لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
ماه رجب، ماه انس با خدا
ماه رجب؛ ماه توحید و همنشینی با محبوب و موسم نجوا و سخن گفتن با حضرت دوست (جل ذکره) است. ماه رجب، رشته پیوند از پا فتادگان طریق دوست با اوست. اهل مراقبه سالی را به انتظار فرا رسیدن آن، روز شماری میکنند تا شبهایش را با خداوند خود خلوت کنند و راز دل با او بگویند و چه زیباست حال وارستگانی که دل از تمام تعلقات و وابستگیها کندهاند و تمام همت خویش معطوف صاحب دل کردهاند و در این ماه ندا برداشتهاند:
فقد انقطعت الیک همتی و انصرفت نَحوکَ رغبتی فانت لاغَیرک مرادی و لک لا لسواک سهری و سُهادی.
توجهم از همه بریده و تنها به تو پیوسته است و میل و رغبتم فقط به سوی تو منصرف شده است، پس تویی مقصودم نه غیر تو و تنها برای توست شب بیداری و کم خوابیام.
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس
یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس
نیست آرام جز از وصل تو در سر هوسی
این تجارت ز متاع دو جهان ما را بس
پس بیاییم و با مناجاتیان و دلدادگان حضرت دوست، در این ماه هم نوا شویم، باشد که ما را هم از لذتهای شبانه آنان نصیبی دهند و از شربت وصل جرعهای نوشانند؛ زیرا:
ما آزمودهایم در این شهر بخت خویش
باید برون کشید از این ورطه رَخت خویش
پیغامی از حضرت محبوب
آنچه زیبایی ماه رجب را افزون میکند، فرشتهای است که از سوی پروردگار برای ما خاک نشینان پیغام آورده و هر شب تا به صبح چنین ندا سر میدهد: «طوبی لذاکرین، طوبی لطائعین؛ آفرین بر یادکنندگان خداوند، آفرین بر اطاعت کنندگان او».
ای صبا نکهتی از خاک در یار بیار
ببر اندوه دل و مژده دلدار بیار
;نکته روح فزا از دهن یار بگوی
نامه خوش خبر از عالم اسرار بیار
و چه دلرباست آنجا که فرشته پیغام برما، سخن حضرت دوست را چنین بازگو میکند: «اَنَا جَلیسٌ مَنْ جالَسَنی وَ مُطیعٌ مَن اِطاعَتی وَ غافِرٌ مَنِ اسْتَغْفَرَنی؛ من همنشین کسی هستم که همنشین من باشد و اطاعت کسی را میکنم که اطاعتم کند و از گناه و لغزش آن که تقاضای بخشش نماید، چشم پوشی میکنم».
خداوندا! این چه ندایی است که بنده گناهکاری چون من را، با آن به جانب خویش فراخواندهای. آدم خاکی کجا و همنشینی با پروردگار عالمیان کجا؟
تعالی الله! چه دولت دارم امشب
که آمد ناگهان دلدارم امشب
;تو صاحب نعمتی، من مستحقم
زکات حسن ده خوش دارم امشب
حال که در این ماه شریف به همنشینی با خود مفتخرم فرمودی، دیگر بار مرا از دیدار و بودن با خود محرومم مساز که بی تو بودن را بر نمیتابم.
دلبرا! چه کسی سعادتمندتر از من که خدایی چون تو دارم، مرا به خویش فرا میخواند و وعدهام میدهد که اگر اطاعتش برگزینم، اطاعتم نماید.
آری! چرا چنین نباشد که عبودیت و خاکِ در جانان شدن، کمال والای انسانیت و مقام خلافت الهی را به بشر ارزانی میکند و او را از سرگردانی در عالم طبیعت میرهاند و به مشاهده ملکوت جهان هستی نایل میسازد.
جان فدای تو که هم جانی و هم جانانی
هر که شد خاک درت رَست ز سرگردانی
پس اکنون که سفره بخشودگی و عفو و رحمت برایم گسترانیدی، ندای «العفو» سر میدهم و از آستان تو تقاضای توبه و بخشش میکنم.
کردهام توبه به دست صنمی باده فروش
که دگر مِی نخورم بی رخ بزم آرایی
الطاف خداوندی
سخن از پیغام دوست بود که فرشته رحمت بر خاکْ نشینان و غبار گرفتگان زمینی زمزمه میفرمود:
اَلشَّهْرُ شَهْری، وَالْعَبْدُ عَبْدی، وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتی، فَمَنْ دَعانی فی هذَا الشَّهرِ اَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنی اَعْطَیْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَاَنی هَدَیْتُهُ.
ماه، ماه من است و بنده بنده من و رحمت از آن من است. پس هر کس که در این ماه، مرا بخواند، اجابتش میکنم و هر آن کس که از من تقاضا و درخواستی کند، عطایش مینمایم و آن که طلب هدایت کند، هدایتش میسازم!
لطیفا! آیا مرا با تمام روسیاهی عبد خود خواندهای؟ و آیا خشکیده لبی چون مرا به آب رحمت خود فراخواندهای؟ وای بر من! اگر در پاسخ دعوتت کوتاهی کنم و دل خویش همچون گذشته به عالم دنیا مشغول سازم؛ زیرا به فرموده امیرالمؤمنین، علی علیهالسلام ، دنیا سایهای ناپایدار است.
و نیز فرمودهاند که دنیا خانه و محل سختیها و گرفتاریهاست.
پس:
اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول
رسد ز دولت وصل تو کار من به حصول
کجا روم؟ چه کنم؟ حال دل که را گویم
که گشتهام ز غم و جور روزگار ملول
اکنون که هر تقاضایی بنمایم اجابتم میکنی، از تو چنین میخواهم:
الهی! فَاجْعَلْنا مِمَّنِ اصْطَفَیْتَهُ لِقُرْبِکَ وَ وِلایَتِکَ وَ اَخْلَصْتَهُ لِوَدِّکَ وَ مَحَبَّتِکَ وَ شَوَّقْتَهُ اِلی لِقائِکَ... وَاَعَذْتَهُ مِنْ هِجْرِکَ وَ قِلاکَ وَ بَوَّأتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فی جِوارکَ.
معبودا! ما را از آنانی قرار ده که برای قرب و ولایتت برگزیدهای و برای دوستی و محبتت خالص و بیآلایش گردانیدهای و به دیدارت مشتاقشان نمودهای... و از هجر و دوری و راندنت پناهشان دادهای و در جوار خویش در جایگاه صدق و راستی مسکنشان بخشیدهای؟
ما ز دوست غیر از دوست مطلبی نمیخواهیم
حور و جنت ای زاهد بر تو باد ارزانی
سخن آخر
فرشته انس و ملک رحمت الهی در پایان پیام خود از جانب حضرت دوست، چنین فرموده است:
جَعَلْتُ هذَا الشَّهْرِ حَبْلاً بَیْنی وَ بَیْنَ عِبادِی فَمَنْ اِعْتَصَمَ لَهُ وَصِلَ اِلَیَّ؛ من ماه رجب را رشتهای بین خود و بندگانم قرار دادم، پس هر آنکس که به آن درآویزد، به وصال من نایل میشود.
چه بسیار ماه رجبها آمد و ما نبودیم و چه بسیار بیاید و ما نباشیم. پس، اکنون که توفیق درک آن را یافتهایم و حضرت دوست ما را به خود فرا خوانده است، فرصت را از دست ندهیم و همواره مراقب حضور او باشیم و جز به دیدار جمال وی نگران نباشیم و جز رضای او نجوییم و جز طریق او نپوییم.
حالیا مصلحت وقت در آن میبینم
که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم
;بس که در خرقه سالوس زدم لاف صلاح
شرمسار رخ ساقی و می رنگینم
جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم
یعنی از اهل جهان، پاکدلی بگزینم
آری! ما فرزندان آدم علیهالسلام را اگر نسیمهای رحمت خداوند ننوازد و نفحات حیات بخش او جانی تازه نبخشد، همواره در غفلت فرو میرویم و با اهل باطل نشستن را تمنا داریم و عمری در نادانی سپری میکنیم. پس، ماه رجب را که نفحات رحمانی خداوند در آن وزیدن گرفته است، دریابیم که اولیای دین فرمودهاند:
اِنَّ لِرَبِّکُمْ فی اَیّام دهرِکم نَفَحاتٍ الا فَتَعَرَّضُوا لَها.
به راستی که برای پروردگارتان در روزهای عمرتان، نسیمهایی است. هان! پس خود را در معرض آنها قرار دهید!
منبع: http://www.hawzah.net
/خ
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
ماه رجب ، طلیعه انس
مقدمه
رجب، هفتمین ماه سال قمری است که در اسلام به آن اهمیت ویژهای داده شده و در شمار ماههای پرفضیلتْ و یکی از چهارماه برخوردار از حرمت و قداست ویژه است. رجب، ماهی است که در آنْ بندگان و مؤمنان و رهپویان، خود را برای شرکت در مهمانی بزرگ خداوند آماده میکنند. ماهِ زدودن غبار تیرگی از روح و جان، ماهِ تمرین حضور و توجه به بیشتر به معنویات، و ماه بندگی و فرمانبری و در نهایتْ سرآغاز اُنس و الفتی جانانه به پروردگار هستیبخش است.
سلام بر ماه رجب
سلام بر ماه رجب، ماه پیوند بندگان با معبود مهربان، ماه بارش باران مهر و محبت الهی، ماه رسیدن به سر منزل مقصود، و ماه اُنس شب زندهدارانِ همیشه بیدار با محبوب و معبود بیهمتا.
سلام بر هلال رجب که آمدنش مژده پایان اندوه است و بدر آنْ یادآور تولد ماه تمام، امامِ هُمام و حیدر کرّار و پایانشْ نوید رهایی بشر از جهل و نادانی، شکوفایی اخلاق انسانی، بعثت آن بزرگْ مردِ تاریخ برای همیشه زمان.
سلام بر بهار مناجات و بندگی. سلام بر نجوای شبانه اهالی رجب. سلام بر شبهای رجب که پذیرای زاهدان است و سلام بر روزهایش که میزبان عاشقان وصال الهی است و سلام بر لحظه لحظه رجب که شاهد ذکرِ ذاکران است.
اهالی رجب
اهالی رجب، مردان و زنان با ایمانیاند که آرزویی جز وصال یار ندارند و اشتیاقی غیر از دیدارْ در آنها نیست. ذکرشان اللّه، کارشان لِلّه و هدفشان کسب خشنودی پروردگار است. «رجبیّون» قصدی جز رضوان الهی ندارند. بهشتِ آنان توجه محبوب است و دوزخشانْ حرمان یاد او. آنگاه که یارشان به اشک شوقی آنها را مینوازد، برایشان از آنچه در دنیاست بهتر و خوشگوارتر است. هر کس توشهای از سفره رجب برمیدارد و در خانه تکانی آن، همه میکوشند تا غباری بر گرد جان باقی نگذارند.
عقده دل وانما، ماه رجب میرسد
هلهله کن عاکفا، ماه طرب میرسد
آفتاب رجب، گرمیبخش دلهای اهالی آن است و مهتابشْ نوازشدهنده دیدگان نجواکنندگان و ستارههای آن، آیات تفکر و تأمل اندیشمندان است.
مناسبتهای رجب
ماه رجب، از ماههای بزرگی است که طلوع سه امام معصوم، امام علی علیهالسلام ، امام محمد باقر علیهالسلام و امام جواد علیهالسلام را در آن شاهدیم و شروع بزرگ ترین جنبش تاریخ بشری، یعنی برانگیخته شدن پیام آور مهر و محبت، محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآله برای هدایت و سعادت انسانها، در آن اتفاق افتاده است. یاد و نام پیشوایان شهید این ماه، حضرت امام موسی کاظم علیهالسلام و امام هادی علیهالسلام و نیز پیامآور کربلا، زینب کبری علیهاالسلام گرمیبخش دلهای مؤمنان است و نیمه رجب هم، پذیرای معتکفان کوی دوست خواهد بود و شاهدِ خلوتِ مشتاقان.
رجب در قرآن
خداوند در آیه 36 سوره توبه میفرماید: «به درستی که تعداد ماهها نزد خداوند و در کتاب تکوین او از همان روزی که آسمانها و زمین را آفرید، دوازده ماه است که چهار ماه آن، ماه حرام میباشد» طبق بیان روایات، یکی از چهار ماه حرام، ماه رجب است که بر خلاف سه ماهِ ذی قعده، ذی حجّه و محرّم که به دنبال هم آمدهاند، این ماه به تنهایی و جدای از آنها واقع شده است. منظور از حرام بودن چهار ماه، این است که مردم در این ماهها، از جنگیدن با یکدیگر دست بکشند و امنیت عمومی همه جا حکمفرما شود تا مردمان به زندگی خود و فراهم آوردن وسایل آسایش و سعادت خویش برسند و به عبادت و طاعت خود بپردازند.
فلسفه ماههای حرام
ماه رجب، یکی از چهار ماه حرام است که در آنْ از جنگ و خونریزی نهی شده است. تحریم جنگ در این چهار ماه، یکی از راههای پایان دادن به جنگهای طولانی و وسیلهای برای دعوت به صلح و آرامش بود؛ زیرا هنگامی که جنگجویان چهار ماه از سال اسلحه را بر زمین گذاشته و صدای چکاچک شمشیرها خاموش گردد و مجالی برای تفکر و اندیشه به وجود آید، احتمال پایان یافتن جنگ بسیار زیاد است. اسلام در هر سال برای پیروان خود یک آتشبس چهارماهه اعلام میدارد که اینْ خود نشانه روح صلحطلبی اسلام است. البته اگر دشمن بخواهد از این قانون اسلامی سوء استفاده کند و حریم ماههای حرام را بشکند، اجازه مقابله به مثل به مسلمانان داده شده است.
رجب در کلامِ پیامبر خاتم صلیاللهعلیهوآله
رجب، ماهی است که پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله و سلّم) در آن مأمور شد تا خوبیها را تکمیل کرده و انسانِ متحیّرِ سرگردان را منزل بنمایاند و آیینی آورد که برای همیشه تاریخ، انسانها را راهنما باشد. مبعوثِ رجب، درباره فضیلتهای آن میفرماید: «رجب، ماهِ نزول رحمت الهی است و خداوند در این ماه، رحمت خود را بر بندگان خویش فرو میریزد».
و در کلام زیبای دیگر میفرماید: «در بهشت قصری است که غیر از روزهداران ماه رجب؛ کسی وارد آن نمیشود». و بدین ترتیب، حضرت لزوم توجه بیشتر به این ماه و تفاوت قائل شدن بین رجب و سایر ماهها را متذکر میشود و بر پیروان ایشان است که این ماه را، چونان فرصتی طلایی غنیمت بشمارند و در حفظ حرمت و بهرهمندی از آن کوشا باشند.
رجب در نگاه پیشوای هفتم
ماه رجب، زمینهای مناسب برای نزدیک شدن به خداوند و زدودن زنگار گناه از جان و دل است. پیشوای هفتم، امام موسی کاظم علیهالسلام که خود در این ماه به دیدار معبود شتافت، در خصوص ماه رجب به امتیازی که خداوند در این ماه برای انسانها برای روی آوردن به نیکی و پاک کردن سیاهیها داده، اشاره میکند و میفرماید: «رجب، ماه بزرگی است که خداوند نیکیها را در آنْ دو چندان پاداش میدهد».
شرافت رجب در بیان استاد بزرگ اخلاق
مرحوم میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، استاد بزرگ اخلاق و عرفان، در کتاب شریف و ارجمند المراقبات درباره دلایل شرافت ماه رجب، مینویسد: «ماه رجب، یکی از ماههای حرام میباشد و از اوقات دعاست.[این ماه] حتی در زمان جاهلیت نیز به این مطلب مشهور بوده و مردم آن زمان منتظر این ماه بودند تا در آن دعا کنند. همچنین این ماه، ماهِ امیرالمؤمنین است، چنانچه طبق روایاتْ شعبان ماهِ رسول خدا صلیاللهعلیهوآله و رمضان ماه خدای متعال میباشد». ایشان همچنین همه سالکان راه حق را بر مواظبت این ماه و بجا آوردن اعمال مخصوص آن توصیه میکنند.
نامهای رجب
ماه رجب، به دلیل برخورداری از مزایای گوناگون و توجه به ابعاد معنوی آن، نامهای دیگری نیز دارد؛ نامهایی مثل ماه آمرزش خواهی (شهرُ الاستغفار)؛ ماه تک (رَجَبُ الفَرد) به دلیل تنها واقع شدن و جدا شدن آن از سایر ماههای حرام؛ سرشار (رَجَبُ الاَصَبّ) به دلیل نزول سرشار رحمت الهی؛ ماه امیرمؤمنان (شهرُ امیرِالمؤمنین)، ریسمان الهی و اَصَمْ یعنی برخوردار از فضیلتهای بسیار.
رجب، تمرین تزکیه
ماه رجب، ماه آمادگی برای حضور در مهمانی خداوند است و برنامههای پیشنهادی اسلام در این ماه، همه از نوعی تمرین و یافتن آمادگی حکایت دارند. تأکید بزرگان دینی بر گرفتن روزه در این ماه و ذکر پاداشهای بسیار برای روزهداری در ماه رجب، برای تشویق مسلمانان برای کسب آمادگیِ بار یافتن به ضیافت الهی، مؤید این مطلب است.
در روایتی از یکی از یاران امام صادق علیهالسلام میخوانیم: «در روزهای پایانی ماه رجب، به محضر امام صادق علیهالسلام مشرّف شدم. حضرت با دیدنِ من، فرمودند: آیا در این ماه روزه گرفتهای، عرض کردم: خیر. حضرت فرمود: آن قدر ثواب از دست دادهای که اندازهاش را جز خداوند نمیداند، همانا این ماهی است که خداوند آنرا بر دیگر ایام برتری داده و حرمت آنرا بزرگ شمرده است و برای روزهداران آن، کرامت خویش را واجب کرده است».
توجه امام خمینی رحمهالله به ماه رجب
برای عارفان و پویندگان راهِ حق، فرصتهایی چون ماه رجب با آن فضایل و کرامتش، دُرّی قیمتی است که به راحتی از آن نمیگذرند. سالکان کوی دوست که هر لحظه در اندیشه نزدیکی بیشتر و برتر به حضرت سبحان هستند، از هیچ فرصت و کوششی در این راه کوتاهی نمیکنند و با استفاده از شبها و روزهای ماهی چون ماه نزول باران رحمت الهی، رجب، در اُنس بیش تر با خداوند میکوشند. «حضرت امام خمینی رحمهالله نیز با توجه به آگاهی از فضایل این ماه، عنایت بیشتری نسبت به این ماه و خلوت و انس باخدای بیهمتا و دوری از اغیارنشان میدادند».
شهید مطهری رحمهالله و ماه رجب
استاد مرتضی مطهری، درباره خاطراتش از ماه رجب مینویسد: «ما که بچه بودیم در منزل خود، انتظار آمدن ماه رجب را میکشیدیم و چند روز مانده به آمدن ماه، همه جا صحبت از این ماه شریف بود. شب اول آن برای مشاهده هلال رجب، در مسجد جمع میشدیم».
ایشان همچنین درباره انتقال فرهنگ اهتمام به سنتهای اسلامی چون احترام به ماه رجب، و استفاده از فرصتهای آن، در پیامی انتقادی میفرمایند: «این ماه، ماه استغفار و ماه عبادت و روزه است و این سنتها در میان ما، در حال فراموشی است. بچههای ما کم کم حتی نام ماههای قمری را هم از یاد میبرند و نمیتوانند آنها را ذکر کنند، ولی به هر حال تکلیف (بیان سنتهای اسلامی) از ما ساقط نمیشود».
برخی از اعمال مستحبی رجب
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
چهل حدیث درباره حقوق والدین انس با پدرومادر وخدای تو حکم فرموده که هیچ کس را جز او نپرستید وبه پدر و مادر نیکی کنید اگر هردو یا یکی (از آنها به پیری برسند که موجب رنج وزحمت باشند) زنهار کلمه ای که رنجیده خاطر شوند مگو وکمترین آزار به آنان مرسان و با ایشان با احترام وبزرگوارانه سخن بگو.(سوره اسراء 23) وهمیشه پر و بال تواضع وتکریم را با کمال مهربان نزدشان بگستران وبگو پروردگارا ، به پدرومادرم رحمت ومهربانی فرما آن گونه که آنان مرا درکوچکی تربیت کردند. گرچه هستی ما ازخداست، لیکن سبب زندگی ووجود ما، پدر و مادر است وما شاخه ای از وجود این دو عزیزیم ومیوه ای از بوستان محبت وتربیت و مهر و عاطفه بی نظیر پدر و مادریم. انسان فراموشکار وقتی به قدرت وموقعیتی رسید دوران عجز وکوچکی خویش را از یاد می برد وپدر و مادر و زحمات طاقت فرسای آنان را فراموش می کندوچه ناسپاسی و کفرانی بدتر از این؟ انسانیت واخلاق ایجاب می کند که پاسدار این دوگوهر باشیم و درهر حال حیاتشان از نیکی و احسان وپس ازمرگشان از صدقات و یاد نیک غفلت نکنیم. ما امتداد وجودی والدین خودیم وفرزندان ما تداوم وجود مایند ،چگونگی برخورد ما با پدر و مادر واحترام ونیکی به آنان سبب می شود که فرزندان ما نیز در نسل آ ینده حق شناس وقدردان ونیکوکار به بار آیند.فرزندان ما همان گونه خواهند بود که ما با والدین خویش رفتار می کنیم. باری... ادای حق والدین وانجام سپاس زحمات آنان نیز مانند حق خدا و شکرنعمت هایش از عهده توانایی ما خارج است و تنها باید به عجز بگشاییم وبال تواضع وفروتنی به زیرپای آن دو فرشته بگستریم. با این حال توجه به مقام پدر و مادر و شناخت ومنزلت آنان نزد خداوند زمینه ادای بخشی ازحق بزرگ آنان را فراهم می سازد. روایاتی که در این مجموعه چهل حدیث والدین مطالعه می کنید، ما را با گوشه ای ازوظایف خود در برابر والدین آشنا می کند. توفیق الهی یارمان باد که از نیکوکاران به پدرومادر خویش به حساب آییم چرا که رضایت خدا در رضایت آنان است . خدایا! ما را قدردان زحمات پدر و مادر بگردان. خدایا! ما را به تربیت نسلی با ایمان وحق شناس وپاکدل ونیکوکار موفق بدار. 1- بزرگترین واجب قال امیرمومنین علی(ع: )برالوالدین اکبر فریضه. امیرمومنین علی (ع) فرمود: بزرگترین ومهمترین تکلیف الهی نیکی به پدر و مادر است.(میزان الحکمه ،ج10،ص709) 2- برترین اعمال قال الصادق(ع:) افضل الاعمال الصلاه لوقتها ،وبرالوالدین والجهاد فی سبیل الله . امام صادق (ع) فرمود: برترین کارها عبارت است از: 1- نماز دروقت 2- نیکی به پدر و مادر 3- جهاد در راه خدا . (بحارالانوار، ج 74،ص85) 3- انس با پدر و مادر... فقال رسول الله (ص: )فقر مع والدیک فوالذی نفسی بیده لانسهما بک یوما ولیله خیر من جهاد سنه. مردی خدمت پیامبراکرم(ص) آمد وگفت: پدر و مادر پیری دارم که به خاطر انس با من مایل نیستند به جهاد بروم، رسول خدا(ص)فرمود: پیش پدر و مادر بمان ،قسم به آن که جانم در دست اوست انس یک روز آنان با تو از جهاد یک سال بهتراست.(البته در صورتی که جهاد واجب عینی نباشد.(بحارالانوار،ج74،ص52) 4- محبوب ترین کارها عن ابن مسعود قال: سئلت رسول الله(ص:) ای الاعمال احب الی الله عزوجل ؟ قال: الصلاه لوقتها، قلت ثم ای شیء؟ قال: برالوالدین ،قلت:ثم ای شیء؟ قال: الجهاد فی سبیل الله. ابن مسعود می گوید: از پیامبرگرامی (ص) سوال کردم محبوب ترین کار پیش خدا کدام است؟فرمود: نماز دروقت ، گفتم : بعدازآن چه چیز؟ فرمود: نیکی به پدرومادر ،گفتم :بعد از آن چه چیز، فرمود:جهاد در راه خدا.(بحارالانوار ، ج 74،ص70) 5- نگاه به پدرومادر قال رسول الله (ص:) ما ولد بار نظر الی ابویه برحمه الاکان له بکل نظره حجه مبروره .فقالوا:یا رسول الله وان نظر فی کل یوم مائه نظره؟ قال: نعم ،الله اکبرو اطیب. پیامبر خدا(ص) فرمود: هر فرزند نیکوکاری که بامهربانی به پدر و مادرش نگاه کند در مقابل هر نگاه ثواب یک حج کامل مقبول به او داده می شود. سوال کردند حتی اگر روزی صدمرتبه به آنها نگاه کند؟ فرمود:آری خداوند بزرگ تر و پاک تراست.(بحارالانوار،ج 74،ص73) 6- عظمت پدرومادر عن ابی الحسن الرضا(ع) قال: ان الله عزوجل امر بثلاثه مقرون بها ثلاثه اخری: امر بالصلاه والزکاه،فمن صلی و لم یزک لم تقبل منه صلاته وامر بالشکر له وللوالدین، فمن لم یشکر والدیه لم یشکرالله،امر باتقاءالله وصله الرحم ،فمن لم یصل رحمه لم یتق الله عزوجل . امام رضا(ع)فرمود: خداوندمتعال فرمان داده سه چیز همراه سه چیز دیگرانجام گیرد: 1- به نماز همراه زکات فرمان داده است، پس کسی که نماز بخواند وزکات نپردازد نمازش نیز پذیرفته نمی شود. 2- به سپاسگزاری ازخودش به پدر و مادر فرمان داده است پس کسی که از پدر و مادرش سپاسگزاری نکند، خدا را شکر نکرده است. 3- به تقوای الهی فرمان داده وبه صله رحم ،پس کسی که صله رحم انجام ندهد تقوای الهی را هم به جا نیاورده است. (بحارالانوار،جلد74،ص 77) 7- احترام به پدرومادر قال الصادق (ع:) برالوالدین من حسن معرفه العبد بالله اذلاعباده اسرع بلوغا بصاحبها الی رضی الله من حرمه الوالدین المسلمین لوجه الله تعالی. امام صادق (ع)فرمود: نیکی به پدر و مادر نشانه شناخت شایسته بنده خداست. زیرا هیچ عبادتی زودتر از رعایت حرمت پدر و مادر مسلمان به خاطر خدا انسان را به رضایت خدا نمی رساند.(بحارالانوار،ج74،ص77) 8-اطاعت از والدین قال رسول الله(ص:) من اصبح مطیعا لله فی الوالدین اصبح له بابان مفتوحان من الجنه وان کان واحدا فواحدا . پیامبر خدا(ص) فرمود: کسی که دستور الهی را در مورد پدر و مادر اطاعت کند،دو درب از بهشت به رویش بازخواهد شد، اگر فرمان خدا را در مورد یکی از آنها انجام دهد یک درب گشوده می شود. (کنزالعمال،ج16،ص467) 9- ارزش اطاعت از پدر و مادر قال رسول الله(ص:) العبد المطیع لوالدیه ولربه فی اعلی علیین.