R & D پروژه پلیمر ساختار نانوی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

مروری بر پروژه پلیمر ساختار نانوی R&D

علم مواد, عملیست بنیادی برای زمینه های چون پردازش اطلاعات , حفظ طبیعت و سلامت محیط زیست و انرژی انتظار می رود که نانو تکنولوژی به عنوان علمی نو در قرن 21,در علم مواد تغییراتی ایجاد کند. این تکنولوژی اصلاح کاربرد و مشخصات مواد را به عنوان ایجاد کاربردی جدید از راه کنترل ساختار موارد به میزانی بیشتر تصدیق می کند. این علم به عنوان قسمتی از برنامه نانو تکنولوژی مواد خواهد بود که هدفش به اجرا درآمدن پیشرفت و تحقیقات اصولی برای برنامه ریزی نتایج تحقیقات بدست آمده می باشد.

هدف این پروژه دسترسی به جهش کوانتولی در به دست آوردن کنش بالای مواد پلیمری منظم و سازگاری محیطی می باشد و قصدش به ثبت رساندن علمیست پایه ای برای کنترل کامل ساختار اولیه و پیشرفته پلیمرها می باشد. هدف نهایی این پروژه دست یابی به مواد با قدرت بالا و مقاوم در برابر فساد تدریجی می باشد در حالی که پیشروی بیشتر به سوی موادی پکترو مقاومتر در برابر گرما می باشد و از این راه موجب ثبت مواد جدید و علمی ساختاری با قابلیت تامین طیف گسترده ای از زمینه های درخواستی برای خدمات ذخیره سازی انرژی می شود. این زمینه ها که ناشی از این پیشرفتها می باشد, شامل تئوتوموتیو و بخشهای اطلاعاتی (اطلاعات, میلامت, امنیت, انرژی و غیره) می باشد.

تحقیق بر روی موضوعات زیر در برنامه ساختار نانوی پلیمری انجام خواهد شد:

علمی برای کنترل ساختارهای اولیه

علمی برای کنترل ساختارهای سه بعدی

علمی برای کنترل ساختارهای سطحی و متقابل

تکنولوژی قالبگیری مواد

تکنولوژی ارزیابی مواد

بسط و تکامل خط مشی علم مشترک و نظام دار کردن علوم.

این تحقیقات در ادامه توضیح داده شده است.

علمی برای کنترل ساختار اولیه

از طریق پیشرفت کاتالیز و رهایی با سرعت اجرایی بالا, روش ترکیب و تراکم ذرات (پلیمریزاسیون) , تک مدارهای جدید الحاقی و تغلیظ پلمیریزاسیون, کارها در حال مسیر جای توسعه و پیشرفت علم پلیمرهایی با ساختار اولیه کاملاً کنترل شده می باشد . مثل, فضانظمی, وزن مولکولی, تک مدارهای متوالی ( توالی در همسپار, پلیمرانتهایی و غیره) و ساختارهای انشعابی.

یک پلیمر با ساختار اولیه کاملاً کنترل شده در طول تحقیق بر روی موضوع اول تحقیق یعنی علمی برای کنترل ساختار اولیه تولید خواهد شد. این پلیمر سپس در چهار زمینه تحقیقی مرتبط با تکنولوژی در اندازه کوچک مورد تحقیق قرار خواهد گرفت: عملی برای کنترل ساختارهای سه بعدی,تکنولوژی برای کنترل ساختارهای سطحی و متقابل , تکنولوژی موادقالب زده و تکنولوژی ارزیابی مواد. از طریق تحلیل نتایج تحقیقات, نمونه ای کامل برای کنترل ساختار اولیه ارائه خواهد شد.

در زمینه پلیمرهای تاکی 1 و پلیمرهای سودمند, از راه پیشرفت کاتالیزدرهای با سرعت اجرایی بالا, روش پلیمریزاسیون , تک مدارهای جدید الحاقی و تغلیط پلیمریزاسیون کارها در حال سر به سوی توسعه و پیشرفت کنترل کامل علم فضانظمی, وزن مولکولی ( وزن مولکولی و توزیع وزن مولکولی) تک مدارهای متوالی ( توالی در همسپار پلیمرهای انتهایی و غیره) می باشد. به علاوه در این تحقیق همچنین قول داده شده تا کنترل ساختارهای برجسته در پلیمریزاسیون اصلی و علم پلیمریزاسیون زنده , با قابلیت کاربرد در طیف گسترده تک مدارها, پیشرفت داده شود. در زمینه پلیمرهای هیدروکربنی کارهایی برای کاتالیزور کوردیناسیون و علم پلیمریزاسیون برای کنترل ساختارهای اولیه و به کار انداختن پلیمرها در حال انجام است. همانند علم همسپارکردن تک مدارهای هیدروکربن بانک مدارهای مغناطیسی.

با استفاده از کاتالیزورهای واکنش پذیر و گزینشی قوی, تک مدارهای جدید, و نظام پلیمریزاسیون منجمد, تحقیقاتی برای توسعه و پیشرفت علم کنترل کامل برای کنترل وزن مولکولی ( کاهش وزن توزیعی مولکول, کنترل وزن مولکول, وزن مولکولی زیاد و غیره) فضانظمی و تک مدارهای متوالی ( توالی در همسپار, کنترل پی در پی و متوالی, گزینش پذیری شیمیایی و غیره), ساختارهای انشعابی در حال انجام است. به علاوه تلاشهایی صورت گرفته تا علم پلیمریزاسیون گزینش پذیری شیمیایی را پیشرفت داده شود تا به مولکولهای با وزن بالا, پلیمرهای معطر الحاق شود.

مروری بر عملکرد طرح خاورمیانه بزرگ

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 60

مروری بر عملکرد طرح خاورمیانه بزرگ

درآمدطرح خاورمیانه بزرگ واکنش های بسیار متفاوتی را برانگیخته است. کشورهای اروپایی نسبت به عملی بودن و موفقیت طرح خاورمیانه بزرگ به دیده شک می نگرند و نگرانند که سیاست جدید آمریکا موجب تشدید بی ثباتی و فروپاشی دولت های منطقه گردد. از سوی دیگر، اروپا نگران است که نومحافظه کاران آمریکا با استفاده از این طرح ابتکار عمل در منطقه خاورمیانه را از دست اروپائیان برباید. دولتهای منطقه که غالبا از پشتیبانی مردم برخوردار نمیباشند و از هر تغییر جدی هراسانند این سیاست را دخالت در امور داخلی خود میدانند. بسیاری از نیروهای سیاسی منطقه طرح خاورمیانه بزرگ را یک طرح امپریالیستی با چهره دموکراتیک میدانند که هدف آن گسترش هژمونی آمریکا بر منطقه و دستیابی به ثروت نفت آن میباشد. بسیاری دیگر آنرا راه نجات خاورمیانه از بنیادگرایی وحکومتهای استبدادی میدانند. عده ای برای طرح خاورمیانه بزرگ اساسا ارزش استراتژیک قائل نیستنتد و آنرا یک حرکت تاکتیکی از سوی آمریکا برای منحرف ساختن افکار عمومی جهان نسبت به حمله به عراق میدانند. برخی از منتقدین برآنند که با توجه به تجربه عراق طرح خاورمیانه بزرگ اساسا منتفی و شکست خورده است. از سوی دیگر عده ای از سیاستگذاران آمریکا تاکید میکنند که طرح خاورمیانه بزرگ هنوز در آغاز راه است و خواهان بودجه و پشتیبانی سیاسی بیشتر برای اجرای این طرح میباشند. علیرغم اختلاف نظرهای فوق، غالب بازیگران صحنه سیاست "خاورمیانه بزرگ" ضرورت انجام اصلاحات سیاسی و اقتصادی در منطقه تحت پوشش طرح خاورمیانه بزرگ را میپذیرند و معتقدند که خاورمیانه از نظر ژئوپولیتیک و ژئواستراتژیک در دهه آینده نقشی کلیدى در صحنه سیاست جهان ایفا خواهد کرد. اکنون که متجاوز از یک سال از تصویب طرح خاورمیانه بزرگ توسط سران گروه 8 و آغاز کار رسمی آن میگذرد این سوال مطرح میشود که عملکرد این سیاست چه بوده، تاکنون با چه مشکلات و چالشهایی روبرو شده است و دورنمای آینده آن چگونه میباشد؟ نوشته حاضر نگاه مختصری به این پرسشها است. بخش نخست این نوشته به بررسی تاریخچه، برنامه های پیشنهادی و بودجه طرح خاورمیانه بزرگ می پردازد. بخش دوم نقدهایی را که نسبت به طرح خاورمیانه بزرگ مطرح شده اند بررسی میکند. بخش سوم به بررسی پاره ای شاخص های نظری اختصاص داده شده است که ازآنها میتوان برای تدوین و تدقیق برنامه اصلاحات اقتصادی و سیاسی کشورهای منطقه استفاده نمود. بخش چهارم به بررسی طرح های اتحادیه اروپا و مقایسه آنها با طرح خاورمیانه بزرگ می پردازد. بخش پنجم به ارائه چند ملاحظه پایانی اختصاص داده شده است. 1. طرح خاورمیانه بزرگتاریخچهطرح خاورمیانه بزرگ The Greater Middle East and North Africa Initiative (GMENAI))) برای نخستین بار در 12 سپتامبر 2002 توسط کولین پاول مطرح گردید. همزمان آقای پاول تاسیس بنیاد انترپرایز (Enterprise) را اعلام کرد و متعهد شد آمریکا به کشورهایی مانند عربستان سعودی، لبنان، الجزیره و یمن برای الحاق به سازمان تجارت جهانی کمک نماید، مناسبات تجاری دوجانبه خود را با کشورهایی نظیر مصر و بحرین گسترش دهد، از برنامه های منطقه برای انجام اصلاحات سیاسی، اجتماعی و اصلاح نظام آموزشی حمایت نماید و از مبارزات شهروندان منطقه برای کسب آزادی های سیاسی و استقرار دموکراسی پشتیبانی کند . متعاقبا، در ژانویه سال 2003 معاون رئیس ‌جمهور ایالا‌ت‌ متحده، دیک چینی در اجلاس سازمان جهانی اقتصاد(WEO) که در شهر داووس(Davos) سویس برگزار گردید «استراتژی پیشرو برای آزادی» را مطرح ساخت که دولت آمریکا را "متعهد به حمایت از کسانی می‌نماید که در راه اصلاحات در خاورمیانه بزرگ فعالیت می‌نمایند و فداکاری به خرج می‌دهند." وی تاکید کرد دولت بوش مصر است "دموکراسی را در سراسر خاورمیانه و فراسوی آن ارتقاء بخشد." از سوی دیگر، نیکولاس برنز (Nicholas Burns) نماینده ایالات‌متحده در ناتو در سخنرانی خود در اکتبر 2003 در شهر پراگ از اروپا دعوت نمود تا تلاش‌های خود را بر روی برقراری صلح و امنیت در«خاورمیانه بزرگ» متمرکز سازد." در نوامبر 2003 دولت بوش طرح خود را برای خاورمیانه بزرگ رسما اعلام کرد . متعاقبا، دولت امریکا پیش نویس طرح «خاورمیانه بزرگ» را پیش از اینکه کشورهای عرب را از محتوای آن مطلع سازد بین کشورهای گروه 8، جهت بررسی در نشست آتی در ژوئن 2004 توزیع نمود.طرح خاورمیانه بزرگ از یکسو با مخالفت شدید کشورهای عربی و از سوی دیگر با سوء ظن و تردید کشورهای اتحادیه اروپا مواجه گردید. کشورهای عربی هراسان از پیآمدهای آن برای دولتهای خود این طرح را دخالت در امور داخلی خود انگاشتند. کشورهای اروپایی در عین پشتیبانی از این طرح آنرا غیرواقع بینانه و بلند پروازانه خواندند. آقای ژیراک رئیس جمهور فرانسه در 9 ژوئن هشدار داد که "تحریک منطقه برای ایجاد تغییرات میتواند موجب تقویت بنیادگرایی و فروافتادن به دام مهلک جنگ تمدن ها گردد ". بعد از انتقادات اولیه از طرح خاورمیانه بزرگ (GMENAI)، دیپلماتهای آمریکا و اروپا بمنظور به جریان انداختن طرح خاورمیانه بزرگ، رهبران کشورهای عربی را تشویق نمودند تا برنامه اصلاحات اقتصادی وسیاسی خود را تا پیش از نشست سران گروه 8 در ژوئن 2004 تدوین و ارائه نمایند تا در این نشست طرح خاورمیانه بزرگ به عنوان واکنش گروه 8 به برنامه سران عرب ارائه گردد. در ژانویه 2004 دولت یمن یک کنفرانس منطقه ای پیرامون دموکراسی، حقوق بشر و نقش دادگاه های بین المللی برگزار نمود. قطعنامه این کنفرانس که به قطعنامه « سنا» معروف میباشد، پشتیبانی کلیه نمایندگان از اصول دموکراسی را تصریح نمود، خواهان پایان دادن به اشغال سرزمین های عربی شد و پیشنهاد تشکیل « فوروم گفتگوی دموکراتیک عربی» برای ارتقاء تبادل نظر بین دولتها و گروه های جامعه مدنی کشورهای عربی را ارائه کرد. همزمان، آقای بوش درجریان یک سخنرانی پیشنهاد کرد که یک منطقه تجارت آزاد میان ایالات‌متحده و خاورمیانه ظرف مدت یک دهه تأسیس گردد. متعاقب کنفرانس سنا، در ماه فوریه 2004

مروری بر وضعیت بیوتکنولوژی در جهان 25 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

مروری بر وضعیت بیوتکنولوژی در جهان

ترویج توانمندی‌های فناوری زیستی و ایجاد بسترهای فرهنگی لازم در جامعه، در کنار برنامه‌ریزی هدفمند و سرمایه‌گذاری کافی، از جمله برنامه‌ها و اقداماتی است که باید برای توسعة این علم و فناوری در کشور صورت گیرد. در مقالة زیر سعی شده است وضعیت این فناوری‌ نوین از نظر شاخص‌هایی چون سرمایه‌گذاری، بازده اقتصادی، فرآورده‌های تجاری و اشتغال‌زایی، در سطح جهانی مورد بررسی قرار گیرد:

مقدمه تعریف فناوری زیستی پیشینه بیوتکنولوژی ساختار اقتصادی و سرمایه‌گذاری بازار فرآورده‌های بیوتکنولوژی

مقدمه:

رشد سریع جمعیت و محدودیت منابع، نسل بشر را با خطر گرسنگی و کمبود امکانات بهداشتی مواجه نموده است. بر اساس گزارشات سازمان ملل، 800 میلیون نفر از جمعیت جهان (14 درصد) دچار فقر غذایی هستند که تا سال 2020 به یک میلیارد نفر خواهند رسید. اما تحولات گسترده علمی و تکنولوژیک جهان در قرن بیستم، به خصوص در حوزه فناوری زیستی (بیوتکنولوژی)، امروزه امیدهای فراوانی را در دل دولتمردان کشورهای جهان ایجاد کرده است. بیوتکنولوژی و فناوری ژن با ارایه مسیرهای راهبردی، این امید را به‌وجود آورده‌اند که می‌توان جهان را از کابوس فقر و گرسنگی رها ساخت و امنیت غذایی و بهداشتی را برای جهانیان به ارمغان آورد. بر اساس پیش‏بینی‏های بسیاری از متخصصین و صاحب‌نظران از جمله انجمن بین‏المللی علم و توسعه، جمعیت جهان در سال 2050 به 11 میلیارد نفر خواهد رسید و میزان تولیدات غذایی باید در آن زمان به سه برابر مقدار کنونی افزایش یابد که بدون فناوری زیستی میسر نخواهد بود (رجوع شود به: ضرورت بکارگیری فناوری‌های نوین در تأمین غذایی). دستاوردها و تحولات بزرگی که طی نیمه دوم قرن بیستم (از اواسط دهه 1970 میلادی) در حوزه علوم زیستی بوقوع پیوست، نویدبخش توانمندی‌های جدیدی در این عرصه بود. فناوری زیستی و از جمله مهندسی ژنتیک یا فنون دی‌ان‌آی نوترکیب، می‌تواند در جهت بهره‏وری بیشتر از منابع زیستی، حفظ محیط‏زیست و در نتیجه توسعه پایدار مؤثر واقع شود. بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند سده بیست و یکم، قرن حاکمیت و شکوفایی فناوری زیستی است. به مدد این فناوری نوین، پتانسیل قابل توجهی در علوم زیست‏شناسی پایه، صنایع کشاورزی، فرآوری غذایی، دارو و صنایع شیمیایی پدید آمده است. بیوتکنولوژی یک علم نوین و صنعت استراتژیک، کلیدی و سریع‌الحصول می‌باشد که می‌تواند به صورت گسترده در جهت نیل به هدف توسعه پایدار ملی و بین‌‌المللی استفاده شود. بسیاری از کشورهای صنعتی و در حال توسعه جهان و از جمله آمریکا، ژاپن، کانادا، آلمان، انگلیس، فرانسه، ژاپن، کره‌جنوبی، هند، چین، تایوان و کوبا از اوایل دهه 1980 میلادی، این فناوری را به‌عنوان اولویت ملی و یکی از چند مورد فعالیت‏های استراتژیک شناخته‏اند و برای حمایت و گسترش آن، برنامه ملی تدوین نموده‏اند و بیوتکنولوژی را محور توسعه نوین قلمداد کرده‌اند. این کشورها با درک صحیح از توانمندی‌های فناوری زیستی توانسته‌اند سیاست‌های اصولی و برنامه‌ریزی مناسب برای سرمایه‌گذاری جدی در جهت تحقیق و توسعه هدفمند این فناوری انجام دهند. اکنون بسیاری از این کشورها از توانمندی‌ها و ارزش افزوده بسیار بالای این فناوری در اقتصاد خود بهره‌برداری می‌نمایند. آمریکا، ژاپن و کانادا از بزرگترین سرمایه‌گذاران در تحقیق‌وتوسعه صنعتی بیوتکنولوژی به شمار می‌آیند و ژاپن از رقبای اصلی آمریکا در این زمینه محسوب می‌شود. حتی کشورهای جنوب صحرای آفریقا که از محروم‌ترین کشورهای جهان هستند، طرح‏ها و برنامه‏هایی را برای استفاده از این فناوری آغاز کرده‏اند. به هر حال بیوتکنولوژی به دلایل متعدد از جمله ارزش افزودة زیاد، فراگیرشدن سریع، ایجاد موقعیت‏های برجسته اقتصادی و علمی، دانش‌محور بودن و کم بودن شکاف تکنولوژیک بین کشورهای پیشرفته و درحال‌توسعه، به عنوان یک فناوری مطلوب و ابزاری کارآمد، پویا و تعیین‌کننده در جهت تولید و توسعه ملی و کاهش وابستگی این کشورها به شدت مورد توجه اقتصادهای در حال توسعه قرار گرفته است. از سوی دیگر، در دنیای امروز مجهز شدن و پیشرو بودن در فناوری‏های نوین و دستیابی به جدیدترین یافته‏های علمی‌ـ پژوهشی، یکی از عوامل بسیار مؤثر در معرفی و کسب اعتبار جهانی برای هر کشور می‏باشد. بنابراین کشورهای در حال توسعه باید خود را به این فناوری مجهز کرده و از نتایج اقتصادی ـ اجتماعی آن بهره گیرند. همگام با تحولات نوین بیوتکنولوژی، بسیاری از کشورهای غنی و فقیر دنیا، سیاست‌ها و برنامه‌های ویژه‌ای را برای توسعه فعالیت‌های خود در زمینه بیوتکنولوژی اتخاذ کرده‌اند. برخی از این کشورها برای تسریع در توسعه این فناوری، ساختارهای ویژه‌ای را بنا نهاده‌اند و به نتایج قابل‌توجهی نیز دست یافته‌اند. این فناوری هنوز تا حدودی در مراحل اولیة رشد خود قرار دارد و بسیاری از سرمایه‌گذاران این صنعت، به مرحلة بازگشت سرمایه‌گذاری‌های تحقیقاتی خود نرسیده‌اند. بنابراین متأخرانی مانند کشورهای جهان سوم، هنوز هم می‌توانند سوار بر قطار بیوتکنولوژی شده و توانایی‌های بالقوة خود را به مرحلة ظهور برسانند. ترویج توانمندی‌های بیوتکنولوژی در جامعه و ایجاد بسترهای فرهنگی لازم برای توسعة آن در کنار توجه خاص به برنامه‌ریزی هدفمند و سرمایه‌گذاری کافی، از جمله برنامه‌ها و اقداماتی است که کشورهای در حال توسعه جهان و به خصوص کشورهایی نظیر ایران که تا حدودی از قافله این علم عقب مانده‌اند باید به آن توجه ویژه داشته باشند.

تعریف فناوری زیستی (بیوتکنولوژی (

تعاریف مختلفی برای بیوتکنولوژی ارائه شده است که می‌توان به چند مورد زیر اشاره نمود: - کاربرد اصول علمی و مهندسی در عمل‌آوری مواد به وسیله سازواره‌های (ارگانیسم‌های بیولوژیکی) زیستی در راستای تهیه کالاها و خدمات. - تلفیق ژنتیک مولکولی،‌ بیوشیمی، میکروبیولوژی و فناوری جهت استفاده از ریز‌سازواره‌ها (میکروارگانیسم‌ها)، سلول‌ها، بافت‌ها و یا قسمتی از سلول یا موجود زنده به‌منظور تولید کالاها و ارایه خدمات. - استفاده از موجودات زنده، سلول‌ها، بافت‌ها و قسمت‌هایی از سلول (اندامک‌ها) و همچنین مولکول‌ها که در تغییرات زیست‌شناختی (بیولوژیکی)، شیمیایی و فیزیکی تأثیر می‌گذارند. - استفاده از فرآیندهای سلولی و مولکولی برای حل مشکلات یا ایجاد فرآورده‌ها در خدمت رفاه بشری. تعریف جامع بیوتکنولوژی توسط دولت آمریکا چنین عنوان شده است: بیوتکنولوژی (با مفهوم قدیم و جدید) در برگیرنده هر گونه فن و روشی است که از موجودات زنده و یا بخش‌هایی از آن‌ها استفاده کند تا فرآورده‌‌هایی را تولید، اصلاح و یا تغییر دهد و به بهینه‌سازی گیاهان و جانوران بپردازد و یا ریزسازواره‌‌هایی را برای کاربردهای ویژه تولید کند. بیوتکنولوژی در مفهوم جدید به کاربرد صنعتی دی-ان-ای نوترکیب، هم‌جوشی سلولی و فنون فراورش نوین زیستی گفته می‌‌شود. به عبارتی استفاده صنعتی از دی-ان-ای و دیگر فرآیندهای زیستی یا بهره‌گیری از پروتئین و یا دی-ان-ای نوترکیب و

مروری بر کاربردهای مواد جانبی حاصل از کارخانجات چرم و سالامبور در تغذیه طیور گوشتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

مروری بر کاربردهای مواد جانبی حاصل از کارخانجات چرم و سالامبور در تغذیه طیور گوشتیترجمه و گردآوریاکرم قره‌داغی- آرش جوانمردبخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقیپست الکترونیکی: [e-mail]

چکیده:با توجه به افزایش سریع جمعیت سالهای اخیر و تغییر در الگوی مصرف گوشت در کشور، تقاضا برای مصرف گوشت مرغ در کشور رشد فزاینده‌ای را نشان می‌دهد. علم تغذیه نقشی اساسی را در موفقیت این صنعت بر عهده دارد. از افقهای جدید موجود برای فرمولاسیون اقتصادی جیره، استفاده و اختصاص دادن درصدی از جیره به خوراک غیر متداول می‌باشد. از جمله خوراک غیر معمول موجود، ضایعات حاصل از کارخانجات چرم‌سازی است. با توجه به آمار کشتارگاههای کشور، روزانه از هر جلد پوست به طور متوسط 5/1-1 کیلو ضایعات خام باقی می‌ماند که تا حدود دارای ترکیبات مواد مغذی و اسید آمینه های مناسبی بوده و کاربرد آن در جیره طیور علاوه بر صرفه‌های اقتصادی، کاهش دهنده آلودگی محیط زیست می‌باشد .ضایعات حاصل از مراحل چرم‌سازی شامل تراشه های نرم پوست، سرپشم حیوانی، کلاژن می‌باشند. این ضایعات، ترکیباتی نزدیک به پودر ماهی را دارند ولی میتونین، لیزین و هیستیدین آنها کمتر می‌باشد، ‌کاربرد ضایعات چرم‌سازی را تا 4%‌ در جیره های جوجه‌های گوشتی در مرحله رشد و پایانی توصیه کردند.‌در مورد ضایعات سرپشم حیوانی حاصل از فرآیند کردن چرم،‌ این مقدار تا 7 الی 8 درصد جیره می‌باشد. همچنین نتایج آزمایشات متعدد حاکی از این است که کاربرد ضایعات چرم در تغذیه جوجه‌های گوشتی، هیچگونه اثر بیماری زایی در کیفیت گوشت تولیدی، ایجاد نمی‌کند و از لحاظ اقتصادی در بعضی از جیره‌ها به علت افزایش مصرف خوراک و کاهش تلفات و قیمت تمام شده جیره، توجیه اقتصادی دارد. طراحی پروژه‌های تحقیقاتی مشابه در ایران برای دستیابی به اطلاعات جامع‌تر، توصیه می گردد. بهرحال آنچه نهایتاً می‌توان نتیجه گیری نمود این است که ضایعات چرم می‌تواند جایگزین مناسبی به جای پودر ماهی در جیره‌های بر پایه ذرت و سویا باشد.کلمات کلیدی:‌ضایعات،‌تغذیه طیور، چرم و سالامبورمقدمه:با توجه به افزایش سریع جمعیت سالهای اخیر و تعبیر در الگوی مصرف گوشت در کشور، تقاضا برای مصرف گوشت مرغ در کشور، رشد فزاینده‌ای را نشان می‌دهد. همچنین برگشت سریع سرمایه در صنعت مرغداری، موجب جذب سرمایه‌های هنگفت به این صنعت شده است. علم تغذیه نقشی اساسی در پرورش طیور دارد. تولید کنندگان معمولاً برای خود دارای فرمول غذایی معینی می‌باشند. به طور کلی وضعیت تغذیه در حال حاضر مشکلات زیادی را برای مرغداران ایجاد کرده است.اغلب مرغداران در برنامه‌های غذایی طیور، فراوانی و کمیابی مواد اولیه را در فصول مختلف سال رعایت نمی‌کنند. کارخانه‌های تولید دان طیور اصولاً به دلیل فقدان نگرش بازار گردانی، نتوانستند برا ی تامین منابع مورد نیاز تولید دان، افق های جدیدی را باز نمایند. بی توجهی به پس مانده‌های تولیدی کشتارگاه های کشور، اعم از کشتارگاههای دام و طیور و کارخانه‌های تولید کنسرو ماهی، کارخانه‌های تولید لبنیات و غیره می‌تواند از دلایل این امر باشد. به دلیل وابستگی شدید کشور به دان مرغ، تا زمانی که نتوان با استفاده از ابزار تحقیق و توسعه به فرمولهای مناسبی دست یافت، به نظر نمی‌رسد که بتواند در این صنعت در عرصه صادرات موفق گردد. خوراک معمول و متداول مورد استفاده در تغذیه طیور عمدتاً به دلیل مصارف انسانی و محدود بودن سطح کشت محصول، همواره با نیاز مرغداران تطابق نداشته و همیشه مشکل آفرین بوده است. در عصر حاضر با پیشرفتهای فنون علمی، ‌استفاده از ضایعات یک سیستم تولیدی، به عنوان ماده خام برای سیستم جدید دیگر، امکانپذیر شده است که علاوه بر بازیافت اقتصادی ضایعات حاصل، ‌سودمندیهای جنبی نیز همانند کاهش آلودگی‌های محیط زیست را به همراه داشته است. مقادیر زیادی از ضایعات وجود دارند که می‌توانند به عنوان مواد خام، مستقیم یا بعد از فرآوری، به مصرف تغذیه دام و طیور شوند. موفقیت در این امر عمدتاً به شکل منابع و چگونگی به کارگیری آنها بستگی دارد. از منابع غیر معمول می‌توان به ترکیبات پتروشیمیائی، ضایعات کراتینی، زباله‌های خانگی و شهری، فضولات حیوانات مزرعه و اخیراً ضایعات کارخانجات چرم و سالامبور اشاره نمود.گاو بومی ایران با جمعیت 7/6 میلیون رأس حدود 5/31 درصد تولید پروتئین حیوانی در داخل کشور را به خود اختصاص داده است. سهم تولید گوسفند با جمعیت 51.4999.000 رأس خود حدود 44 درصد کل گوشت قرمز تولیدی کشور می‌باشد. از هر جلد پوست سنگین در کارخانجات چرم و سالامبورسازی بطور 5/1-1 کیلو ضایعات خام باقی می‌ماند که فساد پذیری سریعی داشته اما ارزش پروتئین خام آن بالا می‌باشد.این مقاله سعی دارد که در یک نگرش اجمالی، کاربرد مواد خام حاصل از کارخانجات چرم و سالامبور را تغذیه طیور گوشتی مورد بررسی قرار دهد.مواد خام حاصل از چرم سازی:پوست پوست، بزرگترین عضو بدن را تشکیل می‌دهد و چون قشر نازکی کلیه سطح بدن را پوشانده است وزن پوست حدود 7 درصد وزن بدن می‌باشد از سه لایه ابیدرم، ‌کوریوم و بافت زیر پوستی تشکیل شده است. طی روند چرم‌سازی، اپیدرم همراه بامواهای زبر به طریق واکنش شیمیائی Na2S و Ca(OH)2 جدا می‌شود. کوریوم لایه‌ای از پوست است که برای تولید چرم به کار می‌رود. بافت زیر پوستی شامل کلاژن و بافت چربی است. 40% پوست قابل تبدیل به چرم می‌باشد و بقیه پوست به عنوان ضایعات محسوب می‌شود. ضایعات ناشی از فرآیند مربوط 25-20% فرآیند مکانیکی 15-10%‌ضایعات ناشی از صاف کردن پشم (تقریباً15% می‌باشد)1- تراشه های نرم پوست و سرپشم حیوانی:بخشهای از پوست که از بخش کوریوم در طی فرآیند کردن پوست جدا می‌شوند تحت عناوین تراشه‌های نرم پوست( جدا شده توسط ماشین فلشینگ)،‌سرپشم حیوانی ( جدا شده توسط دست) نامیده می‌شود. محتوای مواد مغذی سرپشم حیوانی عبارت از 6/29% ‌ماده خشک، 3/61% پروتئین خام و 5/21% چربی در ماده خشک می‌باشد.جدول1) میزان اسیدهای آمینه ترکیبات ازت دار تراشه نرم پوست،‌ سرپشم حیوانی و تراشه‌های کرومی را نشان می‌دهد (منبع2)جدول1) میزان اسیدهای آمینه ترکیبات ازت دار تراشه نرم پوست،‌ سرپشم حیوانی و تراشه‌های کرومی

مروری بر روش‌های تامین مالی پروژه ها (مدیریت طرح‌های توسعه) 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 23

به نام خدا

مروری بر

روش‌های تامین مالی پروژه‌ها

عنوان درس: مدیریت طرح‌های توسعه

نام استاد: آقای دکتر جبل عاملی

گردآوری: مرتضی مستوفی 84674049

بهار 1385

دانشگاه علم و صنعت ایران

1. مقدمه

نقش سرمایه به عنوان یکی از ارکان اصلی رشد و توصعه‌ی اقتصادی پذیرفته شده است. یکی از مسائل مهم مرتبط با تشکیل سرمایه و سرمایه‌گذاری،"تامین مالی" آن است و نقش دولت در این تامین و تشکیل سرمایه بسیار مهم تلقی می‌شود. دولت‌ها پیشبرد و توصعه‌ی نظام اقتصادی کشورهای خود را به عنوان هدف‌های رسما اعلام شده قبول کرده‌اند و بودجه(سرمایه)، یکی از مهمترین ابزارهای اعمال سیاستهای اقتصادی آنان است. این نقش دولت‌ها پیوسته در چارچوب سرمایه‌گذاری در امکانات و تسهیلات زیربنایی، امکانات تولیدی، تحقیق و توسعه‌ی تکنولوژی و ارایه خدمات گوناگون تجلی می‌یابد.

راهکارهای ایجاد رشد و توسعه‌ اقتصادی، عمما شناخته شده است و می‌توان گفت فراهم‌سازی و اجرای پروژه‌های بزرگ زیربنایی و توسعه‌ای توسط دولت، سریعترین راه و مناسبترین روش برای دست‌یابی به توسعه اقتصادی می‌باشد؟ اما سوال دیگری نیز باید در این راستا جواب داده شود و آن سوال این است که دولت، چگونه، از چه "منابعی" و به چه "راه‌هایی" می‌تواند سرمایه مالی مورد نیاز جهت انجام سرمایه‌گذاری جهت توسعه را فراهم نماید؟

1.1. تعریف منابع مالی

"تامین مالی" به آن بخش از دانش مالی اطلاق می‌شود که روش‌های مختلف را جهت جذب نقدینگی با بهترین ساختار و کمترین هزینه سرمایه، ابداع یا مورد بررسی قرار می‌دهد.

2. انواع تقسیم‌بندی‌های منابع تامین مالی

2.1. منابع تامین مالی داخلی و خارجی

تقسیم‌بندی‌های ارائه شده برای روش‌های تامین منابع مالی بسیار گوناگون و متنوع است? اما واقعیت این است که برای تامین سرمایه مورد نیاز دولت برای انجام پروژه‌های توسعه‌ای و زیربنایی، دو راه عمده و اصلی متصور است که این دو راه عبارتند از:

منابع تامین مالی داخلی

منابع تامین مالی خارجی(بین‌المللی)

2.1.1. منابع تامین مالی داخلی

منظور از منابع داخلی تامین سرمایه جهت توسعه‌ی اقتصادی، منابع مالی گوناگونی است که از داخل کشور تامین می‌شوند. در مراجع و کتب مختلف اقتصادی، مصادیق مختلفی برای منابع تامین مالی داخلی نام برده شده‌است که عمده‌ترین آنها عبارتند از :

درآمدهای دولت (مالیاتها، سرمایه‌گذاری در صنایع داخلی، درآمدهای صادرات)

بخش خصوصی (حقیقی یا حقوقی? استقراض یا سرمایه‌گذاری)

فروش اوراق قرضه (مشارکت) در بازارهای داخلی

2.1.2. منابع تامین مالی خارجی

بر خلاف منابع داخلی، منابع خارجی تامین سرمایه به منابعی اطلاق می‌شود که از خارج کشور تعهد و تامین می‌گردند. به عبارتی دیگر منظور از منابع خارجی، استفاده از امکانات مالی است که متعلق به ما نبوده و در اختیار دولت یا بخش خصوصی کشورهای دیگر می‌باشد. انتخاب منابع داخلی یا خارجی با توانمندی‌های مالی و اقتصادی کشور و نیز میزان سرمایه‌بری اجرای پروژه ارتباط مستقیم دارد؛ بدین معنی که در صورت پایین بودن درآمدهای مالی کشور و سرمایه‌بری بالای پروژه، معمولا امکان تامین منابع لازم از داخل امکان‌پذیر نبوده و کشور مجبور به استفاده از سرمایه خارجی می‌شود.

گستردگی منابع تامین مالی خارجی و روشهای تامین منابع مالی خارجی بسیار بیشتر از منابع داخلی است؛ اما در کل می‌توان منابع تامین مالی خارجی را به سه دسته زیر تقسیم نمود :

دولتهای خارجی

موسسات بین‌المللی (نظیر بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول، موسسه مالی بین‌المللی و ...)

بخش خصوصی خارجی (مثل شرکت‌های سرمایه‌گذاری، پیمانکاری، فروشندگان تجهیزات و ...

2.2. تامین منابع مالی عمومی و خصوصی

نوع دیگری از تقسیم‌بندی که می‌توان برای منابع تامین مالی پروژه‌های توصعه‌ای در نظر گرفت، با توجه به مشارکت یا عدم مشارکت بخش خصوصی در این امر می‌باشد. بر این اساس می‌توان منابع تامین مالی پروژه‌ها را به سه دسته زیر تقسیم نمود :

تامین مالی از طریق بخش عمومی (دولتی)