی ، قلع و برخی از فولادها از جمله موادی هستند که تحت فرآیند اکستروژن قرار میگیرند.
کشیدن
کشیدن ، عبارت است از امتداد دادن و کشیدن ورق برای تولید اشکال با سطوح مختلف. در این روش ، ورق فلزی حداقل در یک جهت فشرده میشود. این فرآیند میتواند بهصورت کشیدن قطعه از درون قالب (بر خلاف روش اکستروژن) انجام پذیرد و قطعاتی نظیر لولههای بدون درز ، قطعات سقف اتومبیل ، پوکههای فشنگ ، ظروف حلبی و ماهیتابهها به این روش تهیه میشوند.
ماشین کاری
فرآیند ماشینکاری عبارت از شکل دادن مواد توسط تراوش و برش میباشد. این عمل بوسیله ابزارها و ماشینهای تراوش و برش انجام میگیرد. مقدار قشری که از قطعه اولیه برداشته میشود تا قطعه صیقلی و نهایی ایجاد گردد، اصطلاحا تراوش خور مینامند. بهمنظور رعایت مسائل اقتصادی ، مقدار تراوش خور باید حداقل باشد تا مصرف فلز و هزینههای تراشکاری کاهش یابد.
در برشکاری )قیچیکاری) نیز برای برش و جدا کردن فلز از دو نیروی متقابل استفاده میشود. این نیروها ، توسط دو تیغه (با فاصله از یکدیگر) اعمال میشوند که با نیروی کافی موجب از همگسیختگی و شکسته شدن فلز میگردند. در ماشینکاری قطعات ، بر حسب نوع کار از ماشینهای تراوش ، فرز ، مته صفحه تراش ، کلهزنی ، سنگ زنی ، تیز کاری و سوراخکن استفاده میشود که معمولا این قطعات ، خود محصول فرآیندهای ریختهگری ، آهنگری ، نورد و غیره میباشند.
ماشینکاری فلز با وسایل تخلیه الکتریکی پر فرکانس نیز فرآِیند نسبتا جدید است که به میزان وسیعی بکار گرفته میشود. این روش ،
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
فلزات بازیافتی
آلومینیوم- فولاد و دیگر فلزات
آلومینیوم و فولاد معمولی ترین فلزاتی هستند که زمانیکه در مورد چرخه بازیافتی بحث می کنیم نیازات مورد توجه قرار می دهیم. فلزات دیگری همانند طلا-نقره- برنج و مس که ندرتاً دور انداخته می شوند نیز خیلی با ارزش هستند.
آنها مشکل دقتی ضایعات را ایجاد نمی کنند.
آلومینیوم و فولاد انجام می دهند. امریکاییها هر روز 100مییلیون قوطی های فولادی و 200 مییلیون قوطی های نوشیدنیهای آلومینیومی را مصرف می کنند.
ضایعات فلزی را بایستی چکار کنیم؟
بایستی آنها را در زباله ها برای ایجاد انرژی بسوزانیم ؟
بایستی آن را در دفنی زباله قرار دهیمؤ
بایستی آنها را بازیافت کنیم؟
بعد از کاهش انرژی( برای مثال استفاده کمتر آلومینیوم برای تشکیل یک قوطی بازیافت مؤثرترین راه برای کاهش ضایعات آلومینیوم و فولاد است.
پلاستیک ها و کاغذ غیر مشابه ، کاهش زباله فلزی را در ضایعات برای ایجاد انرژی می سوزانند ولی انرژی تولید نمی کنند .
در عوض، فلزات آلومینیوم و فولاد گرمای زیادی را از دست می دهند.
مغناطیسی ها می توانند برای جمع آوری تکه های فولاد در زباله ها برای ایجاد انرژی استفاده شوند.
و پس قراضه ها می توانند به کارخانه فولاد برای بازیافت حمل شوند.
دفن زباله معمولاًیک متناوب خوبی نیست. مخصوصاً آلومینیوم همانند یک تکه فولادی خیلی با ارزش است که به راحتی سر در نمی آوریم که آن را دفن کنیم.
قوطی های قدیم برای قوطی های جدید
بعد از اینکه نقشتان را با بردن قوطی های آلومینیوم قدیمی به مرکز چرخه یا قرار دادن آنها در جعبه مکعبی باز یافتی برای برداشتن، انجام دادید اتفاقات بعدی چه هستند؟
قوطی های آلومینیوم قدیمی به یک کارخانه احیاء آلومینیوم برده می شوند.
قوطی ها به ورق های چیپس مانند در اندازه خیلی کوچک ریز ریز می شوندو به داخل کورودوب ریخته می شوند.
آلومینیوم مذاب تدریجاً به قطعات مستطیلی شکل که شمش نامیده می شود.
و پس صفحه های آلومینیومی نازکی تشکیل می دهند.
فلزات حاصل از قوطی های آلومینیومی بازیافتی معمولاً قوطی های آلومینیومی جدید را شکل می دهند. که بازیافت حلقه های بسته نامیده می شود زیرا قوطی های قدیمی دوباره به چیز یکسان تبدیل می شوند . ظروف آشامیدنی آلومینیومی می توانند به قوطی جدید بازیافت شوند و ذخیره خودشان را به مدت 90 روز به تعویق می اندازند. همچنین آلومینیوم می تواند چندین بار بازیافت شود.
و کیفیتش را از دست نمی دهد و بازیافت آن در هر زمان انرژی آن را ذخیره می کند.
نظیر بیشتر فلزات ، آلومینیوم کانسار کاینی می باشد که مواد باارزش آن استخراج می شود.بوکیت یک کانسار رس می باشد مایا به قرمز، از لحاظ اجزاء آلومینیومی غنی می باشد .
یک مورد دشوار در مورد آلومینیوم – که در مس ، آهن ، دیگر فلزات معمول وجود ندارد، این می باشد که با سایر عناصر به صورت ترکیبی ، معمولاً اکسیژن می باشد.
در اثر ترکیب با اکسیژن ، آلومینیوم یک ماده خیلی سخت که آلومینیوم نامیده می شود.تشکیل می دهد.
برای آزاد کردن آلومینیوم، آلومینیوم باید از اکسیژن عادی یا مقدار آن کاسته شود
این فرایند از یک دستگاه کاهش یا تصفیه کننده انجام می شود .
آلومینیا در ظرفهای بزرگی در دستگاههای کاهش قرار داده می شود ، در ابتدا ، دریک نمک محلول یا ذوب شده حل می شود. پس یک جریان الکتریکی قوی وارد مایع می شود تا آلومینیوم را از اکسیژن جدا کند. آلومینیوم ذوب در ته ظرفها قرار می گیرد. فرایند کاهش، مقدار خیلی زیادی انرژی الکتریکی مصرف می کند. به همین علت است که بازیافت آلومینیوم خوب درک می شود .باعث ذخیره مقدار زیادی انرژی می شود.