مقاله. بررسی نگرش والدین ، مربیان ودانشجویان درمورد ضرورت آموزش پیش ازدبستان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

بررسی نگرش والدین ، مربیان ودانشجویان درمورد ضرورت آموزش پیش ازدبستان

مقدمه

“ خودپنداری ” یا مفهوم ازخود هنگام تولد آغازمی شود ودردوران رشد ومراحل آن شکل می گیرد. اینکه کودک سرانجام چگونه احساسی درباره خود پیدامی کند، نتیجه تماس ها و تجربه های مختلف او با دیگر محیط است . اگر بیشتر این تماس ها وتجربه ها مطلوب باشند ، کودک احساس خوبی دربره خود پیدا می کند . اگر کودک مورد محبت قرار گیرد واز او مراقبت به عمل آید ومحیطی محرک وبرانگیزاننده برایش تدارک دیده شود ونیز اگر مورد غفلت قرارنگیرد ویا بیش از حد تنها گذاشته نشود، سرزنش نشود وبا خشونت وسختی محدود نگردد، بی تردید شروع به رشد می کند اگر چنانچه ، مجموعه ا ی از پاسخ های منفی را از دیگران ومحیطش در خود ذخیره نماید ، به این باور خواهد رسید که اشکالی در او وجود دارد وممکن است تصویری نادرست وناپایدار از خود پیداکند وبه قابلیت ها واستعداد های خود به دیده تردید بنگرد.

با این مقدمه می توان نگرش ها وباورهایی درست و نادرست را درمورد یک نظام ، یک ویژگی ویک عملکرد به وجود آورد. واقعیتی مستند است که آموزش وپرورش پیش از دبستان در جامعه ما از زمان رویش ودر طول دوره حیاتش تصویری مخدوش ومظلوم از خود پیداکرده است ومتأسفانه هنوزبه جایگاه ومنزلت واقعی خود- به رغم کارآیی بسیار خوب این دوره ازآموزش ها – دست نیافته است . اولیت ندادن به آموزش های پایه واستفاده نکردن از عملکرد وقابلیت های این سطح از آموزش ها به عنوان درون دادی حساس در پردازش اطلاعات ونتایج عملکرد دوره دبستانی وسطوح بالاتر، تصویری مبهم وناپایدار از موقعیت وجایگاه آن درجامعه آموزشی ونیز خانواده ها پدید آورده است .

امروزبر بسیاری از صاحبنظران روشن است که آموزش وپرورش پیش از دبستان ، با توجه به جذابیت وپذیرش ونیز ضرورت واهمیت آن دوره طولانی طفولیت ، دوره کودکی ودوره کوتاه نوجوانی را دربسیاری از کشورها پشت سر گذاشته است . این دوره ازآموزش ها – با نگاه تطبیقی ومقایسه ا ی در بسیاری از کشورها- اکنون به مرحله بلوغ وپختگی رسیده است . (مل هویش ، ادوارد وپیترماس ، 1991)

ماهرگز تا قبل از این دوره در تاریخ آموزش وپرورش ، به اندازه زمان حال، درباره فرآیند یادگیری وچگونگی رشد وتحول واکتساب دانش درباره کودکان اطلاع کسب نکرده ایم .

اکنون آموزش وپرورش در دوره پیش از دبستان نه لزوماً‌ به دلیل یک واقعه یا رویدادی خاص ، بلکه به علت واقع گرایی، بینش وبصیرت وتلاش وکار بسیاری از افراد در آستانه پختگی است. اگربا توجه به منابع معتبر، ازافلاطون (347-427 قبل از میلادمسیح ) وارسطو (322-394 قبل از میلاد مسیح ) که آغاز ونقطه شکفتن آموزش های اولیه را از هنگام تولد دانسته اند غافل نمانیم ( سیفلد وباربور،1986 ) ، باید بپذیریم که جان آموس کمنیوس، ژان ژاک روسو، پستالوزی ، فروبل‌ ، ماریامونته سوری ، پیاژه ومحققان کنونی جوامع مختلف ونیز جامعه علمی وفرهنگی ما به برکت اندیشه ها واعتقادهای خردمندانه خود واز همه مهم تر بدون شتابزدگی به هویت واقعی این دوره از آموزش ها ونتایج اثر بخش آن بر سرنوشت تربیتی کودکان کمک کرده اند ( مفیدی ، 1372 ).

از اوایل سالهای 1900- یعنی درحدود 95 سال – آموزش وپرورش پیش از دبستان بخشی از زندگی وساختار عمومی واساسی آموزش وپرورش بسیاری ازکشورهاست(سیفلدروباداور،ص11، کاترون وآلن 1993).

درحالی که با توجه به ابهام ها ، تضادها وتفاوت سلیقه های بسیار در بعضی از کشورها از جمله جامعه آموزشی خوب ما، این دوره از آموزش ها هنوز در جست وجووتکاپوی خود- آگاهی است . این گرایش حتی در دانشگاههای ما نیز شکل گرفته ولی هنوز به عنوان رویکردی هماهنگ ویا برنامه ا ی منسجم ومدون برای مراقبت وآموزش وپرورش کودکان تدارک دیده نشده است . هنوز هم آموزش و پرورش در این سطح به مفهومی از خود وپنداره ا ی صحیح ومثبت دست نیافته است وبه عنوان رشته وحوزه ا ی تخصصی که به کودکان ازهنگام تولد تا هشت ونه سالگی خدمت می کند- به علت سطحی نگری ها وجایگزینی های نادرست شغلی ونیز به دلیل کمبود اطلاعات وپیامدهای برگرفته از این دوره – درکارآیی دوره های بعدی ، احساس هویت وشایستگی نمی کند.

سؤال این است که نگاه ما به این دوره از آموزش ها وفرآیند تربیت دراین دوره چگونه است ؟

آیا آن را دوره ا ی گذرا- چه باشد وچه نباشد – ویا حتی لزوم آن را برای همه از کودکان محروم ودوزبانه گرفته تا کودکان مرفه جامعه، یکسان می دانیم ؟

آیا این دوره را پیش نیازواساس تربیت های بعدی می دانیم ؟

آیا آن را به صورت پلکان اول وپایدرترین پله در نردبان ترقی وپیشرفت های بعدی می دانیم ؟

آیا آن را دوره ا ی حساس وسرنوشت ساز از زندگی یک انسان می دانیم ؟

آیا به تأخیرها وغفلت ها درمورد آموزش های این دوره ، با نگاه مسؤولانه ا ی می نگریم ؟

تعریف آموزش وپرورش

مفهوم آموزش وپرورش به نحوی که هر کودک به اندازه توانایی وظرفیتش آموزش ببیند سابقه چندان طولانی در جهان امروز ندارد کلمه کودکان وآموزش وپرورش در امر توجه ونگرش به تفاوتهای فردی .

به لحاظ ویژگی انسان وتفاوت های فردی ( تفاوت بین فرد ودیگران وتفاوت بین استعدادهای مختلف یک فرد ) چنان به نظرمی رسد که می بایست هر فرد به فراخور توان ذهنی وجسمی نیازها استعدادها وعلائق خود از آموزش وپرورش خاصی بهره گیرد به عبارت دیگر در صورت امکان حتی المقدور آموزش انفرادی مؤثرترین ومطلوب ترین شیوه های آموزش وپرورش خواهد بود واز این نظر آموزش عمومی وهمگانی دانش آموزدر مدارس بدون توجه وکمک وراهنمایی وارشاد اولیاء وفعالیت های فوق برنامه عادی نمی تواند به تنهایی پاسخگوی تمامی نیازهای مختلف دانش آموزان در شکوفایی وبه کمال رسانیدن استعدادهای اوباشد.

مقاله. بررسی نقش مشارکت اولیاء مربیان در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

فهرست

مقدمه 01

نقش مادران در یادگیری 02

بررسی عوامل روانی،اجتمایی و آموزشی موثر بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان 04

بررسی تاثیر ارتباط مستمر اولیاء و مربیان در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان 07

نکاتی برای جذب اولیای دانش آموزان 010

نتیجه گیری 012

پیشنهادات 014

منابع 016

مقدمه

حضور یک فرزند با هوش و درس‌خوان در خانواده که از همان سال‌های اول تحصیل قابل تشخیص است، وظیفه والدین و به خصوص مادر را صد چندان می‌کند. متأسفانه مادران وظیفه خود را در این می‌بینند که بالای سر فرزندشان بایستند، تا او مشق‌هایش را بنویسد، از او درس بپرسند، دیکته بگویند و یا حتی بعضی از کارهای درسی فرزندشان را انجام دهند.

هدف و تمرکز همه این فعالیت‌ها- فرزند- است، اما این کارها تا چه زمانی می‌تواند موثر باشد؟ چند درصد از والدین از چنین روش‌هایی به نتایج موثر و ماندگاری می‌رسند؟

مادرانی که علاقه‌مند به پیشرفت مستمر و واقعی فرزندشان هستند، باید جهت قسمتی از فعالیت‌ها را به طرف خود برگردانند. مادران باید پا به پای فرزندان، پیش روند، اما نه در امور درسی، بلکه در رشد فکری و فرهنگی.

یک مادر منطقی، در وهله اول انتظار خودش را از خود بالا می‌برد و به آنچه دارد قانع نمی‌شود. او همه وقتش را به امور روزمره و خنثی اختصاص نمی‌‌دهد بلکه در تربیت فرزند، وقت‌هایش را به زمان‌هایی برای سرگرمی و زمان‌هایی برای ارتقای اندیشه تقسیم می‌کند.

هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بروضعیت تحصیلی دانش‌آموزان است. برای دست یابی به این هدف،متغیرهای گوناگون مرتبط با عملکرد تحصیلی اعم از متغیرهای فردی وشخصیتی دانش‌آموزان،متغیرهای مربوط به عوامل آموزشی از قبیل نگرش به رفتار معلم، مدیر، مشاور، امکانات آموزشی آموزشگاه و متغیرهای خانوادگی، از قبیل نوع روابط باسرپرست، تعداد خانوار و... را شناسایی و از طریق تدوین فرضیه، ارتباط این متغیرها را با وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان تعیین شد .

نقش مادران در یادگیری

نقش مادر، به خصوص در شرایطی که پدران حضور کمتری در خانه دارند، در سطح فکری خانواده مهم‌تر است. این موضوع شاید خلاف تصور عده‌ای باشد که در مسائل فکری خانواده نقش پدر را مهم‌ترمی‌‌دانند. شاید خود مادران هم تصور نکنند که چقدر در سطح فکری و فرهنگی خانواده می‌توانند موثر باشند. یاد‌آور می‌شود که سطح فکری، فقط به معنای سطح تحصیلات نیست و عوامل دیگری در این خصوص موثرند.

مادر چه نقشی در افت و یا ارتقای سطح فکری خانواده دارد؟

- مادران، اعم از شاغل و غیرشاغل، حضور بیشتری در خانه دارند. از طرف دیگر، مادرها بسیار بیشتر از پدرها، پیگیر روند تحصیلی فرزندان‌شان هستند. در دوره ابتدایی که بنیادی‌ترین سال‌های تحصیل را در برمی‌گیرد، بیشتر مادرها نقش کنترل‌کننده مستمری دارند. به طور معمول، پدرها از دوره‌های راهنمایی و متوسطه بیشتر وارد عمل می‌شوند، آن هم به عنوان اهرم‌های فشار، خلاصه آنکه، حداق در 10سال اول زندگی، ارتباط مادر با فرزند بیش از هر کسی است و تأثیر مادر در سطح فکری فرزند هم، می‌تواند بیش از هر کسی باشد.

کدام مادرها سطح فکری فرزندان و خانواده را پایین می‌آورند؟

- مادرانی که بیشتر وقت آنها پای تلویزیون می‌گذرد، سوژه‌هایی را در زندگی دنبال می‌کنند که پیش پا افتاده و غیرمهم است، اگر اهل مطالعه باشند، در روزنامه‌ها دنبال صفحه حوادث می‌روند و مجلاتی را می‌خرند که شامل مطالب بی‌خاصیت و خنثی است، بحث‌ها و گفت‌وگوهای‌شان با دوستان و همسر و سایرین درباره مسائل روزمره و تکراری است، حوصله فکر کردن درباره موضوعات جدی زندگی را ندارند، به غذا و پوشاک فرزندشان اهمیت زیادی می‌دهند، مسائل فکری فرزندان را فقط در درس و مدرسه خلاصه می‌کنند و...

اگر بپذیریم که یک فضای مساعد فرهنگی تا چه حد می‌تواند در رشد فکری کودکان موثر باشد، آنگاه باید به رفتارهای‌مان با تأمل بیشتری بنگریم. مادری که وقت زیادی را صرف تماشای تلویزیون می‌کند، هیچ یک از سریال‌های جدی و غیرجدی را از دست نمی‌دهد، با اشتیاق داستان‌های پیش پا افتاده و الکی فیلم‌ها و سریال‌ها را دنبال می‌کند و به توضیح و تفسیر آنها هم می‌پردازد، چه تأثیر مثبتی می‌تواند در سطح فکری خانواده بر جای بگذارد؟ این مادر چگونه می‌تواند از فرزندش انتظار داشته باشد که با شوق و رغبت درس‌هایش را بخواند؟

مادری که حوصله مطالعه ندارد و یا مطالعه‌اش شامل سوژه‌های غیرجدی است، چگونه می‌تواند توقع فرزندی کتاب خوان داشته باشد؟ مادری که تحصیلات سطح بالایی ندارد و برای ارتقای آن هم تلاشی نمی‌کند، چگونه می‌تواند به فرزندش توضیح دهد که درس خواندن مهم است؟ مادری که از شرایط فکری و اجتماعی زمانه اطلاعی ندارد و با افکار فرزندش فاصله دارد، چگونه می‌تواند او را درک کند؟ مادری که خورد و خوراک و پوشاک فرزندش، دغدغه‌ای جدی‌تر از رشد فکری اوست، چگونه می‌تواند به رشد فکری فرزندش کمک کند؟

عجیب است که پدرها و مادرها، خود با یادگیری غریبه‌اند و یا به نوعی از آن فرار می‌کنند، اما از فرزندان توقع دارند با حرص و ولع درس بخوانند و در امور تحصیلی، از همه پیشی بگیرند. خیلی از والدین حتی این زحمت را به خود نمی‌‌دهند که با شیوه‌های منطقی با درس و مدرسه فرزندان‌شان برخورد کنند. فقط بر آنچه خود بدان رسیده‌اند، اصرار می‌ورزند.

مقاله درمورد راههای برقراری ارتباط مربیان با اولیاء دانش آموزان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

سلسله مباحث راههای برقراری ارتباط مربیان با اولیاء دانش آموزان

مبحث اولراهکار های برقراری ارتباط

دیدگاههای جدید در زمینه همکاری اولیا و مربیان

امروزه انجمنهای اولیا و مربیان رایجترین و پرمعناترین وسیله ارتباط بین خانه و مدرسه اند. از آنجا که کودک قسمت اعظم اوقات زندگی خود را دور از مدرسه می گذراند و آموزشگاه تنها 12 درصد از وقت او را خارج از محیط زندگی اش اشغال می نماید، لازم است که معلم و مسئولین مدرسه از محیط زندگی، فرهنگ و ارزشهای حاکم بر آن محیط آگاهی یابند تا بتوانند آموزش و پرورش مدرسه را با استفاده از تجارب زندگی دانش آموز و با همکاری اولیای وی بارور نمایند.تحقیقات و مطالعات فراوانی که در کشور ما و سایر کشورها انجام گرفته بیانگر این نکته است که اگر خانواده درگیر و علاقه مند به مسائل تحصیلی فرزندان خود گردد، کودکان نیز با ذوق و شوق بیشتری تحصیل خواهند کرد.اصولاً هدف از تشکیل انجمنهای اولیا و مربیان نیز چیزی جزاین نیست که اولیا و مربیان با هم آشنا شوند و اولیا از روشها و طرزکار معلمان و از پیشرفتها و احیاناً مشکلات تحصیلی فرزند خود مطلع گردند. این همکاری دانش آموزان را نیز متوجه می سازد که بین خانه و مدرسه جدایی نیست و تضاد و دوگانگی بین روشهای تربیتی این دو محیط وجود ندارد.با وجود هدفهای صریح این انجمنها و حسن نیت و علاقه مندی مدیران مدارس در برقراری ارتباط با اولیا می بینیم که گاه این جلسات آن طور که باید و شاید مورد استقبال قرار نمی گیرد. برخی از اولیا که فرزندانشان دچار مشکلات تحصیلی و رفتاری هستند کمتر به مدرسه می آیند و آنان که با جان و دل در این مراسم حضور می یابند غالباً پدر و مادر دانش آموزانی هستند که از هر جهت مورد رضایت معلمان و مسئولان مدرسه می باشند.چندی پیش ضمن انجام تحقیقی که در زمینه شکستهای تحصیلی کودکان انجام گرفت از معلمان برخی از مدارس تهران خواسته شد که علل شکست تحصیلی دانش آموزان دبستانی را ذکر کنند.

با اینکه اکثریت معلمان عوامل خانوادگی را به عنوان عوامل اصلی عقب افتادگیهای تحصیلی ذکر کرده بودند، اما تعداد معلمانی که برای برقراری یک رابطه نزدیک و متقابل با خانواده پیشقدم شده بودند اندک بود؛ به عبارت دیگر تماس با خانواده ها یا از طریق جلسات همگانی که یک یا دو بار در سال به ابتکار و دعوت مدیر مدرسه تشکیل می شود، صورت می گیرد و یا با احضار گاه و بی گاه مادر یا پدری به دفتر مدرسه، معلم کلاس سعی می کند مسائل مربوط به تحصیل و رفتار دانش آموز را به اطلاع اولیای وی برساند و همکاری آنان را طلب نماید. با اینکه این روش در برخی از موارد نتایج مثبتی به بار می آورد اما در بسیاری اوقات نیز چندان مثمر ثمر نخواهد بود، زیرا وقتی رفتار نامناسب و یا کار ضعیف دانش آموزی مورد بررسی قرار می گیرد ممکن است طرفین به طور ناخودآگاه بروز مشکلات را در اثر بی توجهی و غفلت طرف مقابل بدانند. از طرفی برخی از اولیا بخصوص افراد طبقات محروم جامعه که علت احضار شدن خود به دفتر مدرسه را کمابیش حدس می زنند ممکن است به بهانه های مختلف از این کار شانه خالی کنند و بدین ترتیب تلاشهای معلم در برقراری ارتباط به نتیجه نرسد. اولیا چه انتظاری از جلسات دارند؟هرتل (1975) محققی که سیزده سال در زمینه انجمنهای اولیا و مربیان و کارآیی آن در اروپا تحقیقات وسیعی انجام داده و به نتایج قابل توجهی رسیده است ضمن مصاحبه با اولیای دانش آموزان در مدارس مختلف سوالاتی در زمینه های زیر مطرح نمود: - از انجمنهای اولیا و مربیان چه انتظاری دارید؟- از معلم فرزند خود چه انتظاری دارید؟- در این قبیل جلسات چه عواملی باعث رضایت و خشنودی شما می شود و چه عواملی ممکن است موجبات دلسردی شما را از شرکت در این جلسات فراهم آورد؟در تحلیل پاسخهای اولیا مشخص گردید که اکثر آنان مایلند از طریق شرکت در این قبیل جلسات از وضع تحصیلی و اجتماعی فرزندان خود مطلع گردند اما ظاهراً از اینکه محتوای این جلسات صرفاً آموزشی است، چندان راضی نیستند و ترجیح می دهند در این نوع گردهمایی ها مسائل مربوط به رشد عاطفی و اجتماعی فرزندانشان نیز مطرح گردد.اولیا در جلساتی که در آن عقده ها گشوده شده و جلسه به تشنج کشیده می شود و نیز از جلسات سرد و خشک و تشریفاتی روی گردانند. آنان علاقه مند به برقراری ارتباطی باز و صمیمی بر اساس تفاهم و سعه صدر با مسئولان آموزشگاه می باشند و ترجیح می دهند که این جلسات در محیطی گرم انجام گیرد و افراد، راحت و بدون تکلف دور هم جمع شده به بحث و بررسی مسائل اساسی در تعلیم و تربیت کودکان بپردازند.یکی از انتظارات آنان از انجمنهای اولیا و مربیان این است که مدیر مدرسه قبلاً موضوع صحبت و دستور جلسه را به اطلاع اولیا برساند تا آنان با آمادگی بیشتری در جلسات حضور یابند. دیگر اینکه حتی المقدور از نشاندن اولیا روی نیمکتهای باریک و کوچک دانش آموزان خودداری شود.تعدادی از اولیا پیشنهاد کرده بودند که در برخی از جلسات، فرزندان آنان نیز حضور داشته باشند تا در جریان تبادل نظرات اولیا و مربیان خود قرار گیرند.معلمان و مساله ارتباط با اولیایکی از اشکالاتی که بعضی از اولیا در مورد برگزاری این جلسات ذکر کردند این بود که اغلب در این گردهمایی ها جای معلمان که اهرم اساسی آموزش و پرورشند خالی است. شاید دلیل غیبت برخی از معلمان این باشد که تصور می کنند این انجمنها برای تبادل نظر بین مدیر مدرسه و اولیای دانش آموزان تشکیل می شود در حالی که کلیه اولیا علاقه مندند در این جلسات معلم فرزند خود را ملاقات کنند و احیاناً چند کلمه ای در مورد او رد و بدل نمایند.در اینجا نقش مدیر آموزشگاه در جلب و دعوت معلمان برای شرکت در این جلسات و نیز آشنا نمودن معلمان با بهترین طرق برقراری ارتباط با خانواده اساسی است. با اینکه معلمان به لزوم ارتباط با خانواده واقفند اما گاه هنر و مهارت لازم را در برقراری این تماسهای پرثمر ندارند و از نقش خود به عنوان عاملی موثر در جلب اولیا به مدرسه غافلند.آشنایی معلم با اولیا و شناخت فرهنگ و ارزشهای آنان به او کمک خواهد کرد تا با روشها و ابتکارات خاص خود اولیا را به مدرسه جذب و از همکاری آنان استفاده کند. به علاوه این آشنایی و صمیمیت باعث خواهد شد که در موارد لزوم و به هنگام بروز مشکلات تربیتی در خانواده بتواند به راهنمایی اولیا بپردازد. در زمینه شرکت معلمان در انجمنهای اولیا و مربیان لازم است که مدیر مدرسه با حمایت از معلمان خود در جایی که احساس می کند دانسته یا ندانسته آنان مورد سرزنش و انتقاد قرار می گیرند مانع از این شود که معلم از حضور در این جلسات بپرهیزد. گرداننده چنین جلساتی باید فردی مسلط و آگاه باشد و با جهت دادن به مباحث از حمله به شخصیت افراد جلوگیری و کوشش کند جلسه در محیطی پرتفاهم و با رعایت احترام همه شرکت کنندگان ادامه یابد.تحولی در نحوه برگزاری انجمنهای اولیا و مربیانیکی از طرق موثر در برگزاری این انجمنها این است که در کنار جلسات عمومی که سالی یکی دو بار در مدرسه تشکیل می شود و در آن مدیر آموزشگاه، نماینده انجمن اولیا و مربیان و اولیای دانش آموزان شرکت دارند، معلم هر کلاس نیز با اولیای دانش آموزان خود، جلساتی به طور مستمر؛ مثلاً هر دو یا سه ماه یکبار در کلاس خود تشکیل دهند. چند روز پیش

تحقیق درمورد.. فعالیت ها و اهداف انجمن اولیاء و مربیان در مدارس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

فعالیت ها و اهداف انجمن اولیاء و مربیان در مدارس

مقدمه:

مسأله تربیت مسأله حیات وسرنوشت فردوملت است وهدف ومقصود آن سازندگی وآفرینندگی مداوم وایجادتعدیل وتعادل درامرنیازهاومقاصد واندیشه آدمی است.

علمی است عمدی وآگاهانه دارای هدف وطرح ونقشه،به منظورتکمیل وتکامل انسان.

تربیت دارای جنبه سازندگی وآفرینندگی است،موجدتحول آفرینی درفردوسبب هدایت هاوروشنگری هاست.

ابعادوجودی انسان درسایه آن ساخته وپرورده می شود وآدمی ازجنبه حیوانی نجات یافته وبه اوج مقام انسانیت رسیده ومتعالی می گردد.

تربیت انسان را،کتابی،گشوده می سازد.شخصیت واستعدادهای اوراآشکاروبرملامی گرداند.چه بسیارنداستعدادهای بالقوه وویژگی هایی که براثرتربیت درانسان وجودآمده ویازائل می شوند(صدری،سیدضیاءالدین ،1367).

حال باتوجه به سخنانی که گفته شدبایدبدانیم فلسفه وجودی انجمن اولیاءومربیان چه بایدباشد؟اگرآنچه راکه هست بافلسفه وجودی انجمن تطبیق بدهیم،می بینیم که همخوانی چندانی ندارد.

چون خوشبختی لازم نسبت به انجمن اولیاءومربیان درحدمطلوب نیست.

یعنی همه تصورمی کنندکه انجمن اولیاءومربیان برای این تشکیل می شودکه ازخانواده هاکمک مالی دریافت کندوبه مسائل تعمیراتی مدرسه ومانندآن بپردازد.

حال آنکه درپشت این هدف،هدف عالی تری نهفته است وآن این است که،ازطریق انجمن اولیاءومربیان مدرسه رابه جامعه وجامعه رابه مدرسه پیوندبدهیم،تامحصلینی که ازمدرسه هاواردجامعه میشوند،باجامعه بیگانه نباشند.

برای جمع بندی این بحث نکاتی راکه اشاره شد مرورمی کنیم که عمده ترین آن تعدیل مسائل مادی وانجمن اولیاءومربیان وخوشایندکردن جلسات انجمن است.

کارشناسان تربیتی معتقدندبرای اینکه این گونه مسائل به وجودنیاید،بهتراست قبل ازتشکیل انجمن،یک جلسه سیاست گذاری باشرکت متخصصان رشته های مختلف درمدرسه و به دعوت مدیرمدرسه تشکیل شودکه دراین جلسه،افراد صاحب نظردرزمینه روان شناسی اجتماعی،جامعه شناسی وتعلیم وتربیت ونماینده خانواده حضورداشته باشند.آنان باید دراین جلسه بگویندکه بهتراست چه سیاستی برای انجمن داشته باشیم وطبق آن سیاست،انجمن راتشکیل دهند. (معاونت تأمین وتربیت نیروی انسانی-مدیریت درآموزش وپرورش-تهران،سال اول شماره 3،تابستان 1372)

تاریخچه انجمن های اولیاومربیان درجهان:

ضرورت تشکیل انجمن اولیاومربیان:

تدوین قانون اساسی پس ازانقلاب مشروطیت ومتاقب آن تصویب قانون معارف درسا ل 1290هجری شمسی موجب شدتحصیلات عمومی درسطح کشوراجباری شده وبه عنوان یکی ازوظایف دولت تلقی شود،زیراموارد3و4و22قانون مزبورمقررمی دارد:"تعلیمات ابتدائیه برای عموم ایرانیان اجباری است.هرکس مکلف است اطفال خودراازسن هفت سالگی به تحصیل معلومات ابتدائیه وادارد.

را دارنومخارج آنهاازمحل مالیاتی که درهرمحل دریافت خواهدشد، تأمین می گردد"(وزارت آ.پ،1373،ص6وص7).

تصویب واجرای این قوانین تحولی اساسی دروضعیت تعلیم وتربیت بوجودآورده وآموزش وپرورش راباافزایش تقاضای آموزش مواجه ساخت وروندثبت نام در آموزشگاهها رابه سرعت گسترش داد،اماتقاضای عمومی برای آموزش تبعاتی رانیزدرپی داشت،ازجمله آن که موجب شدهزینه های آموزشی موردنیازبرای گسترش فضاهای آموزشی،توسعه وتجهیزوتهیه ی امکانات آموزشی وتأمین واستخدام وتربیت معلمان موردنیازنیزبه شدت افزایش یابدو درنتیجه فشارسنگینی رابرمنابع محدوددولت واردنماید.این امرمسئولین آموزش وپرورش رابه اتخاذراهکارهای لازم به منظوربهره گیری مناسب ازکلیه ی امکانات ترغیب نموده،به طوری که آنان بازنگری درروش هاوساختار آموزش وبررسی ومطالعه نظام های آموزشی سایرکشورها رادردستورکارخودقراردادندوحتی به منظوررفع کمبودنیروی متخصص موردنیازنظام آموزشی،قوانینی نیزجهت اعزام دانشجوبه خارج ازکشورتصویب وبه مورد اجرادرآوردند.این اقدامات به روندشکل گیری نظام آموزشی سرعت بخشید.

همزمان باافزایش تقاضابرای آموزش،گسترش همکاری عمومی برای پیشبردامرآموزش وپرورش نیزموردتوجه قرارگرفت ودراین راستامشارکت خانه ومدرسه درتعلیم وتربیت به عنوان یک راهبرداساسیانتخاب شد.به این ترتیب،تشکیل انجمن اولیاومربیان ازطرح های مقدماتی دولت درزمینه واگذاری تعلیم وتربیت به مردم قلمدادگردید، به طوری که وزیرفرهنگ وقت دراین موردمی نویسد"در سال 1326بازهم برای دخالت دادن مردم درامرتعلیم و تربیت انجمن همکاری خانه ومدرسه راتأمین کردیم،به طوری که تشکیل انجمنهای خانه ومدرسه کاربسیارمفیدی دردخالت دادن مردم بکارکه به آن علاقه دارند،بوده است"(صدیق اعلم،1349،ص6).

می توان گفت به طورکلی افزایش تقاضای اجتماعی برای تسهیل،تبادل افکاروتجارب فرهنگی میان کشورهای مختلف ووضعیت اقتصادی وسیاسی کشور،زمینه های فرهنگی، اجتماعی وسیاسی لازم برای شکل گیری وفعالیت انجمن های خانه ومدرسه درآموزشگاه هارابوجود آورد.

آموزش وپرورش وانجمن اولیا ومربیان:

جایگاه انجمن اولیاومربیان درآموزش وپرورش:

آموزش وپرورش همواره تلاش نموده است بااجرای برنامه های مناسب آموزشی،به پیشبردمطلوبی دروضعیت تحصیلی دانش آموزان نایل آید.اولیانیزبه طورروزافزون بربهبود درروندتحصیلی وتربیتی فرزندان خودتوجه دارند. این خواست مشترک،زمینه های لازم برای فعالیت انجمن اولیا ومربیان رابوجودآوردوتشکیل آن درهرآموزشگاهی این امکان رافراهم ساخت که همکاری معلمان ووالدین به طور انسجام یافته ای انجام پذیرد تابدین وسیله ارتباط و هماهنگی بیشترخانه ومدرسه محقق گردد.به همین دلیل، انجمن ازجایگاهی خاص درآموزش وپرورش برخوردار شده است.این جایگاه اززوایای مختلف قابل بررسی می باشد که اهم آنهاعبارت است از:

1- جایگاه تربیتی:

فراگیری کودکان،به خصوص درسالهای اولیه ی زندگی، عمدتاً درمحیط خانواده صورت می گیرد وحتی احتمال حضورمداوم دانش آموزان درمدرسه ونیزمقاومت وپایداری آنان تافارغ التحصیلی ازمدارس به طورقابل ملاحظه ای متأثراززمینه های خانوادگی ومحیطی خانه ی آنهاست.به همین دلیل،فعالیت های آموزشی وتربیتی مدارس بدون جلب توجه وهمکاری اولیای دانش آموزان نتایج مطلوبی نخواهد داشت،زیراتأثیرپذیری کودک ازعامل خانواده بیش ازسایر عوامل است وباید برای تعلیم وتربیت بهترکودکان ازاین قابلیت خانواده به نحو احسن استفاده نموده وازموقعیت ویژه واستثنائی آنان برای بهبودآموزش نیزبهره جست.باتوجه به اینگونه موارد،اصولاً هدف ازتشکیل انجمن اولیا ومربیان این است که ازسویی اولیا ومربیان باهم آشنا شوند وازسوی دیگراولیا ازروش هاوطرزکارمعلمان ونیزپیشرفت واحیانا ًمشکلات تحصیلی وتربیتی فرزندخودمطلع گردند.چنین جایگاهی درآموزش وپرورش ازآن جهت حائزاهمیت است که دانشآموزان رامتوجه می سازد بین خانه ومدرسه جدایی نیست وتضادودوگانگی بین روشهای تربیتی این دومحیط وجودندارد ودرواقع همگان تلاش دارندتاعلاقه،توجه،تشویق وتقویت رابه فرآیند یادگیری دانش آموزان منتقل سازند. همگام باخانواده مدرسه ازعوامل مهم تربیتی وسازندگی معیارها وارزشهای ذهنی وراه وروش کودکان درجامعه به شمارمی رود.اما یادگیری کودکان حتی درمدرسه،می بایست باهمکاری ومشارکت خانواده انجام گیرد،این ارتباط وهمکاری والدین ومربیان ازچنان اهمیتی برخورداراست که برخی ازدانشمندان اعتقاد دارند"ازجمله عواملی که درمدرسه می تواندباعث انحراف ویاسلامت کودکان باشد، عدم تماس دائم میان مربیان وخانواده هاست"(احدی،1372، ص272).

در این میان،انجمن های اولیا و مربیان با فراهم آوردن زمینه ها وشرایط مناسب برای ارتباط وتبادل نظر بیشتر میان مربیان وخانواده ها توانسته است نقش تربیتی مؤثری را درآموزش وپرورش ایفا نماید وبدین وسیله از جایگاه خاصی بهره مند باشد.

شرایط ویژه اولیا ایجاب می کندکه آنان درموقعیت های مختلف زندگی بافرزندان خود درارتباط باشند،بنابراین آنها می توانند ازنحوه ی رفتاروچگونگی پیشرفت تحصیلی وتربیتی آنان ارزیابی نسبتاًدرستی ارائه نمایندوحتی اقداماتی رادرجهت استمرارفعالیت آموزشی ورفع نواقص احتمالی به انجام رساندتافرآیندیادگیری آنان به طورکامل انجام گیرد بررسی های به عمل آمده دراین خصوص توسط سازمان "یونسکو"منجربه ارائه ی توصیه ای بدین مضمون گردیده که "بایدساختارهایی درمدارس به وجود آید که با افزایش همکاری بین والدین ومعلمان وفراگیران،توسعه فرآیند ارزشیابی واجرای آن به نحوبهتری انجام گیرد"(وفادار، جوان بخت اول،ص1383، ص92).

انجمن های اولیا ومربیان،کانون چنین ساختارهایی درهر مرکز آموزشی می باشند ونقشی فعا ل دراستمرارفراگیری دانش آموزان نیزهمسویی روشهای تربیتی خانه ومدرسه و بهره گیری از ظرفیت های تربیتی خانواده رابه عهده دارند.

2- جایگاه مشارکتی-حمایتی:

لازمه دستیلبی به پیشرفتی چشمگیردرآموزش وپرورش، عملکردهماهنگ ومستمرکلیه ی نهادها درنظام تعلیم وتربیت است.دراین کوشش مشارکت جویانه وهماهنگ برای فراگیری دانش آموزان،خانواده مسئول حمایت ازنقش مدرسه فراهم آوردن یک محیط عاطفی سالم برای کودک

تحقیق درباره... فعالیت ها و اهداف انجمن اولیاء و مربیان در مدارس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

فعالیت ها و اهداف انجمن اولیاء و مربیان در مدارس

مقدمه:

مسأله تربیت مسأله حیات وسرنوشت فردوملت است وهدف ومقصود آن سازندگی وآفرینندگی مداوم وایجادتعدیل وتعادل درامرنیازهاومقاصد واندیشه آدمی است.

علمی است عمدی وآگاهانه دارای هدف وطرح ونقشه،به منظورتکمیل وتکامل انسان.

تربیت دارای جنبه سازندگی وآفرینندگی است،موجدتحول آفرینی درفردوسبب هدایت هاوروشنگری هاست.

ابعادوجودی انسان درسایه آن ساخته وپرورده می شود وآدمی ازجنبه حیوانی نجات یافته وبه اوج مقام انسانیت رسیده ومتعالی می گردد.

تربیت انسان را،کتابی،گشوده می سازد.شخصیت واستعدادهای اوراآشکاروبرملامی گرداند.چه بسیارنداستعدادهای بالقوه وویژگی هایی که براثرتربیت درانسان وجودآمده ویازائل می شوند(صدری،سیدضیاءالدین ،1367).

حال باتوجه به سخنانی که گفته شدبایدبدانیم فلسفه وجودی انجمن اولیاءومربیان چه بایدباشد؟اگرآنچه راکه هست بافلسفه وجودی انجمن تطبیق بدهیم،می بینیم که همخوانی چندانی ندارد.

چون خوشبختی لازم نسبت به انجمن اولیاءومربیان درحدمطلوب نیست.

یعنی همه تصورمی کنندکه انجمن اولیاءومربیان برای این تشکیل می شودکه ازخانواده هاکمک مالی دریافت کندوبه مسائل تعمیراتی مدرسه ومانندآن بپردازد.

حال آنکه درپشت این هدف،هدف عالی تری نهفته است وآن این است که،ازطریق انجمن اولیاءومربیان مدرسه رابه جامعه وجامعه رابه مدرسه پیوندبدهیم،تامحصلینی که ازمدرسه هاواردجامعه میشوند،باجامعه بیگانه نباشند.

برای جمع بندی این بحث نکاتی راکه اشاره شد مرورمی کنیم که عمده ترین آن تعدیل مسائل مادی وانجمن اولیاءومربیان وخوشایندکردن جلسات انجمن است.

کارشناسان تربیتی معتقدندبرای اینکه این گونه مسائل به وجودنیاید،بهتراست قبل ازتشکیل انجمن،یک جلسه سیاست گذاری باشرکت متخصصان رشته های مختلف درمدرسه و به دعوت مدیرمدرسه تشکیل شودکه دراین جلسه،افراد صاحب نظردرزمینه روان شناسی اجتماعی،جامعه شناسی وتعلیم وتربیت ونماینده خانواده حضورداشته باشند.آنان باید دراین جلسه بگویندکه بهتراست چه سیاستی برای انجمن داشته باشیم وطبق آن سیاست،انجمن راتشکیل دهند. (معاونت تأمین وتربیت نیروی انسانی-مدیریت درآموزش وپرورش-تهران،سال اول شماره 3،تابستان 1372)

تاریخچه انجمن های اولیاومربیان درجهان:

ضرورت تشکیل انجمن اولیاومربیان:

تدوین قانون اساسی پس ازانقلاب مشروطیت ومتاقب آن تصویب قانون معارف درسا ل 1290هجری شمسی موجب شدتحصیلات عمومی درسطح کشوراجباری شده وبه عنوان یکی ازوظایف دولت تلقی شود،زیراموارد3و4و22قانون مزبورمقررمی دارد:"تعلیمات ابتدائیه برای عموم ایرانیان اجباری است.هرکس مکلف است اطفال خودراازسن هفت سالگی به تحصیل معلومات ابتدائیه وادارد.

را دارنومخارج آنهاازمحل مالیاتی که درهرمحل دریافت خواهدشد، تأمین می گردد"(وزارت آ.پ،1373،ص6وص7).

تصویب واجرای این قوانین تحولی اساسی دروضعیت تعلیم وتربیت بوجودآورده وآموزش وپرورش راباافزایش تقاضای آموزش مواجه ساخت وروندثبت نام در آموزشگاهها رابه سرعت گسترش داد،اماتقاضای عمومی برای آموزش تبعاتی رانیزدرپی داشت،ازجمله آن که موجب شدهزینه های آموزشی موردنیازبرای گسترش فضاهای آموزشی،توسعه وتجهیزوتهیه ی امکانات آموزشی وتأمین واستخدام وتربیت معلمان موردنیازنیزبه شدت افزایش یابدو درنتیجه فشارسنگینی رابرمنابع محدوددولت واردنماید.این امرمسئولین آموزش وپرورش رابه اتخاذراهکارهای لازم به منظوربهره گیری مناسب ازکلیه ی امکانات ترغیب نموده،به طوری که آنان بازنگری درروش هاوساختار آموزش وبررسی ومطالعه نظام های آموزشی سایرکشورها رادردستورکارخودقراردادندوحتی به منظوررفع کمبودنیروی متخصص موردنیازنظام آموزشی،قوانینی نیزجهت اعزام دانشجوبه خارج ازکشورتصویب وبه مورد اجرادرآوردند.این اقدامات به روندشکل گیری نظام آموزشی سرعت بخشید.

همزمان باافزایش تقاضابرای آموزش،گسترش همکاری عمومی برای پیشبردامرآموزش وپرورش نیزموردتوجه قرارگرفت ودراین راستامشارکت خانه ومدرسه درتعلیم وتربیت به عنوان یک راهبرداساسیانتخاب شد.به این ترتیب،تشکیل انجمن اولیاومربیان ازطرح های مقدماتی دولت درزمینه واگذاری تعلیم وتربیت به مردم قلمدادگردید، به طوری که وزیرفرهنگ وقت دراین موردمی نویسد"در سال 1326بازهم برای دخالت دادن مردم درامرتعلیم و تربیت انجمن همکاری خانه ومدرسه راتأمین کردیم،به طوری که تشکیل انجمنهای خانه ومدرسه کاربسیارمفیدی دردخالت دادن مردم بکارکه به آن علاقه دارند،بوده است"(صدیق اعلم،1349،ص6).

می توان گفت به طورکلی افزایش تقاضای اجتماعی برای تسهیل،تبادل افکاروتجارب فرهنگی میان کشورهای مختلف ووضعیت اقتصادی وسیاسی کشور،زمینه های فرهنگی، اجتماعی وسیاسی لازم برای شکل گیری وفعالیت انجمن های خانه ومدرسه درآموزشگاه هارابوجود آورد.

آموزش وپرورش وانجمن اولیا ومربیان:

جایگاه انجمن اولیاومربیان درآموزش وپرورش:

آموزش وپرورش همواره تلاش نموده است بااجرای برنامه های مناسب آموزشی،به پیشبردمطلوبی دروضعیت تحصیلی دانش آموزان نایل آید.اولیانیزبه طورروزافزون بربهبود درروندتحصیلی وتربیتی فرزندان خودتوجه دارند. این خواست مشترک،زمینه های لازم برای فعالیت انجمن اولیا ومربیان رابوجودآوردوتشکیل آن درهرآموزشگاهی این امکان رافراهم ساخت که همکاری معلمان ووالدین به طور انسجام یافته ای انجام پذیرد تابدین وسیله ارتباط و هماهنگی بیشترخانه ومدرسه محقق گردد.به همین دلیل، انجمن ازجایگاهی خاص درآموزش وپرورش برخوردار شده است.این جایگاه اززوایای مختلف قابل بررسی می باشد که اهم آنهاعبارت است از:

1- جایگاه تربیتی:

فراگیری کودکان،به خصوص درسالهای اولیه ی زندگی، عمدتاً درمحیط خانواده صورت می گیرد وحتی احتمال حضورمداوم دانش آموزان درمدرسه ونیزمقاومت وپایداری آنان تافارغ التحصیلی ازمدارس به طورقابل ملاحظه ای متأثراززمینه های خانوادگی ومحیطی خانه ی آنهاست.به همین دلیل،فعالیت های آموزشی وتربیتی مدارس بدون جلب توجه وهمکاری اولیای دانش آموزان نتایج مطلوبی نخواهد داشت،زیراتأثیرپذیری کودک ازعامل خانواده بیش ازسایر عوامل است وباید برای تعلیم وتربیت بهترکودکان ازاین قابلیت خانواده به نحو احسن استفاده نموده وازموقعیت ویژه واستثنائی آنان برای بهبودآموزش نیزبهره جست.باتوجه به اینگونه موارد،اصولاً هدف ازتشکیل انجمن اولیا ومربیان این است که ازسویی اولیا ومربیان باهم آشنا شوند وازسوی دیگراولیا ازروش هاوطرزکارمعلمان ونیزپیشرفت واحیانا ًمشکلات تحصیلی وتربیتی فرزندخودمطلع گردند.چنین جایگاهی درآموزش وپرورش ازآن جهت حائزاهمیت است که دانشآموزان رامتوجه می سازد بین خانه ومدرسه جدایی نیست وتضادودوگانگی بین روشهای تربیتی این دومحیط وجودندارد ودرواقع همگان تلاش دارندتاعلاقه،توجه،تشویق وتقویت رابه فرآیند یادگیری دانش آموزان منتقل سازند. همگام باخانواده مدرسه ازعوامل مهم تربیتی وسازندگی معیارها وارزشهای ذهنی وراه وروش کودکان درجامعه به شمارمی رود.اما یادگیری کودکان حتی درمدرسه،می بایست باهمکاری ومشارکت خانواده انجام گیرد،این ارتباط وهمکاری والدین ومربیان ازچنان اهمیتی برخورداراست که برخی ازدانشمندان اعتقاد دارند"ازجمله عواملی که درمدرسه می تواندباعث انحراف ویاسلامت کودکان باشد، عدم تماس دائم میان مربیان وخانواده هاست"(احدی،1372، ص272).

در این میان،انجمن های اولیا و مربیان با فراهم آوردن زمینه ها وشرایط مناسب برای ارتباط وتبادل نظر بیشتر میان مربیان وخانواده ها توانسته است نقش تربیتی مؤثری را درآموزش وپرورش ایفا نماید وبدین وسیله از جایگاه خاصی بهره مند باشد.

شرایط ویژه اولیا ایجاب می کندکه آنان درموقعیت های مختلف زندگی بافرزندان خود درارتباط باشند،بنابراین آنها می توانند ازنحوه ی رفتاروچگونگی پیشرفت تحصیلی وتربیتی آنان ارزیابی نسبتاًدرستی ارائه نمایندوحتی اقداماتی رادرجهت استمرارفعالیت آموزشی ورفع نواقص احتمالی به انجام رساندتافرآیندیادگیری آنان به طورکامل انجام گیرد بررسی های به عمل آمده دراین خصوص توسط سازمان "یونسکو"منجربه ارائه ی توصیه ای بدین مضمون گردیده که "بایدساختارهایی درمدارس به وجود آید که با افزایش همکاری بین والدین ومعلمان وفراگیران،توسعه فرآیند ارزشیابی واجرای آن به نحوبهتری انجام گیرد"(وفادار، جوان بخت اول،ص1383، ص92).

انجمن های اولیا ومربیان،کانون چنین ساختارهایی درهر مرکز آموزشی می باشند ونقشی فعا ل دراستمرارفراگیری دانش آموزان نیزهمسویی روشهای تربیتی خانه ومدرسه و بهره گیری از ظرفیت های تربیتی خانواده رابه عهده دارند.

2- جایگاه مشارکتی-حمایتی:

لازمه دستیلبی به پیشرفتی چشمگیردرآموزش وپرورش، عملکردهماهنگ ومستمرکلیه ی نهادها درنظام تعلیم وتربیت است.دراین کوشش مشارکت جویانه وهماهنگ برای فراگیری دانش آموزان،خانواده مسئول حمایت ازنقش مدرسه فراهم آوردن یک محیط عاطفی سالم برای کودک