لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
عفاف از دیدگاه حضرت زهرا(س)
روزی مرد نابینایی با کسب اجازه به محضر حضرت زهرا(س) آمد. حضرت از او فاصله گرفت و خود را پوشانید، پیامبر اکرم(ص) که در آن جا حضور داشت از حضرت زهرا(س) پرسید: «با این که این مرد نابیناست و تو را نمیبیند، چرا خود را پوشاندی»؟ حضرت زهرا(س) در پاسخ فرمود: «اگر او مرا نمیبیند، من که او را میبینم، وانگهی او بو را استشمام میکند». پیامبر(ص) (به نشانه تأیید شیوه و گفتار حضرت زهرا«س») فرمود: «أَشْهَدُ اَنَّکِ بَضْعَةٌ مِنّی؛گواهی میدهم که تو پاره تن من هستی».
امیرمؤمنان علی(ع) فرمود: روزی همراه گروهی در محضر رسول خدا(ص) نشسته بودیم. آن حضرت به ما رو کرد و فرمود: «بهترین کار برای زنان چیست؟» هیچ کدام از حاضران نتوانستند جواب صحیح بدهند. هنگامی که متفرّق شدند، من به خانه بازگشتم، و همین موضوع را از حضرت زهرا(س) پرسیدم، و ماجرای سؤال پیامبر(ص) و پاسخ صحیح ندادن اصحاب را برای حضرت زهرا(س) تعریف کردم، و گفتم هیچ یک از ما نتوانستیم پاسخ صحیح بدهیم. حضرت زهرا(س) فرمود: ولی من پاسخ به این سؤال را میدانم، و آن این است که: «خَیْرٌ لِلنِّساءِ اَنْ لایَرِینَ الرِّجالَ وَلایَراهُنَّ الرِّجالُ؛ صلاح زنان در آن است که آنها مردان نامحرم را نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند».
* حجاب در اسلام به معنای پرده نشینی نیست، بلکه به معنای پوششی معقول برای جلوگیری از فساد، و حفظ کرامت زن است.
من به محضر رسول خدا(ص) بازگشتم و عرض کردم: «ای رسول خدا! از ما پرسیدی که چه کار برای زنان برتر است، پاسخش این است که برترین کار برای زنان این است که آنها مردان نامحرم را نبینند، و مردان نامحرم آنها را نبینند».پیامبر(ص) فرمود: «چه کسی به تو چنین خبر داد، تو که اینجا بودی و پاسخی نگفتی؟» علی(ع) عرض کرد: «فاطمه(س) چنین فرمود».
پیامبر(ص) از این پاسخ خشنود شد، و سخن فاطمه(س) را پسندید و به نشانه تأیید او فرمود: «اِنَّ فاطِمَةُ بضْعَةٌ مِنّی؛5 همانا فاطمه، پاره تن من است».
نیز روایت شده: روزی جابر بن عبدالله انصاری همراه رسول خدا(ص) به سوی خانه فاطمه(س) رهسپار شدند. وقتی که به در خانه رسیدند، پیامبر(ص) اجازه ورود طلبید. فاطمه(س) اجازه داد، پیامبر(ص) فرمود: شخصی همراه من است، آیا اجازه هست با او وارد خانه شویم؟ فاطمه(س) عرض کرد: «ای رسول خدا «قِناع» (یعنی مقنعه و روسری) ندارم.» پیامبر(ص) فرمود: «یا فاطِمَةُ خُذِی فَضْلَ مَلْحَفَتِک فَقِنِعِی بِهِ رأسَکِ؛ ای فاطمه! زیادی لباس بلند روپوش خود را بگیر و سرت را با آن بپوشان».حضرت فاطمه(س) همین کار را کرد، آن گاه پیامبر(ص) و جابر، با کسب اجازه وارد خانه شدند.
تلاشهای سیاسی و اجتماعی حضرت زهرا(س)
حضرت زهرا(س) در عین آن که حجاب کامل را رعایت میکرد، حجاب را پردهنشینی و انزوای زنان نمیدانست، بلکه شواهد بسیاری وجود دارد که آن حضرت حجاب را هرگز دست و پاگیر و مانع تلاشهای اجتماعی و سیاسی نمیدانست. از این رو، در عرصههای مختلف اجتماعی و سیاسی شرکت فعّال داشت، به عنوان نمونه:1ـ محدّثین نقل میکنند: شخص پیامبر(ص) دست فاطمه(س) را گرفت، و به میان مردم آمد و خطاب به مردم فرمود: «هر کس که فاطمه(س) را شناخت که شناخت، و هر کس که او را نشناخته بداند که فاطمه(س) دختر محمّد(ص) است. او پاره تن من است. او قلب و جان من است. هر کس او را بیازارد مرا آزرده، و هر کس مرا بیازارد، قطعا خدا را آزرده است».7 بنابراین، حجاب در سیره فاطمه(س) پرده نشینی نیست.
2ـ در مکّه قبل از هجرت، مشرکان به تحریک ابوجهل به پیامبر(ص) آزار میرساندند، یکی از آنها به نام «ابن زبعری» شکمبه گوسفندی را برداشت، و به طرف پیامبر(ص) انداخت، به طوری که سر و صورت آن حضرت را آلوده نمود، ابوطالب(ع) به دفاع از آن حضرت پرداخت،
* پوشش زن در اسلام این است که زن در معاشرت خود با مردان، بدن و موی خود را بپوشاند، و به جلوهگری و خودنمایی نپردازد، آیات مربوطه همین معنی را ذکر میکند، و فتوای فقهاء هم مؤیّد همین مطلب است».در این هنگام حضرت زهرا(س) که در آن وقت خردسال بود با آب نزد پدر آمد، و سر و صورت آن حضرت را شست و شو داد. روز دیگری فاطمه(س) گروهی از مشرکان را در کنار کعبه دید که جلسه محرمانهای دارند. دریافت که در اندیشه توطئه بر ضد پیامبر(ص) هستند، هشیارانه با شتاب به حضور پیامبر(ص) آمد و توطئه آنها را به پدر بزرگوارش خبر داد. و در مورد دیگر با کمال شجاعت و صلابت نزد مشرکان آمد و رگبار سرزنشش را بر ابوجهل و پیروانش فرو ریخت، و بر آن ستمگران نفرین کرد.
حضرت زهرا(س) پس از هجرت از مکّه به مدینه نیز تلاشهایی این چنین در حمایت از اسلام و سپاه اسلام مینمود، و در عرصههای مختلف حضور و نظارت داشت.
حضور حضرت زهرا(س) در پشت جبهه، و حتّی گاهی سرکشی به رزمندگان اسلام و غذا رسانی به آنها در صف اول جبهه نیز در روایات و تاریخ نقل شده است، چنان که این موضوع در جنگ خندق و فتح مکّه، رخ داده است. در ماجرای «مباهله» که یک حادثه بسیار مهم سیاسی و اجتماعی و عقیدتی بود و در سال دهم هجرت بین پیامبر(ص) و هیأت بلندپایه مسیحیان نماینده «نجران» رخ داد، هزاران نفر از مهاجر و انصار در صحرای مدینه اجتماع کرده بودند تا از نزدیک نظارهگر صحنه باشند، ناگاه دیدند پیامبر(ص) با فاطمه(س) و علی(ع) و حسن و حسین(ع) برای مباهله به سوی صحرا میآیند... پیامبر(ص) مطابق آیه 61 آل عمران (آیه مباهله) فاطمه(س) را همراه خود، در چنین همایش سیاسی دینی، شرکت داد. بنابراین، حجاب زنان هرگز مانع آنها برای شرکت در اجتماعات سیاسی و دینی نخواهد شد.
تلاشهای سیاسی حضرت زهرا(س) پس از رحلتپیامبر(ص)
پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) و پدیدار شدن ماجرای سقیفه بنیساعده، و بیعت با ابوبکر به عنوان خلیفه رسول خدا(ص) و کنار زدن امیرمؤمنان علی(ع) از مقام رهبری، که حق مسلّم آن حضرت بود، حضرت زهرا(س) در موارد مختلف وارد صحنه شد، و به دفاع از حریم ولایت پرداخت. در ملأ عام در مسجد با خطبه غرّا، غاصبان را محکوم کرد، بیعت کنندگان را سرزنش نمود، و جانش را در این راه گذاشت، و آن چنان فعّال و جدّی به صحنه آمد، که سرانجام به شهادت رسید، و اینها و دهها نمونه دیگر نشان دهنده آن است که مسأله پوشش اسلامی، زنان را در پشت پرده محبوس نکرده که به طور کلّی از صحنه تلاشهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی فاصله بگیرند، اگر چنین بود، هرگز حضرت زهرا(س) از پشت پرده حجاب بیرون نمیآمد.
چگونگی خطبه خواندن حضرت زهرا(س) در مسجدالنّبی
یکی از امور مهمّی که در زندگی حضرت زهرا(س) همواره میدرخشد، خطبه غرّای او در مسجدالنّبی پس از رحلت پیامبر(ص) در ازدحام مردم است، که او با این خطبه غاصبان و خطاکاران را به محاکمه کشید و آنان را قاطعانه محکوم کرد، و از حریم ولایت و رهبری امیرمؤمنان علی(ع) به دفاع برخاست. چگونگی حرکت حضرت زهرا(س) از خانهاش (که مجاور مسجد بود) به مسجد، در رابطه با مراعات حفظ حریم حجاب به قدری دقیق و ظریف است، که جدّا سزاوار است همگان در این مورد با نظر دقیق بنگرند، و نکتهها را دریابند، و سپس خطبه غرّای او را در آن اجتماع و جوّ حاکم مورد بررسی قرار دهند. به راستی که منظره خطبه خواندن حضرت زهرا(س) تابلو گویا و بسیار روشن درباره حفظ حریم حجاب، و در عین حال شرکت کامل در صحنه برای سخنرانی و دفاع از حریم حق است و این همان راه اعتدال است که اسلام در همه جا به آن سفارش نموده است.
* حضرت زهرا(س) در عین آن که حجاب کامل را رعایت میکرد، حجاب را پردهنشینی و انزوای زنان نمیدانست، بلکه شواهد بسیاری وجود دارد که آن حضرت حجاب را هرگز دست و پاگیر و مانع تلاشهای اجتماعی و سیاسی نمیدانست.* حضور حضرت زهرا(س) در پشت جبهه، و حتّی گاهی سرکشی به رزمندگان اسلام و غذا رسانی به آنها در صف اول جبهه نیز در روایات و تاریخ نقل شده است، چنان که این موضوع در جنگ خندق و فتح مکّه، رخ داده است.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 49
فاطمه زهرا(س) الگویی بیمانند برای زنان
علی مرادزاده
اسلام برای زن ارزش والایی قائل است و اصولاً با ظهور اسلام شخصیت و کرامت زن آشکار گردید و اسلام به زن هویت تازهای بخشید و افکار و آداب دوران جاهلیت را درباره زن از میان برداشت و الگویی همچون فاطمه زهرا(س) برای زنان قرار داد که در عالم هستی بینظیر است تا جایی که حتی امامان معصوم نیز هنگام محاجه و جدال با مخالفان بر انتساب خویش به مادرشان به عنوان سند حقانیت و افتخار استناد میکردند.
سیره سیاسی و مبارزات فاطمه زهرا(س)
همگان بر این نکته اتفاقنظر دارند که فاطمه زهرا(س) گام به گام با پدر خویش همراه بود، در تبلیغ اسلام و دعوت پیامبر همکاری داشتند، در سختیها و آزارها در کنار پیامبر بود، دشواریهای محاصره شعب ابیطالب را تحمل کرد، رنجهای هجرت به مدینه را با سربلندی و مقاومت به جان خرید، در جنگهای پیامبر در مدینه در کنار آن حضرت بود و مجروحان را مداوا میکرد، خصوصاً در بستن زخمهای پیامبر(ص) و علی(ع) اهتمام ویژه میورزید. و مهمتر این که مورخان یادآوری کردهاند که دوران سختی پس از رحلت رسول خدا(ص) بر فاطمه گذشت، رنجها و محنتهای فراوان کشید، درد جانکاه از دست دادن پدری چون رسول خدا(ص) برای فاطمه بسیار دشوار بود، گوشهنشین شدن علی(ع) و غصب امامت و ولایتش و بیتفاوتی مسلمانان در این رابطه موجب اندوه فراوان برای فاطمه گشت. حضرت زهرا به خانه مهاجرین و انصار میرفت و آیات قرآن، روایات پیامبر(ص) به ویژه حدیث شریف غدیر خم و کمالات علی(ع) را یادآوری میکرد و آنان را به دفاع از حق و تمسک به ولایت و خلافت علی(ع) فرا میخواند، لکن مردم مدینه به بیتفاوتی و بیحسی سیاسی و اجتماعی دچار شده بودند که از آنان بوی مرگ به مشام میآمد.
فاطمه زهرا(س) در مراحل اولیه پس از رحلت رسول خدا(ص) چند اقدام مهم را با قدرت و جدیت دنبال کردند که عبارت بودند از:
1ـ مطرح کردن قرآن و عترت.
2ـ تأکید بر جداییناپذیر بودن قرآن و عترت و الزام و نیازمندی آنان به یکدیگر.
3ـ دفاع همهجانبه از ولایت امام علی(ع) و دیگر پاسداران قرآن.
4ـ روش ارزیابی احادیث دروغین با سنت و احادیث واقعی و صحیح.
5ـ تبلیغ اسلام ناب محمدی و مقابله با قرائتهای ناصواب.
6ـ مطرح کردن هشدارهای لازم در ترک قرآن و عترت و بازگو کردن خطرات و پیامدهای ناگوار جدا کردن قرآن از عترت.
بدین واسطه آن حضرت درمان دردهای جامعه بشری را تمسک به قرآن و ولایت اهل بیت (عترت) دانستند و در این راه به شفافسازی، روشنگری، مناظره و تبلیغات سینه به سینه و سخنرانیهای آتشین در مسجد مدینه و اجتماعات مهاجرین و انصار پرداختند.
مهمترین کانون اصلی در مبارزات حضرت زهرا(س) ولایتمداری او بود، آن حضرت از امام حق و خلیفه بلافصل رسول خدا(ص) به عنوان یک تکلیف و رسالت دینی و انقلابی به دفاع برخاستند و جان خود را در این راه فدا کردند. این در حالی بود که فاطمه زهرا(س) در کنار پیامبر(ص) حتی خود را از یک مرد نابینا مخفی نگاه میداشت لکن وقتی که عمل به تکلیف و دفاع از ولایت و امامت و پاسداری از دستاوردهای رسالت پدرش و صیانت از متن قرآن کریم به میان میآمد به سخنرانی میپرداخت، به منازل خواص میرفت و بر آنها استدلال مینمود و همگان را دعوت به قیام به حق میکردند و این الگوی ماندگاری برای زنان و دختران در تمامی عصرها و نسلهاست.
مشارکت سیاسی اجتماعی زنان در گفتمان دینی
بدیهی است مروری هرچند گذرا بر تاریخ زندگی بشر گویای مشارکت مؤثر و حضور سازنده زنان در حرکتهای سیاسی اجتماعی است، بعثت تمامی انبیای الهی بیانگر همراهی زنانی بزرگ و مجاهدت آنان برای گسترش شریعت میباشد. سرانجام در اسلام که جامعترین و کاملترین شریعت جاودان الهی است، زنان از جایگاه و نقش برجستهتری برخوردار بودهاند که در این فرصت به اختصار گوشهای از آنها را که مورد تأیید امام معصوم(ع) بوده است مورد اشاره قرار میدهیم.
1ـ وجوب امر به معروف و نهی از منکر برای زنان در کلام الهی و قرآن.
2ـ ستایش پیامبر اکرم(ص) از زنان برگزیدهای که جامعه اسلامی را راهنمایی کردهاند.
3ـ وجوب پذیرش ولایت اهل بیت(ع) در تمامی امور اجتماعی و سیاسی به زنان.
4ـ مشارکت سیاسی و فعالیتهای اجتماعی فاطمه زهرا(س).
5ـ بیعت زنان با پیامبر(ص) در عقبه اولی، عقبه ثانی، فتح مکه، بیعت رضوان، بیعت در غدیر خم و آغاز امامت امام علی(ع)، بیعت زنان با حضرت مهدی(عج) در آغاز ظهور.
6ـ هجرت زنان به حبشه و مدینه به دستور خدا و رسول.
7ـ تمجید پیامبر از سمیه، اولین زن شهید مسلمان و معرفی جایگاه او در بهشت.
8ـ تأیید مبارزه مسلحانه نسیبه با کفار در جنگ احد توسط پیامبر(ص).
9ـ تأیید و حمایت پیامبر از زنانی که
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 38
فاطمه زهرا(س) الگویی بیمانند برای زنان
علی مرادزاده
اسلام برای زن ارزش والایی قائل است و اصولاً با ظهور اسلام شخصیت و کرامت زن آشکار گردید و اسلام به زن هویت تازهای بخشید و افکار و آداب دوران جاهلیت را درباره زن از میان برداشت و الگویی همچون فاطمه زهرا(س) برای زنان قرار داد که در عالم هستی بینظیر است تا جایی که حتی امامان معصوم نیز هنگام محاجه و جدال با مخالفان بر انتساب خویش به مادرشان به عنوان سند حقانیت و افتخار استناد میکردند.
سیره سیاسی و مبارزات فاطمه زهرا(س)
همگان بر این نکته اتفاقنظر دارند که فاطمه زهرا(س) گام به گام با پدر خویش همراه بود، در تبلیغ اسلام و دعوت پیامبر همکاری داشتند، در سختیها و آزارها در کنار پیامبر بود، دشواریهای محاصره شعب ابیطالب را تحمل کرد، رنجهای هجرت به مدینه را با سربلندی و مقاومت به جان خرید، در جنگهای پیامبر در مدینه در کنار آن حضرت بود و مجروحان را مداوا میکرد، خصوصاً در بستن زخمهای پیامبر(ص) و علی(ع) اهتمام ویژه میورزید. و مهمتر این که مورخان یادآوری کردهاند که دوران سختی پس از رحلت رسول خدا(ص) بر فاطمه گذشت، رنجها و محنتهای فراوان کشید، درد جانکاه از دست دادن پدری چون رسول خدا(ص) برای فاطمه بسیار دشوار بود، گوشهنشین شدن علی(ع) و غصب امامت و ولایتش و بیتفاوتی مسلمانان در این رابطه موجب اندوه فراوان برای فاطمه گشت. حضرت زهرا به خانه مهاجرین و انصار میرفت و آیات قرآن، روایات پیامبر(ص) به ویژه حدیث شریف غدیر خم و کمالات علی(ع) را یادآوری میکرد و آنان را به دفاع از حق و تمسک به ولایت و خلافت علی(ع) فرا میخواند، لکن مردم مدینه به بیتفاوتی و بیحسی سیاسی و اجتماعی دچار شده بودند که از آنان بوی مرگ به مشام میآمد.
فاطمه زهرا(س) در مراحل اولیه پس از رحلت رسول خدا(ص) چند اقدام مهم را با قدرت و جدیت دنبال کردند که عبارت بودند از:
1ـ مطرح کردن قرآن و عترت.
2ـ تأکید بر جداییناپذیر بودن قرآن و عترت و الزام و نیازمندی آنان به یکدیگر.
3ـ دفاع همهجانبه از ولایت امام علی(ع) و دیگر پاسداران قرآن.
4ـ روش ارزیابی احادیث دروغین با سنت و احادیث واقعی و صحیح.
5ـ تبلیغ اسلام ناب محمدی و مقابله با قرائتهای ناصواب.
6ـ مطرح کردن هشدارهای لازم در ترک قرآن و عترت و بازگو کردن خطرات و پیامدهای ناگوار جدا کردن قرآن از عترت.
بدین واسطه آن حضرت درمان دردهای جامعه بشری را تمسک به قرآن و ولایت اهل بیت (عترت) دانستند و در این راه به شفافسازی، روشنگری، مناظره و تبلیغات سینه به سینه و سخنرانیهای آتشین در مسجد مدینه و اجتماعات مهاجرین و انصار پرداختند.
مهمترین کانون اصلی در مبارزات حضرت زهرا(س) ولایتمداری او بود، آن حضرت از امام حق و خلیفه بلافصل رسول خدا(ص) به عنوان یک تکلیف و رسالت دینی و انقلابی به دفاع برخاستند و جان خود را در این راه فدا کردند. این در حالی بود که فاطمه زهرا(س) در کنار پیامبر(ص) حتی خود را از یک مرد نابینا مخفی نگاه میداشت لکن وقتی که عمل به تکلیف و دفاع از ولایت و امامت و پاسداری از دستاوردهای رسالت پدرش و صیانت از متن قرآن کریم به میان میآمد به سخنرانی میپرداخت، به منازل خواص میرفت و بر آنها استدلال مینمود و همگان را دعوت به قیام به حق میکردند و این الگوی ماندگاری برای زنان و دختران در تمامی عصرها و نسلهاست.
مشارکت سیاسی اجتماعی زنان در گفتمان دینی
بدیهی است مروری هرچند گذرا بر تاریخ زندگی بشر گویای مشارکت مؤثر و حضور سازنده زنان در حرکتهای سیاسی اجتماعی است، بعثت تمامی انبیای الهی بیانگر همراهی زنانی بزرگ و مجاهدت آنان برای گسترش شریعت میباشد. سرانجام در اسلام که جامعترین و کاملترین شریعت جاودان الهی است، زنان از جایگاه و نقش برجستهتری برخوردار بودهاند که در این فرصت به اختصار گوشهای از آنها را که مورد تأیید امام معصوم(ع) بوده است مورد اشاره قرار میدهیم.
1ـ وجوب امر به معروف و نهی از منکر برای زنان در کلام الهی و قرآن.
2ـ ستایش پیامبر اکرم(ص) از زنان برگزیدهای که جامعه اسلامی را راهنمایی کردهاند.
3ـ وجوب پذیرش ولایت اهل بیت(ع) در تمامی امور اجتماعی و سیاسی به زنان.
4ـ مشارکت سیاسی و فعالیتهای اجتماعی فاطمه زهرا(س).
5ـ بیعت زنان با پیامبر(ص) در عقبه اولی، عقبه ثانی، فتح مکه، بیعت رضوان، بیعت در غدیر خم و آغاز امامت امام علی(ع)، بیعت زنان با حضرت مهدی(عج) در آغاز ظهور.
6ـ هجرت زنان به حبشه و مدینه به دستور خدا و رسول.
7ـ تمجید پیامبر از سمیه، اولین زن شهید مسلمان و معرفی جایگاه او در بهشت.
8ـ تأیید مبارزه مسلحانه نسیبه با کفار در جنگ احد توسط پیامبر(ص).
9ـ تأیید و حمایت پیامبر از زنانی که در جنگها به مداوای مجروحان و آبرسانی و خدمات دیگر میپرداختند.
10ـ آموزش اخبار سیاسی آینده توسط پیامبر(ص) و ائمه(ع) به امسلمه، اسماء، امهانی و ...
11ـ سپردن امانت امامت و مواریث نبوی توسط پیامبر و امامان(ع) به امسلمه و دیگر زنان.
12ـ مأموریت چهل زن از شیعیان علی(ع) جهت مراقبت از فرمانده لشکر جمل (عایشه) و بازگرداندن او به مدینه.
13ـ عزل حاکمی توسط حضرت علی(ع) به واسطه گزارش زنی به نام سوده و سپردن مسئولیت رساندن حکم عزل او توسط همین زن.
14ـ خطابه سیاسی امام حسین(ع) در منی، خطاب به زنان و مردان و امر به رساندن سخنان ایشان به مسلمانان مورد اعتماد.
15ـ حضور زنان به همراه امام حسین(ع) در قیام کربلا.
16ـ تمجید و تأیید امام صادق(ع) از اعتراض آرام زنان بنیهاشم به شهادت امام حسین(ع).
17ـ مأموریت یافتن چند زن از سوی امام معصوم(ع) در عصر اختناق شدید دوران غیبت صغری برای آشنایی مردم با رهبر حقیقی و حجت خدا، همچون حکیمه، خدیجه، سوسن، پیرزنی از خادمان امام حسن عسکری(ع).
18ـ مدح امام باقر(ع) از زنانی که اعضای خانواده خویش را در هنگامه قیام حضرت مهدی(عج) به حمایت از امام وامیدارند.
19ـ یادآوری امام صادق(ع) از پنجاه زن که در زمره اصحاب خاص حضرت مهدی(عج) قرار دارند که سیزده نفر از آنان در جنگها به درمان مجروحان و پرستاری بیماران میپردازند.
20ـ ستایش امام باقر(ع) از ماریه که منزل خویش را پایگاه تجمع شیعیان