لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
روشهای انجام عملیات صحرایی و آزمایشگاهی در حشرهشناسی پزشکی
تهیه و تنظیم:
مهندس احمدعلی حنفی بجد
کلیاتی در مورد روشهای مطالعه بندپایان مهم پزشکی در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی
جمعآوری، نگهداری و کار با نمونه
هر متخصص حشرهشناسی پزشکی، در حین انجام تحقیقات صحرایی مجبور به صید کردن نمونهها و کار با آنهاست. این کار معمولاً شامل جمعآوری و نگهداری نمونهها با روشهای خاصی است که عمدتاً، و گاهی اوقات تنها روشهایی هستند که برای مطالعه گروه خاصی از بندپایان به کار میروند. این روشها برای گروههای مختلف حشرات مهم پزشکی و همچنین در نقاط مختلف، متفاوت هستند. بنابراین، در ذیل به شرح برخی از نکات اساسی در این مورد میپردازیم و روشهای تخصصی در فصل مربوط به هر گروه ارائه گردیده است.
اصول جمعآوری نمونه و کار با آن
لوازم جمعآوری
این وسایل از سادهترین ابزار، از قبیل توریهای حشرهشناسی و لولههای صید، تا تله های بسیار تخصصی که برای اهداف خاصی به کار میرود، متفاوتند. نمونهگیری عبارتست از جمعآوری نمونهها با یک روش استاندارد به منظور انجام مطالعه کمّی، که در آن میتوان از ابزار بسیار متفاوتی استفاده نمود. در این قسمت فقط برخی از نکات ساده و اساسی که به صورت روتین مورد استفاده بوده و برای صید لازم هستند، مورد بررسی قرار گرفتهاند. انواع مختلف تلهها برای صید حشرات به منظور انجام تحقیقات خاص به کار رفتهاند. برخی از آنها حشرات را به صورت انفرادی و از طریق مکانیکی به دام میاندازند مثل تلههای مکنده)، در حالیکه سایرین با استفاده از مواد جلب کننده از قبیل نور، دیاکسیدکربن و یا بوی بدن میزبان آنها را صید میکنند.
توریهای حشرهشناسی دستی (شکل 1) معمولاً شامل یک کیسه ساخته شده از توریهای دارای سوراخهای ریز هستند که به دور یک قاب دایرهای متصل گردیده است. این قاب از جنس آلومینیوم بوده و طوری طراحی شده که میتوان در موقع عدم استفاده، آن را از هم جدا نمود. به دلیل ریز بودن جثه اکثر حشرات و بندپایان مهم پزشکی، توریها معمولاً در حشرهشناسی پزشکی ارزش محدودی دارند. با وجود این، در مورد جمعآوری پشهها از طریق حرکت جارویی بر روی رویش گیاهی و صید مگسهای تسهتسه از روی میزبانهایشان، از آنها استفاده میشود. هدف صید، مشخص کننده نوع مناسب توری است. در مورد حشرات مهم پزشکی، کار با کیسههای توری سفید راحت تر است، در حالی که برای جمعآوری پروانهها توری سیاه طرفدار بیشتری دارد.
وسیله جمعآوری مهم دیگر در حشرهشناسی پزشکی، آسپیراتور است (شکل 2). این وسیله که انواع مختلفی هم دارد، برای جمعآوری پشهها و پشهخاکیها از اماکن استراحتشان و حتی برای جمعآوری اکتوپارازیتهایی که وادار به ترک میزبانهایشان میشوند، مورد استفاده قرار میگیرد.
آسپیراتورها وسایل ساده، ولی مؤثری هستند که حشرات کوچک را از طریق مکیدن به داخل، صید میکنند. عمل مکش هوا هم توسط دهان فرد جمعآوری کننده و هم با وسایل حبابی شکل پلاستیکی صورت میگیرد. در برخی موارد هم فَنهای کوچکی که با نیروی باتری کار میکنند، این عمل را به عهده دارند. سادهترین نوع آسپیراتور، یک لوله شیشهای یا پلاستیکی شفاف به طول حدود 25 سانتیمتر است که یک توری بر روی یک انتهای آن قرار گرفته و بر روی توری یک لوله بلند قابل انعطاف متصل شده است. انتهای دیگر لوله پلاستیکی قابل انعطاف در دهان فرد جمعآوری کننده قرار میگیرد و با عمل مکش هوا، حشرات را میتوان به سادگی درون لوله شیشهای کشید.
نوع دیگر آسپیراتور دارای یک قسمت شیشهای یا لوله پلاستیکی به طول حدود 15-10 سانتیمتر است که دو انتهای آن توسط یک درپوش مسدود شدهاند. یک لوله شیشهای باریک که در هر دو انتها باز است از این درپوش عبور داده میشود. در کنار این لوله یک لوله پلاستیکی وجود دارد و حشرات از طریق انتهای لوله باریک دیگری وارد محفظه میشوند. یک تکه توری که روی انتهای داخلی لوله مکش قرار دارد، جلوی ورود نمونهها را از محفظه به داخل حلق فرد جمعآوری کننده میگیرد.
بسیاری از حشرات مهم پزشکی را میتوان حتی بدون استفاده از توری یا آسپیراتور و از طریق قرار دادن یک لوله آزمایش بدون لبه بر روی آنها که در حال استراحت یا خونخواری هستند، صید نمود. لولهها یا ویالهای دارای اندازه و شکل مختلف برای این کار مناسب هستند.
حشرات کوچک مثل پشهخاکیها و میدجهای Culocoides را میتوان از طریق الکتریسیته ساکن که در لولههای پلاستیکی ایجاد میشود، به آنها چسباند و جمعآوری نمود؛ به ویژه این کار را میتوان با لولههای ساخته شده از جنس پلی استیرن شفاف به خوبی انجام داد.
کشتن و نگهداری نمونهها
مهمترین نکتهای که باید در حین کشتن و نگهداری نمونه مد نظر داشت، ویژگیهایی است که برای تشخیص آن به کار میروند. عدم توجه به این نکته در هر یک از مراحل اولیه میتواند تعداد زیادی از نمونههایی را که به دقت جمعآوری شدهاند، غیر قابل استفاده سازد. به عنوان مثال، پشهها نباید در مایعات نگهداری شوند و یا توسط آنها جمعآوری گردند؛ زیرا فلسهایی را که بدن و بالهایشان را پوشانده از دست خواهند داد و این کار، تشخیص آنها را تقریباً غیر ممکن میسازد. همچنین کیفیت نمونه در بسیاری از حشرات و سایر بندپایان در صورتی که گذاشته شوند تا بمیرند، پایین خواهد آمد. برای شناسایی یا ذخیره طولانی مدت به صورت نمونههای مورد استفاده در شناسایی سایر نمونهها (نمونههای مرجع)، باید آنها را از طریق تماس دادن با یکی از ترکیبات کشندة استاندارد، کشت. این مواد شامل استات اتیل، اتر، تتراکلرواتان و کلروفرم هستند که میتوان آنها را روی یک تکه پنبه ریخت و پنبه آغشته را به همراه نمونه در یک بطری یا لوله شیشهای گذاشت. حشرات را میتوان از طریق سرما دادن (فریز کردن) نیز کشت (اگر چنین امکاناتی در شرایط صحرایی وجود داشته باشد). همچنین به عنوان آخرین راهکار میتوان نمونهها را از طریق تماس با دود سیگار کشت، اما توجه داشته باشید در این روش، لوازم به دود سیگار آلوده میشوندو برای جمعآوریهای بعدی حشرات به صورت زنده، باید این نکته را مد نظر داشت. راه دیگر برای کشتن نمونهها، استفاده از گرمای شدید نور آفتاب است. لاروها را میتوان با انداختن در الکل کشت. افراد بالغ بندپایان کوچک را نیز میتوان در الکل یا به صورت مونته در لام نگهداری نمود. لاروهای بزرگ دوبالان (مثل لارو مگسهای موسیده یا کالیفوریده) را به به خوبی در آب جوش میتوان کشت. نمونهها در آب جوش شکل خود را حفظ میکنند و چروکیده نمیشوند. بخار حاصل از مایعات کشنده بر روی دیوارههای بطریها و لولههای مرگ، به ویژه در شرایط گرم نواحی گرمسیری، باقی میماند و رعایت این نکته مهم است که نمونهها به محض مردن باید برای سوزن زدن از شیشه مرگ خارج شوند. نمونهها باید بلافاصله پس از مرگ، اندازهگیری و سوزن زده شوند و یا به روش دیگری ذخیره گردند تا از چروکیده و یا شکننده شدن زیاد آنها جلوگیری به عمل آید. این عمل به ویژه در مورد هر نمونهای که در معرض کلروفرم قرار گرفته، باید انجام شود؛ چون این ماده کشنده به سرعت بدن حشرات را سفت و شکننده میسازد.
سه روش اساسی نگهداری که به صورت عمومی مورد استفادهاند، عبارتند از: خشک، غوطهور در مایع و مونته در لام.
نگهداری به صورت خشک، برای چندین گروه از بندپایان ناقل (پشهها، مگسهای سیاه، مگسهای اسب و مگسهای وزوزو -blowfly-) مطلوب و در برخی موارد ضروری است. اسکلت خارجی سخت بدن آنها اغلب ویژگیهای مرفولوژیکی خارجی خود را حفظ میکند و این حشرات معمولاً به صورت سوزن زده شده نگهداری میشوند. نمونههای بزرگ (مثل مگس اسب جنس Tabanus) را میتوان مستقیماً با روشهای بالا مونته کرد، اما در مورد نمونههای کوچک لازم است که اول روی یک سوزن بسیار ریز سوزن زده شوند و سپس بر روی پایه قرار گیرند. یعنی نمونههایی که با سوزنهای بسیار ریز سوزن زده شده اند؛ روی قطعات کوچکی از موادی از قبیل پلیاورتان مونته میشوند و سپس این قطعات روی یک سوزن حمل کننده بلند فیکس میشوند (شکل 3). برای جلوگیری از خطر آسیب دیدن و شکستن، نمونه باید در نزدیکی وسط سوزن بسیار ریز فیکس شود. گاهی اوقات دیده میشود که برای مونته نمونه ابتدا سوزن بسیار ریز از پایه بلند عبور داده میشود و سپس نمونه به صورت اریب روی گوشه سوزن بسیار ریز قرار میگیرد. از این روش هرگز نباید استفاده شود. میکروسوزنهای استیل ضد زنگ در چندین اندازه و قطر مختلف، برای نمونههای با اندازههای مختلف ساخته شدهاند. کار با چنین سوزنهایی توسط پنس انجام میشود. روش مورد استفاده برای نمونههای کوچک، چسباندن آنها به قطعات کارت است. از به کار بردن سلولوئید و یا سایر مواد باید خودداری شود، چرا که نمونهها اغلب پس از خشک شدن ماده چسبدار از بین میروند.
نگهداری به صورت مرطوب، برای بسیاری از بندپایان مهم پزشکی لازم است و برای حشرات در مرحله لاروی متداول میباشد. بعضی از حشرات بالغ (مثل اکتوپارازیت هایی از قبیل ککها و شپشها) و کنهها به این روش نگهداری میشوند. در این روش، نمونهها باید در یک مایع که از متلاشی شدن آنها جلوگیری میکند (اتیل الکل یا اتانول) قرار داده میشوند. از سایر مایعات نگهدارنده میتوان به فرمالین و متیل الکل (متانول) اشاره کرد. با وجود این، اولی رنگ نمونهها را تغییر میدهد و دومی آنها را ترد و شکننده میسازد. با گذشت زمان، همه مایعات نگهدارنده باعث سفید و بیرنگ شدن نمونهها میشوند؛ اما نگهداری آنها در تاریکی، روند این کار را کند میسازد. بسیاری از انواع لولهها یا ویالها، برای نگهداری نمونهها در اتانول مناسب هستند، اما این ماده از همه ظروف تبخیر میشود؛ حتی اگر درب آن بسته شده و یا یک چوب پنبه در درب آن قرار گرفته باشد. بنابراین، باید ویالها و لولهها برای امنیت در داخل یکسری جارهای بزرگتر که با الکل پر شده و درب آنها کاملاً بسته و درزگیری شده، قرار داده شوند (شکل 4).
تعدادی از بندپایان مهم پزشکی از قبیل: میدجها، پشهخاکیها، ککها و مایتها باید برای شناسایی و نگهداری طولانی مدت پس از شناسایی، به صورت لامهای میکروسکوپی مونته شوند. با وجود این، میتوان آنها را به صورت موقتی در الکل هم نگهداری کرد. دو نوع اصلی از مواد مونته کننده وجود دارند:
موادی که محیط سازنده آنها آب است؛ مثل محیطهای برلز و پوری.
موادی که محیط سازنده آنها حلال آلی است؛ مانند کانادا بالزام و اوپارال.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
روشهای انجام عملیات صحرایی و آزمایشگاهی در حشرهشناسی پزشکی
تهیه و تنظیم:
مهندس احمدعلی حنفی بجد
کلیاتی در مورد روشهای مطالعه بندپایان مهم پزشکی در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی
جمعآوری، نگهداری و کار با نمونه
هر متخصص حشرهشناسی پزشکی، در حین انجام تحقیقات صحرایی مجبور به صید کردن نمونهها و کار با آنهاست. این کار معمولاً شامل جمعآوری و نگهداری نمونهها با روشهای خاصی است که عمدتاً، و گاهی اوقات تنها روشهایی هستند که برای مطالعه گروه خاصی از بندپایان به کار میروند. این روشها برای گروههای مختلف حشرات مهم پزشکی و همچنین در نقاط مختلف، متفاوت هستند. بنابراین، در ذیل به شرح برخی از نکات اساسی در این مورد میپردازیم و روشهای تخصصی در فصل مربوط به هر گروه ارائه گردیده است.
اصول جمعآوری نمونه و کار با آن
لوازم جمعآوری
این وسایل از سادهترین ابزار، از قبیل توریهای حشرهشناسی و لولههای صید، تا تله های بسیار تخصصی که برای اهداف خاصی به کار میرود، متفاوتند. نمونهگیری عبارتست از جمعآوری نمونهها با یک روش استاندارد به منظور انجام مطالعه کمّی، که در آن میتوان از ابزار بسیار متفاوتی استفاده نمود. در این قسمت فقط برخی از نکات ساده و اساسی که به صورت روتین مورد استفاده بوده و برای صید لازم هستند، مورد بررسی قرار گرفتهاند. انواع مختلف تلهها برای صید حشرات به منظور انجام تحقیقات خاص به کار رفتهاند. برخی از آنها حشرات را به صورت انفرادی و از طریق مکانیکی به دام میاندازند مثل تلههای مکنده)، در حالیکه سایرین با استفاده از مواد جلب کننده از قبیل نور، دیاکسیدکربن و یا بوی بدن میزبان آنها را صید میکنند.
توریهای حشرهشناسی دستی (شکل 1) معمولاً شامل یک کیسه ساخته شده از توریهای دارای سوراخهای ریز هستند که به دور یک قاب دایرهای متصل گردیده است. این قاب از جنس آلومینیوم بوده و طوری طراحی شده که میتوان در موقع عدم استفاده، آن را از هم جدا نمود. به دلیل ریز بودن جثه اکثر حشرات و بندپایان مهم پزشکی، توریها معمولاً در حشرهشناسی پزشکی ارزش محدودی دارند. با وجود این، در مورد جمعآوری پشهها از طریق حرکت جارویی بر روی رویش گیاهی و صید مگسهای تسهتسه از روی میزبانهایشان، از آنها استفاده میشود. هدف صید، مشخص کننده نوع مناسب توری است. در مورد حشرات مهم پزشکی، کار با کیسههای توری سفید راحت تر است، در حالی که برای جمعآوری پروانهها توری سیاه طرفدار بیشتری دارد.
وسیله جمعآوری مهم دیگر در حشرهشناسی پزشکی، آسپیراتور است (شکل 2). این وسیله که انواع مختلفی هم دارد، برای جمعآوری پشهها و پشهخاکیها از اماکن استراحتشان و حتی برای جمعآوری اکتوپارازیتهایی که وادار به ترک میزبانهایشان میشوند، مورد استفاده قرار میگیرد.
آسپیراتورها وسایل ساده، ولی مؤثری هستند که حشرات کوچک را از طریق مکیدن به داخل، صید میکنند. عمل مکش هوا هم توسط دهان فرد جمعآوری کننده و هم با وسایل حبابی شکل پلاستیکی صورت میگیرد. در برخی موارد هم فَنهای کوچکی که با نیروی باتری کار میکنند، این عمل را به عهده دارند. سادهترین نوع آسپیراتور، یک لوله شیشهای یا پلاستیکی شفاف به طول حدود 25 سانتیمتر است که یک توری بر روی یک انتهای آن قرار گرفته و بر روی توری یک لوله بلند قابل انعطاف متصل شده است. انتهای دیگر لوله پلاستیکی قابل انعطاف در دهان فرد جمعآوری کننده قرار میگیرد و با عمل مکش هوا، حشرات را میتوان به سادگی درون لوله شیشهای کشید.
نوع دیگر آسپیراتور دارای یک قسمت شیشهای یا لوله پلاستیکی به طول حدود 15-10 سانتیمتر است که دو انتهای آن توسط یک درپوش مسدود شدهاند. یک لوله شیشهای باریک که در هر دو انتها باز است از این درپوش عبور داده میشود. در کنار این لوله یک لوله پلاستیکی وجود دارد و حشرات از طریق انتهای لوله باریک دیگری وارد محفظه میشوند. یک تکه توری که روی انتهای داخلی لوله مکش قرار دارد، جلوی ورود نمونهها را از محفظه به داخل حلق فرد جمعآوری کننده میگیرد.
بسیاری از حشرات مهم پزشکی را میتوان حتی بدون استفاده از توری یا آسپیراتور و از طریق قرار دادن یک لوله آزمایش بدون لبه بر روی آنها که در حال استراحت یا خونخواری هستند، صید نمود. لولهها یا ویالهای دارای اندازه و شکل مختلف برای این کار مناسب هستند.
حشرات کوچک مثل پشهخاکیها و میدجهای Culocoides را میتوان از طریق الکتریسیته ساکن که در لولههای پلاستیکی ایجاد میشود، به آنها چسباند و جمعآوری نمود؛ به ویژه این کار را میتوان با لولههای ساخته شده از جنس پلی استیرن شفاف به خوبی انجام داد.
کشتن و نگهداری نمونهها
مهمترین نکتهای که باید در حین کشتن و نگهداری نمونه مد نظر داشت، ویژگیهایی است که برای تشخیص آن به کار میروند. عدم توجه به این نکته در هر یک از مراحل اولیه میتواند تعداد زیادی از نمونههایی را که به دقت جمعآوری شدهاند، غیر قابل استفاده سازد. به عنوان مثال، پشهها نباید در مایعات نگهداری شوند و یا توسط آنها جمعآوری گردند؛ زیرا فلسهایی را که بدن و بالهایشان را پوشانده از دست خواهند داد و این کار، تشخیص آنها را تقریباً غیر ممکن میسازد. همچنین کیفیت نمونه در بسیاری از حشرات و سایر بندپایان در صورتی که گذاشته شوند تا بمیرند، پایین خواهد آمد. برای شناسایی یا ذخیره طولانی مدت به صورت نمونههای مورد استفاده در شناسایی سایر نمونهها (نمونههای مرجع)، باید آنها را از طریق تماس دادن با یکی از ترکیبات کشندة استاندارد، کشت. این مواد شامل استات اتیل، اتر، تتراکلرواتان و کلروفرم هستند که میتوان آنها را روی یک تکه پنبه ریخت و پنبه آغشته را به همراه نمونه در یک بطری یا لوله شیشهای گذاشت. حشرات را میتوان از طریق سرما دادن (فریز کردن) نیز کشت (اگر چنین امکاناتی در شرایط صحرایی وجود داشته باشد). همچنین به عنوان آخرین راهکار میتوان نمونهها را از طریق تماس با دود سیگار کشت، اما توجه داشته باشید در این روش، لوازم به دود سیگار آلوده میشوندو برای جمعآوریهای بعدی حشرات به صورت زنده، باید این نکته را مد نظر داشت. راه دیگر برای کشتن نمونهها، استفاده از گرمای شدید نور آفتاب است. لاروها را میتوان با انداختن در الکل کشت. افراد بالغ بندپایان کوچک را نیز میتوان در الکل یا به صورت مونته در لام نگهداری نمود. لاروهای بزرگ دوبالان (مثل لارو مگسهای موسیده یا کالیفوریده) را به به خوبی در آب جوش میتوان کشت. نمونهها در آب جوش شکل خود را حفظ میکنند و چروکیده نمیشوند. بخار حاصل از مایعات کشنده بر روی دیوارههای بطریها و لولههای مرگ، به ویژه در شرایط گرم نواحی گرمسیری، باقی میماند و رعایت این نکته مهم است که نمونهها به محض مردن باید برای سوزن زدن از شیشه مرگ خارج شوند. نمونهها باید بلافاصله پس از مرگ، اندازهگیری و سوزن زده شوند و یا به روش دیگری ذخیره گردند تا از چروکیده و یا شکننده شدن زیاد آنها جلوگیری به عمل آید. این عمل به ویژه در مورد هر نمونهای که در معرض کلروفرم قرار گرفته، باید انجام شود؛ چون این ماده کشنده به سرعت بدن حشرات را سفت و شکننده میسازد.
سه روش اساسی نگهداری که به صورت عمومی مورد استفادهاند، عبارتند از: خشک، غوطهور در مایع و مونته در لام.
نگهداری به صورت خشک، برای چندین گروه از بندپایان ناقل (پشهها، مگسهای سیاه، مگسهای اسب و مگسهای وزوزو -blowfly-) مطلوب و در برخی موارد ضروری است. اسکلت خارجی سخت بدن آنها اغلب ویژگیهای مرفولوژیکی خارجی خود را حفظ میکند و این حشرات معمولاً به صورت سوزن زده شده نگهداری میشوند. نمونههای بزرگ (مثل مگس اسب جنس Tabanus) را میتوان مستقیماً با روشهای بالا مونته کرد، اما در مورد نمونههای کوچک لازم است که اول روی یک سوزن بسیار ریز سوزن زده شوند و سپس بر روی پایه قرار گیرند. یعنی نمونههایی که با سوزنهای بسیار ریز سوزن زده شده اند؛ روی قطعات کوچکی از موادی از قبیل پلیاورتان مونته میشوند و سپس این قطعات روی یک سوزن حمل کننده بلند فیکس میشوند (شکل 3). برای جلوگیری از خطر آسیب دیدن و شکستن، نمونه باید در نزدیکی وسط سوزن بسیار ریز فیکس شود. گاهی اوقات دیده میشود که برای مونته نمونه ابتدا سوزن بسیار ریز از پایه بلند عبور داده میشود و سپس نمونه به صورت اریب روی گوشه سوزن بسیار ریز قرار میگیرد. از این روش هرگز نباید استفاده شود. میکروسوزنهای استیل ضد زنگ در چندین اندازه و قطر مختلف، برای نمونههای با اندازههای مختلف ساخته شدهاند. کار با چنین سوزنهایی توسط پنس انجام میشود. روش مورد استفاده برای نمونههای کوچک، چسباندن آنها به قطعات کارت است. از به کار بردن سلولوئید و یا سایر مواد باید خودداری شود، چرا که نمونهها اغلب پس از خشک شدن ماده چسبدار از بین میروند.
نگهداری به صورت مرطوب، برای بسیاری از بندپایان مهم پزشکی لازم است و برای حشرات در مرحله لاروی متداول میباشد. بعضی از حشرات بالغ (مثل اکتوپارازیت هایی از قبیل ککها و شپشها) و کنهها به این روش نگهداری میشوند. در این روش، نمونهها باید در یک مایع که از متلاشی شدن آنها جلوگیری میکند (اتیل الکل یا اتانول) قرار داده میشوند. از سایر مایعات نگهدارنده میتوان به فرمالین و متیل الکل (متانول) اشاره کرد. با وجود این، اولی رنگ نمونهها را تغییر میدهد و دومی آنها را ترد و شکننده میسازد. با گذشت زمان، همه مایعات نگهدارنده باعث سفید و بیرنگ شدن نمونهها میشوند؛ اما نگهداری آنها در تاریکی، روند این کار را کند میسازد. بسیاری از انواع لولهها یا ویالها، برای نگهداری نمونهها در اتانول مناسب هستند، اما این ماده از همه ظروف تبخیر میشود؛ حتی اگر درب آن بسته شده و یا یک چوب پنبه در درب آن قرار گرفته باشد. بنابراین، باید ویالها و لولهها برای امنیت در داخل یکسری جارهای بزرگتر که با الکل پر شده و درب آنها کاملاً بسته و درزگیری شده، قرار داده شوند (شکل 4).
تعدادی از بندپایان مهم پزشکی از قبیل: میدجها، پشهخاکیها، ککها و مایتها باید برای شناسایی و نگهداری طولانی مدت پس از شناسایی، به صورت لامهای میکروسکوپی مونته شوند. با وجود این، میتوان آنها را به صورت موقتی در الکل هم نگهداری کرد. دو نوع اصلی از مواد مونته کننده وجود دارند:
موادی که محیط سازنده آنها آب است؛ مثل محیطهای برلز و پوری.
موادی که محیط سازنده آنها حلال آلی است؛ مانند کانادا بالزام و اوپارال.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 29
بهینهسازی و معرفی انواع مختلف روشهای آن
چکیده
بهینهسازی یک فعالیت مهم و تعیینکننده در طراحی ساختاری است. طراحان زمانی قادر خواهند بود طرحهای بهتری تولید کنند که بتوانند با روشهای بهینهسازی در صرف زمان و هزینه طراحی صرفهجویی نمایند. بسیاری از مسائل بهینهسازی در مهندسی، طبیعتاً پیچیدهتر و مشکلتر از آن هستند که با روشهای مرسوم بهینهسازی نظیر روش برنامهریزی ریاضی و نظایر آن قابل حل باشند. بهینهسازی ترکیبی (Combinational Optimization)، جستجو برای یافتن نقطه بهینه توابع با متغیرهای گسسته (Discrete Variables) میباشد. امروزه بسیاری از مسائل بهینهسازی ترکیبی که اغلب از جمله مسائل با درجه غیر چندجملهای (NP-Hard) هستند، به صورت تقریبی با کامپیوترهای موجود قابل حل میباشند. از جمله راهحلهای موجود در برخورد با این گونه مسائل، استفاده از الگوریتمهای تقریبی یا ابتکاری است. این الگوریتمها تضمینی نمیدهند که جواب به دست آمده بهینه باشد و تنها با صرف زمان بسیار میتوان جواب نسبتاً دقیقی به دست آورد و در حقیقت بسته به زمان صرف شده، دقت جواب تغییر میکند.
مقدمه
هدف از بهینهسازی یافتن بهترین جواب قابل قبول، با توجه به محدودیتها و نیازهای مسأله است. برای یک مسأله، ممکن است جوابهای مختلفی موجود باشد که برای مقایسه آنها و انتخاب جواب بهینه، تابعی به نام تابع هدف تعریف میشود. انتخاب این تابع به طبیعت مسأله وابسته است. به عنوان مثال، زمان سفر یا هزینه از جمله اهداف رایج بهینهسازی شبکههای حمل و نقل میباشد. به هر حال، انتخاب تابع هدف مناسب یکی از مهمترین گامهای بهینهسازی است. گاهی در بهینهسازی چند هدف به طور همزمان مد نظر قرار میگیرد؛ این گونه مسائل بهینهسازی را که دربرگیرنده چند تابع هدف هستند، مسائل چند هدفی مینامند. سادهترین راه در برخورد با این گونه مسائل، تشکیل یک تابع هدف جدید به صورت ترکیب خطی توابع هدف اصلی است که در این ترکیب میزان اثرگذاری هر تابع با وزن اختصاص یافته به آن مشخص میشود. هر مسأله بهینهسازی دارای تعدادی متغیر مستقل است که آنها را متغیرهای طراحی مینامند که با بردار n بعدی x نشان داده میشوند.
هدف از بهینهسازی تعیین متغیرهای طراحی است، به گونهای که تابع هدف کمینه یا بیشینه شود.
مسائل مختلف بهینهسازی به دو دسته زیر تقسیم میشود:
الف) مسائل بهینهسازی بیمحدودیت: در این مسائل هدف، بیشینه یا کمینه کردن تابع هدف بدون هر گونه محدودیتی بر روی متغیرهای طراحی میباشد.
ب) مسائل بهینهسازی با محدودیت: بهینهسازی در اغلب مسائل کاربردی، با توجه به محدودیتهایی صورت میگیرد؛ محدودیتهایی که در زمینه رفتار و عملکرد یک سیستم میباشد و محدودیتهای رفتاری و محدودیتهایی که در فیزیک و هندسه مسأله وجود دارد، محدودیتهای هندسی یا جانبی نامیده میشوند.
معادلات معرف محدودیتها ممکن است به صورت مساوی یا نامساوی باشند که در هر مورد، روش بهینهسازی متفاوت میباشد. به هر حال محدودیتها، ناحیه قابل قبول در طراحی را معین میکنند.
به طور کلی مسائل بهینهسازی با محدودیت را میتوان به صورت زیر نشان داد:
Minimize or Maximize : F(X) (1-1 )
Subject to : I = 1,2,3,…,p
j = 1,2,3,…,q
k = 1,2,3,…,n
که در آن X={ بردار طراحی و رابطههای (1-1) به ترتیب محدودیتهای نامساوی، مساوی و محدوده قابل قبول برای متغیرهای طراحی میباشند.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 32
اخرالزمان از دیدگاه ادیان مختلف
مهدویت
مقدمه
دغدغه های زندگی مادی از یک سو ودلهره های روحی از طرف دیگر جهان را دگرگون کرده است . روزانه شاهد کشتارهای دسته جمعی مظلومان جهان درفلسطین، افغانستان و...هستیم . تنها بارقه ای که دلهای مستضعفان را مجذوب خود میکند وامید را در چشم های غمدیده شان زنده میگرداند نوید ظهور منجی انسان است .این امید منحصر به شیعیان و مسلمانان نیست بلکه در همه ادیان زنده جهان اعتقاد به ظهور منجی وجود دارد . در این میان ادیان بزرگ جهان، اسلام زرتشت، مسیحیت ویهودیت گوی سبقت را از دیگران ربوده وبیشتر در این باره سخن گفته اند . از آنجا که در باره موعود در اوستا سخن بسیار گفته شده و محققان کتابهای زیادی نوشته اند بر آنیم تا بصورت اجمالی وگذرا تنها به بررسی این موضوع در تورات وانجیل بپردازیم وبررسی های تفصیلی را به آینده موکول کنیم .
ولقد کتبنا فی الزبور بعدالذکران الارض یرثها عبادی الصالحون (انبیاء/105)
در تورات از علائم ظهور، وظائف منتظرین ، دوران پس از ظهور، شخص مسیحا ومدینه فاضله ای که پس از آن به وجود می آید سخن گفته شده است . وسعی نموده مخاطبان خود را به آینده امیدوار کرده واز این طریق تحمل مشکلات وسختی ها را آسان نماید. اگر چه تاخیر نماید برایش منتظر باش زیرا که البته خواهد آمد ودرنگ نخواهد کرد؛ بلکه جمیع امتها را نزد خود جمع می کند وتمامی قومها را برای خویشتن فراهم می آورد .1 همان طور که در متن تورات آمده است موعود جهانی تمام امتها را نزد خود جمع میکند وتمامی قوم ها را برای خویشتن فراهم می آورد واین همان تشکیل حکومت جهانی مهدی عجل الله تعالی فرجه در اسلام است .هنگامه ظهور برای زمان ظهور علائم ونشانه هایی در تورات ذکر شده است که با دقت در آنها میتوان رابطه بین آنها و پیشگویی های اسلام پیدا کرد . به عنوان مثال (صیحه آسمانی) را یاد آور میشود واینکه نوای عدالت وبشارت ظهور او از آسمانها اعلام میشود. آسمانها عدالت اورا اعلام کنند وجمیع قومها جلال اورا می بینند و پرستندگان بتها ی تراشیده خجل میشوند. 2
حتی در بخشی از تورات به قائم اشاره شده است واینکه همه انسانهایی که در آن عصر زندگی میکنند رستگاری خواهند دید. در آن زمان امیر عظیمی که برای قوم تو قائم است بر خواهد خواست و چنان زمان ننگی خواهد شد که از حینی که بین امت بوجود آمده است تا امروز نبوده است ودر آن زمان هر یک از قوم تو که دردفتر مکتوب یافت شود رستگار خواهد شد. 3
در بررسی آنچه درباره موعود در تورات آمده است می بینیم که به زنده شدن مردگان وبر خواستن ایشان از قبور نیز اشاره شده است. بسیاری از آنانکه در خاک زمین خوابیده اند بیدار خواهد شد اما اینان به جهت حیات جاودانی وحکیمان مثل روشنایی افلاک خواهند درخشید وآنانی که بسیاری را به راه عدالت رهبری مینماید مانند ستارگان خواهند بود تاابدالاباد. 4 همان طور که از متن تورات برمی آید انسانهای سعید ودرستکاری که قبل از ظهور از دنیا رفته اند هنگامه ظهوراز خاک بر می خیزند و چون ستار گانی می درخشند، دراسلام نیز به این موضوع تصریح شده است . به عنوان نمونه امام صادق (علیه السلام)میفرمایند : هرکس چهل صباح دعای عهد را بخواند از یاران قائم خواهد بود واگر پیش از قیام او بمیرد از خاک برمی خیزد وبه یاری او می شتابد .5
شخص مسیحا:
مسیحا در نگاه تورات روی هم رفته انسانی نهالی از نسل سلطنتی داوود است وقداست او تنها به سبب موهبتها ی طبیعی او خواهد بود زیرا امتهای مشترک بدست اونابود خواهند شد وبنی اسرائیل بنا به نظریه تلمود قدرت جهانی خواهد داشت . نظر تورات پیرامون تاریخ ظهور عدم اطمینان به اختلاف شدیدی در دیدگاه ربانیون پیرامون تاریخ آمدن مسیحا وجود داشت . تعداد زیادی از عقاید افراط آمیز که کاملا قاطعانه در این باب سخن گفته وبر تعدادی از سنتها ومحاسبات عرفانی استوار شده که در آن زمان از احترام خاصی برخوردار بوده اند یک عقیده قدیمی وجود داشت که جهان شش هزار سال ادامه خواهد داشت ودر هزاره هفتم نابود خواهد شد این هزاره ها به تعداد روزها آفرینش تناسب دارد . نخستین هزاره را (بایر) می دانستند. زیرا هیچ وحیی در آن نبود ، در هزاره دوم دوران (شریعت) یا وحی بود و هزاره سوم را روزگاری می دانستند که آمدن مسیحا در آن انتظار می رود . ربی حنینا می گوید : هنگامی که چهارصد سال از ویرانی اورشلیم بگذرد اگر کسی مزرعه ای را که هزار دینار ارزش دارد به یک دینار بفروشد آن را خریداری نکن زیرا آمدن مسیحا نزدیک است چیزی دست تورا نخواهد گرفت . هنگامی که مشاهده شد بسیاری از این تاریخ ها گذشت ومسیحا نیامد ربانیون مردم را از چنین محاسباتی بر حذر داشتند . زیرا اگر محاسباتی که ایشان گفته اند غلط از آب در می آمد مردم یکسره از آمدن او نومید خواهند شد آنان معتقدند یکی از شرطهای خدا با بنی اسرائیل این است که ایشان در باره آخر الزمان اصرار نکنند . ورازهای آن را فاش نسازند بر اساس یک عقیده قدیمی یکی از شرطهای آمدن مسیحا این است که مردم از نجات کاملا نومید باشند ، اعتقاد مسلط ربانیون این بود که اگر بنی اسرائیل حتی برای یک روز از گناهان خود توبه کنند آمدن او جلو خواهد افتاد . عموما تصور می شد که ظهور او در ماه (نیسان) یا (تشری) خواهد بود . البته در این که ظهور منجی در چه ماهی از سال رخ میدهد ، اسلام نیز نظراتی ارائه داده است که بنا به نظریه مشهور در فصل بهار یا در نوروز که همان (نیسان) است ظهور خواهد کرد . نظریه سعدیا درباره آمدن علت آزمودن سخت وطولانی بنی اسرائیل اینست که آن امتحان بدلیل گناه قوم یا برای آزمایش استحکام ایشان است . سختی آزمون ها نشانه نزدیک شدن پادشاهی مسیحا است . رنج های بنی اسرائیل باید سرانجام خاتمه یابد زیرا خداوند کاملا عادل است. واین همان فلسفه غیبت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) در آیین اسلام است. هر کس به سبب ایمان به ما بخندد وما را به علت رنج کشیدنمان احمق بداند در حالی که ما با انکار ملیتمان شادوکامیاب زندگی می کنیم ،این کس خود احمق است زیرا بازده که ما برای ایمانمان متحمل ومتعهد شده ایم. وی مانند کسی است که تا کنون روئیدن گندم را ندیده باشد وبا مشاهده بذر پا شیدن بر کشاورزان بخندد . چنین فردی نمیداند که کشاورز هنگام خرمن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 29
بهینهسازی و معرفی انواع مختلف روشهای آن
چکیده
بهینهسازی یک فعالیت مهم و تعیینکننده در طراحی ساختاری است. طراحان زمانی قادر خواهند بود طرحهای بهتری تولید کنند که بتوانند با روشهای بهینهسازی در صرف زمان و هزینه طراحی صرفهجویی نمایند. بسیاری از مسائل بهینهسازی در مهندسی، طبیعتاً پیچیدهتر و مشکلتر از آن هستند که با روشهای مرسوم بهینهسازی نظیر روش برنامهریزی ریاضی و نظایر آن قابل حل باشند. بهینهسازی ترکیبی (Combinational Optimization)، جستجو برای یافتن نقطه بهینه توابع با متغیرهای گسسته (Discrete Variables) میباشد. امروزه بسیاری از مسائل بهینهسازی ترکیبی که اغلب از جمله مسائل با درجه غیر چندجملهای (NP-Hard) هستند، به صورت تقریبی با کامپیوترهای موجود قابل حل میباشند. از جمله راهحلهای موجود در برخورد با این گونه مسائل، استفاده از الگوریتمهای تقریبی یا ابتکاری است. این الگوریتمها تضمینی نمیدهند که جواب به دست آمده بهینه باشد و تنها با صرف زمان بسیار میتوان جواب نسبتاً دقیقی به دست آورد و در حقیقت بسته به زمان صرف شده، دقت جواب تغییر میکند.
مقدمه
هدف از بهینهسازی یافتن بهترین جواب قابل قبول، با توجه به محدودیتها و نیازهای مسأله است. برای یک مسأله، ممکن است جوابهای مختلفی موجود باشد که برای مقایسه آنها و انتخاب جواب بهینه، تابعی به نام تابع هدف تعریف میشود. انتخاب این تابع به طبیعت مسأله وابسته است. به عنوان مثال، زمان سفر یا هزینه از جمله اهداف رایج بهینهسازی شبکههای حمل و نقل میباشد. به هر حال، انتخاب تابع هدف مناسب یکی از مهمترین گامهای بهینهسازی است. گاهی در بهینهسازی چند هدف به طور همزمان مد نظر قرار میگیرد؛ این گونه مسائل بهینهسازی را که دربرگیرنده چند تابع هدف هستند، مسائل چند هدفی مینامند. سادهترین راه در برخورد با این گونه مسائل، تشکیل یک تابع هدف جدید به صورت ترکیب خطی توابع هدف اصلی است که در این ترکیب میزان اثرگذاری هر تابع با وزن اختصاص یافته به آن مشخص میشود. هر مسأله بهینهسازی دارای تعدادی متغیر مستقل است که آنها را متغیرهای طراحی مینامند که با بردار n بعدی x نشان داده میشوند.
هدف از بهینهسازی تعیین متغیرهای طراحی است، به گونهای که تابع هدف کمینه یا بیشینه شود.
مسائل مختلف بهینهسازی به دو دسته زیر تقسیم میشود:
الف) مسائل بهینهسازی بیمحدودیت: در این مسائل هدف، بیشینه یا کمینه کردن تابع هدف بدون هر گونه محدودیتی بر روی متغیرهای طراحی میباشد.
ب) مسائل بهینهسازی با محدودیت: بهینهسازی در اغلب مسائل کاربردی، با توجه به محدودیتهایی صورت میگیرد؛ محدودیتهایی که در زمینه رفتار و عملکرد یک سیستم میباشد و محدودیتهای رفتاری و محدودیتهایی که در فیزیک و هندسه مسأله وجود دارد، محدودیتهای هندسی یا جانبی نامیده میشوند.
معادلات معرف محدودیتها ممکن است به صورت مساوی یا نامساوی باشند که در هر مورد، روش بهینهسازی متفاوت میباشد. به هر حال محدودیتها، ناحیه قابل قبول در طراحی را معین میکنند.
به طور کلی مسائل بهینهسازی با محدودیت را میتوان به صورت زیر نشان داد:
Minimize or Maximize : F(X) (1-1 )
Subject to : I = 1,2,3,…,p
j = 1,2,3,…,q
k = 1,2,3,…,n
که در آن X={ بردار طراحی و رابطههای (1-1) به ترتیب محدودیتهای نامساوی، مساوی و محدوده قابل قبول برای متغیرهای طراحی میباشند.