مقاله درباره. آلارم های فشار، مسیر هوا ‏

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

آلارم های فشار، مسیر هوا

هدف از این مقایسه محصول

این مقایسة‌ محصول آلارم های فشار هوایی (مربوط به مسیر هوا) را برای استفاده در مدارات بیهوشی و مدارات تنفس مصنوعی در شرایط بحرانی و نیمه بحرانی و نیز در تهویه های مراقبت خانگی، مطرح می کند. تنفس سنج ها (Spiro maters) ، جریان سنج ها (flow mater) ، کاپنومترها (Capnomaters) و اپنی مانیتورها (Apnea monitors) برای بیماران غیر ارادی تنفسی از این مقوله مستثنی می باشند.

برای اطلاعات مربوطه، به مقایسة محصولات زیر مراجعه نمایید:

آپنی مانیتورها (Apnea monitors)

مانیتورهای دی اکسیدکربن، بازدم خروجی

تنفس سنج ها، تشخیصی

اطلاعات UMDNS :

این مقایسة محصول، واژه ابزار (واژة اصطلاحی ابزارآلات Device term) و کد محصول (Product code) زیر را که در ECRI از سیستم فهرست واژه های ابزار پزشکی عمومی (جهانی) می باشد را در بر می گیرد:

اخطارهای فشار، هواپیمایی [14-35]

هدف:

آلارم های فشار مسیر هوایی، در مورد تغییرات پر و کم فشار در مدارات مسیر هوایی مربوطه به بیماران که بصورت مکانیکی تهویه می شوند، اخطارهای لازم را تولید می کنند. آنها اغلب با تهویه کننده های مراقبتهای بحرانی و غیر بحرانی بکار می روند. آلارم های کم فشار ممکن است مواردی نظیر، نقص دستگاه تهویه (ونتیلاتور)، قطعیهای مدار تنفس، خارج شدن های لوله (برای مثال جابجایی یک لولة درون نای از نای و رفتن به حلق) و یا بوجود آمدن نشتی هایی در لوله های درون نایی که به میزان کافی پر از هوا نشده اند و یا در بریدن سر نای (Tracheostomy ) و یا اتصالات مدارات تنفس، را اعلام کنند. برخی سیستم ها هم چنین، فشار متوسط مسیر هوا را مقایسه، نظارت و نمایش می دهند. آلارم های پرفشار برای شرایطی نظارت می کنند که می توانند سبب زخمها و برش های ریویِ ناشی از فشار (زخم ریه (شش) که توسط فشار زیاد بوجود می آید) شوند.

اصول عملکرد:

مانیتورهای حس کنندة فشار در دستگاههای تنفس، یک یا تعداد بیشتری فشار را در مدار تنفس بیمار و از طریق یک خط حس کنندة فشار، اندازه می گیرند، که در محل اتصال آن با لولة درونِ نای یا لولة برش دهندة نای بصورت بهینه ای به مدار تنفسی متصل شده است. این محل مدیریت فشار مستقیم و مسلطی را در روزنة مسیر هوای بیمار فراهم می کند. مطالعات نشان می دهند که لولة درون نایی، اتصالات اصطکاکی چسبیده به اتصال لولة درون نایی و راه هوایی بیمار از معمول ترین نقاط جدایی و قطع مدار تنفسی بیماری باشند. قطع شدن ها و یا نشتی های بزرگ در این خط هوایی (مسیر عبور هوا)، سبب فرار گاز از سیستم و تولید قطره در پیک (حد بالا) فشار تزریق- ماکزیمم فشاری که در طول تزریق در مسیر هوایی ریه (شش) تولید می شود، می شود. وقتی که PIP (پیک فشار تزریق) (Peak inpiration pressure) به زیر یک حد آستانة از قبل تعیین شده افت می کند، یک اخطار و آلارم را فعال می کند. (هم چنین بنامهای پیکِ فشار مسیر هوا، نقص در سیکل و یا اخطار کاهش فشار نیز خوانده می شود).

برخی واحدها آلارم هایی را برای MAP که دیده شده بود با اکسیژن سازی در رگهای بیمارانِ منحصر به فرد، به خوبی مرتبط می باشد، محاسبه و تهیه می کند. سنجش و اندازه گیری MAP هم چنین برای بازداری نظارتِ بدقوارگی نایچة ریه (Bronchopulmonary dysplasia) ، که یک پیچیدگی و بُغرنجی در تهویة با فشار مثبت و سطوح اکسیژنی افزایش یافته در نوزادان که در آن بافت ریه بطور پیشرفته ای آسیب دیده، و منجر به افزایش بافت فیبروز (رشته مانند) و عدم پذیرش خواهد شد، می باشد، مفید می باشد.

آلارم های PIP هم چنین می توانند به، سستی و ضعف ریة افزایش یافته و مقاومت مسیر هوایی کاهش یافته که هر دوی آنها می توانند فشار در مدار تنفسی را کاهش دهند، نیز پاسخ دهند. یک ترانس دیوسر (تراگردان Trans ducer) فشارِ از نوع الکترو مکانیکی یا حالت جامد (مدارات الکترونیکی) درون مانیتور سیگنال فشار پر ضربان (تنفس ارائه شده توسط ونتیلاتور) را اندازه گرفته و آن را با یک حد آستانة آلارم که قابل تنظیم می باشد، مقایسه می کند. آستانة اخطار و آلارم باید درست در زیر PIP و به گونه ای تنظیم شود که آلارم به تغییر تنها چند cm از H2o پاسخ دهد و بنابراین بتواند نشتیها و قطع شدن های کامل را به خوبیِ هم، اخطار دهد. برخی واحدها می توانند براساس فشار حس شده در طول تنفسهای قبل، آستانة آلارم را بصورت اتوماتیک تنظیم کنند. این آستانه باید در طول تنفسهای بعدی و آینده، متجاوز شده و بیشتر شود تا از فعال شدن یک آلارم صوتی یا / تصویری جلوگیری نماید.

یک حد پرفشارِ قابل تنظیم یا فیکس شده (ثابت شده)، مانیتورهای فشار مسیر هوا را قادر می سازد تا سستی ریة کاهش یافته، مقاومت مسیر هوای افزایش یافته و یا انسداد در مدار تنفس نظیر لوله گذاری پیچ و تاب خورده یا بسته شده را آشکار کند. فشار بیشتر از آستانه یک آلارم را برای پاسخِ سریع پرستار فعال کنند. آلارم های پرفشار قابل تنظیم، معمولاً در مقداری بالای PIP تنظیم می شوند، در حالی که آلارم های ثابت شده، زمانی فعال می کنند که فشار مدار، از یک نقطه که به عنوان ماکزیمم فشار مطمئن مسیر هوایی بیمار در نظر گرفته شده، تجاوز کنند و بیشتر شوند. برای واحدهای حس کنندة فشار مدارات اختصاصی و ویژه ای را برای نمایش فشار روی تراز رفته و پیوسته، ترکیب کرده اند – برای مثال، اگر فشار بالاتر از آستانة آلارم قطع بوده، اما پایین تر از آستانة آلارم پیچ خوردگی باشد، برای دورة تنظیم زمان، و یا اینکه اگر فشار در طول هر حالت بازدمِ ونتیلاتور به سطوح معینی افت نکند.

مانیتورهای فشار هم چنین می تواند شامل آلارم های فشار ویژة انقضای – انتهایی مثبت (Positive end-Expiratory) (PEEP) و مسیر هوایی دائماً مثبت (CPAP) نیز باشند. PEEP برای بیماران وابسته به ونتیلاتور، مستلزم حفظ فشار مسیر هوایی در بالای فشار اتمسفر، در انتهای مرحلة بازدم از چرخة تنفس می باشد. این فشار بالا نگه داشته شده در مدار – و از آن طریق در ریة بیمار ممکن است سبب جلوگیری از متلاشی شدن حبابچه ریوی (کیسه های هوایی) شوند که منتج به حجم باقی ماندة بیشتر ریه و افزایش تبادل گاز می شود. چون محدودة تنظیم

هوش مصنوعی کشف یک مسیر از میان فضاهای مسئله از یک وضعیت آغازی به وضعیت هدف 60 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 64

استدلال جلورو در مقابل عقب رو

هدف روال جستجو، کشف یک مسیر از میان فضاهای مسئله از یک وضعیت آغازی به وضعیت هدف است. چنین جستجویی می تواند در دو جهت حرکت کند:

به طرف جلو، از وضعیت های آغازی

به طرف عقب، از وضعیت های هدف

این دو قرینه هستند. فرض کنید که می خواهیم یک بازی معمای هشت را حل کنیم. قواعد این معما را می توان همانند شکل 1 نشان داد. در اینجا می خواهیم معمای شکل 2 را حل کنیم. این کار را می توان به دو طریق انجام داد:

استدلال به طرف جلو با شروع از وضعیت آغازی: ساختن یک درخت از سلسله حرکتهایی که ممکن است راه حل را تشیکل دهند، شروع کنید. وضعیت آغازی در ریشة درخت قرار می گیرد، برای ساختن سطح بعدی درخت، تمام قواعدی را بیابید که سمت چپ آنها با گرة ریشة درخت یکسان هستند و با استفاده از سمت راست این قواعد وضعیت های جدید را ایجاد کنید. برای سطح بعدی درخت عمل فوق را در مورد گره های سطح قبلی انجام دهید. به این کار آنقدر ادامه دهید تا به وضعیتی برابر با وضعیت هدف رسیده باشید.

Square 1 empty and Square 2 contains tile n (

Square 2 empty and Square 1 contains tile n

Square 1 empty and Square 4 contains tile n (

Square 4 empty and Square 1 contains tile n

Square 2 empty and Square 1 contains tile n (

Square 1 empty and Square 2 contains tile n

شکل 1 : یک نمونه از قواعد برای حل کردن معمای هشت

شکل 2 : یک مثال از بازی معمای هشت

استدلال به طرف عقب با شروع از وضعیت هدف: ساختن یک درخت از سلسله حرکت هایی که ممکن است راه حل را تشکیل دهند، شروع کنید. وضعیت(های) هدف را در ریشة درخت قرار دهید. جهت ایجاد سطح بعدی درخت، قواعدی را بیابید که سمت راست آنها با گرة ریشه برابر هستند. با استفاده از سمت چپ این قواعد و بکارگیری آنها گره های سطح دوم این درخت را بسازید. سطوح بعدی را هم به کمک سطوح قبلی و با توجه به روش فوق بسازید و آنقدر ادامه دهید تا گرهی ساخته شود که با وضعیت آغازی برابر است.

به روش فوق استدلال هدف گرا یا زنجیرة عقب رو می گویند.

توجه کنید که از همان قواعد در استدلال جلورو یا عقب رو استفاده می شود. برای استدلال جلورو، سمت چپ های قواعدی با وضعیت جاری تست می شوند و از سمت راست قواعد در ایجاد گره های جدید استفاده می شود.

در مسئلة معمای هشت فرقی نمی کند که از استدلال جلورو یا عقب رو استفاده شود و در هر دو حالت تعداد یکسانی مسیر مورد جستجو قرار می گیرند. اما در سایر مسائل همیشه این طور نیست، و با توجه به توپولوژی فضای مسئله ممکن است جستجو در یک جهت خیلی سریعتر از جهت دیگر باشد.

سه فاکتور در رابطه با این سئوال که استدلال باید در کدام جهت باشد مهم هستند:

تعداد وضعیت های آغازی بیشتر است یا هدف؟ ما همیشه مایلیم که از تعداد کمتر وضعیت ها به طرف تعداد بیشتر برویم.

در کدام جهت فاکتور شاخه شاخه شدن بزرگتر است؟ (این فاکتور تعداد متوسط گره هایی است که مستقیماً می توان از یک گره تک رسید) ما مایلیم در جهتی حرکت کنیم که این فاکتور کوچکتر است.

آیا از برنامه خواسته خواهد شد تا روند استدلالش را برای استفاده کننده توجیه کند؟ اگر این طور است بهتر است حرکت در جهتی باشد که با طرز تفکر استفاده کننده مطابقت بیشتری دارد.

ذکر چند مثال برای روشنتر شدن مطلب ضروری است. به نظر می رسد که رانندگی از یک محل ناآشنا به طرف منزل خیلی راحت تر از منزل به طرف محل ناآشنا باشد. چرا؟ فاکتور شاخه شاخه شدن تقریباً در هر دو جهت یکسان است. نکتة مهم این است که ما خیلی نقاط نزدیک منزل را هم همانند منزل تلقی می کنیم و به این ترتیب تعداد محل هایی که جزء تعریف خانة ما می گنجند بیش از تعداد محل هایی است که به عنوان هدف ناآشنای ما وجود دارند. بنابراین اگر نقطة آغازی ما منزل ما ست و هدف ما یک محل ناآشناست بهتر است از استدلال عقب رو با شروع از محل ناآشنا استفاده کنیم.

از طرف دیگر یک مسئله انتگرال گیری را در نظر بگیرید. فضای مسئله عبارت است از مجموعة فرمولها که برخی دارای عبارت انتگرال هستند. وضعیت آغازی یک فرمول بخصوص با عبارت انتگرال است. وضعیت هدف فرمولی است که معادل فرمول اولی است ولی عبارت انتگرال ندارد. پس وضعیت آغازی راحت و یکتا است ولی هدف متعدد است یعنی وضعیت های متعددی در محدودة هدف ممکن است قرار گیرند

مسیر یابی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 40

مسیر یابی

شناسایی : نخستین کار در ساخت یک مسیر شناخت نیاز به ساخت آن می باشد این نیاز بستگی به برنامه های دولت در گسترش و پیشرفت کشور دارد . سا خت هر راه راه آهن ، فرودگاه ، بندر ،‌اسکله در گوشه ای از کشور بافت آن منطقه را دگرگون می نماید . برنامه ریزان کشور در بیان نیاز به داده ها و اولویت بندی ساخت راه ها باید از الگویی پیروی نمایند . که موارد زیر بیانگر این الگو می باشد .

سیاست کشور در زمینه همگن سازی کشور در نواحی گوناگون آن .

سیاست کشور در زمینه اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ،‌صنعتی ، کشاورزی و نظامی .

سیاست کشور در زمینه بکارگیری از یک روش ترابری مناسب تکنولوژی روز .

چگونگی ترافیک حال و آینده .

پراکندگی شبکه راه های ساخته شده و گسترش آن .

برنامه رشد صادرات و واردات و گسترش بنادر .

همانند هر پروژه صنعتی ، مسیریابی و ساخت راه باید بر پایه یک نگرش باشد ، ساخت راه همانند یک سد ، یک پروژه ملی و کشوری است هر چه پروژه راه یا آزاد راه بزرگ بوده و از شهرهای زیادی بگذرد . نگرش و بینش برخورد با طراحی نیز گسترده تر می گردد به عبارت دیگر در طراحی یک را ه دو پارامتر ،‌هزینه ساخت و کلاس طرح (corel)‌جایگاه طرح را بیان می کند . این دو پارامتر باید برای مهندسی طراح راه در آغاز کار روشن باشد . برای پی بردن به چگونگی این دو پارامتر باید نگاهی به آینده داشت که برای نمونه پس از سپری شدن 20 تا 30 سال ، طرح پاسخگوی نیاز آن روز نیز خواهد بود یا به هر گونه پس از مدت زمانی کاربرد و بهره برداری از آزاد راه با دشواریهایی روبرو خواهد گشت .

در این خصوص همچنین هر چه ترافیک را بهتر بشناسیم می توانیم راهی را که طرح می کنیم پس از گذشت 20 سال نیز کار آمد باشد ، هدف از ساخت یک راه یا آزاد راه بهبود ترابری است . این بهبود و اندازه آن بستگی به چهار چوب اقتصاد و جامعه دارد که در همه کشورها یکسان نمی باشد . پس راهی که ساخته شود از دیدگاه فنی باید در برگیرنده موارد زیر باشد:

ساخت راه هزینه زیادی نداشته باشد .

ایمنی برای بهره بردار را به همراه داشته باشد .

آسایش و رفاه هم مردم را فراهم کند .

محیط زیست را بهبود داده و خوشایند نماید.

مخارج بهره برداری و نگهداری آن کمتر باشد .

از محدودیت های آیین نامه های فرم هندسی پیروی نماید.

راههایی که مهندسین طرح می سازند بایستی اهداف بالا را بپوشاند دیدگاه نوینی که در آنالیز اقتصادی ساخت راه امروزه هواداران زیادی یافته است بررسی مخارج بهره بردار (راننده و دیگر سرنشین ها) ‌هنگام پیمودن راه یا آزاد راه می باشد .

ابزار مسیریابی :

کار مسیریابی با دردست داشتن پاره ای داده های فنی آغاز می گردد برای دسترسی به این داده ها نیازمند ابزار یا نقشه هایی هستیم . که در زیر روش کار با این نقشه ها و چگونگی دستیابی به این داده ها بیان شده است .

نقشه های توپوگرافی در ایران این نقشه ها با مقیاس 1 : 100000 تا 1 : 25000 توسط سازمان نقشه برداری کشور تهیه می شود . برای شناسایی و بررسی مسیرها و برداشت نخستین مسیر و احداث آن نقشه های ناهمواری زمین با منحنی ترازهای 10m بکار گرفته می شود ، تا در یابیم پستی و بلندی های زمین در حالت کلی بین ابتدا و انتهای مسیر چگونه است روش کار با این نقشه ها در زیر آمده است .

زمین های نامناسب شناسایی می کردند ( مانند : مرداب ، باتلاق ،‌صخره ، زمین های سیل خیز و بهمن خیز ) .

آزمایش منحنی های تراز در رابطه با شیب طولی پیش بینی شده ( در نواحی کوهستانی) تا پتاسیل مسیرها شناسایی شود .

شناسایی رودخانه ها ،‌نهرها ، دیگر فرورفتگی ها ، که نیاز به ساخت پل یا دیگر ابنیه فنی باشد .

یافتن جنس زمین و چگونگی خاک در نزدیکی مسیرهای قابل بررسی .

پس از انجام چهار مرحله بالا ،‌چکیده بررسی ها و دیگر داده های گردآوری شده از کسانی که ناحیه را خوب می شناسند را در نقشه ها آورده تا بتواند مسیر ها را از دیدگاه فنی مهندسی نیز سنجید.

عکس های هوایی : این عکس ها که به روش فتوگرامتری تهیه می شود به دو گونه می باشند عکسهای استروگرافی و عکس های اوریب ، عکس های استروگرافی با همان مقیاس نقشه های توپوگرافی تهیه می شوند . برای شناسایی زمین شناسی ، آب و هوا ، زمین های کشاورزی به کار برده می شود . در طراحی مسیر با نرم افزارهای رایانه ای می توان از این عکس ها نیز استفاده نمود.

عکس های اوریب ،ابزار کمکی روش استروگرافی هستند . با عکسهای هوایی بررسی های زیر در مسیریابی انجام می گیرد.

با دستگاه استروسکوپ عکسهای هوایی مورد بررسی قرار می گیرد . در این عکس ها شاید یکسری فعالیت های کشاورزی و دامداری و صنعتی با وجود باطلاق دیده می شود که در نقشه های توپوگرافی دیده نشده باشد ویا زمانی که نقشه های توپوگرافی را تهیه می کرده اند این موارد نبوده است . در پاره ای موارد در اینگونه عکسها دیده می شود که جانوران یا پرندگان در منطقه ای زیست می کنند که گذراندن راه از آنجا زندگی آنها را دگرگون می کند .

با کمک عکس های اوریب نیز می توان چهره دیگری از بافت زمین را نیز دیده و مورد بررسی قرار داد بویژه در رابطه با شیب طولی مسیرهای پیشنهادی این عکسها کار آمد هستند .

اندازه سرسبزی ناحیه ، فشردگی یا پراکندگی درختکاری ناحیه از دیدگاه محیط زیستی مهم می باشد .

نقشه های زمین شناسی و جنس خاک.

در این گام از مسیریابی باید جنس خاک ناحیه را شناخت ، داده های زمین شناسی و جنس خاک در گام های پایانی ( ساخت روسازی ) نیز بدردنخور خواهند بود کاردیگر آن هنگام بررسی های جابجایی خاک ( منحنی بروکند) می باشد .

مسیر یابی دو اصلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

مسیر یابی

مسیریابی معمولا در پنج گام ا نجام می گیرد که در زیر به شرح آن ها می پردازیم :

گام اول :

شناسایی : نخستین کار در ساخت یک مسیر شناخت نیاز به ساخت آن که می باشد این نیاز بستگی به برنامه های دولت در گسترش و پیشرفت کشور دارد . سا خت هر راه آهن ، فرودگاه ، بندر ،‌اسکله در گوشه ای از کشور بافت آن منطقه را دگرگون می نماید . برنامه ریزان کشور در بیان نیاز به داده ها و اولویت بندی ساخت راه ها باید از الگویی پیروی نمایند . که موارد زیر بیانگر این الگو می باشد .

سیاست کشور در زمینه همگن سازی کشور در نواحی گوناگون آن .

سیاست کشور در زمینه اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ،‌صنعتی ، کشاورزی و نظامی .

سیاست کشور در زمینه بکارگیری از یک روش ترابری مناسب تکنولوژی روز .

چگونگی ترافیک حال و آینده .

پراکندگی شبکه راه های ساخته شده و گسترش آن .

برنامه رشد صادرات و واردات و گسترش بنادر .

همانند هر پروژه صنعتی ، مسیریابی و ساخت راه باید بر پایه یک نگرش باشد ، ساخت راه همانند یک سد ، یک پروژه ملی و کشوری است هر چه پروژه راه یا آزاد راه بزرگ بوده و از شهرهای زیادی بگذرد ، نگرش و بینش برخورد با طراحی نیز گسترده تر می گردد بعبارت دیگر در طراحی یک را ه دو پارامتر ،‌هزینه ساخت و کلاس طرح ‌جایگاه طرح را بیان می کند . این دو پارامتر باید برای مهندس طراح راه در آغاز کار روشن باشد . برای پی بردن به چگونگی این دو پارامتر باید نگاهی به آینده داشت که برای نمونه پس از سپری شدن 20تا 30 سال ، طرح پاسخگوی نیاز آن روز نیز خواهد بود پس از مدت زمانی کاربرد و بهره برداری از آزاد راه با دشواریهایی روبرو خواهد گشت .

در این خصوص همچنین هر چه ترافیک را بهتر بشناسیم می توانیم راهی را که طرح کنیم که پس از گذشت 20 سال نیز کار آمد باشد ، هدف از ساخت یک راه یا آزاد راه بهبود ترابری است . این بهبود و اندازه آن بستگی به چهار چوب اقتصاد و جامعه دارد که در همه کشورها یکسان نمی باشد . پس راهی که ساخته شود از دیدگاه فنی باید در برگیرنده موارد زیر باشد:

ساخت راه هزینه زیادی نداشته باشد .

ایمنی برای بهره بردار را به همراه داشته باشد .

آسایش و رفاه هم مردم را فراهم کند .

محیط زیست را بهبود داده و خوشایند نماید.

مخارج بهره برداری و نگهداری آن کمتر باشد .

از محدودیت های آیین نامه های فرم هندسی پیروی نماید.

راههایی که مهندسین طرح می سازند بایستی اهداف بالا را پوشش دهد. دیدگاه نوینی که امروزه در آنالیز اقتصادی ساخت راه هواداران زیادی یافته است بررسی مخارج بهره بردار (راننده و دیگر سرنشین ها) ‌هنگام پیمودن راه یا آزاد راه می باشد .

گام دوم: برداشت مسیر

کار مسیریابی با دردست داشتن پاره ای داده های فنی آغاز می گردد برای دسترسی به این داده ها نیازمند ابزار یا نقشه هایی هستیم . که در زیر روش کار با این نقشه ها و چگونگی دستیابی به این داده‌ها بیان شده است .

نقشه های توپوگرافی در ایران این نقشه ها با مقیاس 1:100000 تا 1:25000 توسط سازمان نقشه برداری کشور تهیه می شود . برای شناسایی و بررسی مسیرها و برداشت نخستین مسیر و احداث آن نقشه های ناهمواری زمین با منحنی ترازهای m10 بکار گرفته می شود ، تا در یابیم پستی و بلندی‌های زمین در حالت کلی بین ابتدا و انتهای مسیر چگونه است روش کار با این نقشه ها در زیر آمده است .

زمین های نامناسب شناسایی می کردند ( مانند : مرداب ، باتلاق ،‌صخره ، زمین های سیل خیز و بهمن خیز ) .

آزمایش منحنی های تراز در رابطه با شیب طولی پیش بینی شده ( در نواحی کوهستانی) تا پتاسیل مسیرها شناسایی شود .

شناسایی رودخانه ها ،‌نهرها ، دیگر فرورفتگی ها ، که نیاز به ساخت پل یا دیگر ابنیه فنی باشد .

یافتن جنس زمین و چگونگی خاک در نزدیکی مسیرهای قابل بررسی .

پس از انجام چهار مرحله بالا ،‌چکیده بررسی ها و دیگر داده های گردآوری شده از کسانی که ناحیه را خوب می شناسند را در نقشه ها آورده تا بتواند مسیر ها را از دیدگاه فنی مهندسی نیز سنجید.

گام سوم : مسیر بهینه :

همانطور که پیش از این گفته شد کار مسیر یابی در پنج گام انجام می گردد آنچه که تا اینجا گفته شد ،‌گام یک ( شناسایی ) و گام دو ( برداشت مسیر ) بود ،‌در ادامه می خواهیم بین چند مسیر بهترین آنرا برگزینیم که آن را مسیر بهینه می نامیم .

برای بررسی و انتخاب مسیر بهینه بین مسیرهای نامزد ،‌موارد زیر مورد مقایسه قرار می گیرند:

میزان سرمایه برای ساخته هر واریانت مسیر ( مسیر نامزد شده ) .

میزان هزینه های نگهداری سالانه هر مسیر .

میزان یکدست بودن مسیرهای پیشنهادی ( نسبت مسیر مستقیم به کل مسیر )

میزان هموار بودن مسیرهای پیشنهادی .

در مورد اول با یکدیگر در ارتباط می باشند . هر چه مسیر ارزانتر باشد ، مخارج نگهداری و مخارج بهره برداری آن زیادتر است . منظور از این مخارج در اولین سال بهره برداری از مسیر کمتر و در سالهای بعد باروند صعودی بیشتر می گردد به گونه ای که در پاره ای از موارد مخارج نگهداری پس از 20 سال ممکن است برابر مخارج ساخت می گردد .

مورد دیگر برای انتخاب مسیر بهینه مربوط به فرم هندسی واریانت های مسیر می باشد . که برای این منظور چند نمونه بررسی بر روی مسیر های انتخاب شده با توجه به مطالبی که تاکنون گفته شده و همچنین مطالبی که در زیر آمده شده است انجام می شود سپس در پایان مسیر بهینه را انتخاب می نماییم .

مسیر یابی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

مسیر یابی

مسیریابی معمولا در پنج گام ا نجام می گیرد که در زیر به شرح آن ها می پردازیم :

گام اول

شناسایی : نخستین کار در ساخت یک مسیر شناخت نیاز به ساخت آن که می باشد این نیاز بستگی به برنامه های دولت در گسترش و پیشرفت کشور دارد . سا خت هر راه آهن ، فرودگاه ، بندر ،‌اسکله در گوشه ای از کشور بافت آن منطقه را دگرگون می نماید . برنامه ریزان کشور در بیان نیاز به داده ها و اولویت بندی ساخت راه ها باید از الگویی پیروی نمایند . که موارد زیر بیانگر این الگو می باشد .

سیاست کشور در زمینه همگن سازی کشور در نواحی گوناگون آن .

سیاست کشور در زمینه اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی ،‌صنعتی ، کشاورزی و نظامی .

سیاست کشور در زمینه بکارگیری از یک روش ترابری مناسب تکنولوژی روز .

چگونگی ترافیک حال و آینده .

پراکندگی شبکه راه های ساخته شده و گسترش آن .

برنامه رشد صادرات و واردات و گسترش بنادر .

همانند هر پروژه صنعتی ، مسیریابی و ساخت راه باید بر پایه یک نگرش باشد ، ساخت راه همانند یک سد ، یک پروژه ملی و کشوری است هر چه پروژه راه یا آزاد راه بزرگ بوده و از شهرهای زیادی بگذرد ، نگرش و بینش برخورد با طراحی نیز گسترده تر می گردد بعبارت دیگر در طراحی یک را ه دو پارامتر ،‌هزینه ساخت و کلاس طرح ‌جایگاه طرح را بیان می کند . این دو پارامتر باید برای مهندس طراح راه در آغاز کار روشن باشد . برای پی بردن به چگونگی این دو پارامتر باید نگاهی به آینده داشت که

برای نمونه پس از سپری شدن 20تا 30 سال ، طرح پاسخگوی نیاز آن روز نیز خواهد بود پس از مدت زمانی کاربرد و بهره برداری از آزاد راه با دشواریهایی روبرو خواهد گشت .

در این خصوص همچنین هر چه ترافیک را بهتر بشناسیم می توانیم راهی را که طرح کنیم که پس از گذشت 20 سال نیز کار آمد باشد ، هدف از ساخت یک راه یا آزاد راه بهبود ترابری است . این بهبود و اندازه آن بستگی به چهار چوب اقتصاد و جامعه دارد که در همه کشورها یکسان نمی باشد . پس راهی که ساخته شود از دیدگاه فنی باید در برگیرنده موارد زیر باشد:

ساخت راه هزینه زیادی نداشته باشد .

ایمنی برای بهره بردار را به همراه داشته باشد .

آسایش و رفاه هم مردم را فراهم کند .

محیط زیست را بهبود داده و خوشایند نماید.

مخارج بهره برداری و نگهداری آن کمتر باشد .

از محدودیت های آیین نامه های فرم هندسی پیروی نماید.

راههایی که مهندسین طرح می سازند بایستی اهداف بالا را پوشش دهد. دیدگاه نوینی که امروزه در آنالیز اقتصادی ساخت راه هواداران زیادی یافته است بررسی مخارج بهره بردار (راننده و دیگر سرنشین ها) ‌هنگام پیمودن راه یا آزاد راه می باشد .

گام دوم: برداشت مسیر

کار مسیریابی با دردست داشتن پاره ای داده های فنی آغاز می گردد برای دسترسی به این داده ها نیازمند ابزار یا نقشه هایی هستیم . که در زیر روش کار با این نقشه ها و چگونگی دستیابی به این داده‌ها بیان شده است .

نقشه های توپوگرافی در ایران این نقشه ها با مقیاس 1:100000 تا 1:25000 توسط سازمان نقشه برداری کشور تهیه می شود . برای شناسایی و بررسی مسیرها و برداشت نخستین مسیر و احداث آن نقشه های ناهمواری زمین با منحنی ترازهای m10 بکار گرفته می شود ، تا در یابیم پستی و بلندی‌های زمین در حالت کلی بین ابتدا و انتهای مسیر چگونه است روش کار با این نقشه ها در زیر آمده است .

زمین های نامناسب شناسایی می کردند ( مانند : مرداب ، باتلاق ،‌صخره ، زمین های سیل خیز و بهمن خیز ) .

آزمایش منحنی های تراز در رابطه با شیب طولی پیش بینی شده ( در نواحی کوهستانی) تا پتاسیل مسیرها شناسایی شود .

شناسایی رودخانه ها ،‌نهرها ، دیگر فرورفتگی ها ، که نیاز به ساخت پل یا دیگر ابنیه فنی باشد .

یافتن جنس زمین و چگونگی خاک در نزدیکی مسیرهای قابل بررسی .

پس از انجام چهار مرحله بالا ،‌چکیده بررسی ها و دیگر داده های گردآوری شده از کسانی که ناحیه را خوب می شناسند را در نقشه ها آورده تا بتواند مسیر ها را از دیدگاه فنی مهندسی نیز سنجید.

گام سوم : مسیر بهینه :

همانطور که پیش از این گفته شد کار مسیر یابی در پنج گام انجام می گردد آنچه که تا اینجا گفته شد ،‌گام یک ( شناسایی ) و گام دو ( برداشت مسیر ) بود ،‌در ادامه می خواهیم بین چند مسیر بهترین آنرا برگزینیم که آن را مسیر بهینه می نامیم .

برای بررسی و انتخاب مسیر بهینه بین مسیرهای نامزد ،‌موارد زیر مورد مقایسه قرار می گیرند:

میزان سرمایه برای ساخته هر واریانت مسیر ( مسیر نامزد شده ) .

میزان هزینه های نگهداری سالانه هر مسیر .

میزان یکدست بودن مسیرهای پیشنهادی ( نسبت مسیر مستقیم به کل مسیر )

میزان هموار بودن مسیرهای پیشنهادی .

در مورد اول با یکدیگر در ارتباط می باشند . هر چه مسیر ارزانتر باشد ، مخارج نگهداری و مخارج بهره برداری آن زیادتر است . منظور از این مخارج در اولین سال بهره برداری از مسیر کمتر و در سالهای بعد باروند صعودی بیشتر می گردد به گونه ای که در پاره ای از موارد مخارج نگهداری پس از 20 سال ممکن است برابر مخارج ساخت می گردد .

مورد دیگر برای انتخاب مسیر بهینه مربوط به فرم هندسی واریانت های مسیر می باشد . که برای این منظور چند نمونه بررسی بر روی مسیر های انتخاب شده