تحقیق درباره قرآن و زبان عربی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

قرآن و زبان عربی

برای وحی، می توان به دو جنبه متمایز اشاره کرد که اهمیتی برابر دارند. جنبه نخست آن جنبه کلامی و مربوط به سخن و کلام بودن وحی است و دومین جنبه آن، جنبه زبانی وحی است که به زبان وحی نازل شده است.

 این هردو جنبه وحی تأثیر فرهنگی شدید در تاریخ اندیشه اسلامی از خود به جا گذاشته است.وحی در اسلام از بنیادی ترین، مهم ترین و محوری ترین جایگاه برخوردار است؛ مفهوم وحی در اسلام این است که خدا با انسان سخن می گوید و خود را به میانجیگری زبانی که قابل فهم انسان و بشر است، آشکار می سازد: «ان الله تجلی لخلقه فی کلامه (بحار، 89/107) خداوند بر خلقش در کلامش تجلی کرد». این مهم ترین و اصلی ترین واقعیت است. بدون صورت گرفتن این فعل اصلی و ابتدایی از جانب خدا هیچ دینی واقعی نمی توانسته است در زمین پیدا شود.پس مایه شگفتی نیست که از همان آغاز به مسئله زبان توجه شود. قرآن و اسلام آن زمان ظهور کرد که خدا سخن گفت. وحی امری اسرارآمیز است و وجه مشترکی با رفتار زبان شناختی آدمی ندارد و تا آن جا که به کلام بودن آن ارتباط دارد، می بایستی همه خصوصیات اساسی کلام آدمی را داشته باشد. حقیقت آن است که قرآن به این دو بعد وحی اشاره دارد. پس هرچند که وحی نمودی است که ماورای هر مقایسه قرار دارد و تجزیه و تحلیل نمی پذیرد، باوجود این سیمایی از آن هست که می توانیم به صورت تحلیلی به آن نزدیک شویم و بکوشیم که ساخت اساسی مفهوم و تصور آن را ازطریق ملاحظه کردن آن هم چون یک حالت نهایی یا استثنایی رفتار زبان شناختی مشترک میان همه موجوداتی که سخن می گویند اکتشاف نماییم.وحی قرآنی، مربوط به دستگاه علامتی است که درآن خدا خود به زبان عربی با انسان سخن می گوید. در حقیقت خدا خود زبان عربی را هم چون یک دستگاه علامتی مشترکی میان خود و انسان برگزیده است.می دانیم برای ایجاد ارتباط کلامی میان دو شخص (خدا و انسان) به چیزی نیاز است که دستگاه علامتی مشترک نامیده می شود؛ و این چیزی جز زبان (لسان) نیست. به عبارت دیگر، برای آن که ارتباط زبان شناختی مؤثری وجود داشته باشد، شخص گوینده باید به زبانی سخن بگوید که برای شنونده مفهوم باشد. درحالات متعارف، گوینده و شنونده هردو به یک جامعه زبانی تعلق دارند، و اگر چنین نباشد لازم است که گوینده به زبان شنونده سخن گوید یا لااقل از یک زبان و دستگاه علامتی مشترک بهره گیرند که هردو آن را بدانند.در وحی قرآنی خدا با فرستاده اش محمد(ص) به زبان عربی سخن می گوید و در حقیقت به زبان شنونده سخن می گوید. هرچند ازنظر وجود شناختی ناهمترازی میان گوینده و شنونده است که مسأله ای است که بحث جداگانه ای می طلبد ولی ما در این دو بعد زبان شناختی وحی بحث داریم بنابراین از آن صرف نظر می کنیم.زبان، چنان چه گفته شد، دستگاهی از علامات شفاهی است که با توافق اجماعی به عنوان وسیله ارتباط میان افراد متعلق به یک جامعه به کار می رود، از این لحاظ یک پدیده و واقعیت اجتماعی است.زبان، دستگاه نمادی متعلق به یک جامعه است که هر یک از افراد آن در سخن گفتن با دیگران، اگر می خواهد سخنش مفهوم باشد و شنونده آن را درک کند، باید از این دستگاه بهره برداری کند. بنابراین ارتباط زبان شناختی پدید نخواهد آمد مگر زمانی که دو شخص که می خواهند با هم سخن بگویند، از نظام واحدی از علامت ها بهره گیرند.قرآن آگاهی روشنی از این واقعیت اجتماعی نشان می دهد و به صورتی بسیار آشکار، مفهوم و تصور زبان را به معنایی که گفته شد، بیان می دارد، قرآن طرف تصور خود را از وحی و پیامبری بر روی همین اندیشه بنیاد می نهد، از توجه به این واقعیت آغاز می کند که هر قوم و جامعه ای از اجتماعات بشری، دارای زبانی ویژه به خویش است؛ و برای این امر از لحاظ ارتباط آن با نمود رسالت اهمیت فراوان قایل می شود؛ از این رو می فرماید: «هیچ فرستاده ای را جز به زبان قومش نفرستادیم تا چنان باشد که پیامش را آشکار بیان کند.»(ابراهیم/4)و همان گونه که اقوام جهان از لحاظ رنگ با یک دیگر تفاوت دارند، در زبان نیز با یکدیگر متفاوت هستند. «و از آیات او آفرینش آسمان ها و زمین، و تفاوت زبان ها و رنگ های شماست».(روم/22)و تفاهم کامل و ارتباط در آن جا که زبان مشترکی نباشد وجود پیدا نمی کند: «و هم چنان به راه خود ادامه داد تا به میان دو کوه رسید؛ و در کنار آن دو کوه قومی را یافت که هیچ سخنی را نمی فهمیدند (و زبانشان ویژه خودشان بود.)» (کهف/ 93)از همین رو قرآن بیان می دارد که چرا پیامبر سخنگوی، به زبان عربی با یک وحی عربی برای اعراب مبعوث شد: «انا انزلنه قرءناً عربیاً لعلکم تعقلون؛ از این جهت آن را به صورت قرآن عربی فرو فرستادیم که شما بتوانید آن را بفهمید.»(یوسف/2)و نیز می فرماید: «به راستی این وحی، فرو

تحقیق در مورد امارات متحده عربی 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 22 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

2- امارات متحده عربی

کشور امارات متحده عربی مساحتی معادل با 83600 کیلومتر مربع دارد .

امارات متحده عربی را هفت امیر نشین ( امارات های هفتگانه ) تشکیل داده اند :

1- ابوظبی

2-دوبی

3- شارجه

4- راس الخیمه

5- فجیره

6- ام القوین

7- عجمان

در حوزه خلیج فارس جمعا هشت کشور وجود دارد که عبارتند از امارات متحده عربی جمهوری اسلامی ایران بحرین عراق عربستان سعودی عمان قطر کویت .

ایران با 1375 کیلومتر از بندر عباس تا دهانه فاو یعنی 3/45 درصد از کل سواحل خلیج فارس بیشترین سهم و عراق با 5/18 کیلومتر و 6/0 در صد کل سواحل کمترین طول ساحل را در اختیار دارند عرض آبهای ساحلی برای تمامی امیر نشین ها 5/5 کیلومتر وبرای شارجه 12 کیلومتر است در مجموع طول نوار ساحلی کشور امارات متحده عربی 1318 کیلومتر است و عرض آبهای منطقه اقتصادی 37 کیلومتر می باشد .

کشور

طول ساحل

مساحت

نیروی نظامی

امارات متحده عربی

2/28

77/1

4/2

جمهوری اسلامی ایران

4/45

8/34

2/34

بحرین

8/1

2/0

2/0

عراق

7/0

26/9

5/56

عربستان سعودی

2/14

2/47

7/3

عمان

5/1

33/6

4/1

قطر

5

25/0

4/0

کویت

2/3

37/0

2/1

طبق آماری که در سال 1999 منتشر گردید جمعیت امارات متحده عربی 2580000 نفر با نرخ رشد جمعیت 4/4% بوده است .

همانند بسیاری از کشورهای منطقه خلیج فارس ترکیب جمعیت این امیر نشین نیز ترکیبی است از اقوام گوناگون که از نقاط گوناگون آسیا به این منطقه کوچ کرده اند بطوری که جمعیت نسبی بومی ها نسبت به مهاجران بسیار کم است البته این موضوع درباره اکثر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس صادق است به دلیل رونق اقتصادی چشمگیر این کشورها ونیروی کاربومی ناچیز که جوابگوی بخشهای خدماتی و نظامی نیست نیروها ی جویان کار و در امد خوب به این کشورها کوچ کرده و تابعیت آن را می پذیرند جمعیت امارات متحده عربی ترکیبی ناهمگون دارد که 19 در صد آنها را بومی های اماراتی 23 درصد اعراب و 50 درصد جمعیت این کشور افراد اسیای جنوبی تشکیل می دهند و 8 درصد باقیمانده را افراد مختلط تشکیل می دهند .

مسلمانان با 96 درصد از کل جمعیت امارات متحده بیشترین سهم از ترکیب مذهب این کشور را به خود اختصاص داده اند که از این مقدار حدود 16 درصد از مسلمانان را شیعیان تشکیل می دهند .

4 درصد باقیمانده از ترکیب مذهب امارات متحده عربی را مسیحیان و هندوها تشکیل می دهند .

زبان رسمی در امارات متحده عربی زبان عربی است و زبان انگلیسی زبان رسمی تجاری در این کشور است .

از نظر نرخ باسوادی امارات متحده عربی همگام با اکثر همسایه های خود قطر عراق و کویت گام بر می دارد نرخ باسوادی در این کشور 68% است درامارات متحده عربی 70% مردان و 63% زنان این کشور باسواد هستند.

توزیع نامتعادل جمعیت ومنابع در منطقه توزیع نابرابر در آمد ها را به دنبال داشته است درامد کشورهای جنوب حوزه خلیج فارس که گاهی اوقات حتی رکورد جهانی را می شکنند بسیار بالاتر از کشورهای شمالی است .

به عنوان مثال در سال 1988 میلادی امارات متحده عربی و قطر به ترتیب با 15770 و 15645 دلار در امد را داشته اند این در حالی است که کشورهای عراق و جمهوری اسلامی ایران به ترتیب با 3070 و 2060 دلار دارای کم ترین در آمد بودنده اند.

در امد امارات متحده عربی در جنوب خلیج فارس 65/7 برابر در امد سرانه ایران در شمال منطقه بوده است واین باعث ایجاد وضعیت اقتصادی اجتماعی بسیار نامتعادلی در شامل و جنوب خلیج شده است بطوریکه رابطه ساکنان حاشیه جنوبی کشور ایران را با کشورهای امارات قطر و ...تقویت نموده وبا سرازیری دلارهای ایران به سمت این کشور ها منجر شده است .

7- ارتش و تسلیحات موجود در آن

پدافندهوایی

امارات متحده عربی دارای توپ های ضد هوایی 20 میلیمتری با نام VDASP-M به تعداد 42 قبضه است .

ونیز دارای توپ های ضد هوایی 30 میلیمتر BM2-GCFبه تعداد 20قبضه است .

از نظر سیستم زمین به هوای موشکی این کشور دارای بیش از 20 دستگاه Mistral-Blowpipeاست .

نیروی زمینی :

استعداد پرسنل نیروی زمینی امارات متحده عربی 59000 نفر می باشد که این تعداد شامل 1500 نفر نیروها ی گارد سلطنتی نیز می گردد.

ستاد فرماندهی نیروهای امارات متحده عربی در ابوظبی وتحت امر امیر ابوظبی می باشد

ستاد نیروهای دوب یدر بندر دوبی می باشد که به شرح زیر سازماندهی شده اند .

نیروهای متمرکز :

کتاب مکالمه عربی گفت و گو و تمرین

کتاب آموزش الگو های مکالمه در موقعیت های مختلف / همراه با تمرین و متون ساده عربی و همچنین کلمات به صورت دسته بندی شده

مورد استفاده در سفر به کشور های عربی

تحقیق در مورد قوانین عربی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تعریف

کلمه ادغام در لغت به معنی «ادخال _ داخل نمودن» می باشد و در تجوید، عبارتست از «حذف یک حرف ساکن و مشدّد نمودن حرف بعدی». به سخن ساده تر اینکه حرف اول در داخل حرف دوم ناپدید و موجب فشرده شدن (تشدید) حرف دوم شده است. مانند مِنْ مَا که باید نون ساکنه را حذف و به جای آن میم مَا را مشدد کنیم، به این عمل ادغام می گویند (مِمَّا). پس همیشه ادغام موجب مشدد شدن حرف می شود. حرف حذف شده را مُدغَمْ و حرف بعدی را مُدغَمٌ فِیهِ می گویند. در مثال وَجَدْتُمْ که دال در تاء ادغام می شود، حرف دال را مدغم و حرف تاء را مدغم فیه گویند.

فایده ادغام

فایده ادغام، سهولت در کلام است یعنی اگر قرار باشد حرفی یکبار تلفظ و بلافاصله همان حرف یا حرفی همجنس آن تکرار شود، این حالت برای دستگاه تکلم ثقیل و سنگین خواهد بود. لذا با بهره گیری از قواعد ادغام، این سنگینی در کلام رفع می شود.

رابطه دو حرف با یکدیگر

همچنان که ذکر شد، معمولاً ادغام زمانی پیش می آید که دو حرف (مدغم و مدغم فیه) از نظر تلفظ یکسان و یا نزدیک به هم باشند (یعنی ارتباطی از لحاظ مخرج و صفات با یکدیگر داشته باشند). برای شناخت بهتر انواع ادغام، باید«روابط دو حرف با یکدیگر» را خوب بشناسیم. دو حرف از لحاظ رابطه با یکدیگر چهار حالت زیر را دارند:

حروف مُتَماثِلَینْ

متماثلین (دو حرف مثل هم): دو حرفی را گویند که در مخرج و صفات کاملاً مشترک باشند و این حالت فقط در هر حرف نسبت به خودش وجود دارد. مانند: (د- د)، (س-س)، (ج- ج)، (ق- ق) و ...

حروف مُتَجانِسَینْ

متجانسین (دو حرف همجنس): دو حرفی را گویند که در مخرج مشترک ولی در صفات متفاوت باشند. حروف متجانس را در مخارج حروف بحث کرده ایم؛ مانند: (ح- ع)، (ت- د- ط)، (ص- س- ز)، (ث- ذ- ظ)، (ب- م- و)، (ج- ش- ی).

حروف مُتَقارِبَینْ

متقاربین (دو حرف نزدیک به): دو حرفی را گویند که در مخرج و یا صفات نزدیک به هم باشند. متفاوت بودن در صفات آن است که دو حرف در اکثر صفات مشترک باشند. متقارب بودن در مخرج آن است که بین مخارج دو حرف مخرج دیگری نباشد. مانند: (د- ج) که در صفات متقاربند. همچنین حروف دیگر متقارب مانند: (ق- ک) – (ذ- ت) – (ل- ن- ر- دو بدو نسبت بهم).

حروف مُتَباعِدَینْ

متباعدین (دو حرف دور از هم): دو حرفی را گویند که مخارجشان از یکدیگر دور باشند. در توضیح بیشتر باید گفت: دو حرف یا از دو موضع مختلف خارج می شوند و یا از یک موضع. دو حرف را متباعدین گویند که مخارج آنها یا در دو موضع مختلف باشند، مثلاً یکی در موضع حلق و دیگری در لسان قرار داشته باشد، مانند (ح- ی) یا در لسان و شفتین مانند (ک- ب). و اگر در یک موضع بودند میانشان حداقل یک مخرج فاصله باشد، مثلاً یکی از اقصی الحلق و دیگری در ادنی الحلق مانند (ه- خ) و یا در موضع لسان که بین شان مخارج دیگری وجود دارد.

انواع ادغام

ادغام از نظر مدغم و مدغم فیه، در روایت حفص از عاصم بر سه قسم است:

ادغام متامثلین

دو حرف مثل هم (متماثل) بلا استثناء در یکدیگر ادغام می شوند و کافی است که حرف اول ساکن

تحقیق در مورد سوئیس به زبان عربی 8ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سویسرا

الاتحاد السویسری

خارطة سویسرا

تقع سویسرا فی وسط اوروبا. تحدها ألمانیا من الشمال، فرنسا من الغرب، ایطالیا من الجنوب، النمسا و لیختنشتاین من الشرق. تتبع سویسرا سیاسة خارجیة محایدة یعود تاریخها إلى عام 1515. تُعد أحد أغنى دول العالم.

الموقع

توجد فی جنوبی أوروبا الوسطی ، تحدها ألمانیا من الشمال ، وایطالیا من الجنوب ، والنمسا من الشرق ، وتشغل أرضها قسماً من جبال الألب ، وجبال جورا ، ولموقعها إهمیتة فی وسط قارة أوروبا ، حیث ممرات جبال الألب التی تربط بین العدید من الدول الأوروبیة .

الأرض

أرض سویسرا جبلیة فی جملتها ، فحوالی 60% من مساحتها من المرتفعات الألبیة ، وهذا القطاع یضم 20% من السکان وتنحدر بمقدمات نحو الهضبة السویسریة ، وتضم هذه المقدمات عدة بحیرات ، وتنقسم جبال الألب إلى عدة سلاسل ، وأعلى قمة فی الألب السویسریة (مونتی روزا ) وتشغل سویسرا قسماً من جبال جورا حیث یتبعها القسم الجنوبی الشرقی من هذه الجبال ، وتحتوی العدید من الأودیة والحافات ، وتخترقها بعض الممرات ، وتمتد الهضبة السویسریة على شکل دهلیز بین جبال الألب وجبال جورا ، ویختلف ارتفاع الهضبة من مکان إاى آخر ، وقد اعطتها طبیعتها الجبلیة الغنیة بالغابات قیمة سیاحیة عظیمة .وتنحصر الجبال بین العدید من الثلاجات مثل (الینش ) و(جورنرفیزتش) ، وهذه الثلاجات مصدر سیاحی هام ، وتنتشر بسویسرا البحیرات العذبة .

المناخ

ینتمی مناخ سویسرا إلى طراز وسط أوروبا (المناخ الألبی ) والناخ بارد بصفة عامة حیث تغطی الثلوج معظم أرضها فی الشتاء وتتحول إلى ثلاجات استغلها السویسریون فی السیاحة لمزاولة الانزلاق على الجلید ، وتهب من الجبال (الفهن ) إلى الأودیة ، فتؤثر قی مناخ المناطق المنخفضة ، والتساقط غزیر ، ویسودها صیف دافیء فب المناطق الهضبیة وعلى الأودیة المنخفضة .

السکان

یعیش معظم سکان سویسرا فی مناطق الهضاب وفی المدن الرئیسیة ، مثل زیورخ ،وبازل ، وجنیف ، ولوزان ، ویقل الکثافة السکانیة على المرتفعات ، وینتمی السکان إلى الجماعات الألمانیة ، ویشکلون أغلب سکان سویسرا ، ویتحدث 75% من السکان الألمانیة ،ومن بین السکان عناصر قرنسیة فحوالی 20% من جملة السکان یتحدثون الفرنسیة ، کما س توجد عناصر إیطالیة وحوالی 4% من السکان یتحدثون الإیطالیة ، ویوجد بین السویسریین عدد کبیر من الأجانب یقارب ملیون نسمة .

النشاط البشری

سویسرا دولة متقدمة ، ترتفع دخول الفرد إلى مستوی عال ، ویعود هذا لکثرة الأنشطة الاقتصادیة متمارس الزراعة فی الودیان المنخفضة وفوق الهضبة الوسطی ، وتبلغ نسبة العاملین بالزراعة حوالی 4% من القوة العاملة ، وتنتج سویسرا 50% من حاجتها من المواد الزراعیة ، وأهم الغلات الحبوب ، مثل القمح والشیلم والجودار والبطاطس والفاکهه مثل التفاح والعنب والزراعة مختلطة أی تربی الحیوانات فی مناطق الزراعة ، مما یزید س دخل المزارعین وهناک حرکة الرعی على سفوح الجبال فی فصل الصیف ، وتشتهر سویسرا بمنتجات الألبان ، وتصدر للخارج کمیات کبیرة ، ولاتفی الزراعة بحاجة السکان ، وتغطی الغابات مساحات کبیرة فی الأراضی السویسریة ، غیر أن البلاد فقیرة الثروة المعدنیة ، وکذلک وضعها فی مواد الطاقة ، غیر أنها غنیة بالقوة الکهربائیة المولدة من المساقط المائیة ، وتشتهر بالصناعات الدقیقة کالساعات ، والآلات الدقیقة ،والأدوات الطبیة ، والکیمیائیات ، والأدوات الکهربائیة ، وتعتبر الصناعة دعامة الدخل القومی السویسری ، وتشکل السیاحة موردا هاما فی الدخل السویسری .

اللغة

یوجد فی سویسرا أربع لغات رسمیة: الألمانیة، الفرنسیة، الإیطالیة، الرومانشیة. یتحدث غالبیة سکان شمال ووسط سویسرا بالألمانیة فی الغرب، و هناک القلیل ممن یتحدثون الفرنسیة و الایطالیة فی الجنوب و مناطق الجبال لکن تعتبر سویسرا من دول ال دوتشا (deutch) و هم من سلالات المانیة

الدیانات فی سویسرا

سویسرا هی بلد علمانی بطبیعته ولکن دستورها الفدرالی مازال مُستهلا بعبارة "باسم الرب"[1]، والدیانة الشائعة فیها هی المسیحیة بکلا المذهبین البروتستانتی والکاثولیکی، ولکن الأغلبیة فی سویسرا هم من الکاثولیک 41.8 % ثم البروتستانت 35.3 % ، وتوجد نسبة 11.1 % لاتدین بعقیدة معینة.

وتأتی بعد الدیانة المسیحیة الاسلام بنسبة 4.3 %، وأکبر الجالیات الإسلامیة هی تلک القادمة من البوسنة والهرسک و کوسوفو وألبانیا تتبعها الجالیة الترکیة والعربیة القادمة من شمال أفریقیا، أغلب المسلمین السویسریین یتبعون المذهب السنی مع وجود أقلیات شیعیة وعلویة.

وتتوزع النسبة الباقیة 4 % على الجماعات المسیحیة الأخرى و أتباع الدیانات الیهودیة والبوذیة والهندوسیة.

الأعیاد و العطل

تختلف أیام العطل الرسمیة فی سویسرا من کانتون إلى آخر. والیک أدناه لائحة تتضمن أهم الأعیاد فی الکونفدرالیة. الفاتح من ینایر / کانون الثانی. یوم الجمعة الحزین. أحد الفصح. اثنین الفصح. الفاتح من مایو/أیار. یحتفل به فقط فی بعض الکانتونات مثل مدینة بازل وجنیف وزیوریخ. عید الصعود أو خمیس الصعود. أحد العنصرة. اثنین العنصرة. (عید الجسد أو عید القربان) تحتفل به الکانتونات الکاثولیکیة فقط. (الفاتح من أغسطس آب. ) العید الوطنی للکونفدرالیة. (الـ15 من أغسطس/آب ) عید الصعود فی الکانتونات الکاثولیکیة. (الأحد الثانی من شهر سبتمبر/ أیلول ) الیوم الفدرالی للصلاة. (الفاتح من نوفمبر/ تشرین الثانی ) عید جمیع القدیسین، فقط فی الکانتونات الکاثولیکیة. الـ25 من دیسمبر/ کانون الأول. الـ26 من دیسمبر/ کانون الأول.

التاریخ

اتحدت مناطق شفوتز، اونترفالدن و أوری عام 1291 و شکلت بذلک ما یُعرف الیوم بسویسرا. حصلت البلاد على استقلالها من الامبراطوریة الرومانیة المقدسة عام 1499. سویسرا تتبع سیاسة محایدة یعود تاریخها إلى عام 1515،بعد هزیمتها أمام فرنسا فی معرکة مارینیانو. أُعلنت سویسرا عام 1848 دولة اتحادیة. حافظت الدولة السویسریة على حیادها فی الحروب العالمیة الأولى و الثانیة. أصبحت جنیف عام 1919 مقر عصبة الامم المتحدة. أُصدرت عام 1949 معاهدة جنیف الدولیة، لحمایة المدنیین أثناء الحروب. أُدخلت تعدیلات عدة على الدستور السویسری عام 1999.

السیاسة

النظام السیاسی

فی سویسرا، کما فی معظم دول سیادة القانون، تفصل السلطات بین ثلاث مجالات: التشریعی، والتنفیذی والقضائی.

السلطة التشریعیة (البرلمان) هی المُشرع. غرفتا البرلمان (مجلس النواب ومجلس الشیوخ) تناقشان تعدیلات الدستور، وتصدران القوانین الفدرالیة، والمراسیم الفدرالیة، وتقبلان معاهدات القانون العام. کما تنتخبان أعضاء الحکومة الفدرالیة وتراقبان الإدارة الفدرالیة.