تحقیق در مورد سوره یوسف

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سوره یوسف

بسم الله الرحمن الرحیم

1- الر تلک ایات الکتاب المبین

ترجمه: (آلر حروف مقطعه رموز خدا و رسول است) این است آیات کتاب الهی که حقایق را آشکار می سازد.

موضوع: آیات الهی

مخاطب: جمیع ناس

2- انّا انزلناه قراناً عربیّاً لعلّکم تعقلون

ترجمه: این قرآن مجید را ما به عربی (فصیح) فرستادیم که شما به تعلیمات آن عقل و هوش یابید

موضوع: تعقل و تفکر

مخاطب: جمیع ناس

3- نحن نقصّ علیک احسن القصص بما او حینا الیک هذا القرآن و ان کنت من قبله لمن الغافلین

ترجمه: ما بهترین حکایات را به وحی این قرآن بر تو می گوئیم هر چند پیش از این وحی بر آن اگاه نبودی

موضوع: وحی الهی

مخاطب: حضرت محمد (ص)

4- اذ قال یوسف لابیه یا ابت انّی رایت احد عشر کوکباً و الشّمس و القمر رایتهم لی ساجدین

ترجمه: اکنون متذکّر شو (خواب) یوسف را که گفت ای پدر در عالم رویا دیدم که یازده ستاره و خورشید و ماه مرا سجده کردند

موضوع: رویای حضرت یوسف

مخاطب: حضرت محمد (ص)

5- قال یا بنیّ لا تقصص رویاک عی اخوتک فیکید و الک کیداً انّ الشّیطان للانسان عدوّ مبین

ترجمه: یعقوب گفت ای فرزند عزیز زنهار خواب خود را به برادران حکایت مکن که (به اغوای شیطان) بر تو مکر و حد خواهند برد زیرا دشمنی شیطان بر آدمیان بسیار آشکار است

موضوع: عدم تعریف رویا برای برادران

مخاطب: حضرت یوسف

6- و کذلک یجتبیک ربّک و یعلّمک من تاویل الاحادیث و یتم نعمته علیک و علی آل یعقوب کما اتمّها علی ابویک من قبل ابراهیم و اسحق انّ ربّک علیم حکیم

ترجمه: و این تعبیر خواب تو است که خدا تو را برگزیند و علم تاویل خوابها بیاموزد و نعمت و لطفش را در حق تو و آل یعقوب مانند پدرانت ابراهیم و اسحاق تمام گرداند (و رسالت و سلطنت هر دو به تو مرحمت فرماید) که خدای تو حکیم و داناست.

موضوع: برگزیده شدن حضرت یوسف به نبوّت

مخاطب: حضرت یوسف

7- لقد کان فی یوسف و اخویه آیات للسّائلین

ترجمه: همانا در حکایت یوسف و برادرانش و اهل تحقیق عبرت و حکمت بسیار مندرج است

موضوع: نشانه هایی از وجود حکمت الهی

مخاطب: حضرت محمد (ص)

8- اذ قالوا الیوسف و اخوه احبّ الی ابینامنّا و نحن عصبه انّ ابانا لفی ضلال مبینٍ

ترجمه: (پس حکایت را به امّت بگو) هنگامی که برادران یوسف گفتند ما با آنکه چندین برادریم پدر چندان دلبسته یوسف است که او را تنها بیش از همه ما دوست دارد و ضلالت او در حبّ یوسف نیک پدیدار است.

موضوع: توجه خاص حضرت یعقوب به یوسف

مخاطب: حضرت محمد (ص)

تحقیق در مورد سوره کوثر سوره

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سوره کوثر سوره ۱۰۸ از قرآن است و ۳ آیه دارد.

متن سوره کوثر در ویکی‌نبشته

از دیدگاه‌ بسیاری از مفسران سوره کوثر در شأن فاطمه زهرا و فرزندان او نازل شده است.

«محققا ما به تو خیر کثیر (فاطمه (علیهاالسلام ) دادیم (1). پس به شکرانه اش براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى کن (2). و بدان که محققا شماتت گوى و دشمن تو ابتر و بلا عقب است (3). »

در تفسیر نمونه آمده است که فخر رازی مفسر اهل سنت در تفسیر کبیر نوشته است:

«قـول سوم این است که این سوره به عنوان رد بر کسانى نازل شده که عدم وجود اولاد را بر پیغمبر اکـرم (ص ) خرده مى گرفتند, بنابراین معنى سوره این است که خداوند به او نسلى مى دهد که در طـول زمـان باقى مى ماند, ببین چه اندازه ازاهل بیت را شهید کردند, در عین حال جهان مملو از آنـهـاست , این در حالى است که از بنى امیه (که دشمنان اسلام بودند) شخص قابل ذکرى در دنیا بـاقى نماند, سپس بنگر و ببین چقدر از علماى بزرگ در میان آنهاست مانند باقر و صادق و رضا و نفس زکیه . هزاران هزار از فرزندان فاطمه (ع ) در سراسر جهان پخش شدند, در میان آنهانویسندگان و فقها و مـحـدثان و مفسران والامقام و فرماندهان عظیم بودند که با ایثارو فداکارى در حفظ آیین اسلام کوشیدند.»

همچنین در تفسیر نمونه در خصوص شأن نزول این سوره گفته شده:

«بـعـضـى آن را بـه نـبوت تفسیر کرده , و بعضى دیگر به قرآن , و بعضى به کثرت اصحاب و یاران , و بعضى به کثرت فرزندان و ذریه که همه آنها از نسل دخترش فاطمه زهرا(ع ) به وجود آمدند. بعضى نیز آن را به ((شفاعت )) تفسیر کرده اند. ولى ظاهر این است که ((کوثر)) مفهوم وسیع و گسترده اى دارد که هر یک ازآنچه در بالا گفته شـد یـکـى از مـصـداقهاى روشن آن است , و مصداقهاى بسیاردیگرى نیز دارد که ممکن است به عنوان تفسیر مصداقى براى آیه ذکر شود...بسیارى از بـزرگـان عـلـمـاى شـیعه یکى از روشنترین مصداقهاى آن را وجودمبارک ((فاطمه زهرا))(ع ) دانـسـتـه اند, چرا که شان نزول آیه مى گوید: آنهاپیغمبراکرم (ص ) را متهم مى کردند که بلاعقب است , قرآن ضمن نفى سخن آنهامى گوید: ((ما به تو کوثر دادیم )). از ایـن تـعـبیر استنباط مى شود که این ((خیرکثیر)) همان فاطمه زهرا(ع ) است ,زیرا نسل و ذریه پـیـامـبـر(ص ) بـه وسـیـلـه همین دختر گرامى در جهان انتشار یافت نسلى که نه تنها فرزندان جـسـمـانى پیغمبر بودند, بلکه آیین او و تمام ارزشهاى اسلام را حفظ کردند, و به آیندگان ابلاغ نمودند, نه تنها امامان معصوم اهل بیت (ع ) که آنهاحساب مخصوص به خود دارند.»

خلاصه ای از تفسیر سوره کوثر

به نام حضرت دوستمن که در سطح این کارا نیستم، وقتم هم که کمه، حوصله ی خوانندگان هم همینطور! ولی امیدوارم که خوب از آب در آمده باشد.حتما نظر بدهید، تا دفعات بعدی انشا ءالله مطالب بهتر شود.اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم : به نام الله ( خدای، خداوند، ایزد) رحمان( بی اندازه بخشنده، بخشاینده، رحمتگر، هستی بخش و روزی رسان، صاحب رحمت عام) به همه، و رحیم(مهربان، صاحب رحمت خاص) به فرمانبرانملک الناس :‌پادشاه و فرمانروای انسان(مردم)چنین نباید گفت:مالک و صاحب همه ی موجودات دنیااله الناس : ۱. خدا و معبود مردم۲. از شر وسوسه ی مردم( از ترجمه ی کاظم پورجوادی)من شر الوسواس الخناس. الذی یوسوس فی صدور الناس : از شر جن و انسی که نمامی و سخنچینی کرده و در قلب مردم فتنه و فساد بزرگ تولید می کنند.از شر خیالات باطل و شیطانیوسواس(=خواندن به سوی چیزی با صدای آهسته) : ۱. وسوسه (مثل زلزال = زلزله)۲. به معنی فاعلی = موسوس = صاحب وسوسه = وسوسه کننده = شیطان( با ابلیس اشتباه نشود)خناس( از خنوس:اختفای بعد از ظهور، رابطه ی پنهان(ی که شیطان با انسان دارد.)):بازپس رونده و پنهان شونده( به هنگام یاد خدا) ( ۱. شیطان هنگام یاد خدا از او می گریزد، و در هنگام غفلت انسان از خدا به او می پردازد. ۲. به گناه وسوسه می کند و پنهان می شود. ۳. نام وسوسه گر است( شیطان) )صدور : جمع صدر : روح، قلب، دل، مرکز بروز عواطف و انگیزهوجه تشابه : قلب در سینه است( فإنها لا تعمی القلوب، و لکن تعمی القلوب الذی فی الصدور: حج/۴۶)انواع القائات: ۱. ربانی ۲. ملکی ۳. نفسانی ۴. شیطانیمن الجنه و الناس : ۱. از جنس جن ( پری)‌یا از جنس آدمیان(مردمان) ( این جمله، توضیح خناس است)۲. شیطان های <<جن و انس>>( جن و انس را وسوسه می کند) ( این جمله توضیح ناس از آیه ی قبل است)شیطان از جنس انسان؟ : ۱. نفس اماره ی انسان( ان النفس لأماره بالسو ء الا ما رحم ربی: یوسف/۵۳)۲. انسان های دیگر ( مثلا رفقا با ظاهر پند دادن و خیرخواهی)(فکر کرده اید چرا ما در حج، سه تا از مجسمه شیطان را رمی می کنیم و به آنها سنگ می زنیم؟)جنة : ۱. جنون ۲. جن( پری)صدق الله العلی العظیم

تحقیق در مورد سوره ملک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

محتوای سوره ملک

این سوره، که سرآغاز جزء29 قرآن مجید است، از سوره هائی است که بنابر مشهور- تمام آن در « مکّه» نازل شده، همان گونه که غالب سوره های این جزء « مکّی » است، بلکه، به گفته بعضی از مفسران، تمام سوره های این جزء مکی است، به عکس سوره های جزء قبل که مدنی بود ولی چنان که خواهیم گفت : سوره دهر (یا سوره های انسان ) از این قاعده مستثنی است و در مدینه نازل شده است.

سوره ملک که نام دیگرش سوره منجیه (نجات بخش) و نام سومش واقیه یا مانعه است (زیرا تلاوت کننده، خود را از عذاب الهی یا عذاب قبر نگاه می دارد ) از سوره های بسیار پر فضیلت قرآن می باشد، و مسائل زیادی در آن مطرح شده، که عمدتا بر سه بخش دور می زند :

بخش اول-بحث هائی پیرامون مبدأ صفات خداوند و نظام شگفت انگیز خلقت، مخصوصا آفرینش آسمانها و ستارگان و آفرینش زمین و مواهب آن و همچنین آفرینش پرندگان، و آب های جاری و آفرینش گوش و چشم و ابزار شناخت.

بخش دوم-بحث هائی پیرامون معاد و عذاب دوزخ و گفتگوهای مأموران عذاب با دوزخیان و مانند آن.

بخش سوم-انذار و تهدیدکافران و ظالمان به انواع عذاب های دنیا و آخرت. و به گفته بعضی : از نظر محور اصلی تمام سوره را همان مالکیت و حاکمیت خدا تشکیل می دهد که در نخستین آیه آمده است.

هیچ نقصی در جهان هستی نمی بینی

این سوره با مسأله مهم مالکیت و حاکمیت خداوند وجاودانگی ذات پاک او آغاز می شود که در واقع کلید همه بحث های این سوره است.

می فرماید :« پربرکت و زوال ناپذیر است کسی که حکومت جهان هستی به دست او است، و او بر همه چیز قادر است» «تبارک الذی بیده الملک و هو علی کل شی ء قدیر».

در آیه بعد، به هدف آفرینش مرگ وحیات انسان، که از شوؤن مالکیت و حاکمیت خدا است، اشاره کرده، می فرماید: « او کسی است که مرگ و حیات را آفرید تا شمارا بیازماید که کدام یک، بهتر عمل می کنید» الذی خلق الموت و الحیاه لیبلوکم ایکم احسن عملا

و در پایان آیه، برای تأکید بیشتر می فرماید: « بار دیگر نگاه کن و عالم را با دقت بنگر، آیا هیچ شکاف، خلل و اختلافی در جهان مشاهده می کنی»؟! فارجع البصر هل تری من فطور

لذا، در آیه بعد، برای تأکید همین معنی می افزاید : « بار دیگر دیده خود را باز کن، و دو مرتبه به عالم هستی بنگر. سرانجام چشمانت به سوی تو باز می گردد در حالی که خسته و ناتوان شده، و در جستجوی خلل و نقصان در این عالم بزرگ ناکام مانده است»! ثم ارجع البصر کرتین ینقلب الیک البصر خاسئا و هو خسیر

آخرین آیه مورد بحث نظری به صفحه آسمان افکنده و از ستارگان درخشنده و زیبا سخن به میان آورده می گوید : « ما آسمان پائین را با چراغ های پرفروغی زینت بخشیدیم، و آنها را تیرهائی برای شیاطین قرار دادیم، و برای آنها عذاب آتش دوزخ فراهم ساختیم». و لقد زینا السماء الدنیا بمصابیح و جعلنا رجوما للشیاطین و اعتدنا لهم عذاب السعیر

این آیه بار دیگر این حقیقت را تأکید می کند که : تمام ستارگانی که می بینیم همه بخشی از آسمان اول است آسمانی که از میان آسمانهای هفتگانه به ما نزدیک تر می باشد و به همین دلیل به عنوان (السماء الدنیا) آسمان نزدیک و پائین از آن تعبیر شده است.

اگر گوش شنوا و فکر بیدار داشتیم در دوزخ نبودیم!

از آنجا که در آیات گذشته سخن از نشانه های عظمت و قدرت خدا و دلائل آن در عالم آفرینش بود، در آیات مورد بحث سخن از کسانی می گوید که این دلائل را نادیده گرفته راه کفر و شرک را پیش می گیرند و همچون شیاطین عذاب الهی را به جان می خرند.

نخست می فرماید : «برای کسانی که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنم است و بد جایگاهی است» وللذین کفروا بربهم عذاب جهنم و بئس المصیر

آنگاه به شرح گوشه ای از این عذاب وحشتناک پرداخته می افزاید : «هنگامی که کفار در آن افکنده می شوند صدای وحشتناکی از آن می شنوند و این در حالی است که پیوسته می جوشد و غلیان دارد». اذا القوا فیها سمعوا لها شهیقا و هی تفور

در آیه بعد به دلیل اصلی بدبختی و گمراهی خود اشاره می کند می گوید: «اگر ما گوش شنوا داشتیم و عقل خود را به کار می گرفتیم هرگز از دوخیان نبودیم»! و قالوا لو کنا نسمع او نعقل ما کنا فی اصحاب السعیر

تحقیق در مورد سوره مائده آیه 86

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 3 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سوره المائده آیه 86

متن عربی آیه : وَالَّذِینَ کَفَرُواْ وَکَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا أُوْلَـئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ

شان نزول آیه

بسیارى از مفسران از جمله" طبرسى" در" مجمع البیان" و" فخر رازى" و نویسنده" المنار" در تفسیرهاى خود از مفسران پیشین نقل کرده‏اند که این آیات درباره نجاشى زمامدار حبشه در عصر پیامبر (صلی الله علیه و آله) و یاران او نازل شده است و در حدیثى که در تفسیر برهان نقل شده این موضوع مشروحا آمده است. آنچه از روایات اسلامى و تواریخ و گفتار مفسران در این زمینه استفاده مى‏شود چنین است: در سالهاى نخستین بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و دعوت عمومى او، مسلمانان در اقلیت شدیدى قرار داشتند، قریش به قبائل عرب توصیه کرده بود که هر کدام، افراد وابسته خود را که به پیامبر (صلی الله علیه و آله) ایمان آورده است تحت فشار شدید قرار دهند و به این ترتیب هر یک از مسلمانان از طرف قوم و قبیله خود سخت تحت فشار قرار داشت. آن روز تعداد مسلمانان براى دست زدن به یک "جهاد آزادیبخش" کافى نبود، پیامبر (صلی الله علیه و آله) براى حفظ این دسته کوچک، و تهیه پایگاهى براى مسلمانان در بیرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت داد، و حبشه را براى این مقصد انتخاب فرمود و گفت:" در آنجا زمامدار صالحى است که از ستم و ستمگرى جلوگیرى مى‏کند، شما آنجا بروید تا خداوند فرصت مناسبى در اختیار ما بگذارد". منظور پیامبر (صلی الله علیه و آله) نجاشى بود (نجاشى اسم عامى بود همانند" کسرى" که به تمام سلاطین حبشه گفته مى‏شد، اما اسم نجاشى معاصر پیامبر (صلی الله علیه و آله) اصحمه که در زبان حبشى به معنى عطیه و بخشش است بود). یازده مرد و چهار زن از مسلمانان عازم حبشه شدند و از طریق دریا با کرایه کردن کشتى کوچکى راه حبشه را پیش گرفتند، و این در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و این مهاجرت، مهاجرت اول نام گرفت. چیزى نگذشت که" جعفر بن ابو طالب" و جمعى دیگر از مسلمانان به حبشه رفتند و هسته اصلى یک جمعیت متشکل اسلامى را که از 82 نفر مرد و عده قابل ملاحظه‏اى زن و کودک تشکیل مى‏شد به وجود آوردند. طرح این مهاجرت براى بت پرستان سخت دردناک بود، زیرا بخوبى مى‏دیدند چیزى نخواهد گذشت که با یک جمعیت متشکل نیرومند از مسلمانان که تدریجا اسلام را پذیرفته و به سرزمین امن و امان حبشه رفته‏اند روبرو خواهند شد، براى بهم زدن این موقعیت دست به کار شدند، و دو نفر از جوانان باهوش و فعال و حیله‏گر و پشت هم انداز یعنى" عمرو بن عاص" و" عمارة بن ولید" را براى بهم زدن موقعیت مسلمانان حبشه انتخاب کردند و با هدایاى فراوانى به حبشه فرستادند و با مقدماتى به حضور نجاشى بار یافتند، و قبلا با دادن هدایاى گرانبهایى به اطرافیان نجاشى موافقت آنها را جلب کرده و قول تایید و طرفدارى از آنان گرفته بودند. " عمرو عاص" سخنان خود را از اینجا شروع کرد، و با نجاشى چنین گفت: ما فرستادگان بزرگان مکه‏ایم" تعدادى از جوانان سبک مغز در میان ما پرچم مخالفت برافراشته‏اند و از آئین نیاکان خود برگشته و به بدگویى از خدایان ما پرداخته و آشوب و فتنه بپا کرده و در میان مردم تخم نفاق پاشیده‏اند، و از موقعیت سرزمین شما سوء استفاده کرده و به اینجا پناه آوردند، ما از آن مى‏ترسیم که در اینجا نیز دست به اخلال‏گرى زنند، بهتر این است که آنها را به ما بسپارید و به محل خود باز گردانیم ... این را گفتند و هدایایى را که با خود آورده بودند تقدیم داشتند. نجاشى گفت: تا من با نمایندگان این پناهندگان به کشورم تماس نگیرم نمى‏توانم در این زمینه سخن بگویم، و از آنجا که این بحث یک بحث مذهبى است باید از نمایندگان مذهبى نیز در جلسه‏اى در حضور شما دعوت شود. روز دیگرى در یک جلسه مهم که اطرافیان نجاشى و جمعى از دانشمندان مسیحى و جعفر بن ابى طالب به عنوان نمایندگى مسلمانان، و نمایندگان قریش، حضور داشتند، نجاشى پس از استماع سخنان نمایندگان قریش رو به جعفر کرد و از او خواست که نظر خود را در این زمینه بیان کند. جعفر پس از اداى احترام چنین گفت: نخست از اینها بپرسید آیا ما جزو بردگان فرارى این جمعیتیم؟! عمرو گفت: نه شما آزادید. جعفر گفت: سؤال کنید آیا آنها دینى بر ذمه ما دارند که آن را از ما مى‏طلبند؟! عمرو: نه ما هیچگونه مطالبه‏اى از شما نداریم. جعفر: آیا خونى از شما ریخته‏ایم؟ که آن را از ما مى‏طلبید؟! عمرو: نه چنین چیزى در کار نیست. جعفر: پس از ما چه مى‏خواهید که این همه ما را شکنجه و آزار دادید و ما از سرزمین شما که مرکز ظلم و بیدادگرى بود بیرون آمدیم؟! سپس جعفر رو به نجاشى کرد و گفت: ما جمعى نادان بودیم، بت پرستى مى‏کردیم، گوشت مردار مى‏خوردیم، انواع کارهاى زشت و ننگین انجام مى‏دادیم، قطع رحم مى‏کردیم و نسبت به همسایگان خویش بدرفتارى داشتیم، و نیرومندان ما ضعیفان را مى‏خوردند! ولى خداوند پیامبرى در میان ما مبعوث کرد که به ما دستور داده است هر گونه شبیه و شریک را از خدا دور سازیم و فحشا و منکرات و ظلم و ستم و قمار را ترک گوئیم، به ما دستور داده نماز بخوانیم، زکات بدهیم، عدالت و احسان پیشه کنیم و بستگان خود را کمک نمائیم. نجاشى گفت: عیساى مسیح نیز براى همین مبعوث شده بود! سپس از جعفر پرسید: آیا چیزى از آیاتى که بر پیامبر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى و سپس شروع به خواندن سوره "مریم" کرد. حسن انتخاب جعفر، در مورد آیات تکان دهنده این سوره که مسیح و مادرش را از هر گونه تهمتهاى ناروا پاک مى‏سازد، اثر عجیبى گذاشت. تا آنجا که قطره هاى اشک شوق، از دیدگان دانشمندان مسیحى سرازیر گشت، و نجاشى صدا زد به خدا سوگند نشانه‏هاى حقیقت در این آیات نمایان است! هنگامى که "عمرو" خواست در اینجا سخنى بگوید و تقاضاى سپردن‏ مسلمانان را بدست وى کند، نجاشى دست بلند کرد، و محکم بر صورت عمرو کوبید و گفت: خاموش باش! به خدا سوگند اگر بیش از این سخنى در مذمت این جمعیت بگویى تو را مجازات خواهم کرد! این جمله را گفت و رو به مامورین کرد و صدا زد: هدایاى آنها را به آنان برگردانید و آنها را از حبشه بیرون کنید، و به جعفر و یارانش گفت: آسوده خاطر در کشور من زندگى کنید! این پیش آمد علاوه بر اثر تبلیغى عمیقى که در زمینه شناساندن اسلام به جمعى از مردم حبشه داشت، سبب شد که مسلمانان مکه جدا روى این پایگاه مطمئن حساب کنند، و مسلمانان تازه وارد را براى آن روز که قدرت کافى بیابند به آنجا روانه سازند. سالها گذشت، پیامبر (صلی الله علیه و آله) هجرت کرد و کار اسلام بالا گرفت، و عهدنامه" حدیبیه" امضا شد و پیامبر (صلی الله علیه و آله) متوجه فتح" خیبر" گشت، در آن روز که مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شکستن بزرگترین کانون خطر یهود در پوست نمى‏گنجیدند، از دور شاهد حرکت دستجمعى عده‏اى بسوى سپاه اسلام بودند، چیزى نگذشت که معلوم شد این جمعیت همان مهاجران حبشه‏اند که به آغوش وطن باز مى‏گردند در حالى که قدرتهاى اهریمنى دشمنان در هم شکسته شده و نهال اسلام به قدر کافى ریشه دوانیده است. پیامبر (صلی الله علیه و آله) با مشاهده "جعفر" و مهاجران حبشه، این جمله تاریخى را فرمود: لا ادرى انا بفتح خیبر اسر ام بقدوم جعفر؟!:" نمیدانم از پیروزى خیبر خوشحالتر باشم یا از بازگشت جعفر"؟ مى‏گویند: علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شامیان که در میان آنها یک راهب مسیحى بود و تمایل شدید به اسلام پیدا کرده بودند، خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله) رسیدند و پس از شنیدن آیات سوره یس، به گریه افتادند و مسلمان شدند و گفتند چقدر این آیات به تعلیمات راستین مسیح شباهت دارد. و طبق روایتى که در تفسیر المنار از سعید بن جبیر نقل شده نجاشى سى نفراز بهترین یاران خود را به عنوان اظهار علاقه به پیامبر (صلی الله علیه و آله) و آئین اسلام به مدینه فرستاد، و همانها بودند که با شنیدن آیات سوره یس گریستند و اسلام را پذیرفتند آیات فوق نازل شد و از این مؤمنان تجلیل کرد. این شان نزول منافات با آن ندارد که سوره مائده در اواخر عمر پیامبر (صلی الله علیه و آله) نازل شده باشد، زیرا این سخن مربوط به اکثریت آیات سوره است، هیچ مانعى ندارد که بعضى از آیات در حوادث قبل نازل شده باشد و بدستور پیامبر (صلی الله علیه و آله) به مناسبتهاى در این سوره قرار گیرد.

تحقیق در مورد سوره فلق

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 4 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سوره فلق

بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

قُلْ أَعُوذُ بِرَب الْفَلَقِ(1) مِن شرِّ مَا خَلَقَ(2) وَ مِن شرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَب (3) وَ مِن شرِّ النَّفَّثَتِ فى الْعُقَدِ(4) وَ مِن شرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسدَ(5)

ترجمه :

بنام خداوند بخشنده مهربان

1 - بگو پناه میبرم به پروردگار سپیده صبح .

2 - از شر تمام آنچه آفریده است .

3 - و از شر هر موجود مزاحمى هنگامى که وارد مى شود.

4 - و از شر آنها که در گره ها مى دمند (و هر تصمیمى را سست مى کنند).

5 - و از شر هر حسودى هنگامى که حسد مى ورزد.

ََمقدمه

این سوره در مکه نازل شده و داراى 5 آیه است

محتوى و فضیلت سوره فلق

جمعى معتقدند که این سوره در مکه نازل شده است هر چند جمعى دیگر از مفسران آن را ((مدنى )) مى دانند.

محتواى این سوره تعلیماتى است که خداوند به پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) خصوصا و به سایر مسلمانان عموما، در زمینه پناه بردن به ذات پاک او از شر همه اشرار مى دهد، تا خود را به او بسپارند، و در پناه او از شر هر موجود صاحب شر در امان بدارند.

در باره شاءن نزول این سوره روایاتى در غالب کتب تفسیر نقل شده که مطابق آنها پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) به وسیله بعضى از یهود مورد سحر قرار گرفته ، و بیمار شده بود، جبرئیل نازل شد و محل ابزار سحر را که در چاهى پنهان کرده بودند نشان داد، آن را بیرون آوردند، سپس این سوره را خواندند، و حال پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) بهبود یافت .

ولى مرحوم طبرسى و بعضى دیگر از محققان اینگونه روایات را که سند آن فقط به دو نفر ابن عباس و عایشه منتهى مى شود زیرا سؤ ال قرار دادند، زیرا: اولا سوره طبق مشهور مکى است و لحن آن نیز لحن سوره هاى مکى را دارد، در حالى که درگیرى پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) با یهود در مدینه بوده است و این خود دلیلى است بر عدم اصالت اینگونه روایات .

از سوى دیگر اگر پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) به این آسانى مورد سحر ساحران قرار گیرد تا آنجا که بیمار شود و در بستر بیفتد، به آسانى ممکن است او را از مقاصد بزرگش بازدارند، مسلما خداوندى که او را براى چنان ماموریت و رسالت

عظیمى فرستاده از نفوذ سحر ساحران حفظ خواهد کرد، تا مقام والاى نبوت بازیچه دست آنها نشود.

از سوى سوم اگر بنا شود سحر در جسم پیغمبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) اثر بگذارد ممکن است این توهم در مردم پیدا شود که سحر در روح او نیز مؤ ثر است ، و ممکن است افکارش دستخوش سحر ساحران گردد، و این معنى اصل اعتماد به پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) را در افکار عمومى متزلزل مى سازد .

و لذا قرآن مجید این معنى را نفى مى کند که پیغمبر مسحور شده باشد مى فرماید: و قال الظالمون ان تتبعون الا رجلا مسحورا انظر کیف ضربوا لک الامثال فضلوا فلا یستطیعون سبیلا: ظالمان گفتند شما از یک انسان سحره شدهاى پیروى مى کنید، ببین چگونه براى تو مثلها زدند و گمراه شدند؟ آنچنانکه نمى توانند راه را پیدا کنند! (فرقان 8 و 9).

((مسحور)) در اینجا خواه به معنى کسى باشد که از نظر عقلى سحر شده یا در جسمش ، در هر صورت گواه بر مقصود ما است .

به هر حال با چنین روایات مشکوکى نمى توان قداست مقام نبوت را زیر سؤ ال برد، و در فهم آیات بر آنها تکیه کرد.

درباره فضیلت این سوره از پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) نقل شده است که فرمود: انزلت على آیات لم ینزل مثلهن : المعوذتان : ((آیاتى بر من نازل شده که همانند آنها نازل نشده است ، و آن دو سوره ((فلق (( و ((ناس )) است )).

و در حدیث دیگرى از امام باقر (علیه السلام ) مى خوانیم : کسى که در نماز ((وتر)) سوره ((فلق )) و ((ناس )) و ((قل هو الله احد)) را بخواند به او گفته مى شود اى بنده خدا بشارت باد بر تو خدا نماز وتر تو را قبول کرد.

و باز در روایتى از پیغمبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) مى خوانیم که به یکى از یارانش فرمود مى خواهى دو سوره به تو تعلیم کنم که برترین سوره هاى قرآن است ؟ عرض کرد: آرى اى رسول خدا! حضرت معوذتان (سوره فلق و سوره ناس ) را به او تعلیم کرد، سپس آن دو را در نماز صبح قرائت نمود و به او فرمود: هر گاه برمى خیزى و مى خوابى آنها را بخوان .

روشن است اینها براى کسانى است که روح و جان و عقیده و عمل خود را با محتواى آن هماهنگ سازند.

ََ

منبع:

http://www.amiralmomenin.net/books/persian/tafsir.htm