مقاله درباره کارآیی بازار پول در ایران و بازار متشکل و غیرمتشکل پولی 10

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

کارآیی بازار پول در ایران و بازار متشکل و غیرمتشکل پولی

بخش اول

بازار مالی بنا بر تعریف به دو بخش برحسب سررسید تقسیم می‌شود. یکی بازار اعتبارات کوتاه‌مدت (معمولا تا یک سال) که به آن بازار پول گویند و دیگر بازار بلندمدت‌تر (بیش از یک سال) که به آن بازار سرمایه گویند. البته بعضی تقسیم‌بندی‌ها دامنهء منابع کوتاه‌مدت را تا پنج سال هم بسط می‌دهد. این تعریف محدود بازار اعتبارات است تعریف‌گسترده‌تر از این مفاهیم آن است که بازار پول همه چیز را _در برمی‌گیرد; بازار اعتبارات بازاری است که انواع امکانات تامین منابع را در آن داریم، از بسیار کوتاه‌مدت گرفته تا بسیار بلندمدت.

اگر از زاویهء بانک‌ها به بازار نگاه کنیم، همهء این‌ها بازار پول است: از بازار بسیار کوتاه‌مدت شروع می‌شود (امکانات تامین منابع یکشبه) تا امکانات بسیار بلندمدت (تامین مالی برای طرح‌های بلندمدت تا 20 یا 30 سال.) در این فاصله از وام‌دهی یکشبه به طرف وام‌دهی میان‌مدت و بلندمدت می‌رویم. ابزارهای مختلفی در بازار سرمایه به کار گرفته می‌شود که معروف‌ترین آن‌ها سهام و اوراق قرضه است. این ابزار در چارچوب وسیع‌تر تعریف بازار پول و امکانات استفاده از منابع مالی برای منظورهای مختلف قرار می‌گیرند.

اگر از این دیدگاه بحث را ادامه دهیم، دیگر مکانیسم تقسیم پول بنا بر مصرف‌های مختلف آن مورد توجه نخواهد بود و عوامل دیگری مطرح می‌شود.

دیدگاه اخیر به طور کلی حرکت پول در اقتصاد را دنبال می‌کند این حرکت از سه مرحله می‌گذرد، مرحلهء اول تولید پول است; در این مرحله پول تولید می‌شود و البته بعد خرج می‌شود این کار اساسا به عهدهء بانک مرکزی است و باتوجه به پایهء پولی مشخص انجام می‌گیرد. مرحلهء دوم آن است که پول چگونه تکثیر می‌شود یعنی چند برابر می‌شود و سوم این‌که پول تولیدشده و تکثیرشده چگونه بین مصارف مختلف تقسیم می‌شود. بحث بازار سرمایه به قسمت سوم برمی‌گردد، یعنی چگونه پول تقسیم می‌شود به خصوص در کشورهایی که تقسیم پول‌شان متکی به نظم خاصی است و کم‌تر براساس شواهد و قرائن بازار عمل می‌کند. تمام این مراحل، مراحل مهمی است که باید به آن‌ها توجه شود.

ایران در اقتصاد قبل از انقلاب هم یک اقتصاد برنامه‌ای داشته است که در آن بخش عمومی سهم بزرگی داشته است و در زمینه‌های مختلف از قبیل ارتباط بانکی، مسایل صادرات و واردات و مسایل مربوطه به ارز در مراحل مختلف محدودیت‌هایی در بازار بوده است. بعد از انقلاب با بزرگ شدن بخش دولت در اقتصاد بخش مهمی از فعالیت‌های اقتصادی زیر چتری قرار گرفت و محدود به مقرراتی بود که باید از آن پیروی می‌شد.

دیگر این‌که نظارت‌هایی لازم شمرده شد به این دو علت تحدید بازار در سال‌های بعد از انقلاب تشدید شد. از آن‌جا که چه قبل و چه بعد از انقلاب چنین ترتیباتی را در اقتصاد داشته‌ایم، باید کارآیی بازار پول را با توجه به اثراتی که حرکت پول در این سه مرحله بر بازار پول داشته، بررسی کنیم.

برای کارآیی بازار پول چهار معیار را در نظر می‌گیریم: اول این‌که در بازار کارآی پول با اطلاعات عمومی‌ای که در این بازار وجود دارد سود اضافی نتوان به دست آورد. یعنی به عبارت دیگر، بازار همهء اتفاقات را قبلا یا بلافاصله بازتاب داده باشد. این نوع کارآیی را می‌توان کارآیی مربوط به آربیتراژ اطلاعات نامید. یعنی شما با اطلاعات‌تان نباید بتوانید آربیتراژ کنید مسالهء بعدی این‌که بازار کارآ باید قادر باشد قیمت انواع دارایی‌ها را چنان تعیین کند که واقعا منعکس‌کنندهء درآمدهای موردانتظار حاصل از این دارایی‌ها در آینده باشد. بازار کارآ باید قادر باشد چنان قیمت‌گذاری کند که انتظارات مربوط به درآمدهای حاصل شدنی از این دارایی‌ها را بازتاب دهد. این را کارآیی نرخ‌گذاری گویند.

بازار کارآ به عوامل اقتصادی در بازار برمی‌گردد. می‌دانیم که هر کسی کاری می‌کند و همهء افراد جامعه طی زندگی فعال خود دو نقش دارند، اول این که عضو مجموعهء بنگاه‌های تولیدی هستند و دوم این که در مجموعه‌ای مشهور به خانوارها عضویت دارند. البته، خانوار با خانواده فرق دارد، چون اولی می‌تواند یک نفر هم باشد. در این دو نقش هر انسانی عامل اقتصادی است. بازار کارآ باید چنان باشد که به همهء عوامل اقتصادی اجازه دهد در شرایط خاص یا غیرخاص، کالا و خدمتی را که تعهد کرده است، تحویل دهد. یعنی بازار باید چنان باشد که در کنار تمام عوامل غیرطبیعی و نامعلول، امکان استفاده از آن برای افراد مشارکت‌کننده فراهم باشد. این نوع کارآیی را بیمه کردن تحویل کالا و خدمات گویند.

مقولهء بعدی مربوط به انواع ریسک‌هایی است که برای عملکرد بهتر فعالیت‌های اقتصادی بازار پول، باید تقبل کرد. یعنی این‌که بازار پول، پول‌ها را جمع‌آوری می‌کند و به دست کسانی می‌دهد که حاضرند ریسک بالاتری را بپذیرند، چراکه می‌توانند بازدهی متناسب با ریسک بالاتر داشته باشند و از محل بازدهی خود، به صاحبان پول، سود پرداخت کنند. بازار پول از طریق شبکهء بزرگ پرداخت‌ها، معامله‌ها را تسهیل می‌کند و اگر این شبکه‌ها وجود نداشته باشد، فعالیت‌های اقتصادی در امر پرداخت‌ها دچار مشکل می‌شود. کار دیگر بازار پول در این مرحله آن است که پس‌اندازها را برای سرمایه‌گذاری تشویق و تجهیز می‌کند. کسی که پس‌انداز می‌‌کند، نمی‌تواند به فوریت آن را تبدیل به سرمایه‌گذاری کند و همهء پس‌اندازکنندگان نیز سرمایه‌گذار نیستند، بازار پول و اقتصاد اغلب ممالک دنیا از مراحل ابتدایی خود گذر کرده است. در آن مراحل، همهء پس‌اندازکنندگان، ‌سرمایه‌گذار نیز بودند، ولی امروزه این گونه نیست. باید کسی باشد که این پس‌اندازها را به سرمایه‌گذاران بدهد و این به آن صورت نیست که شما از این دست بگیرید و به دست دیگر، که همان سرمایه‌گذار است، بدهید. بلکه باید از این دست گرفت و از طریق بازار کارآ آن را به دست کسی رساند که بالاترین بازده را از لحاظ اجتماعی به دست می‌آورد و این مطلب بسیار مهمی است. این را وظیفهء عملکردی بازار کارآ می‌نامند و از مهم‌ترین ابزار شناسایی بازارهاست.

همان‌طور که گفته شد، ایران همواره اقتصادی برنامه‌ای داشته و به خصوص بعد از انقلاب این روند تشدید شده است. باید به عواملی که به هر سه مرحله حرکت پول اثر می‌گذارند، توجه کرد. در دوران قبل از انقلاب سیاستی که بر هر سه مرحله اثر می‌گذاشت، گسترده‌تر

تحقیق در مورد بازار سرمایه در ایران 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بازار سرمایه در ایران

تعریف سرمایه

سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد، تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. اهمیت شرکت های تجارتی را از سرمایه آنها می توان درک کرد. برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند. در بعضی از ممالک اروپا حداقلی جهت سرمایه شرکت های سهامی معلوم شده، و در کشور ما هم به موجب ماده 5 اصلاحی اسفند 1347 مقرر گردیده در موقع تأسیس، سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص، از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد مسلم است هیچ موقع سرمایه شرکت های سهامی عام یا خاص از این مبالغ نباید کمتر باشد و اگر کمتر شد به شرحی که گذشت در صورتی که شرکاء تا یک سال جبران ننمایند یا شرکت را به نوع دیگر تبدیل نکنند حکم به انحلال شرکت داده خواهد شد. سرمایه شرکت سهامی عبارتست از جمع قیمت اسمی سهام آن شرکت. بنابراین سرمایه به سهام متساوی قسمت شده و هر یک از شرکاء یک یا چند سهم آن را خواهند داشت.

پرداخت سرمایه

قانون اجازه داده است که در موقع تشکیل شرکت های سهامی دارندگان سهام اقلاً سی و پنج درصد از مورد تعهد خود را پرداخت و بقیه را فقط تعهد نمایند. البته مدت تعهد باقی مانده از پنج سال تجاوز نخواهد کرد. ولی هرگاه آورده های شرکاء غیر نقدی باشد باید تمام آن تأدیه شده باشد. ارفاقی که درباره شرکت های سهامی به عمل آمده بسیار به جا و با بصیرت کامل بوده است. زیرا اغلب شرکت های سهامی که برای امور مهم تشکیل می شوند تمام سرمایه را در موقع تشکیل احتیاج ندارند بلکه در عمل و پس از مدتی ممکن است به قسمتی از آن احتیاج پیدا کنند. مثلاً شرکتی که با سرمایه نهصد میلیون ریال برای ایجاد راه آهن از شهری به شهر دیگر تأسیس می شود مسلم است تمام سرمایه را در ابتدای عمل به کار نخواهد انداخت و از این جهت لزومی ندارد شرکاء تمامی آن را پرداخته وجه را بلا استفاده در صندوق شرکت بگذارند. البته به تدریج که احتیاج به آن پیدا شد اغلب به چند قسط اخذ می شود. بنا به شرح فوق سرمایه شرکت های سهامی ممکن است به دو قسم تجزیه شود:

سرمایه پرداخت شده .

سرمایه تعهد شده.

اهمیت سرمایه بیشتر مورد نظر معامله کنندگان با شرکت است و اشخاص با ملاحظه اعتبار و میزان سرمایه شرکت، قرارداد منعقد و یا معامله انجام می دهند. به این جهت هر شرکت باید در هر گونه اسناد و صورت حساب و اعلانات و نشریات و غیره که به طور خطی یا چاپی صادر یا منتشر می نماید میزان سرمایه خود و آن قسمتی که تأدیه شده است صریحاً قید کند. به این طریق میزان سرمایه در دسترس مراجعین و معامله کنندگان بوده و همیشه از آن مطلع خواهند شد.

سرمایه نقدی و غیر نقدی

سرمایه ممکن است نقدی باشد یا غیر نقدی. سرمایه نقدی که اکثر شرکت های سهامی دارند وجه نقد است. سرمایه غیر نقدی مال یا امتیاز یا عملی است که شرکاء در ازاء قیمت سهام خریداری شده می پردازند. مثلاً ممکن است در شرکتی که موضوع آن تجارت پنبه است شخصی یک کارخانه پنبه پاک کنی به ارزش یک میلیون ریال تسلیم در مقابل، صد سهم ده هزار ریالی قبول کند. و یا در شرکتی که به استخراج سرب مشغول است در ازاء امتیاز استخراج معدن سرب که متعلق به یکی از شرکاء می باشد و کارشناس رسمی آن را به دویست هزار ریال تقویم نموده است بیست سهم ده هزار ریالی به نام برده داده شود. بنابراین مال یا امتیاز دارای ارزش و جزء سرمایه شرکت است و این معنی در تبصره 6 مواد الحاقی قانون تجارت تصریح شده است.

سرمایه احتیاطی یا اندوخته قانونی

از لحاظ این که ممکن است زیانی به شرکت وارد شود که در سرمایه نکثی حاصل و باعث دلسردی شرکاء گردد. در مواد اصلاحی قانون تجارت ضمن ماده 140 سرمایه دیگری به نام اندوخته قانونی پیش بینی شده و هیئت مدیره شرکت را قانون ملزم نموده که صدی پنج از سود خالص شرکت را برای انداخته قانونی موضوع نماید که در خود شرکت به حساب مخصوصی نگه داری شود. الزام هیئت مدیره تا موقعی است که این اندوخته مساوی با یک دهم سرمایه اصلی شرکت گردد و اضافه بر آن را قانون به اختیار شرکت گذاشته است. اندوخته قانونی از موارد لازم و مورد احتیاج شرکت است زیرا در صورتی که زیانی حاصل شود که برای جبران آن احتیاج به پولی باشد ممکن است از آن استفاده شود. در ممالک اروپایی به اندوخته قانونی ( سرمایه احتیاطی ) اهمیت خاصی می دهند و چند قسم سرمایه اضافی از منافع تشکیل می دهند به نام سرمایه احتیاطی و سرمایه ذخیره و غیره.

افزایش سرمایه

گاهی اتفاق می افتد که شرکت به کارهای مهم تری دست زده و یا موفقیت هایی به دست آورده و احتیاج به افزایش سرمایه دارد، بنابراین می تواند به سرمایه خود اضافه کند. در این حال ناچار است سهام جدیدی بفروشد. در صورتی که در اساسنامه پیش بینی شده باشد می توان با رعایت آن اقدام به ازدیاد سرمایه و فروش سهم نمود. افزایش سرمایه موقعی مقدور است که سرمایه شرکت تماماً تأدیه شده باشد و الا زمانی که شرکاء هنوز تعهد خود را کاملاً انجام نداده و مبلغی از سرمایه را هنوز نپرداخته اند، شرکت حق افزایش سرمایه را تحت هیچ عنوان نخواهد داشت. گاهی در عمل مشاهده می شود که شرکت سود سرشاری داشته و ارزش سهام آن در بازار بیش از قیمت اسمی سهام یعنی پولی است که دارندگان سهام روز اول پرداخته اند. و خریداران سهام جدید که به همان قیمت اسمی بهای سهام منتشره را می پردازند، نفع بی تناسبی ممکن است ببرند زیرا اگر سهم یک هزار ریالی را در بازار می خریدند بایستی دو هزار ریال بپردازند و فعلاً هزار ریال بیشتر نمی دهند. به این جهت اغلب برای سهام بدوی مجمع عمومی نفع مخصوصی معین کرده و آن را سهام ممتاز قرار می دهند. ماده 160 اصلاحی قانون تجارت طریق

تحقیق در مورد بازار اسلامی 29 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 23 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

چکیده:

بازار یکی از نهادهای اصلی نظام اقتصادی اسلام است. از ویژگیهای عمده بازار اسلامی می‌توان به آزادی ورود و خروج، تبادل صحیح اطلاعات، محدودیت تبانی و سازش برای تعیین قیمتها، محدود بودن سود، عدم انحصار خرید و فروش، رقابت همراه با تعاون و اخلاقی بودن بازار اشاره نمود. با توجه به ویژگیهای بازار اسلامی، اخلاق و دولت دو عامل اصلی و موثر برای کنترل بازارند. عامل اخلاق و ایمان، مبادله کنندگان موجب می شود که تقاضا و عرضه کالا ها و خدمات مطابق با مصالح واقعی جامعه باشد. دولت با نظارت مستمر و دخالت به گاه لزوم به حمایت از قیمتهای طبیعی و غیرظالمانه می پردازد تا مصالح عمومی تامین گردد. تاریخ مسلمانان نشان می دهد که دولتهای اسلامی به بازار و مکانیسم تعیین قیمتها توجه ویژه ای داشته اند. امروزه تبلیغات، رکن اساسی معاملات شمرده می شود و در بازارهای دنیا، سخت متداول است.اسلام با تبلیغات مخالفت ندارد ولی با فریبکاری یعنی با تبلیغات دروغ به سختی مخالف است.مسلمانان درستکار گذشته، بر این آموزش چنان استوار بودند که گاهی به مبالغه دچار می شدند و به گمان آنکه از متاع خود ستایشی نابجا کرده اند، از معامله باز می ایستادند!غزالی می نویسد: "حکایت است از یونس عبید که وی خز فروختی و صفت نمی کرد.یک روز سفط یعنی جامه دان، فراز کرد بر خریدار و شاگرد وی گفت: یا رب مرا از جامه های بهشت کرامت کن! او سفط بیفکند و آن خز نفروخت، ترسید که این ثنا باشد بر کالا"پیامبر(ص) بر درستکاری مسلمانان در بیع و شری، اصرار داشت و از صورت های گوناگون خدعه و نیرنگ در داد و ستد نهی می کرد، تا آنجا که محدثان آورده اند: "پیامبر، در کار معاملهاز نجش منع کرد" و نجش آن است که کسی خود را آماده خرید کالایی نشان دهد با بهایی سنگین! تا دیگران را برای خرید آن به رغبت افتند در حالی که نیت وی به دست آوردن کالا نباشد بلکه بخواهد به فروشنده سودی رساند یا بر خریدار، زیانی وارد سازد"بازار مسلمانان همچون بازار یهود، جای حیله های نامشروع نبود، زیرا پیامبر اسلام(ص) کار یهودیان را ناروا شمردهو فرموده بود: "خدا یهودیان را از رحمتش دور کند چرا که خوردن پیه چهارپایان بر ایشان حرام شد ولی آنان حیله زدند و پیه را فروختند و بهایش را خوردند"باز پیامبر(ص) فرمود: "خدا چون چیزی را حرام کند، بهایش را نیز حرام کند"به پیروی از رسول خدا(ص) خلفاء نیز می کوشیدند تا بازار مسلمانان را از حرامخواری و فریبکاری پاک نگاه دارند. زمخشری در کتاب "ربیع الابرار" آورده است: "روزی علی(ع) به بازار رفت و بر دکه قصابان بایستاد و گفت: ای گروه قصابان، هرکس که بر گوسفندی بدمد تا آن را فربه جلوه دهد، از ما نیست!"

بازار در تمدن اسلامی

هدف این تحقیق اثبات این واقعیت است که دین مقدس اسلام, به عنوان یگانه مکتب رهاییبخش انسان در تمام زمینهها و از جمله مسائل اقتصادی با ارائه فرامین منطبق بر فطرت انسانی خود, راه هدایت دنیوی و اخروی بشر را نشان داده است.

در اوایل قرن هفتم میلادی زمانی که دو ابرقدرت ایران و روم بر سر تسلط و نفوذ جهانی پیکار میکردند, در شبه جزیرهٔ عربستان حادثهای رخ داد که مسیر جریان تاریخ را عوض نمود. در آن برهه مردی خردمند و امین به تلقین ندای حق در کانون بتپرستی بر ضد خدایان متعدد برخاست و نهضت عظیم و جهانی اسلام را بنا گذاشت. این نهضت عظیم با پیشرفت سریع خود, تمدنی با شکوه در تاریخ جهان بوجود آورد. تمدنی که در نتیجهٔ چندین قرن تلاش و فعالیت پیروان اسلام پدید آمد, از نظر عظمت و ابهت و ظرافت از مهمترین تمدنهای انسانی کم نداشت. اولین اقدام پیامبر(ص) پس از هجرت به مدینه پایهگذاری یک جامعهٔ نوین بود, جامعهای که در آن دین با کلیهٔ جنبههای زندگی پیوندی محکم داشت و از آلایش اعراب دورهٔ نظام جاهلیت و مفاسد قریش عاری بود. ابداعات و تصمیم گیریهای اقتصادی پیامبر(ص) درمدینه باعث رونق اقتصادی عربستان گردید و موجب شد تا اهداف اسلامی در سراسر عربستان گسترش یابد و بعدها به سراسر دنیا برسد. از این رو جامعه اسلامی مزبور میتواند به مقیاس کوچکتری الگوی جامعهٔ بزرگ اسلامی آینده باشد. لذا در هنگام تدوین نظام اقتصادی اسلامی ایران, آگاهی هر چه عمیقتر از تمدن غنی اسلامی ضرورتی غیر قابل تردید دارد. هدف این تحقیق اثبات این واقعیت است که دین مقدس اسلام, به عنوان یگانه مکتب رهاییبخش انسان در تمام زمینهها و از جمله مسائل اقتصادی با ارائه فرامین منطبق بر فطرت انسانی خود, راه هدایت دنیوی و اخروی بشر را نشان داده است, چنانکه تنها در ارتباط با مسائل تجارت و زندگی در بازار از ارائه الگوی کامل فروگذار ننموده و به کیفیتی عالی شیوه پیوند بین علم, اخلاق و تجارت را در این مرکز تجاری تبیین نموده است. در راستای تحقق این هدف, تحقیق حاضر در پنج قسمت به شرح ذیل تدوین یافته است: در قسمت اول به مفهوم بازار, تعریف آن و طبقهبندی انواع بازارها پرداخته شده است. در دومین قسمت به شکل فیزیکی بازار در تمدن اسلامی, تعیین مکان بازار در احادیث و سیستم حاکم بر بازار مسلمین اشاره دارد. در ادامه به تشکیلات و اصناف در بازار اسلامی, چگونگی شکلگیری آن, وظایف انسانی و فعالیتهای آن پرداخته و کیفیت نظارت بر بازار و متولیان این امر تشریح میگردد. در انتها نیز به چگونگی پیوند تجارت, علم و اخلاق در بازار اسلامی اشاره میگردد. مفهوم بازار تعریف واژهٔ بازار قبل از ورود به بحث اصلی, یعنی بازار اسلامی, تعاریف مختلفی را که از واژهٔ بازار شده است, بیان میکنیم: الف) پروفسور هاردی در دایرهالمعارف علوم اجتماعی آمریکا, جلد دهم, بازار را به شرح زیر تعریف کرده است: «بازار عبارت است از محل یا مکانی که در آن عرضه و تقاضا به منظور تعیین قیمت واحد با هم تلاقی میکنند. بازار ممکن است محل جغرافیایی باشد و همچنین ممکن است عدهای از افراد را که دادو ستد آنها منجر به ایجاد عرضه و تقاضا و قیمت واحدی میشود نیز بازار نامید» ب) بازار مکانی است که در آن فروشندگان و خریداران یکدیگر را ملاقات میکنند. این تماس ممکن است رودررو

تحقیق درباره شناخت بازار اوکراین و راههای دستیابی به آن

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 31

بسم الله الرحمن الرحیم

شناخت بازار اوکراین و راههای دستیابی به آن

اطلاعات کمکی

موقعیت جغرافیایی

جمهوری اوکراین با 603700 کیلومتر مربع وسعت و 50 میلیون نفر جمعیت در اروپای شرقی واقع شده و پس از روسیه بزرگترین کشور اروپا به شمار می رود. این کشور پس از استقلال از شوروی سابق در سال 1991، به عضویت جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع درآمد. و به عنوان دومین کشور بزرگ قاره اروپا موقعیت دارای موقعیت راهبردی خاصی است.

جنوی اوکراین دارای آب و هوای معتدل می باشد و فقط در سواحل جنوبی شبه جزیره کریمه آب و هوا نیمه گرمسیری است. میانگین درجه حرارت سالانه در کیف پایتخت اوکراین 2/7 درجه سانتیگراد می باشد.

به علت وجود خاک حاصل خیز در این کشور (معروف به چرنوزیوم) 56 درصد اراضی قابل کشت می باشد. اوکراین در نظام شوروی سابق به انبار غله اروپا شهرت داشت ضمنا این کشور فاقد زمین های جنگلی است.

نظام حکومتی اوکراین جمهوری است. رئیس جمهور اوکراین با رأی مستقیم مردم به مدت 5 سال انتخاب می شود و بیش از دو دوره نمی تواند عهده دار ریاست جمهوری باشد.

از لحاظ تقسیمات کشوری جمهوری اوکراین به 24 استان یا ایالت و جمهوری خود مختار کریمه، شهرهای کیف و سواستوپول (با توجه به موقعیت خاص انها) ، نواحی، شهرها، زیست گاهها و روستاها تقسیم می شود که از طریق حکومت های خودگردان محلی اداره می شوند.

مهمترین شهرهای اوکراین عبارتند از: کیف، خارکف، دونتسک، اودسا، خرسون، سواستوپول، ونیپروپتروفسک، لووف (لویو) ، زاپوریژیا و لوگانسک

جمهوری خودمختار کریمه امروزه بخش جدایی ناپذیر جمهوری اوکراین است که قانون اساسی خاص خود را دارد. این قانون اساسی توسط شورای عالی جمهوری خود مختار کریمه تدوین شده و مورد تصویب مجلس اوکراین قرار گرفته است.

احزاب و سازمانهای سیاسی

حزب کمونیست

تا سال 1990 تنها حزب سیاسی قانونی، حزب کمونیست اوکراین بود.

قویترین حزب سازمان یافته اوکراین است که مخالف کوچما( رئیس جمهور کنونی) و مخالف اصلاحات می باشد.

روخ (RUKH)

این حزب در سال 1989 به عنوان یک حزب ملی گرا و موافق دموکراسی و طرفدار اقتصاد بازار به وجود آمد.

حزب سوسیالیست

اعضای این حزب در رده های مختلف هنوز طرفدار کنترل دولت بر روی صنایع کلیدی و برقراری روابط نزدیک تر با روسیه و جمهوری های مستقل مشترک المنافع می باشند.

تحقیق درباره هدف حسابداری و مفهوم ارزیابی بازار به بازار(ترجمه شده)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

هدف حسابداری و مفهوم ارزیابی بازار به بازار

حالا به رابطه بین مفهوم سود تحقق یافته با سود و زیان ارزیابی در داراییهای مالی توجه می کنیم.قبل از ادامه بحث بهتر است سود تحقق یافته و سود اقتصادی را با هم مقایسه کنیم و دوباره رابطه آنها را با هم مورد بررسی قرار دهیم .با توجه به معنی درست داراییهای مالی ،نتایج سرمایه گذاریها به میزان یکسان طبق هر دو مفهوم سود اندازه گیری می شوند. در مواردی که داراییهای مالی صرفاً پول اضافی هستند و می توانند بتدریج فروخته شوند ،ارزششان برابر با قیمتهای بازار است ومهم نیست چه کسی دارنده آن است و یک تغییر در قیمتهای بازار آنها در اصل با تحقق جریان نقد یکسان است.در مقابل ،در مورد داراییهای مشهود تجاری، با توجه به اینکه تغییرات در ارزش بازار و ارزش سرقفلی بر سود اقبصادی تاثیر گذار است ،آنها تا زمانی که به صورت وجوه نقد در نیامده اند بر سود تحقق یافته تاثیر گذار نیستند.در این پروسه ، سرقفلی به صورت پیش بینی نتایج آتی سرمایه گذاری تجاری است که تمام یا بخشی از آن در طی زمان مستهلک شده یا به داراییهای مادی تبدیل شده است.این پروسه با سود تحقق یافته مرتبط نیست ولی برای سود اقتصادی مهم می باشد.نتایج سرمایه گذاری زمانی تحقق یافته است که از ریسک تجاری خارج شده باشد. اندازه گیری سود تحقق یافته تمام تغییرات ارزش دارایی را شناسایی نمی کند اما بخشی را که به عنوان ارزش داراییهای مالی ،تحقق یافته را شناسایی می کند . اگر سرقفلی ایجاد شده توسط یک سرمایه را به عنوان عامل سرمایه ایی که نگهداری میشود در نظر بگیریم ، میزان سود در هر حال توسط مجموع گردش وجوه نقدی سرمایه و نتایج آن تخمین زده می شود. بنابراین تفاوت بین این دو مفهوم دیگر بیش از تفائت در دوره ایی که سود به آن تعلق دارد نیست. هر دو مفهوم منجر به تخصیص میان دوره ایی قیمت می شوند. پس کدامیک بهتر می توانند اهداف اطلاعات حسابداری را برآورده سازند،تخصیص جریانات نقدی براساس مفهوم سود اقتصادی یا تخصیص جریانات نقدی بر اساس روشی سیستماتیک (مستقل از تغییرات ارزش دارایی ) و بر اساس مفهوم تحقق؟

این یک نگاه قدیمی و سنتی است که داراییهای مالی باید برای سرمایه گذاران و ارزیابی ارزش شرکت از طریق پیش بینی های خود از نتایج آتی ،اطلاعاتی را در دسترس قرار دهند.

در ابتدا در مورد یک سرمایه گذاری تجاری صحبت می کنیم . همانطور که بارها گفته اییم این پیش بینی با توجه به موسسه اقتصادی که پیش بینی را انجام می دهد متفاوت است.سرمایه گذاران خود نتایج را پیش بینی می کنند و بدین وسیله ارزش داراییهای سرمایه گذاری شده در تجارت را براورد می کنند .ارزش داراییهای مشهود که سود اقتصادی را مشخص میکنند ،نتیجه چنین براوردی توسط سرمایه گذاران است و اطلاعات پیش بینی شدهء مفیدی برای براورد سرمایه گذاران نیستند.البته سود تنها با تغییرات در قیمت بازار اندازه کگیری میشود،صرفنظر از اینکه ارزش سرقفلی هم نوعی سود اقتصادی است.اما چنین اطلاعاتی برای سرمایه گذاران در پیش بینی جریانات نقدی آتی یا براورد سرقفلی در شرکت مفید نیست.تا زمانیکه جریان نقدی ایجاد شده از سرمایه گذاری های تجاری وابسته به منابع مدیریتی غیر عینی در هر شرکت باشد ،اطلاعات درامد باید با جریان نقد واقعی تحقق یافته توسط شرکت را ثبت کند.با مقایسه نتیجه با انتظار پیش بینی شده ،سرمایه گذاران می توانند در انتظار و براورد خود از ارزش سرمایه گذاری تجدید نظر کنند.این مفهوم که به عنوان ارزش بازخور شناخته می شود به سودتحقق یافته بستگی دارد.از طرف دیگر ،در مورد داراییهای مالی ،حداقل برای آنهاییکه آزادانه و بتدریج فروخته می شوند،در ارزیابی داراییها هیچ تفاوتی وجود ندارد.چون هیچ ارزش سرقفلی در داراییهای مالی وجود ندارد،ارزیابی آنها با استفاده از شناسایی قیمت بازار تکمیل می شود. برای چنین داراییهایی ، ارزش رایج بازار بهترین اطلاعات می باشد.البته مشخص نیست که سود اندازه گیری شده بر پایه تغییرات بازار تا چه اندازه ایی میتواند برای پیش بینی ها مثمر ثمر باشند. این واقعیت که داراییهای مالی ارزش سرقفلی ندارند با این دیدگاه که نتایج آتی سرمایه گذاریها در چنین داراییهایی ربطی به نتایج گذشته ندارند و اطلاعات سود بعنوان منبعی برای انتظارات پیش بینی شده مفید نمی باشد،منطبق است.بدین ترتیب هر کدام از مفاهیم سود که انتخاب می شوند ،اطلاعات سود از سرمایه گذاریهای مالی برای پیش بینی سرمایه گذاران معنی و مفهومی بیش از اطلاعات ارزش بازار سهام ندارند.البته حداقل می تواند اطلاعاتی موافق پیش بینی های جریانات نقد آتی باشد.از این لحاظ که جریانات نقد بوجود آمده در دوره مورد انتظار با موارد ابتدای دوره مقایسه می شود.بجز در مواردی که تغییرات قیمت بازار به معنی تحقق جریانات نقد نمی باشد،سود وزیان ارزیابی روی داراییهای مالی نمی تواند اطلاعات نامربوطی با براورد ارزش شرکت براساس پیش بینی نتایج آتی باشد.بر این اساس یک تفائت اساسی در موارد داراییهای مشهود وجود دارد.

The objective of accounting and the meaning of mark-to-market valuation

Now, let us consider about relationship between the concept of realized income and valuation gains or losses on financial assets. Before going on to the discussion of this issue, it would be helpful to compare the realized income and economic income and reconfirm the relationship between them. As already discussed in detail, with regard to financial assets in the proper sense of the word, the results of investments would be measured at the same amount under both of the two income concepts. In cases of financial assets that are mere investments of surplus money and can always be freely sold by the piece, their values are equal to the market prices no matter who holds them and a change in their market prices is in substance same as realization of cash flow. On the contrary, in cases of physical assets used in business, whereas changes in the market value and the value of goodwill affect the economic income, they will not affect the realized income until they are realized as cash flows. In this process, goodwill is generated as an expectation of future results of business